Blauwborst, koekoek en diverse andere vogels

Blauwborst

De afgelopen week ben ik een aantal keren naar het nest van de ijsvogels geweest,

om de kleine ijsvogeltjes te fotograferen. Maar het was constant erg rustig rond het nest.

Af en toe een ijsvogel, maar nog geen jonkies.

Het vrouwtje in het laatste avondlicht

Het mannetje in het ochtendlicht

Met een jonge snoek in de bek

Omdat het zo rustig is begin ik te twijfelen. Zijn ze al uitgevlogen?

Wordt er nog gebroedt of zijn ze ten prooi gevallen aan rovers?

Regelmatig zie ik kauwen richting het nest vlliegen.

Kauw

Maar er zijn meerdere kapers op de kust

Zwarte kraai

Voorlopig ga ik er maar vanuit dat ze nog in het nest zitten.

Gelukkig valt er buiten de ijsvogels nog meer te zien.

Jonge Blauwe Reiger

Meerkoet

Omdat er weinig actie bij het nest is, ga ik maar even aan de wandel.

Regelmatig hoor ik de roep van een aantal koekoeken en dit is nou een vogel,

die ik ook eens mooi op de foto wil hebben.

Maar dat valt niet mee. Iedere keer wanneer ik binnen behoorlijke afstand kom,

vliegen ze weg, om 50 meter verder weer lekker te gaan zitten koekoeken.

Koekoek

Terwijl ik weer achter de koekoek aanwandel, wordt mijn aandacht weggetrokken

door een ander geluid. De zang van de blauwborst.

Blauwborst

Vlakbij de blauwborst nog 2 rietvogels.

Kleine Karekiet

Rietzanger

Om het blog niet te lang te laten worden, plaatst ik een volgende keer foto's

van het nest met jongen van de grote bonte specht.

Tot de volgende keer,

René

Eén IJsvogel? NEE, TWEE!

Paartje IJsvogels

Vanochtend om 06:00 uur klaarwakker! Tsja, wat doe je dan?

Ik kijk naar buiten en zie dat het prachtig weer is en besluit naar de ijsvogel te gaan.

Ik wil nog steeds een ijsvogel met vis op de foto hebben. Ook het paringsritueel

staat hoog op het verlanglijstje en een foto van 2 of 3 jonge ijsvogels.

En ik wordt verwend vandaag!

Op mijn plekje aangekomen, eerst de camera installeren en dan maar wachten.

Na 20 minuten nog niets........

Dan maar een bakkie koffie en of de ijsvogel het ruikt......

Daar is het mannetje. Nu blijkt dat het lastig is om een goed belichtte foto te maken.

Met een beetje overbelichten (1/3 stop) kan ik de ijsvogel behoorlijk goed belichten,

maar daardoor raakt het wit net iets overbelicht. Nou ja, van de 2 kwade maar de minste kiezen

en dus een beetje overbelichten.

Leuk zo'n foto, maar daar heb ik al zoveel van.

IK WIL MET EEN VIS!

Ik fluister het waarschijnlijk iets te hard, want de ijsvogel vliegt weg.

Maar hij is snel weer terug en gaat op een ander plekje zitten.

Hier is het licht weer anders en dus snel even corrigeren.

Ik zie hem loeren naar iets in het water.........

AANVALLUHHHHHH!

Het gaat zo snel dat zelfs met 1/1000 de camera hem niet goed kan vastleggen.

Maar hij mist en vliegt weg.

Ik wacht geduldig af en 15 minuten later komt hij terug met.............

EEN VISJE!!!! YESSSSS!!!

Maar, hij heeft het visje verkeerd om in zijn bek. Deze zal hij dus niet zelf opeten.

Is er een vrouwtje? Zijn er jonkies?

Dan vliegt hij het nest in en komt naar buiten zonder visje.

Hij vliegt weer weg en nog geen twee minuten later komt hij alweer terug.

Alhoewel.........?

Het is een vrouwtje! Deze is te herkennen aan de onderkant van de snavel.

Bij het vrouwtje is die een beetje rood en bij het mannetje zwart.

Zouden ze gaan paren..........?

Het vrouwtje gaat er weer vandoor en bijna direct komt het mannetje er weer aan,

met weer een visje in zijn snavel.

Hij rekt zich uit en vliegt een stukje naar rechts...........

Hij maakt ruimte voor het vrouwtje!

Zij landt op dezelfde stok, ook met een vis in haar bek.

Dubbel YESSSSS!

Helaas zitten ze net te ver van elkaar vandaan, dus gauw een beetje uitzoomen

en het diafragma verkleinen om meer scherptediepte te krijgen.

Nou maar hopen dat het mannetje zich ook omdraait voor een mooie foto.

Ik had ijsvogeltrainer moeten worden!

Doordat ze net even te ver van elkaar afzitten, krijg ik ze niet allebei lekker scherp.

Net op het moment dat ik het diafragma verder wil verkleinen, vliegt het vrouwtje het nest in.

Jammer, maar je kan nou eenmaal niet alles hebben.

De volgende keer misschien een paar ijsvogelkinderen en over 1 of 2 maanden

het paringsritueel? Ik weet in ieder geval dat er een paartje zit dat nu jonkies heeft,

dat de jonkies al iets groter zijn en bijna uitvliegen aan de grote van de vissen te zien.

Hehe, wat een ochtend!

Tot de volgende keer,

René

K(l)iekjesdag

Afgelopen zondag heb ik deelgenomen aan een workshop natuur- en landschapsfotografie.

Samen met Henk, Ghita, Loes, Greet en Gertjan heb ik een verschrikkelijk gezellige dag gehad.

De foto's die ik gemaakt heb, waren echter meer uitprobeerseltjes en niet waard om te plaatsen.

Omdat we pas om negen uur moesten verzamelen, had ik nog even tijd om

achter een tip van Loes aan te lopen.

Loes maakte mij attent op een aantal broedende lepelaars: http://belton-loes.blogspot.com/2011/05/lepelaars-bij-haarlem.html

Lepelaar

In de serie van Loes zie je leuke kleine lepelaartjes, die toch nog mooi te fotograferen zijn.

Maar inmiddels waren de kleine lepelaartjes in korte tijd al behoorlijk groot geworden

en het bladerdak was inmiddels ook al behoorlijk gevulder. Gelukkig kon ik nog een klein plekje vinden

om wat aardige foto's te maken.

Moeder Lepelaar links en dappere Dodo (voor de oudere kijkers) rechts.

Mooi te zien, dat het jong al zo groot is.

Blijft toch je kind, he?

Omdat ik geen foto's van de workshop plaats, heb ik nog wat foto's opgezocht van de laatste 2 weken,

welke ik nog niet geplaatst heb, omdat ik de logs niet te lang wilde maken.

Toen ik de geoorde futen fotografeerde, zag ik een overvliegende bruine kiekendief.

Ja, inderdaad ver weg en daardoor niet top.

Maar op dat moment werd de bruine kiekendief onder vuur genomen door

een kievit en een scholekster, die hun jongen wilde beschermen.

De kievit ziet al snel  dat de scholekster het wel alleen aankan.

De kiekendief schrikt zich rot 

en druipt af.

Wilde eend

Matkopmees met prooi

Ook de ooievaars hebben jongen. Ze zijn nog niet te zien, maar pa en ma staan

ze hier uitgebreid te bewonderen.

Eerst zelf eten. De ene na de andere vis wordt verorberd.

En daarna worden de kleintjes gevoerd.

Tot slot een paar foto's van een paar luidruchtige kikkers.

Tot de volgende keer,

René