De 12 van 2013.

Januari

Grote Zilverreiger

Even heb ik getwijfeld om een foto van een roerdomp te kiezen, maar

bovenstaande zilverreiger mocht toch echt niet ontbreken in mijn top 12.

Een goede kandidaat voor mijn mooiste van het gehele jaar.

Februari

Eekhoorn

Februari was lastig. Het was kiezen tussen een vos liggend in een dik pak verse sneeuw,

een zich uitschuddende fuut en deze eekhoorn.

Omdat ik geen twee foto's van dezelfde soort wilde plaatsen viel de fuut af, want die

heb ik al in een andere maand. Uiteindelijk viel de keuze op deze eekhoorn.

Die AWD-vossen geven toch net iets teveel een kinderboerderij gevoel, om voor

dit bericht in aanmerking te komen.

Maart

Ooievaar

Vogels vliegen meestal van je af en zijn sowieso lastig om in vlucht te fotograferen.

Soms komt alles bij elkaar. Een schitterende vogel die vlak langs komt vliegen en

een prachtige blauwe lucht die zorgt voor een snelle sluitertijd en contrast.

April

Dodaars

Een appelvink op de voedertafel van Coby, een prachtige krooneend, een etende sperwer,

een jong nijlgansje of deze dodaars die een visje doodslaat op het water.

Alle vijf waren onderwerpen op mijn verlanglijstje.

Ik heb de dodaars gekozen, omdat daar de meeste actie in zit vanwege het opspattende water.

Mei

Kleine Plevier met kuiken

Weer zo'n lastige maand.

In mei kon ik de nummer 1 van mijn wensenlijstje fotograferen.

De Adder.

Omdat de foto nogal rommelig oogt, heb ik die maar af laten vallen.

Baltsende kemphanen en een jonge kluut waren goede kandidaten voor de ereplek van mei.

Maar de absolute winnaar is toch de kleine plevier met haar kuiken.

Op verschillende plekken in Amsterdam heb ik kleine plevieren gevolgd.

Vlakbij mijn huis vond ik deze familie.

Het leuke van deze foto is, dat je nog goed moet kijken om het kleintje te zien.

Ik hoop hier in 2014 een vervolg aan te geven.

Juni

Sperwer

De maanden mei, juni en juli stonden in het teken van project sperwer.

http://www.dewerelddoormijnlenzen.blogspot.nl/2013/09/project-sperwer-van-ei-tot-takkeling.html

Ik was in de omstandigheid om de ontwikkeling van twee verschillende legsels 

van dichtbij te kunnen volgen. Een fantastische ervaring, waarbij helaas de slechte

lichtomstandigheden een negatieve factor waren.

Maar een sperwer-foto mocht absoluut niet ontbreken in de top 12, ondanks

prachtige platen van een hele jonge vossenwelp en een boomkikker in deze maand.

Juli

IJsvogel

In juli en augustus heb ik ook veel tijd doorgebracht op vijf meter afstand van een ijsvogelnest.

Het mooiste vogeltje van Nederland heeft mij weer vele uren van plezier

en verwondering gegeven. Iedere keer ontdek je weer nieuwe dingen over de ijsvogel.

Zoveel foto's van ijsvogels, welke kies je dan?

De foto van de ijsvogel op de lisdodde is er eentje die voor mij laat zien,

dat je vogels een richting op kunt sturen bij het maken van foto's.

Zolang je maar weet hoe ze zich gedragen.

Augustus

Waterral

De maand augustus zorgde ook voor veel ijsvogelfoto's.

Maar ook foto's van een jonge kwak, een hermelijn en een wild zwijn waren gegadigden

voor een plekje in de maand augustus.

Maar hoe vaak krijg je de kans om 3 jonge waterrallen op te zien groeien?

De echte topfoto van een jonge ral heb ik nog niet kunnen maken,

dat wordt een doel voor 2014.

Hoe je het ook wendt of keert, de jonge waterral heeft zijn plekje verdient.

September

Edelhert

De maand  september staat in het teken van de edelhertenbronst.

Het blijft lastig om er een aansprekende foto van te maken.

Ik vond dit wel een aardige.

Oktober

Zwarte Zeekoet

DE maand om vogels te fotograferen aan de kust.

Met enige regelmaat komen er zeldzame vogelsoorten langs en met een beetje geluk,

kun je ze zo af en toe eens van dichtbij bekijken.

Hoewel de sperweruil in Zwolle de attractie van 2013 is onder de natuurfotografen,

mocht deze jonge zwarte zeekoet ook op een hoop belangstelling rekenen.

Ondanks mooie platen van allerlei andere soorten strandvogels is deze zwarte zeekoet

de nummer 1 voor de maand oktober.

November

Sneeuwgors

Een wintergast welke ik in 2012 al eens uitgebreid kon fotograferen.

Maar als zo'n prachtig klein vogeltje een paar weken vlakbij je huis

komt bivakkeren,  is de keuze snel gemaakt.

Vlak naast de weg kwam deze sneeuwgors constant naar eten zoeken.

Heerlijk is het dan als het vogeltje, volkomen op z'n gemak, al etend jouw kant op komt wandelen.

Dan is het enkel afwachten totdat hij op een fotogeniek plekje gaat zitten.

December

Fuut

December was een rustige maand qua uitstapjes. Weinig tijd en slecht weer waren hier debet aan.

Lekker is het dan, wanneer op 1 van de weinige uitstapjes een fuut vlak voor je neus 

een baars vangt en deze zo groot is, dat deze prooi niet 1,2,3 naar binnen gewerkt kan worden.

Beetje de camera laten ratelen en dan zie je zoiets op je schermpje verschijnen.

Tja, daar wordt je blij van.

Op naar 2014!

Bij deze wil ik iedereen bedanken die het de moeite waard vond, om een bezoekje

te brengen aan mijn blog.

Een dubbel bedankje aan alle personen die 1 of meerdere reacties hebben achter gelaten.

Dat wordt ontzettend gewaardeerd door mij.

En een extra bedankje voor Ruud, Coby en Ton.

Zonder hen had ik een behoorlijk aantal  foto's in 2013 niet kunnen maken.

Tot de volgende keer,

René

De Watersnip

Watersnip

Tijdens het opruimen van de harde schijf, kom ik verschillende mapjes tegen met

foto's van watersnippen.

Ik heb in het verleden al een aantal berichten gewijd aan de watersnip,

maar wilde graag een aantal van mijn favoriete platen in 1 berichtje zetten.

In 2011 en 2012 was ik in de gelegenheid om watersnippen te fotograferen,

liggend in een schuiltentje aan de waterkant.

Als je maar rustig blijft en niet al teveel geluid maakt, hebben de

schuwe snippen bijna niets in de gaten.

Watersnippen zijn lastige modellen.

Ze staan maar een beetje te staan,

Maar heel af en toe komt er beweging in en steken ze ineens over.

Helaas doen ze dat meestal als ze je al in slaap gesust hebben.

Af en toe staan ze in groepjes bij elkaar en ook dan doen ze waar ze goed in zijn:

Stilstaan.

Dat kunnen ze echt perfect.

Met enige regelmaat heb ik minutenlang in het hutje gelegen en maar een beetje 

om me heen gekeken. Dan dacht ik dat er geen enkel snipje aanwezig was,

maar opeens zag je dan zo'n vogeltje staan.

Of ze er al heel lang stonden of net aankwamen sluipen?

Geen idee.

Het zijn meesters in camouflage.

Als watersnippen niet staan te staan, dan komen ze zo nu en dan foeragerend voorbij.

Zo dichtbij dat ik ze bijna kon aaien.

Een beetje rekken en strekken 

poetsen en

tussendoor het luchtruim goed in de gaten houden.

Maar als ze met al die vermoeiende bezigheden weer klaar zijn,

dan gaan ze weer verder met waar ze goed in zijn.

Gewoon lekker staan in het ondiepe water.

Hoewel ze weinig doen, zijn het wel zeer mooie vogels om uren lang te bekijken.

Tot de volgende keer,

René

Aan de waterkant

Jonge Fuut

Na een aantal weken van slecht weer en erg weinig tijd kan ik eindelijk weer

eens een paar uurtjes op pad.

Maar ja, waar moet je dan naar toe?

Sperweruil?

Nah, geen behoefte en erg ver.

Ransuilen op hun jaarlijkse roestplek?

De AWD voor de wintergasten?

Er is op dit moment zoveel te zien, dat het erg lastig is om een keuze te maken,

als je erg beperkt bent in je vrije tijd.

Ik besluit om op twee van mijn vaste plekjes aan de waterkant te gaan kijken

of er misschien iets bijzonders langs komt zwemmen, vliegen of wandelen.

Krakeenden

Op mijn eerste plekje valt weinig te zien.

Geen ijsvogeltjes, waterrallen of dodaarzen vandaag.

Alleen wat krakeendjes in de verte en af en toe een koolmeesje.

Na twee uurtjes geef ik het maar op en ga naar mijn volgende stekkie in de polder.

De polder is op dit moment druk bevolkt met grote groepen ganzen.

Grauwe ganzen, kolganzen en brandganzen zitten bij elkaar.

Op weg naar mijn plekje aan het water kom ik langs een vissende reiger.

Bij een jagende reiger blijf ik altijd eventjes kijken of ze iets vangen.

Het jagen is iedere keer weer prachtig om te bekijken.

Het sluipen, het langzaam in de juiste houding gaan staan en dan met 

een explosieve snelheid de prooi pakken.

Schitterend.

Deze reiger neemt een duik in het water en vangt een vis.

Dat is toch wel de prooi die je verwacht van een reiger, maar reigers zijn echte alleseters. 

Konijntjes, eendenkuikens, muizen, kikkers, mollen, noem maar op.

Alles gaat naar binnen.

Een stukje verder stuit ik op een wulp en nog geen minuut later landt er een hele grote groep.

Ieder keer vraag ik mij weer af, hoe zo'n weidevogel weet waar de wormen zich bevinden.

Zonder twijfel wordt de ene na de andere worm uit de grond getrokken,

Op het door de regen doorweekte grasland lopen ook wilde eenden te grazen.

Zo'n "gewone" woerd blijft toch ook een hele mooie vogel.

Aangekomen op mijn plekje aan de waterkant is het ook hier erg rustig.

Een torenvalk is de enige vogel die ik zie.

Ik besluit om een half uurtje te blijven zitten en hopen dat er iets langs komt,

Het weer slaat helaas om en de bewolking neemt snel de overhand.

Dan zie ik in de verte een fuut aan komen zwemmen.

De fuut kan mij niet zien en komt langzaam maar zeker dichterbij.

Jonge fuut

De jonge fuut weet wel dat er iets niet klopt, maar kan geen gevaar ontdekken.

Het jonge fuutje blijft rustig heen en weer zwemmen en neemt af en toe een duik.

Dan zwemt de vogel net buiten mijn ideale bereik.

Met de camera op een rijstzak en kijkend door een hoekzoeker is

het erg lastig als je om een "hoekje" moet zien te kijken.

Dan vangt de fuut ook nog eens een vis en werkt deze rustig naar binnen.

Net buiten mijn ideale camera standpunt natuurlijk.

De wind begint te draaien en dat zorgt ervoor dat een grote groep smienten

mijn kant komt opdrijven.

Grote groepen smienten komen jaarlijks naar ons land in de herfst.

Van grote afstand kun je ze al herkennen aan hun geluid.

Smienten kwaken niet, maar brengen een fluitend geluid voor.

Vooral de mannetjes hebben een schitterend verenkleed.

Op het moment doen ze niet veel meer dan een beetje soezen en ronddobberen.

Dankzij de andere windrichting komt het zonnetje ook weer terug en dat geeft

direct weer meer contrast voor mijn lens.

Dat grijze weer is echt een ramp om te fotograferen.

Wilde eend

Een wilde eend komt dicht langszij en op dat moment schrikt de hele groep van iets.

Alle vogels gaan op de wieken en voor mij het sein om mijn boeltje in te pakken.

Het rustig zitten langs de waterkant en maar afwachten wat er langs komt

begint mij steeds meer te bevallen.

De vogels die langs komen zijn altijd op hun gemak en dat geeft een

heerlijk ontspannend gevoel.

Hopelijk volgende keer wel wat meer actie.

Tot de volgende keer,

René