De Boomkikker
Normaal gesproken ben ik niet zo liefhebber van amfibieën en reptielen of er moet iets bijzonders gebeuren. Vorig jaar bijvoorbeeld kwam ik een ringslang tegen die een kikker te grazen nam.
Maar er is 1 amfibie, welke mij ontzettend intrigeert.
De Boomkikker
Al een tijdje ben ik op zoek naar deze kikkersoort, maar het is zoeken naar een speld in een hooiberg.
Allereerst is deze kikker zeer zeldzaam, ten tweede heel klein en ten derde zeer kieskeurig qua territorium.
In Nederland zijn maar een paar plekken waar de boomkikker voorkomt.
Nou heb ik het geluk dat ik deze keer dichtbij zo'n plek ben.
Maar waar moet je zoeken?
De boomkikker heeft stilstaand water nodig om zich voort te planten.
Er mogen geen vissen in voorkomen, dus blijven poeltjes in moerasachtig gebied over.
De boomkikker bevindt zich buiten de paartijd gewoon op het land en schuilt dan
het liefst in bramenstruiken. Dankzij de stekels kunnen de kikkertjes bij gevaar snel een
veilig plekje opzoeken.
Gelukkig is er iemand die mij een duwtje in de rug geeft en mij een plek verteld,
waar een kleine kolonie boomkikkers zit.
Maar ja, probeer ze dan nog maar eens te vinden.
Op de bewuste plek aangekomen, zie ik al direct een kikkertje!
Yes, mijn eerste boomkikker!
Eindelijk!
De afmetingen zijn correct, de kleur bijna, maar de soort net niet.
Het is een wants.
Het boomkikkertje is ongeveer net zo klein.
Eén tot anderhalve centimeter.
Probeer dat maar eens terug te vinden in een grote bramenstruik!
Een uur goed zoeken gaat voorbij, maar mooi geen kikkertjes.
Ik begin te twijfelen of ik wel op de juiste plek ben.
Tsja, nou ik er toch ben kan ik net zo goed dieren fotograferen die ik wel kan zien.
Juffer
Libelle
Tsja, of dit nou een steenrode of bloedrode of pimpelpaarseheidelibelle is weet ik niet.
Insekten liggen niet echt in mijn interessegebied.
Maar macrofotografie is toch ook niet echt mijn ding.
Meestal vind ik het mooier als het scherptegebied groot is, maar nu ik er zelf mee bezig ben,
vind ik het uitlichten van 1 specifiek onderdeel ook wel erg leuk.
Helaas waait het erg hard en zijn de plekken waar de dieren zitten niet echt statiefvriendelijk.
Uit de hand fotograferen is eigenlijk ondoenlijk voor echt mooie foto's.
Het rare is, dat ik 9 van de 10 keer mijn macrolens bij me heb, maar hem eigenlijk nooit gebruik.
Het kost mij gewoon teveel tijd, want ik vind, dat als je iets doet, je het zo goed mogelijk moet doen.
Maar ja, verder met het echte werk.
Bij deze vlinder was het even zoeken naar het juiste standpunt.
Ik wilde graag een deel in de zon hebben en een deel in de schaduw.
Inmiddels ben ik al anderhalf uur op de bewuste plek en hoor dan opeens
het gekwaak van een boomkikker.
Ik zit dus in ieder geval op de juiste plek en begin weer te zoeken.......
Het moet en zal me lukken, want dit is nou niet bepaald een plek waar ik even vlug naartoe ga.
En ja hoor, daar zit er eentje en het is deze keer geen wants, maar een echt kikkertje.
Boomkikker
Wat is hij mooi en wat is hij ongelofelijk klein!
Maar vooral, wat zit hij op een ontzettend waardeloze plek!
Ik probeer zo dichtbij mogelijk te komen met de camera, maar dat gaat volledig
ten koste van mijn normaal behoorlijk vaste hand.
Hoe krijg ik dat kikkertje op een mooie plek?
Oppakken is uit den boze, want dit is een kwetsbaar diertje.
Op een stokje laten klimmen is ook geen optie, want ik wil hem geen pijn doen,
door hem in de struik te laten vallen.
De enige optie is gewoon geduld hebben, tot hij een ander stekkie opzoekt of er
meerdere kikkertjes tevoorschijn komen.
Dan begint het weer mee te werken.
De zon verdwijnt achter de wolken en zal zo te zien wel een tijdje wegblijven.
Het kikkertje floept tussen de stekels en laat zich niet meer zien.
Na een half uurtje komt het zonnetje terug.
En komt het kikkertje rustig uit de dekking kruipen.
Maar waar hij ook gaat zitten, nergens is hij makkelijk bereikbaar en
blijft het aanrommelen om een beetje aardige foto te kunnen maken.
Hier ging hij eindelijk op een echt fotogenieke plek zitten, maar moest ik de camera zodanig
manoeuvreren dat een topfoto niet mogelijk was.
Toch erg blij met het resultaat en ik hoop dat ik volgend jaar weer in de gelegenheid
ben om hier langs te gaan. Dan moet ik wel een paar weken eerder gaan, want
de blaadjes zijn inmiddels al aardig aan het vergaan rond deze tijd.
Tot de volgende keer,
René
Vanaf deze plek wil ik de gouden tipgever nog even heel hartelijk bedanken.
