Waterspreeuw
Een week na mijn uitstapje naar de Haarrijnse plas lijkt het weer een
paar dagen mooi weer te worden.
Ik neem twee dagen achter elkaar vrij en heb wel een
aantal wensen op mijn lijstje staan.
Ik wil in ieder geval 1 ochtend doorbrengen aan de waterkant
om Nonnetjes te fotograferen en ik wil proberen om een Strandleeuwerik te vereeuwigen.
Of dat gelukt is, zal in een volgende blog te zien zijn.
Wat ik de andere dag ga doen ligt nog volledig open.
Op dag 1 is het net weer teveel van het goede.
Zonovergoten en dat is wel fijn, maar niet om foto's te maken.
Dag 2 is qua hoeveelheid zonlicht nog een stukkie "erger".
Al met al twee heerlijke dagen om op het terras te zitten,
maar voor fotograferen dus niet optimaal.
Ik besluit om de tweede dag in het bos door te brengen.
In de AWD zit een Waterspreeuw en door de bomen is er
schaduw genoeg.
Net voor zonsopkomst rijd ik de parkeerplaats op bij ingang Oase.
Er staat maar 1 andere auto en dat betekent dat het in
ieder geval rustig is bij de Waterspreeuw.
Waterspreeuw
Het beestje is druk aan het jagen, wanneer ik op de bewuste plek aankom.
Niemand in de buurt en dat is waar ik op gehoopt had.
Waterspreeuwen zijn vaak niet zo heel erg schuw, omdat ze
meestal uit gebieden komen waar niet zoveel mensen rondlopen.
Hoewel de Waterspreeuw meer een dwaalgast is,
zijn ze toch met enige regelmaat te zien in Nederland.
Het is dus geen erg schuwe vogel, maar hoe je het ook wendt of keert,
ook niet schuwe vogels raken opgejaagd wanneer er
meerdere mensen aanwezig zijn, die allemaal een mooi plaatje willen maken.
Ik moet de kansen dus pakken nu er volledig rust is rond de Waterspreeuw.
Er is nog zeer weinig zonlicht op de plek en de Waterspreeuw is
druk aan het jagen. Het is onmogelijk om een scherpe foto te maken
en ik wacht maar af totdat de vogel eventjes rustig wordt.
Waterspreeuw
Dan komt er een rustmomentje aan voor de Waterspreeuw,
maar hij gaat natuurlijk aan de andere kant van het watertje op de kant zitten.
Toch maar zo snel mogelijk het bruggetje over en languit in het berijpte gras.
Terwijl ik dichterbij kruip, probeer ik ook direct rekening te houden met een mooie achtergrond.
Met een lange sluitertijd, groot diafragma en de ISO op 1600 is het
ontzettend lastig om een mooie plaat te maken.
Erg frustrerend omdat juist nu het licht zo fijn is en de kleuren mooi zijn.
Waterspreeuw
Maar gelukkig zitten er een aantal goede beelden tussen en
dat maakt de dag al helemaal goed.
Dan breekt de zon helemaal door en zet de Waterspreeuw volop in het licht.
Waterspreeuw
Tegelijkertijd zie ik andere mensen aankomen en hoop dat het niet te druk gaat worden.
Luid roepend en druk bewegend gaan ze op de vogel af.
Hoewel het dus geen schuwe vogel is, probeert hij toch te ontkomen
aan de drukke fotografen. Hij schuift aldoor een meter of 10 op en
dat spel herhaald zich meerdere malen.
Een stuk of 10 personen lopen achter de Waterspreeuw aan en
wanneer iedereen weer vlakbij de vogel is, vliegt deze weer op
om 10 meter verder weer te landen.
Ik besluit om even rustig te wachten wat de vogel verder doet.
Hij wordt al een groot aantal dagen constant op dezelfde plek
gemeld op waarneming.nl, dus ik hoop dat hij
snel weer terug zal keren.
Na een kwartiertje zie ik de Waterspreeuw mijn kant opvliegen en hij
landt op een afstand van 20 meter.
Waterspreeuw
En precies op een plekje waar de zon niet kan komen.
Een stukje kruipen en tijgeren en dan maar afwachten.
Waterspreeuw
Als je maar rustig blijft en klein maakt, dan is een dier vaak minder bang
en gaat sneller door met de normale bezigheden.
Ook nu is dat het geval, want de vogel komt op op zijn dooie gemakkie
mijn richting opgewandeld.
Waterspreeuw
Een mooie afsluiting van mijn bezoekje aan de Waterspreeuw en terwijl
er weer verse vogelaars en fotografen aankomen, loop ik terug naar
ingang Oase. Omdat ik niet zo vaak in de AWD kom, besluit ik om door te rijden naar
ingang Panneland en op zoek te gaan naar Grote Zaagbekken.
Hoewel ik een flinke wandeling maak, kom ik betrekkelijk weinig
fotografeerbaars tegen. Omdat ik nog een paar uurtjes over heb,
probeer ik nog iets leuks te bedenken.
Een week eerder reed ik over een drukke weg in de buurt van Marken en
vanuit een ooghoek zag ik een vreemd vogeltje langs de weg.
Een meter of honderd verder realiseerde ik mij dat het wel eens
een Sneeuwgors geweest kon zijn.
Zeer zeldzaam in de regio Amsterdam en zodra ik kan,
draai ik om en ga op onderzoek uit.
Niets te vinden meer natuurlijk, maar wanneer ik
's avonds op waarneming.nl kijk, zie ik dat de vogel ook door anderen is gezien.
De daarop volgende dagen zie ik regelmatig meldingen voorbij komen
en deze middag is een mooi moment om de Sneeuwgors op te zoeken.
Sneeuwgors
De Sneeuwgors is snel gevonden.
Hij zoekt zijn voedsel langs een drukke weg, maar zo midden op de dag
is het gelukkig betrekkelijk rustig.
Je voelt gewoon de mensen kijken in de auto's die voorbij rijden.
Zal ook best een raar gezicht zijn, wanneer je naast een autoweg
(er zit nog een klein bermpje en een smal fietspad tussen)
iemand op de grond ziet liggen.
Wat zullen ze allemaal wel niet denken op dat moment ;-)
Sneeuwgors
Net als bij de Waterspreeuw merk je aan het vogeltje, dat hij gewoon zijn
gang blijft gaan wanneer je als mens rustig aandoet.
Geen drukke bewegingen maken en afwachten wat er gaat gebeuren.
Sneeuwgors
Je merkt ook direct dat het veel makkelijker is om zo'n éénling te fotograferen,
ipv Sneeuwgorzen die zich in een groepje bevinden, zoals ik
een week eerder op het strand had ondervonden.
Sneeuwgors
Een paar dagen later blijkt dat er een nog een Sneeuwgors
op deze plek aanwezig was. Vast een paartje maar het
tweede vogeltje heb ik in ieder geval niet gezien.
Maar goed ook, want je raakt toch snel afgeleidt wanneer er
meerdere exemplaren aanwezig zijn.
Sneeuwgors
Je moet toch iedere keer weer een keuze maken, op welk
vogeltje je dan je focus legt.
Hoewel je dus betrekkelijk makkelijk een Sneeuwgors kunt fotograferen
in de winter in ons land, blijft het altijd leuk om zo'n soort in
je eigen woonomgeving te zien en vast te leggen.
Een mooi slot van een dagje fotograferen.
In een volgend blog oa aandacht voor:
Nonnetje
Tot de volgende keer,
René
