IJsvogel (vrouw)
Het is een beetje een grauwe ochtend en in de middag wordt onweer voorspeld,
maar het weer is net goed genoeg om even snel de polder in te rijden.
Er worden wat zeldzame soorten gemeld, zoals twee poelruiters en een grauwe franjepoot en
dat op heel korte afstand van mijn huis.
De kans dat ze binnen foto-afstand zitten is bijzonder klein,
maar als je het niet probeert........
Veldleeuwerik
Ik kan de vogels zien met de verrekijker, maar toch echt te ver weg voor een acceptabel plaatje.
Dan maar een stukje op pad met de mobiele schuilhut.
Terwijl ik een veldleeuwerik op een paaltje zo goed mogelijk probeer te benaderen,
zie ik ook 3 kleine meerkoetjes rondzwemmen met vader en moeder.
Dan zie ik iets wat ik nog nooit eerder heb gezien bij meerkoeten.
Eén van de jongen krijgt een visje te eten.
Als ik zie hoe snel het jong het visje wegwerkt, is het voor mij duidelijk
dat vis wel vaker op het menu staat van de meerkoet.
Tijdens mijn rondje wordt het duidelijk dat het vogelseizoen zo goed als over is.
Omdat ik weet dat bij de ijsvogels het derde broedsel op uitkomen moet staan of
al uitgekomen is, besluit ik om daar eventjes te gaan kijken.
Hoewel ik zeker weet dat het eigenlijk te donker is voor mijn camera en lens,
ga ik toch maar eventjes kijken. Gewoon uit nieuwsgierigheid en het is altijd
weer een belevenis bij het ijsvogelnest.
In plaats van mijn goede statief mee te nemen,
pak ik even snel de monopod maar neem wel een camouflagekleedje mee.
Als ik de plek nader, hoor ik al direct dat er iets te beleven valt.
Er wordt opgewonden geroepen door twee ijsvogels.
Als een speer ga ik naar mijn plekje, zet snel een steel van een berenklauw
neer omdat de originele tak verdwenen is.
Ik ben amper geïnstalleerd of het vrouwtje landt op de stengel van de berenklauw.
IJsvogel (vrouw) terwijl ze een bedreiging in de gaten houdt.
Omdat er te weinig licht is moet ik de iso opschroeven naar 1600 en soms 3200,
wat zeker niet ten goede komt aan de kwaliteit van de foto's.
Ook nog eens meegenomen dat ik vanaf een monopod moet fotograferen en met te
lange sluitertijden worden het beslist geen superplaten.
Maar ja, het blijft een natuurbelevenis in optima forma en iedere keer
wordt ik weer verrast door het gedrag van de ijsvogels.
Hoewel verrast......
IJsvogels zijn erg makkelijk te sturen en veel doen ze routineus.
De ijsvogel heeft een vast visstek en zal dus bijna altijd het nest benaderen vanaf dezelfde kant.
Ze vliegen bijna nooit direct het nest in, dus is het een kwestie van een tak neerzetten
op een strategische plek, zodat die als landingsplek gebruikt kan worden.
Je kunt die tak dus zodanig neerzetten, zodat je een mooi uitzicht en een goede
achtergrond krijg voor de foto's.
Maar omdat ik vandaag alleen maar eventjes wilde kijken,
zijn er een paar storende elementen in de achtergrond, welke ik niet van
te voren verwijderd heb, zoals een wuivende rietstengel.
Als de eieren net uitgekomen zijn, blijft het vrouwtje de wacht houden bij het nest,
terwijl het mannetje voor voedsel voor de jongen zorgt.
Maar het vrouwtje moet natuurlijk ook eten en ze wordt uitstekend verzorgt door het mannetje.
Dat zorgt voor mooie kansen, maar dan moet je wel korte sluitertijden hebben.
Het vrouwtje laat door roepjes merken dat ze honger heeft.
Het mannetje reageert daar behoorlijk snel op en als hij landt, kun je eigenlijk
al direct zien wat er gaat gebeuren.
Heeft hij een grote vis bij zich, dan is deze voor het vrouwtje.
Een kleinere prooi is voor de nog hele kleine jongen.
Het mannetje met duidelijk een prooi voor het vrouwtje.
Terwijl het mannetje blijft zitten, schuifelt het vrouwtje dichterbij.
In totaal zie ik drie keer een visoverdracht en ik heb toch min of meer een beetje
de pé in dat ik eigenlijk te weinig licht heb.
Het mannetje verdwijnt ieder keer direct als het vrouwtje het vis in haar snavel heeft.
Omdat de omstandigheden niet best zijn voor mijn fotoset, besluit ik maar richting huis te gaan.
Ik sein wel even een andere liefhebber in, want hij kan met
zijn spullen wel topplaten maken met dit licht.
Omdat het onweer uitblijft en af en toe zelfs de zon doorbreekt, begint het 's middags
toch weer te kriebelen. Via what's app weet ik hoe de situatie is en ik ga voor de tweede
keer deze dag richting de ijsvogels.
IJsvogel (vrouw)
Er is een mooi stronkje geplaatst en dat zorgt direct weer voor andere
sfeervolle beelden. Het kan de ijsvogels echt niets schelen wat er staat,
als ze maar dichtbij het nest kunnen zitten.
Ik heb weleens een foto gezien van een ijsvogel op een fles bier.
De hoop is dat er een visoverdracht plaats zal vinden op het stronkje.
Maar na verloop van tijd blijkt dat de ruimte niet toereikend is voor twee ijsvogels.
Ze jagen elkaar gewoon weg en dan landt het vrouwtje op een in het water
liggende wilgentak. Gewoon op een meter of 2 afstand.
We kunnen het vogeltje net niet aaien.
Toch maar snel een iets groter takje plaatsen, maar een visoverdracht zit er niet meer in helaas.
Waarschijnlijk was dit mijn laatste dagje bij de ijsvogels dit jaar en
gaan we in 2015 weer verder met dit paartje.
Hopelijk wordt het weer een zachte winter, want ik zou deze momentjes
toch niet willen missen.
Misschien komt er nog een vierde broedsel, want de omstandigheden zijn
goed genoeg en er is genoeg tijd voordat het winter wordt.
Tot de volgende keer,
René
