De Waterral en de rest van een mooie fotodag

Waterral

Zoals ik in mijn vorige blog al schreef, was deze fotodag een dag met somber weer.

Maar zo af en toe was er een prachtige opklaring en dan ziet de witte wereld er

opeens heel anders uit.

Brilduiker

Met een zonnetje erbij zie je pas de mooie groene kop van de brilduiker.

Koperwiek

Ik zie vandaag ongelofelijk veel koperwieken.

Normaal zie ik er wel eens eentje in een boom zitten of langsvliegen, maar vandaag

zie ik er wel een stuk of honderd.

Grote Zilverreiger

Op sommige momenten laat het licht mij duidelijk in de steek.

Baardman

Maar soms heb je ook gewoon mazzel, als het zonnetje net doorkomt en er een 

prachtig vogeltje net op de juiste plek gaat zitten.

Jammer genoeg kan ik maar twee foto's nemen, want deze baardman schrikt

zich bijna een hartverzakking van een aanvallende sperwer.

Ik hield er een foto aan over met vier onscherpe vleugels :-(

Duif op het besneeuwde ijs.

Merel

Alle vogels die je ziet, zetten regelmatig hun veren op om warm te blijven.

Meerkoet

Tsja, die voeten he?

Waterhoentje

Jonge Blauwe Reiger

Close-up

Ooievaar

De ooievaar is duidelijk de baas op het ijs, want alle reigers zijn echt doodsbang voor hem.

Winterkoninkje

Zwarte mees

Het waterralletje bij mijn werk is dan wel niet zo schuw in de winter,

het blijft lastig om hem mooi te fotograferen.

Waterral

Een laag standpunt zonder storende elementen levert de mooiste beelden op.

Maar ja, je kunt dat diertje niet oppakken en op de ideale plek zetten ;-)

Dan moet je maar proberen om er toch het beste van te maken.

Af en toe wordt het ijs van de pootjes verwijderd, want je merkt wel dat de 

waterral last heeft van koude voeten.

Dan gaat hij maar liggen in de sneeuw of op het ijs en trekt zijn poten helemaal in.

Zo blijft alles warm.

Dan loopt het ralletje eindelijk naar de plek waar ik hem wil hebben.

Dan is het nog de bedoeling dat hij een beetje schuin in mijn richting moet komen lopen,

maar daar heeft hij dan net geen zin in.

Ik ben bang dat ik die foto volgend jaar dan maar moet maken.

Misschien in februari nog een vorstperiode, maar nu lijkt het voor de vogels de goede kant

op te gaan. Gelukkig maar, want je ziet dat ze het erg moeilijk hebben.

Als laatste een plaatje van een week geleden, toen er nog voldoende open water was.

Aalscholver

Tot de volgende keer,

René

Zilverreiger, Waterral en wat ik nog meer tegenkwam

Grote Zilverreiger

Het was een fotodag met twee gezichten.

Hoewel de weerberichten spraken van periodes met zon, was het meer een lange periode met 

bewolking en een paar hele korte momenten met zon.

Deze grote zilverreiger stond te jagen in een slootje bij een aantal kassen.

Doordat hier warm water wordt geloosd, is er bijna geen ijsvorming.

Van deze slootjes wordt door vele soorten vogels dankbaar gebruik gemaakt en kunnen

ze vrij eenvoudig overleven.

Omdat het bewolkt is en dit gedeelte ook nog eens in de schaduw ligt,

moet ik behoorlijk de overbelichten.

Deze foto's zijn gemaakt met 2 stops overbelichting.

De Grote Zilverreiger is behoorlijk succesvol met het naar boven halen van 

allerlei soorten prooidiertjes.

Geen visjes, want dit is een slootje zonder verbinding naar open water.

Wel allerlei kleine waterdiertjes.

Het is wel heel apart om deze reiger te zien jagen.

Hij loopt een beetje waggelend door de sloot en ploegt de bodem om 

met zijn tenen. De bodemdiertjes komen los uit de modder en worden

direct keihard te grazen genomen door de zilverreiger.

Nee, deze komt de winter wel door, net als de andere vogels op deze plek.

Deze watersnip maakt ook dankbaar gebruik van de open gedeeltes.

Net als twee ijsvogeltjes.

Opvallend dat ze elkaar dulden in zo'n klein gebied. 

Ze zijn erg schuw en ik besluit om ze snel met rust te laten.

Nog een weekje volhouden en dan hebben ze weer energie genoeg.

Deze Blauwe Reiger stond lekker uit te buiken, want hij had waarschijnlijk 

een behoorlijke maaltijd achter de rug.

Zijn hele snavel zat nog onder het bloed.

Koperwiek

Ook koperwieken en merels zochten hun voedsel in de zachte stukken gras en kleine wakjes.

En ondertussen moesten de vogels uitkijken voor allerlei jagers.

Twee vossen heb ik rond zien sluipen en verschillende soorten roofvogels,

waaronder deze Buizerd.

Ik zie hem regelmatig een aanval uitvoeren, maar aldoor komt hij zonder prooi terug.

Maar ook deze vogel ziet er nog erg goed uit en zal de winter wel overleven.

Ik kom een roedel edelherten tegen en ook deze dieren zien er uitstekend uit.

Alle herten die ik hier zie, zijn erg goed op gewicht. 

Konikpaarden

Ook de konikpaarden zitten prima in hun vel. 

Het zal nu niet lang meer duren voor ze weer bij hun voedsel kunnen komen.

O ja, in de titel had ik ook de waterral gezet.

Tsja, dan wordt het blog net even te lang en moet hij maar in het volgende blog.

Ik kan wel vertellen dat ik hem deze keer bijna op de foto heb kunnen zetten,

zoals ik in gedachten had.

De Waterral

Tot de volgende keer,

René

Waterral en Ooievaar

Waterral

In mijn vorige blog stonden de foto's gemaakt in de Amsterdamse Waterleidingduinen.

http://www.dewerelddoormijnlenzen.blogspot.nl/2013/01/een-zonnige-winterdag-in-de-awd.html

Omdat ik niet teveel foto's in 1 bericht wilde stoppen, heb ik een aantal foto's niet geplaatst van die ochtend.

Hieronder een aantal foto's die ik alsnog wil laten zien.

Fuut in winterkleed

Deze fuut kwam ik heel vroeg in de ochtend al tegen.

Deze buizerd zag ik een landing maken in een boom op behoorlijke afstand.

In mijn vorige blog had ik alleen de derde foto van de landing geplaatst, maar de eerste 2

vind ik zelf ook erg fraai.

De laatste foto welke nog in de AWD gemaakt was, is dit portretje van een fazantenhaan.

Vooral in het zonnetje komen de kleuren mooi tot hun recht.

Aangekomen bij de parkeerplaats, zag ik dat het nog behoorlijk vroeg was.

Als ik op zou schieten, dan kon ik nog wel even langs bij een klein natuurgebied, waar

een waterral rondwandelt.

Zwarte kraai

Daar aangekomen zie ik dat de zon al achter de bomen is verdwenen en valt het licht erg tegen.

Maar ja, als je er toch bent dan wil je toch nog wel wat foto's maken.

Nijlganzen

Je kunt zien dat de vogels het zwaar hebben en de plekjes die nog niet bevroren zijn,

worden steeds drukker en drukker.

Dit paartje nijlganzen maakte zich nergens druk om en lag rustig op het ijs.

Het zal niet lang meer duren voor de kleine nijlgansjes weer rondhuppelen.

Ooievaren of is het Ooievaars?

Ook het echtpaar ooievaar heeft het moeilijk.

Vissen is bijna niet meer mogelijk en de kikkers zullen ook allemaal wel in winterslaap zijn.

Het ijs zorgt wel voor mogelijkheden voor fotografen, want normaal drinkt een ooievaar

als hij in het water staat. Nu moet hij het op een ander manier doen, wat mooie beelden oplevert. 

Met het fotograferen van dit soort vogels (veel wit) is het wel weer een voordeel

dat de zon achter de bomen is verdwenen.

Maar wanneer het ralletje zich laat zien, mis je net dat kleine beetje zonneschijn.

Waterral

De waterral is naarstig op zoek naar iets te eten, want ik zie hem op plekken waar hij

normaal gesproken niet zo snel zal komen.

Ik wil de ral graag vanaf een laag standpunt fotograferen en begeef mij op het ijs.

Dat blijkt niet zo'n heel goed idee te zijn, want ik zak direct met mijn voet door het ijs heen.

Dan maar vanaf de kant, maar dat levert niet de beelden op die ik voor ogen heb.

Hopelijk wordt het aankomende week nog eens een beetje zonnig, zodat ik dan wel de foto's

kan maken die ik in gedachten heb.

Gelukkig is deze waterral wel wat gewend en zal ook deze winter wel overleven.

Tot de volgende keer,

René