De Velduil

Velduil

In de herfst en winter kun je op verschillende plekken in Nederland

redelijk eenvoudig een velduil tegenkomen.

Hele volkstammen trekken in de winter naar Zeeland en staan daar dan in de file

om velduilen te fotograferen. Maar foto's die daar vandaan komen, van velduilen op paaltjes, zijn

wel van hele mooie kwaliteit en ook ik ben afgelopen winter (zonder resultaat)

 op velduilenjacht in Zeeland geweest.

Maar i.p.v. een twee uur durende autotrip, kan ik met een kleine 30 minuutjes al op

een prachtige plek komen, waar de kans op een velduil erg groot is.

Vandaag (zondag 29-10) ben ik al voor zonsopgang op de bewuste plek en heb twee

vogelsoorten op mijn wensenlijstje staan.

Eén daarvan is de velduil.

Vele uilensoorten jagen vooral in de schemer, maar de velduil is daarop een uitzondering.

De velduil kan namelijk overdag erg actief zijn.

Maar helaas laat de velduil zich niet zien op dit vroege uur.

Misschien houdt hij van uitslapen?

Dus ga ik maar een stukje wandelen, zodat ik misschien die andere wenssoort tegenkom.

Die laat zich ook niet zien, maar ik kom wel een paartje eidereenden tegen:

Mevrouw eidereend

Meneer eidereend

Tsja, het mannetje zit eigenlijk te ver weg voor een echt mooie foto.

Deze vogel is ook wel erg lastig om goed te platen.

Om het oogje op de foto te kunnen zien, moet je geluk hebben dat er net een klein zonnetje staat.

Anders zie je alleen maar zo'n donkerzwarte kap.

Ach, het moet maar zo deze keer.

Op dat moment slaat het weer helemaal om en kom ik terecht in een ontzettende hagelbui.

Ook natte sneeuw en hele harde regen zijn mijn deel.

Qua kleding had ik hier niet opgerekend en moet zeiknat terugkeren naar de auto.

Nou maar hopen dat mijn regenbroek achterin ligt.

Gelukkig is dat laatste het geval en hoef ik niet direct naar huis te gaan, maar kan ik

nog een paar uurtjes doorgaan.

Ik kom weer door velduilengebied en ...........

daar vliegt een velduil op.

Wat is het toch een prachtige vogel.

Geruisloos gaat hij op jacht en

glijdt op een meter hoogte over de begroeiing heen.

Ik merk dat ik op een verkeerde plek sta, want de velduil durft niet mijn kant op te vliegen.

Hij maakt een groot rondje om weer op zijn favoriete plek terecht te komen,

wat prachtige beelden oplevert.

Helaas valt de technische uitvoering en compositie op deze foto iets tegen,

maar de afstand was behoorlijk groot en op deze plaat kwam de velduil het scherpst over.

Mensen vragen mij wel eens, hoe het komt dat ik zoveel zie op een dag.

Nou, het is gewoon een kwestie van goed om je heenkijken en bewust zijn van je omgeving.

Je moet wel leren kijken.

Deze fotograaf heeft nog een hoop te leren ;-)

De uil neemt echt de toeristische route en dat geeft mij de tijd om mij strategisch op te stellen.

De kraaien zijn niet echt blij met deze rover en jagen de velduil schreeuwend weg.

Als de uil terugkomt, gaat hij nou net op 1 van de meest afzichtelijke plekken in het gebiedje zitten.

Dan stort hij zich in het hoge gras.

Heeft hij een prooi te pakken? Ik wacht en ik wacht, maar hij komt niet terug op de paal.

Ondertussen komen er meer fotografen langs en dan doe ik iets stoms.

Ik zeg tegen ze dat er een velduil in het gras zit en dat ik zit te wachten tot hij opvliegt.

I.p.v. rustig af te wachten gaan er 2 man direct achter de velduil aan.

De uil schrikt en vliegt weg.

Als de uil ergens landt, gaan de andere fotografen er direct naartoe.

De velduil vliegt dan weer op, om weer op een andere plek te landen.

Uiteraard gaat een deel van de meute er wederom achteraan en het arme dier wordt

steeds maar weer opgejaagd.

Gelukkig voor mij komt hij nog een paar keer mooi langs en overvliegen, 

totdat hij er echt genoeg van heeft en

uit pure irritatie het gebiedje uitvliegt.

Zo zonde dat sommige mensen zich niet kunnen beheersen.

Na deze fotosessie begeef ik mij op pad om wenssoort nummer 2 te zoeken.

Onderweg kom ik een andere blogster tegen, namelijk Alie van http://www.alipobiolog.nl/wplog/

Een zeer informatief blog van iemand die erg veel weet van de flora en fauna.

Een aanrader.

Jonge meeuw met een pas gevangen platvis.

Ik zie nog een hoop mooie dingen, maar niet hetgeen wat ik graag wilde zien.

Nou ja, met een 50% score mag ik toch niet mopperen.

Het was een zeer geslaagde ochtend en hopelijk gaat de velduil een volgende keer

wel op de mooie plekjes zitten.

Tot de volgende keer,

René

Op Safari

Tijger

Ik was dit jaar in de mooie omstandigheden om 2x met mijn gezin op safari te gaan.

Normaal gesproken interesseert het mijn vrouw en dochters niets als ik de natuur in trek,

maar van de dieren die we nu tegenkomen worden ze wel enthousiast.

Een autosafari is al een belevenis, maar een wandelsafari is helemaal top.

De meest indrukwekkende jager in het dierenrijk (naast de witte haai) is in mijn ogen de tijger.

Een schitterend dier om tijdens een safari tegen te komen.

Vooral als je er van te voren geen rekening mee hebt gehouden.

Er straalt zoveel kracht van dit dier uit.

Broer en zus Flamingo krijgen ruzie en moeder kijkt op de achtergrond toe.

Na een tijdje "Bekvechten" komt ook pa zich er mee bemoeien en is het snel voorbij.

Deze resusaap zat heerlijk rustig voor zich uit te staren totdat......

twee jonge resusapen voor hem begonnen te vechten.

De oudere aap ging zich er mee bemoeien

en daar schrok het jonge aapje behoorlijk van.

Op zo'n trip kom je ook aaseters tegen zoals:

Vale Gier

Hyena

Jonge Hyena

Tijdens de autosafari zijn de ontmoetingen met de Giraffen wel het hoogtepunt.

Letterlijk en figuurlijk.

Berggorilla

Familie Ringstaartmaki

Neushoorn

Zebra

Het was een heerlijk dagje uit in het Safaripark Beekse Bergen.

Je kunt niet alleen met de eigen auto door het park heen, maar met 1 kaartje kun

je ook een safari per bus en per boot doen.

Maar de wandelsafari is toch wel het mooist.

Een tocht van circa 3 kilometer die zeer de moeite waard is.

Tot de volgende keer,

René

De aantrekkingskracht van de Vliegenzwam

Vlaamse Gaai met Vliegenzwam

In mijn ogen is de paddenstoel die het meest tot de verbeelding spreekt:

De Vliegenzwam

Soms heb je het geluk dat je een prachtig gaaf exemplaar vindt en dat je hem

ook nog gewoon mee kunt nemen, omdat hij omver gelopen is.

Afgelopen week ben ik vijf dagen naar het bungalowpark de Kempervennen geweest.

Een absolute aanrader voor de natuurfotograaf, zeker in het najaar.

Allerlei soorten paddenstoelen en vele soorten bosvogels.

Ik heb toch wel 25 verschillende soorten paddenstoelen gezien, maar ik had

niet echt de tijd/zin om langdurig met de macrolens op de grond te liggen.

Ook de eekhoorns zijn goed vertegenwoordigd op dit park en omdat ze aardig aan
mensen gewend zijn, is het echte schuwe er wel af.

Met een beetje voer voor de vogels krijg je allerlei soorten te zien.

De gangbare soorten zie je veelvuldig, maar af en toe komt er ook een verrassing langs huppen.

Maar als je al een tijdje bezig bent met natuurfotografie, wil je de vogeltjes niet op de foto hebben terwijl ze aan een groen netje met voer hangen of op een tafel zitten waarop je de nootjes en zaadjes zit liggen.

Boomklever

Ook is het leuk om de kool- en pimpelmeesjes eens op een niet alledaagse manier te fotograferen.

Dus wat doet een natuurfotograaf dan???????

MANIPULEREN!!!!!

Je denkt toch niet dat al die prachtige natuurfoto’s allemaal bij toeval ontstaan zijn?

Men zoekt een mooie stronk, begroeid met mos of paddenstoelen.

In mijn geval een grote stronk met een paar hele kleine paddenstoeltjes, maar wel met mooi groen mos.

Een voordeel van zo’n huisjespark is dat er veel kleine kinderen rondrennen.

Kleine kinderen letten niet zo goed op waar ze rennen en dat gaat ten koste van de paddenstoelen.

Zo ook bij een vliegenzwam die ik dankbaar gebruikt heb.

Als je dan de paddenstoel combineert met vogelvoer en de boomstronk, dan krijg je zoiets:

Met een hoop vogelvoer, pindakaas en pinda’s heb ik bovenstaande opstelling gemaakt en dan is het afwachten wat er op afkomt.

Uiteraard moet je al het voer uit het beeld proberen te houden.

Dan ziet de achterkant er zo uit:

Het nadeel van ons huisje was dat het tuintje pal op het noorden lag. M.a.w. weinig licht om

echt lekker te fotograferen en daarom zijn bijna alle foto’s in deze serie gemaakt met 1600 ISO. Tsja en dat zorgt voor wat extra ruis op de achtergrond. Helaas.

Maar ja, wat kwam er dan zoal langs op de voedertafel?

Vlaamse Gaaien waren er genoeg

en ze hielden de situatie constant goed in de gaten.

Maar ik wilde graag foto’s maken van kleine vogeltjes bovenop een paddenstoel.

Ik had expres wat pindakaas op de achterkant van de hoed van de paddenstoel gesmeerd.

Daar werd lekker van gegeten, maar zelfs de allerkleinste vogeltjes gingen toch mooi niet

op de hoed van de paddenstoel zitten.

Het dingetje was toch net even te fragiel.

Boomklever

Tsja, dit probeer je natuurlijk te vermijden, maar ondanks het nootje vind ik dat deze foto

lekker kijkt. De schuine hoed en de schuine rug van de klever vullen elkaar zo mooi aan.

Koolmees

Een paar keer probeerde een koolmeesje te landen op de hoed van de paddenstoel.

Helaas duurde het maar een fractie van een seconde en viel mijn plannetje mooi in het water.

Ook het kleinere neefje van de koolmees was constant zeer aanwezig.

Pimpelmees

Wel snoepen van de pindakaas die aan de achterkant van de hoed zat,

maar niet zoals ik het graag zou zien.

De opzet is dus niet helemaal geslaagd, maar in een paar uurtjes toch

een aantal hele leuke foto's kunnen maken.

Buiten de vogels die er op de stam kwamen zitten, waren er nog heel veel soorten die langs hupten.

Omdat ze echt heel af en toe langs kwamen zijn niet alle foto's van deze toeristen even geslaagd.

Dus meer even om het overzicht compleet te maken.

Goudhaantje

Kuifmees

Roodborst

Merel.

Maar ook eksters, kraaien, grote bonte specht, groene specht, winterkoning, vink, vuurgoudhaan,

staartmees, keep, goudvink kwamen door het beeld vliegen.

Ik heb begrepen dat ook de ijsvogel voorkomt op het park.

Met een beetje geduld kun je hier een prachtige hoeveelheid vogels fotograferen.

Buiten de vogels en eekhoorns zijn er op het park een paar otters aanwezig.

In een fraai afgerasterd stukje leeft een paartje die zich goed laten bewonderen.

Jammer genoeg had ik pas op de laatste dag van ons verblijf door dat deze otters aanwezig waren.

De tijd was dus te kort om er echt mooie foto's van te maken.

Misschien een volgende keer, want dit park (De Kempervennen) is een echte aanrader!

Tot de volgende keer,

René