Winterkoning
Eindelijk heb ik weer eens tijd om er een dagje op uit te trekken.
De drukte op het werk is afgenomen en wanneer het weerbericht er
goed uitziet, is het opnemen van een vrije dag snel gedaan.
Maar dan moeten er nog belangrijke keuzes gemaakt worden.
Waar ga ik naar toe?
Ik deel de dag in drieën.
Vroeg in de ochtend naar het hutje van Ton ( foto's daarvan komen later),
daarna de polder in en later in de middag op zoek naar velduilen.
In de polders is de komst van de lente duidelijk merkbaar.
Zomergasten komen terug, wintergasten vertrekken langzaam maar zeker,
de vogelmannen beginnen al zingend de vrouwen te lokken etc. etc.
En de Grutto's nemen inmiddels de broedplaatsen in en
de paartjes worden weer compleet gemaakt.
Grutto
De aankomst van de Grutto's is voor mij het teken dat het nieuwe
vogelseizoen gaat beginnen.
Zodra de Grutto's aankomen, duurt het niet lang voordat er ook andere
mooie soorten weer terugkeren.
De Tureluurs, Kleine Plevieren, Gele Kwikstaarten, Kluten en de Blauwborsten oa.
Paartje Grutto's
Hoewel ik ze inmiddels allemaal vele malen gefotografeerd heb,
blijft de aantrekkingskracht van deze soorten groot.
Het paartje hierboven kom ik al jaren op dezelfde plek tegen.
De komende weken zal ik genoeg paartjes terug zien keren op
de voor mij bekende plekken.
Hopelijk wordt het dit voorjaar niet zo heel nat en
kunnen de weidevogels voor genoeg nageslacht gaan zorgen.
Grutto (vrouw)
Hoewel boeren vaak de schuld krijgen dat ze door te vroeg maaien een
hoop nageslacht om zeep helpen, blijkt het niet alleen daar aan te liggen.
Er zijn namelijk rovers welke voor een veel grotere slachting zorgen.
De Kleine Mantelmeeuwen schijnen namelijk enorm veel weidevogelkuikens
op te vreten en zou daar dus eigenlijk iets aan gedaan moeten worden.
Grutto (man)
Maar voor dit moment eerst maar weer eens genieten van het geluid
van de Grutto's, dat weer overal in de polder weerklinkt.
Tureluur
Opvallend vind ik de grote aantallen Tureluurs die ik tegenkom.
Volgens mij zag ik die vorig jaar allemaal een stuk later dan nu.
Paartje Tureluurs
Ik zie niet alleen veel Tureluurs, maar het zijn ook nog eens bijna allemaal paartjes.
Ze zitten nog niet op de meest ideale plekjes, maar met een beetje manoeuvreren
lukt het wel om een acceptabel standpunt te vinden.
Wat mij ook opvalt zijn de grote hoeveelheden weilanden of
delen van weilanden welke onder water staan.
De weidevogels krijgen alle hulp om weer op krachten te komen.
Een initiatief waar Boer Geijsel een voortrekkersrol in vervulde en
dat dus inmiddels behoorlijk wat navolging krijgt.
Nu maar hopen dat er ook een beter maaibeleid gevolgd gaat worden.
In een artikel in de krant stond echter dat er steeds minder
boeren gebruik maken van de subsidies om meer rekening
te houden met de weidevogels.
Duimen maar dat er dit jaar weer eens goed nieuws te melden valt en
er voldoende nakomelingen vliegvlug worden.
Meerkoet
Meerkoet
Ook bij de Meerkoeten is het duidelijk dat de lente is begonnen.
De territoria zijn verdeeld en worden keihard verdedigd.
Soms is het een gevecht van paartje tegen paartje, maar meestal
moet er 1 enkele binnendringer weggejaagd worden.
Vaak denk ik dat er dan eentje verzopen wordt,
maar het loopt iedere keer weer goed af.
Scholeksters
De eerste paringen bij de Scholeksters heb ik ook al weer gezien.
Helaas een beetje te ver weg, maar er word al aan het eerste legsel gewerkt.
Scholekster
Tijdens een eerder tochtje was ik een nieuwe bewoner in de polder tegengekomen.
Steenuiltje
Ik ben benieuwd of er een partner gaat komen voor dit uiltje.
Een hele leuke aanvulling voor het gebied.
Niet alleen de steenuil is hier te bewonderen, maar ook de Ransuil en Kerkuil
broeden hier. Ook de Velduil is een soort die hier regelmatig
wordt waargenomen, maar niet in een echt goed toegankelijk gebied.
Torenvalk (vrouw)
Prooien genoeg in de polder, want dat is te zien aan het aantal roofvogels.
Op diverse plekken is de torenvalk te bewonderen en met de juiste windrichting
vaak uitstekend te fotograferen.
Torenvalk (man)
Fuut
Langs de waterkant valt niet veel meer te beleven.
Nonnetjes zijn verdwenen en Slobeenden en Smienten hebben andere plekken opgezocht.
Af en toe zwemt er een Fuut langs, maar daar blijft het dan ook bij.
Ik geef het snel op en maak nog 1 tussenstop voordat ik richting de Velduilen ga.
Op de tussenstop hoor ik een Winterkoning zingen.
Ik zie hem zitten in het riet, maar dat is nou niet de plek voor een mooie plaat.
Gauw een beetje een aardig stokje gezocht en op een leuk plekje neergezet.
De nieuwe zangplek valt in de smaak van het vogeltje,
want al snel gaat hij op het stokje zitten.
Winterkoning
Het winterkoninkje heeft duidelijk de zomer in zijn bol en
laat duidelijk horen dat hij er zin in heeft.
Er komt toch een behoorlijk geluid uit zo'n klein vogeltje,
want ze zijn al van verre te horen.
Winterkoning
Winterkoninkjes bouwen vaak meerdere nesten en dan kan een vrouwtje een
geschikte uitzoeken. Ook nu zie ik het vogeltje constant met nestmateriaal in
zijn snavel, maar het wordt naar verschillende plekjes gebracht.
Het vogeltje heeft duidelijk voorkeur voor een aantal plekken.
Zodra dat eenmaal duidelijk is, kun je makkelijker een goed standpunt uitkiezen.
Gewoon een kwestie van eerst even goed opletten en dan pas beginnen met fotograferen.
Dan klinkt er een bekend geluid.
Het pingping van de Baardman is in de verte hoorbaar en komt
langzaam mijn kant op.
Twee vogeltjes zijn het.
Een mannetje en een vrouwtje.
Baardman
Hoewel ze net even te ver weg zitten (aan de overkant van een sloot),
lukt het toch om een paar leuke plaatjes te maken.
Baardman
De acrobaat blijft niet lang rondhangen en nadat het paartje vertrokken is,
besluit ik richting de Velduilen te gaan.
Velduilen zijn lastige klanten om te fotograferen.
Meestal worden ze pas actief vlak voordat het begint te schemeren.
Helaas is mijn lens niet lichtsterk genoeg om dan nog scherpe foto's te maken,
dus moet ik het hebben van de momentjes dat de Velduil overdag op jacht gaat.
Ik ben om 15:30 uur ter plaatse en verken het gebiedje een beetje.
Geen Velduil te zien, maar wel een Torenvalkje dat niet zo schuw is.
Torenvalk (vrouw)
Het Torenvalkje is duidelijk gewend aan mensen en zodra je
door krijgt wat de acceptabele afstand is voor deze vogel,
blijft de vogel gewoon zitten waar zij zit.
Torenvalk (vrouw)
Inmiddels komen er meer mensen die geïnteresseerd zijn in de uilen en
ik zie dat ze allemaal naar ongeveer dezelfde plek gaan.
Ik hobbel ook die kant maar op en wacht op wat er komen gaat.
Rond 18:00 uur laat zich eindelijk een Velduil zien.
Velduil
Nog te ver weg, maar het bewijsplaatje is er in ieder geval ;-)
Het blijft rustig en de Velduil heeft nog helemaal geen zin om te gaan jagen.
Tsja, dan maar proberen om van die ene Velduil een mooiere
foto te maken. Ik doe drie stappen naar voren en er vliegen vijf Velduilen op.
Twee daarvan zaten aldoor op nog geen 5 meter afstand van mij en
ik heb ze volledig over het hoofd gezien.
Doordat ik per ongeluk deze vogels opstoot, worden er nog eens een stuk of
vier exemplaren zenuwachtig en ook die vliegen op.
Negen Velduilen op een heel klein stukje grond.
De vogels blijken ook in geen geval in paniek te zijn en
landen gewoon een stukje verder weer in het gras.
Zoek de derde Velduil ;-)
Helaas blijven de Velduilen ver weg en wachten ze met de start van de jacht.
Ik kan nog een plaatje maken met drie exemplaren.
Hoe vaak krijg je daar nou de kans voor?
Maar ja, de topplaten van de Velduil zullen vandaag niet gemaakt worden.
Terwijl het licht afneemt, loop ik richting de auto.
Jagende velduil in tegenlicht
Net op dat moment besluit een uil om op jacht te gaan en kan ik nog
net een aardige tegenlichtopname maken.
Een andere keer maar opnieuw proberen.
In een volgend blog komt de ochtendsessie aan bod met oa deze Dodaars
Dodaars
Tot de volgende keer,
René