Zwarte Stern
WAARSCHUWING:
Dit blog kan schokkende beelden bevatten voor de macro-fotografen ;-)
Zo nu en dan heb ik geen idee wat ik zou willen fotograferen of waar ik
naartoe zou willen om te fotograferen.
Zo ook op vrijdag 21 juni. Ik heb het rijk twee dagen voor mij alleen
en hoef met niemand rekening te houden. "Waar zal ik dit weekend eens naartoe gaan".
Ik wordt geattendeerd op een kleine kolonie Zwarte Sternen die jongen hebben.
Dezelfde avond ga ik direct op pad.
Geen idee wat ik daar aan zal treffen, dus het is meer een verkenningstochtje.
In een schitterend klein natuurgebiedje zie ik al snel waar de vogels zich ophouden.
In twee brede sloten wordt er gebroed door Zwarte Sternen.
Bijna op alle broedplekken zie ik jongen en vogels die af en aan vliegen met voedsel.
Alleen is de avond waardeloos qua lichtval.
Er is net geen volledig tegenlicht van de zon, maar het scheelt niet veel.
Ik weet dan al dat het geen superfoto's zullen worden,
maar ik neem wel de tijd om de boel goed te bekijken.
Uiteraard probeer ik ook foto's te maken en zoek
daarvoor de beste plek op ivm het zonlicht.
De afstand naar dichtsbijzijnde broedplek is daardoor net even te groot
en ook de achtergrond bevalt mij niet helemaal.
Maar ja, als ik op de meest ideale plek ga zitten, dan kijk ik recht tegen de zon in.
Dag 1 (vrijdagavond):
Zwarte Stern (21:23 uur)
Alle foto's die ik die avond maakte, hebben dit blog niet gehaald op 1 na.
Dat is de foto hierboven en die is gemaakt nadat het zonlicht van de plek verdwenen was.
Met een langere sluitertijd krijg je wat meer beweging in de foto en
ontstaat een meer schilderachtig effect.
Fotografisch gezien dus geen hoogtepunt op deze vrijdagavond,
maar het leverde wel een hoop informatie op.
Ik weet nu wat het beste moment is om te fotograferen, waar ik moet zitten om de mooiste
achtergrond te krijgen en wat ik allemaal kan verwachten.
Kennis is toch 1 van de belangrijkste dingen in de natuurfotografie.
Dag 2 (zaterdagochtend)
Zwarte Stern (6:09 uur)
De volgende ochtend gaat de wekker al vroeg, want ik wil voor zonsopkomst in het gebiedje zijn.
Bij aankomst kan ik direct naar de meest ideale plek toelopen en mijn spullen installeren.
Voor mij is de ideale plek een punt waar ik een laag standpunt in kan nemen,
waar ik een mooie achtergrond krijg en waar ik uiteraard een heel goed zicht heb
op het onderwerp dat ik wil fotograferen.
Het lukt niet altijd om aan alle drie de eisen te voldoen, maar met een beetje fantasie,
tuinieren en geen angst om vies en nat te worden kom je vaak een heel eind.
Ik heb altijd wat touw bij mij om hoge (in de weg staande) begroeiing bij elkaar
te binden, zodat ik niets hoef te slopen.
Zwarte Stern (6:15 uur). Prooi = Libel
Het eerste uur is het toch nog een beetje behelpen qua licht.
De zon komt achter mij op, maar "mijn" eilandje blijft lang in de schaduw liggen.
Heel af te toe landt 1 van de ouders op het eilandje om de kleintjes warm te houden
of gewoon om te zien of alles goed gaat.
De voedermomentjes zijn zeer onregelmatig.
Soms komen pa en moe vlak achter elkaar met een prooi en soms duurt
het 10 minuten voordat er iets nieuws wordt gebracht.
De ene keer is de oudervogel er opeens zonder aankondiging en het andere
moment merk je duidelijk aan de jongen dat er een voedseloverdracht plaats gaat vinden.
Bedelende jonge Zwarte Sternen
Een paar dagen eerder stonden er nog drie jongen op dit eilandje.
Geen idee wat er met dat derde jong gebeurt is.
Overleden omdat de andere 2 al het voedsel opeisten of is dat jong ten prooi gevallen aan een predator?
Opvallend is dat ik geen enkele keer een Reiger, Meeuw, Kraai of Kiekendief heb gezien.
De kracht van veel vogels bij elkaar zal zich wel al bewezen hebben.
Wanneer er een rover langskomt en er duiken 40 Zwarte Sternen op je af,
dan bedenk je je een volgende keer wel even voordat je het nogmaals probeert.
Bedelende jonge Zwarte Sternen
Wat mij na een tijdje opvalt is dat de jongen bijna nooit met hun ogen richting de zon staan.
Bovenstaande foto is wat dat betreft echt een uitzondering.
Bijna iedere keer kwam de oudervogel richting de zon aanvliegen en stonden de jongen
met hun rug of zijkant richting de zon.
Het kan toeval zijn, maar ik ben er drie keer geweest en constateerde iedere keer hetzelfde.
Jonge Zwarte Sternen doen vliegoefeningen
Leuk is het wanneer de kleintjes vliegoefeningen doen.
Het gebeurt nog niet heel veel, maar 1x per uur wordt er toch wel met de kale vleugeltjes geflapperd.
Zwarte Stern
Ik had verwacht dat de jonkies alleen maar vis te eten zouden krijgen,
maar niets is minder waar.
Ze krijgen een zeer uitgebreid dieet voorgeschoteld, waarbij vis in de minderheid is.
Allerlei soorten larven, vlinders, nachtvlinders, libellen en wormen worden aangevoerd
door de ouders en maar heel af en toe een klein visje.
De macro-fotograaf zal bijna een rolberoerte krijgen wanneer hij/zij dit aanschouwt,
want er gaan echt grote hoeveelheden vlinders en libellen de keeltjes in van al die kleintjes.
Jonge Zwarte Sternen
De voedseloverdrachten lijken allemaal strak geregistreerde en goed getimede momenten,
maar wanneer je echt goed kijkt en observeert, is het vaak toch een beetje behelpen.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = Libel)
Als de kleintjes beginnen te schreeuwen en met opengesperde snaveltjes rechtop gaan staan,
weet je dat er een oudervogel aankomt met iets te eten.
De jongen reageren alleen maar op het geluid van de eigen ouders en dat herkennen ze duidelijk,.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = Libel)
Er is een groot verschil in gedrag van de oudervogels bij de verschillende prooien.
De prooien worden levend aangebracht en daardoor is het vaak lastig om ze zodanig
in de snavel van het jong te stoppen, dat de prooi alsnog niet verloren gaat.
De oudervogel blijft daarom bij een aantal soorten prooien in de lucht hangen
en wacht totdat de prooi daadwerkelijk doorgeslikt is.
Voor de fotograaf is dit ideaal, want in tegenstelling tot bij bv de Boerenzwaluw,
neemt de voedseloverdracht best wel wat tijd in beslag.
Het enige lastige is wanneer beide jongen staan te schreeuwen en de ouder dus een keuze moet maken.
Maar als je goed oplet, weet je na een tijdje welke er aan de beurt is.
Bij deze Zwarte Sternen werd er namelijk meestal om de beurt gevoerd.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = vlinder)
Het is natuurlijk fijn wanneer je de zon in je rug hebt, maar wanneer de jongen constant
met hun rug naar je toe staan tijdens de voedseloverdrachten is dat wel weer jammer.
Je krijgt wel vaak de kans om de oudervogel ,inclusief de prooi, goed in beeld te brengen,
maar het is natuurlijk ook leuk om daarbij het jong goed in beeld te hebben.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = Libel)
Maar gelukkig wijken ze soms af van hun gewoontes en komen ze toch ineens vanaf een andere kant.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = Libel)
Nestfotografie is nogal een hot topic en eigenlijk iets dat je vanwege de verstoring niet zou moeten doen.
Wat mij betreft zijn er wel uitzonderingen.
Op deze plek wordt door een vogelwerkgroep al 15 jaar vlotjes in het water gelegd en
er loopt een wandelpad langs. Ik heb de maker van de vlotjes gesproken en de vogels
schijnen zich helemaal niets aan te trekken van de mensen die daar langskomen.
Dat blijkt ook wel op de momenten dat ik er ben.
Geen enkel moment lijken de vogels niet op hun gemak.
Het scheelt waarschijnlijk ook dat deze plek niet algemeen bekend is en er dus weinig mensen komen.
In de drie dagen dat ik het gebied bezocht, heb ik 6 andere fotografen gezien en kwam
er éénmalig een excursie met 25 mensen langs.
Erg weinig aanloop dus voor zo'n mooi gebiedje.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = vlinder)
Wanneer je daar een paar uurtjes ligt, krijg je genoeg kansen om voedseloverdrachten
te fotograferen. Je weet dat het eigenlijk allemaal meer van hetzelfde is,
maar toch is het iedere keer weer net even anders.
Dat maakt het ook erg lastig om keuzes te maken,
welke foto's nou te plaatsen in een blogbericht.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = vlinder)
Op de foto hierboven en hieronder is mooi het verschil te zien tussen de 2 oudervogels.
Mijn mening is dat de meest donkere vogel de vader is en degene op de foto hierboven de moeder.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = een soort larve)
Om 08:30 uur vind ik het wel mooi geweest.
Vanaf 05:15 uur ben ik bezig geweest en dat lange liggen op een vochtige ondergrond
is nou niet bepaald goed voor mijn algemene gesteldheid.
Ik heb enorm genoten van de plek en de actie die ik gezien en gefotografeerd heb.
Fantastisch was het.
Als ik 's avonds de foto's bekijk op mijn computer,
heb ik het idee dat ik nog iets mis en dat het nog beter kan.
Maar om nou weer zo vroeg op te gaan staan en dat stuk te rijden, is
niet iets dat erg aantrekkelijk is.
Maar de volgende ochtend ben ik om 05:30 wakker en ik denk bij mijzelf:
"Ach, laat ik het nog een keertje proberen. Waarom niet".
En hup, snel alles even doen en voordat ik er erg in heb, zit ik al in de auto en ga op weg.
Tijdens de rit bedenk ik mij, waar ik zal gaan zitten.
Het mooiste plekje zal uiteraard wel vergeven zijn en zal ik mij een beetje moeten behelpen.
Als ik aankom zie ik echter helemaal niemand.
Dus gauw weer installeren op het bekende plekje en knallen maar weer.
Dag 3 (zondagochtend):
Baltsende Zwarte Sternen
Ik had gehoopt op mooi zacht licht, maar helaas. De zon liet zich direct goed gelden.
We moeten het er maar mee doen.
Op de meeste vlotjes worden jongen gevoerd.
Als je de vlotjes afzonderlijk bekijkt, wordt al snel duidelijk dat niet
alle kuikens even oud zijn.
Er is zelfs nog een vlotje vrij en daar wordt af en toe op gebaltst.
Geen idee of dit een nieuw paartje is of dat er gebaltst wordt voor een tweede legsel.
Het is in ieder geval leuk om te bekijken.
Jonge Zwarte Stern
Ik probeer deze ochtend wat ander soortige beelden te maken.
De bedel-, voedseloverdracht- en vliegoefeningmomentjes blijven
echter ook zeer aantrekkelijk om vast te leggen.
Het mooiste voedseloverdracht-moment in mijn ogen kan ik wel deze ochtend fotograferen.
Dat is de openingsfoto van dit blog geworden.
De meest zwart-gekleurde oudervogel komt aanvliegen met een lange, dikke worm en
zwaait die zo richting de snavel van het jong, die ook nog eens half naar mij toe gericht staat.
Een foto waar ik erg tevreden mee ben.
Zwarte Stern
Buiten de voedseloverdrachten probeer ik mij een beetje bezig te houden met het maken van vliegbeelden.
Je zou denken dat dit betrekkelijk makkelijk is, omdat er zoveel vogels constant
heen en weer vliegen. De praktijk is echter een stuk lastiger, want ze zwenken vaak
net weg op het moment dat jij wilt afdrukken.
Biddende Zwarte Stern
Gelukkig blijft er af en toe ook eentje even stil hangen in de lucht.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (prooi = worm)
Hierboven de foto die volgt op het aanvliegen met prooi dat in de eerste foto is te zien.
Voedseloverdracht Zwarte Stern (Prooi = een soort larve)
Als laatste nogmaals een overdracht van een zeer "smakelijk" hapje.
Geen idee wat het precies is, maar het ging er in als koek.
Tijdens die drie dagen zag ik een paar keer een heel grappig moment.
De ouders komen regelmatig langs met voedsel, maar heel soms hebben de jongen gewoon
geen trek. In eerste instantie doen ze instinctief hun snavel open en beginnen ze te schreeuwen,
maar vlak voordat de ouder de prooi in de snavel stopt, bedenken de kleintjes zich opeens.
Demonstratief gaat de snavel dicht en draaien ze hun kop weg.
Ipv dat de oudervogel wegvliegt, blijft deze in de lucht hangen en drukt de prooi
steeds harder tegen de kop aan van het kleintje.
Daar gaan ze net zolang mee door, totdat het kuiken zich gewonnen geeft en het
voedsel van ellende toch maar opeet.
Het zijn gewoon net mensenkinderen wat dat betreft.
Al met al waren het twee hele mooie ochtenden en 1 mooie avond bij de kolonie
van Zwarte Sternen in een fantastisch mooi gebiedje.
In een volgend blog aandacht voor steltvogels met oa deze:
Jonge Kievit
Tot de volgende keer,
René