Vogelfotografie in Frankrijk

Jonge Spreeuw proeft de wereldberoemde Franse Keuken

Vogels fotograferen in Frankrijk kan enorm frustrerend zijn.

Ze zijn namelijk best wel een stuk schuwer dan in Nederland.

De meeste vogels vliegen sneller op wanneer je binnen een bepaalde afstand komt.

Vliegt een vogel in Nederland op wanneer je binnen de 15 meter komt,

dan kun je in Frankrijk die afstand wel verdubbelen.

Waarschijnlijk omdat er meer gejaagd wordt op allerlei soorten.

Dat maakt het dus extra lastig om vogels te fotograferen.

Het fijne van grote delen van Frankrijk is, is dat er veel meer natuur is dan in Nederland.

Dan maakt het ook wel weer lastiger om dieren te spotten.

Ze hebben gewoon meer levensruimte en dat maakt het lastig voor de fotograaf.

Kwam ik vorig jaar nog veel verschillende zoogdieren tegen (zoals Hermelijnen,

Eekhoorns, Gemzen, een Boommarter, een Das), dit jaar moet ik het 

doen met een aantal Reeën.

Daar staat tegenover dat ik wel weer een aantal mooie vogelsoorten 

op de plaat kon vastleggen.

Jonge Groene Specht

Regelmatig hoor ik Groene Spechten en zien doe ik ze ook.

Maar altijd pas op het moment dat ze wegvliegen.

De ellende met Groene Spechten is, is dat ze meestal op de grond zoeken naar mieren

en een groene vogel op een groene ondergrond is slecht te zien.

Maar twee keer ben ik net slim genoeg om er toch eentje op de foto te zetten.

Terwijl ik in de auto zit te wachten totdat een Grauwe Klauwier op

zijn uitkijkpunt gaat zitten, hoor ik de roep van een Groene Specht.

Het geluid komt van net na de bocht.

Heel langzaam rijd ik de bocht door en zet de motor uit.

Hij moet hier ergens zitten, zeker weten!

Maar hoe goed ik de omgeving ook afspeur,

geen enkel spoor van de Groene Specht.

Op het moment dat ik net de auto weer wil starten, zie ik

iets bewegen en ja hoor, daar zit hij......

Hetzelfde ritueel speelt zich een weekje later af.

Maar nu is de specht sneller gevonden, want hij foerageert op het pad.

Schitterende vogels zijn.

Jonge Kwakken

Hoewel er teveel water stond in het meer, ben ik er wel een aantal keren wezen kijken.

Geen jagende purperreigers of iets dergelijks, maar wel een aantal jonge Kwakken.

Terwijl ik de jonge Kwakken zo goed mogelijk op de foto wil zetten 

(en dat was vanwege de afstand eigenlijk ondoenlijk) hoor ik het geluid van een andere Kwak.

Tsja, dan heb je de instellingen van de camera net verkeerd staan en

krijg je een overbelichte vogel op de foto.

Gelukkig kon ik het nog aardig corrigeren in een bewerkingsprogramma.

Want hierna heb ik de volwassen Kwak niet meer gezien.

Volwassen Kwak

Jonge Kwak

Rode Wouw

Een vogel welke ik vorige jaar met grote regelmaat tegenkwam was de Rode Wouw.

Maar altijd overvliegend of opvliegend.

Dit paartje kon ik gelukkig wel mooi fotograferen.

Soms hoor je een geluid dat je niet kunt thuisbrengen.

Meestal is dat dan van een vogel die je niet zo heel vaak tegenkomt.

Op een bepaald moment hoor ik een geluid, dat een beetje doet denken

aan een Groene Specht. Maar ik weet zeker dat het er geen eentje is.

Maar wat dan?

Dat soort geluiden maakt mij altijd nieuwsgierig en iedere keer wanneer ik

een paar uurtjes op pad kan gaan, rijd ik even langs dat plekje.

Ik hoor meerdere keren dat "rare" geluid en heb het vermoeden,

dat de vogel in ieder geval territoriaal is.

Horen doe ik de vogel meerdere malen, maar zien.......?

Mooi niet.

Dan op een dag kom ik weer aanrijden en zie ik in een flits een bruin vogeltje op een paaltje zitten.

Het zal wel een mus zijn denk ik nog, maar tegelijkertijd weet ik dat het niet zo is.

De vogel is net iets te groot en en kleuren kloppen ook niet helemaal.

Ik maak van grote afstand een foto (want natuurlijk net geen verrekijker bij me) en

kijk naar de display. Ik zie direct dat het een Draaihals is.

Een Draaihals is een kleine spechtensoort en in Nederland zeer zeldzaam.

Eigenlijk alleen als dwaalgast te zien en met zijn geweldige

schutkleuren erg lastig te ontdekken.

Draaihals

Heel voorzichtig rijd ik stapvoets richting de vogel.

Weer hoor ik het rare geluid en nu weet ik dus welke vogel verantwoordelijk is.

Draaihals

Ik kan een paar foto's maken, voordat er een auto van de andere kant

aan komt rijden en de vogel jammer genoeg verjaagd.

Verschillende keren heb ik gepost bij de plek, 

maar de Draaihals was alleen nog van grote afstand te bewonderen.

Maar als je zo een tijdje stil blijft staan,

komen de vogels vaak wel eventjes nieuwsgierig polshoogte nemen.

Gekraagde Roodstaart (vrouw)

Voordat we op vakantie naar Frankrijk gingen,

heb ik zowel Zwarte als Gekraagde Roodstaarten gevolgd.

Die kennis kwam nu mooi van pas,

want ik kon direct de verschillende vogels uit elkaar houden.

Zwarte Roodstaart (man)

Maar van de volgende twee ben ik niet zo zeker.

Is het nou een vrouwtje Zwarte Roodstaart, die hevig in de rui is of

is het een jonge vogel?

En is het dan een jonge Zwarte Roodstaart of een jonge Gekraagde Roodstaart?

Mocht iemand het weten, dan hoor ik het graag.

Persoonlijk denk ik aan een jonge vogel,

Roodborsttapuit (vrouw)

Op dezelfde plek een paartje Roodborsttapuiten, waarvan vooral

het vrouwtje (uiteraard natuurlijk) erg nieuwsgierig was.

Roodborsttapuit (man)

Het mannetje was minder enthousiast en bleef op iets meer afstand,

maar ging wel op de meer fotogenieke plekken zitten.

Roodborsttapuit

Dat levert toch mooiere plaatjes op, dan wanneer een vogel op een paaltje

of op het prikkeldraad gaat zitten.

Kwam ik vorig jaar nog heel verrassend een moeder Rode Patrijs en kuikens tegen,

dit jaar kom ik een aantal keren op een andere locatie een paartje

gewone Patrijzen tegen. 

Ook leuk natuurlijk.

Patrijs (man)

Op zijn gemakkie zocht hij naar eten op de doorgaande weg.

Omdat het zondag was en dus erg rustig, durfde ik in dit geval wel even

op de weg te gaan liggen om wat foto's te maken.

Paartje Patrijzen

Jonge Spreeuw op weg naar de top

Niet alleen de Koereigers maken gebruik van de runderen,

om op een eenvoudige wijze aan eten te komen.

Spreeuwen hadden het trucje ook door en waren regelmatig

op de koppen van de koeien te vinden.

Vaak een koddig gezicht, ook al omdat de koeien de spreeuwen duidelijk

in de gaten hielden.

Buizerd in de regen

Ook de wat gewonere soorten blijven leuk om te fotograferen,

vooral als ze net op een mooi plekje zitten.

Jonge Fazant

Deze jonge fazanten hadden mijn pad al een aantal keren gekruist,

maar steeds op een plek welke nou niet echt goed overkwam op de foto.

Toen ik ze weer een keertje tegen kwam, zag ik dat ze richting een grasveldje liepen,

dat op een soort van heuveltje lag.

Daardoor zouden ze mooi op ooghoogte komen, terwijl ik gewoon in de auto kon blijven zitten.

Het was even geduld hebben, maar uiteindelijk kwamen ze op de juiste plek terecht.

Jonge Fazanten

Jonge vogels zijn altijd net even minder schuw dan de ouders en

blijven ze dus wat langer uit de dekking.

Jonge Fazant

Ze weten nog niet dat ze bang moeten zijn voor de mens,

maar het is verbazingwekkend hoe snel ze dit leren.

Huismus (man)

Het Franse platteland is nog steeds uitstekend geschikt voor de mus.

Wordt in Nederland elk gaatje in de huizen dicht gemaakt en

het zodoende onmogelijk gemaakt voor de mus en de zwaluw om te nestelen,

in Frankrijk zijn er gelukkig volop mogelijkheden om een nest te bouwen.

En dat zie je dan ook terug in de enorme aantallen mussen en zwaluwen.

Daar kunnen we in Nederland een voorbeeld aan nemen.

Huismus (vrouw)

Ringmus (man)

Vink

Ik zet tegenwoordig altijd een bak water neer op de kampeerplek en

dat trekt enorm veel vogels aan wanneer het warm is.

Iedere dag een handje zonnebloempitten en wat brood en

binnen de kortste keren is het een drukte van belang met allerlei soorten.

Mussen, allerlei soorten mezen, merels en vinken scharrelen de hele dag rond de caravan.

Altijd leuk om te bekijken.

Putter

De vogel die dit blog af mag sluiten is de Putter of Distelvink.

Een vogel welke lastig is in te delen.

Is dit nou een iets meer bijzondere soort of een "gewonere".

Hoewel je de Putter wel regelmatig ziet,

is het toch een lastige klant om op de foto te krijgen.

Het is wel een prachtig, kleurrijk vogeltje en jammer genoeg

ging deze Putter net op een distel zitten die nog niet in bloei stond.

Putter

Met deze Putter komt er een einde aan dit blog over mijn vakantie in Frankrijk.

Ik heb ook wat macro-foto's gemaakt tijdens mijn vakantie,

maar dit zijn er te weinig om een blogje aan te weiden.

Daarom combineer ik in een volgend blog wat macro-foto's van de vakantie

met macro-foto's gemaakt in de AWD.

Koningspage (Frankrijk)

Tot de volgende keer,

René

De Koereiger en de Grauwe Klauwier

Koereiger

Dit jaar gingen we naar dezelfde plek op vakantie als vorig jaar.

Wederom Zuid-Oost Frankrijk dus, net onder de Jura.

Vorig jaar kwam ik een schitterend meer tegen, dat ontrokken werd aan het

zicht dmv een brede rietkraag. Een meer waar allerlei soorten vogels voorkwamen.

Reigersoorten zoals de Purperreiger en de Kwak, maar ook ijsvogels en ik zag

er zelfs een boommarter rondwandelen.

Was het vorig jaar nog een verrassing voor mij, nu heb ik mij tot

in de puntjes voorbereid. 

Materiaal meegenomen om een eenvoudig schuilhutje te maken

en spullen om een ideale plek voor ijsvogeltjes te creëren.

Daar ter plekke hoef ik dan alleen maar wat takken en dergelijke bij elkaar te zoeken.

Nadat alles op de camping in gereedheid was gebracht om drie weken te relaxen,

ga ik eventjes kijken bij het meer om eens te zien hoe ik te werk moet gaan.

Dan blijkt maar weer eens dat de natuur onvoorspelbaar is.

Het heeft daar in het voorjaar net zoveel geregend, als dat het in Nederland heeft gedaan.

Er staat gewoon ruim een halve meter water teveel in het meer.

Daar zal ik geen enkele reigersoort tegenkomen dus en ook steltlopertjes

hebben nergens plek om te foerageren.

Alle uitgewerkte plannetjes kunnen direct de vuilnisbak in.

Dan maar de volgende ochtend reserveren om de wijde omgeving te verkennen.

Koereiger bekijkt de menukaart

Vorig jaar kwam ik op een bepaalde plek een aantal koereigers tegen.

Soms kun je dingen niet beredeneren, want er lopen op vele plekken in de omgeving runderen rond .

Echter, de koereigers zijn maar op 2 plekken te vinden en dan ook nog eens alleen

maar op bepaalde tijdstippen. Wat de vogels nou aantrekt naar die plekken en

die tijdstippen, heb ik niet kunnen ontdekken. 

Hybride Koereiger/Kleine Zilverreiger

Als je de Koereigers een tijdje observeert, ontdek je al snel dat ze een 

paar manieren van voedsel zoeken hebben.

De runderen en Koereigers hebben een symbiotische relatie.

De Koereigers vinden makkelijk eten dankzij de runderen

en de runderen worden door de Koereigers verlost van die lastige vliegen.

Met chirurgische precisie verwijderen de vogels de vliegen die de runderen lastig vallen.

De vliegen zijn vooral verzot op de plekken rond de ogen.

De runderen laten de Koereigers rustig hun gang gaan, wanneer ze

deze vliegen willen pakken.

De Reigers gaan heel voorzichtig te werk en halen de vliegen 1 voor 1 weg.

Hybride Koereiger/Kleine Zilverreiger

Op een bepaald moment zie ik een Koereiger die er anders uit ziet.

En dan zie ik er nog 1 en nog 1.

Ik maak een foto en kijk goed naar het plaatje.

Is het nou een Kleine Zilverreiger die ik zie?

Maar de vogel is te gedrongen voor een Kleine Zilverreiger en de snavel te oranje-achtig.

Maar voor een Koereiger is hij te wit en de snavel te zwart-achtig.

Als ik later op google kijk, zie ik dat er meldingen zijn

van kruisingen tussen Koereigers en Kleine Zilverreigers.

Het kan niet anders dus dan een hybride zijn, die ik gezien heb.

Een echte Koereiger

Een tweede manier van jagen is het meelopen met de runderen,

wanneer deze aan het grazen zijn.

Dan worden er allerlei soorten dieren opgeschrikt en kunnen

ze de prooien makkelijk oppikken.

Ook muizen en mollen worden op die manier regelmatig gevangen.

Opgooien van de prooi

Als er meerdere Reigers tussen de runderen lopen,

kan het vangen van grotere prooien voor leuke taferelen zorgen.

Een gevangen muis zorgt voor rumoer in de groep reigers.

Degene die de muis gevangen heeft moet flink rennen om de muis af te schermen

van de andere vogels. Eventjes rustig de prooi naar binnen werken is

er dan ook niet bij. Hij moet naar binnen gewerkt worden

 tijdens het ontwijken van de concurrentie.

Terwijl de runderen liggen te herkauwen, laten de reigers de derde manier van jagen zien.

Dan lopen ze gewoon door het terrein heen en zoeken zeer geconcentreerd naar prooien.

Als slangenbezweerders sluipen ze door het gras en de plaatsing van de ogen is daarbij

zeer behulpzaam natuurlijk. 

In die drie weken heb ik behoorlijk wat foto's gemaakt van Koereigers,

maar ik kan vertellen dat het nog niet meevalt om een goede foto te maken.

Voor deze vogels ben je erg afhankelijk van een aantal factoren.

Allereerst moeten de runderen dichtbij de plek lopen grazen,

waar je de mogelijkheid hebt om foto's te maken.

Heel vaak lopen ze te ver in het weiland en als ze al dichtbij lopen,

moeten er natuurlijk wel Koereigers aanwezig zijn.

Dan speelt het weer ook nog eens een hele grote rol.

Teveel zon maakt het eigenlijk al onmogelijk om dit soort lichte vogels

echt fijn op de foto te zetten. Te grijs weer zorgt weer voor te lange sluitertijden.

Licht bewolkt weer is ideaal voor dit soort vogels.

Als je dit allemaal bij elkaar optelt zijn het aantal ideale momenten

dus op 1 hand te tellen.

Ook lastig is het fotograferen van een lichte vogel in de vlucht.

Als je overbelicht heb je problemen bij een lichte achtergrond en als je onderbelicht

heb je weer problemen bij een donkere achtergrond.

Hier is goed het verschil te zien tussen een echte Koereiger en een Hybride.

De Koereiger is de voorste vogel.

Een veel voorkomend beeld wanneer je Koereigers fotografeert.

Tussen de poten van de runderen op zoek naar eten.

Het leuke van bovenstaande foto is dat er ook een ander vogeltje opstaat.

Dat zijn van die dingen die je pas ziet wanneer je de foto's op de computer bekijkt.

Een jonge spreeuw is ook op zoek naar een gemakkelijk hapje

 en loopt met de koereiger mee.

Zelf vind ik dit 1 van de mooiste beelden die ik gemaakt heb.

Mooi met een beetje tegenlicht. 

Op deze foto is goed te zien dat deze vogel veel weg heeft van een Kleine Zilverreiger.

Veel zwart in de snavel en deze is ook iets groter en scherper dan de snavel van een Koereiger.

De vogel mist ook de oranje veren.

Jagende Koereiger met tegenlicht

Nog zo'n foto waar ik content mee ben.

Alleen jammer dat de kop van de vogel achter de grassprieten zit.

Met z'n drieën wachtend op een lekker hapje

Het Franse platteland is ideaal voor een vogel welke in Nederland erg zeldzaam is.

De Grauwe Klauwier

Overal langs de weilanden blijft het kruid staan, groeien er bramenstruiken

in de buurt van de weilanden en is er allerlei ander struweel te vinden.

Ideale plekken voor de Grauwe Klauwier

Maar deze vogels zijn ook erg schuw, dus is het zaak om ze eerst van een afstandje te spotten.

En dat is nou net wel weer een makkie.

Grauwe Klauwier (man)

Heb je namelijk een ideaal biotoop ontdekt, dan kun je vanaf een afstandje

de boel eventjes in de gaten houden.

De Grauwe Klauwier zoekt bijna altijd het hoogste punt op.

zodat deze makkelijk zijn prooien kan vinden.

Het vrouwtje (links) spoort het mannetje (rechts) aan om

eten te zoeken voor de jongen in het nest

Vorig jaar had ik al diverse territoria ontdekt, zodat ik nu niet echt hoefde te zoeken.

Opvallend was wel dat ze zich de eerste week goed lieten zien,

maar daarna pas weer in de laatste dagen van de derde week.

Aan de piepende geluiden te horen, was dat waarschijnlijk omdat er

jongen gevoerd moesten worden.

Grauwe Klauwier (man)

Het kan bijna niet anders dan dat er flink gebroed wordt of

dat de jongen net uit het ei zijn, want het merendeel van de 

Grauwe Klauwieren die ik zie zijn mannetjes.

Niet dat dit jammer is, want de mannetjes zijn toch degene die 

iedereen op de foto wil hebben.

Als je eenmaal de favoriete uitkijkplekjes weet, is het nog steeds geen fluitje van 

een cent om ze maar eventjes te fotograferen.

Ze langzaam benaderen is geen optie, want ze gaan toch echt

op de wieken wanneer je ietsje te dichtbij komt.

Dan maar de auto neerzetten en afwachten totdat de vogel terugkomt

op de uitkijkplek. Maar deze dieren zijn behalve schuw ook nog eens behoorlijk slim.

Ze komen pas terug, wanneer jij weg gaat of je moet echt heel lang wachten.

Maar ja, de temperatuur stijgt snel in de auto wanneer

de airco uit is, omdat je de motor af moet zetten.

Soms blijven ze ook gewoon net eventjes lang genoeg zitten.

Grauwe Klauwier (vrouw)

Dus is het een kwestie van uithoudingsvermogen, maar ook echt wel

een kwestie van een beetje geluk.

Je moet het geluk hebben om een niet zo'n hele schuwe vogel treffen. 

Hoewel de mannetjes natuurlijk het meest fotogeniek zijn,

zijn de vrouwtjes toch ook erg fraai.

Ze hebben een hele mooie tekening op de borst en buik, maar ook

de rugzijde is prachtig.

Drie weken heb ik behoorlijk wat Grauwe Klauwieren op de foto gezet,

maar achteraf blijkt dat een foto die ik op dag twee maakte,

de mooiste van het hele stel is.

Tenminste, dat vind ik dan natuurlijk.

Voor de vakantie had ik een aantal dingen op mijn lijstje staan.

Een Grauwe Klauwier met een hagedis of een klein vogeltjes als prooi

was daar eentje van en een Koereiger op de rug van een koe was er ook eentje.

De eerste is helaas niet gelukt en van de tweede wens heb ik

wel foto's, maar die zijn niet door de keuring gekomen.

De vogel en de koe bevonden zich op een te grote afstand en met teveel

zon krijg je dan een foto die net niet scherp genoeg is.

In een volgend blog foto's van een behoorlijk aantal andere soorten,

welke ik in die drie weken tegenkwam, zoals:

de Rode Wouw

Tot de volgende keer,

René