Boommarter
Op zondag 17 november begint het te kriebelen om weer eens een dagje te gaan fotograferen.
Ik check de weersvoorspellingen voor de rest van de week en zie dat
het op vrijdag de 22ste ietsje op gaat knappen.
Een dag zonder neerslag en wisselende bewolking.
Prachtig fotografieweer dus.
Maar ja, waar ga je dan naartoe?
Ik surf een beetje langs diverse plekken en sites en zie dat hut 2 van DJ te Pas in Huizen
wonderbaarlijk genoeg nog vrij is. Dat is een hut die toch wel behoorlijk in trek is,
omdat je met grote zekerheid Buizerds en Havik kunt fotograferen.
Maar ik weet ook dat het in eerste instantie geen fotohut maar een observatiehut was.
Ik besluit de hut te boeken en die vrijdag sta ik om 08:00 uur te wachten
op de afgesproken plek. De weersverwachting blijkt weer eens niet echt te kloppen.
Het is grijs en er wordt regen verwacht, maar in de middag gaat het toch echt opknappen.
Na een wandeling van 10 minuten komen we bij de hut.
Nou ben ik inmiddels in een aantal fotohutten geweest en
deze is qua ligging niet echt optimaal.
Veel hoge bomen om de hut en vijver heen en
dat betekent weinig licht.
Eekhoorn
Uiteraard worden de voerbakjes gevuld en twee prooien voor de roofvogels neergelegd.
Zelf had ik meelwormen en hazelnoten meegenomen.
Nadat de voerplekken gereed zijn gemaakt, neem ik plaats in de hut.
Omdat de afstanden nogal klein zijn, kies ik ervoor om de camera met de 300mm-lens
op de beste plek te plaatsen en de camera met de 400mm-lens op de andere plek.
De drukte voor de hut is enorm.
Niet eerder heb ik een plek meegemaakt waar zoveel vogels op het voer afkomen.
Het merendeel zijn Kool- en Pimpelmezen, maar bij elkaar
heb ik toch zo'n 15 verschillende vogelsoorten gezien.
Iets na 9 uur komt er een Eekhoorn op bezoek.
Het is zo donker dat ik met Iso2000 en F5.6 een sluitertijd haal van 1/60ste.
Dan begint het ook nog te regenen en gebeurt waar ik van te voren bang voor was.
De vogel waarom ik naar dit soort plekken ga, landt op de prooi.
Havik
Met Iso1600 en F5 haal ik een schamele 1/13de als sluitertijd.
Als de Havik de prooi begint te plukken, heb ik al snel door dat alle foto's
straks de vuilnisbak in kunnen vanwege bewegingsonscherpte.
Gelukkig blijft hij 1x twee seconden stilzitten.
Toch in ieder geval 1 plaatje.
Maar wat nu?
Als de Havik straks alles oppeuzelt, kan ik het wel vergeten
om de rest van de dag nog een goede plaat te maken.
Een klein kuchje is genoeg om de Havik weg te laten vliegen.
Hopelijk niet de verkeerde beslissing.
Eekhoorn
Als de Havik verdwenen is, komt de Eekhoorn snel terug.
Ik merk dat 300mm zelfs een beetje teveel is.
Maar ik zal het ermee moeten doen, want ik heb geen zoomlens meegenomen.
Het is nog donker op de plek en het blijft maar regenen.
Alles behalve lekker fotografie weer.
Maar de levendigheid op de plek maakt een hoop goed.
Sijs
De vijver voor de hut staat op een verhoging en heeft een grote aantrekkingskracht op vogels.
Drinkende en badderende vogels zorgen altijd voor leuke plaatjes.
Van het ene op het ander moment is het stil en
landt er een donkere Buizerd op de prooi.
Weer twijfel. Wat te doen?
Opnieuw een kuchje, maar de Buizerd geeft geen krimp.
Ik wil niet teveel lawaai maken, want dan komt de vogel misschien niet meer terug.
Ergens in de directe omgeving schreeuwt een man naar zijn hond
en dat verstoort de Buizerd wel.
Nou maar hopen dat het weer straks opklaart en de roofvogels terugkomen.
Sijsjes
Eindelijk knapt het weer rond 12 uur op.
Ineens is daar een hele grote groep Sijsjes die in bad gaan.
Ik schat de groep op 30 exemplaren en het is een gespetter en gekwetter van jewelste.
Sijsjes
Ik had hier liever een iets lager standpunt gehad, want dan was
de grote, gele bende beter tot zijn recht gekomen.
Later in de middag kwam de hele groep nogmaals langs.
Best een indrukwekkend gezicht om zo'n grote groep bij elkaar te zien badderen.
Uiteraard ook op deze plek een aantal Grote Bonte Spechten.
Grote Bonte Specht
Een leuke soort, maar het lokvoer gaat er wel heel snel doorheen met deze vogels.
Ik had 's ochtends al extra voer neergelegd, want op dit soort plekken
moet je gewoon zo stil mogelijk blijven zitten.
Vooral schuwe soorten zoals Havik, Zwarte en Groene Specht en dergelijke
kijken vaak eerst langere tijd de kat uit de boom.
Bij het minste geringste onraad laten ze zich verder niet meer zien.
Regelmatig hoor ik twee Buizerds rond de hut luidruchtig roepen.
Ze hebben echter geen zin om dicterbij te komen.
Wanneer de roep van de Buizerds verder weg klinkt en
het duidelijk veel rustiger wordt met de andere vogelsoorten,
is de tijd aangebroken om het voer aan te vullen.
Met de rest van de meelwormen, hazelnoten en wat zonnebloempitten
vul ik de daarvoor bestemde bakjes en ga snel de hut weer in.
En direct is de drukte voor de hut terug.
Veel Kool- en Pimpelmezen, Roodborsten, Vinken en Sijsjes.
Verder Grote Bonte Spechten, Heggenmussen, Merels, Winterkoning, Goudhaan,
Vuurgoudhaan, Gaai en Goudvink.
Helaas laten de mooiste soorten zich maar 1x en dan nog heel kort zien.
De Vuurgoudhaan had ik graag mooi voor de lens gehad.
Maar dan opeens weer paniek en daarna doodse stilte.
De roep van de Buizerd klinkt dichtbij en opeens is de vogel aanwezig.
Buizerd
Wanneer de Buizerd eenmaal op haar gemak is en aan de lunch begint,
kan ik beginnen met fotograferen.
Bij de eerste klikken van de camera kijkt de vogel nog wel even op,
maar als ik mij dan weer even stil houd,
is dat geruststellend genoeg.
Buizerd
Buizerd
Terwijl de ene Buizerd met de prooi bezig is, hoor ik de tweede Buizerd vlakbij schreeuwen.
Omdat er inmiddels iets meer licht voor de hut is (met Iso 1250, -0.7 EV en F5.6 krijg
ik een sluitertijd van 1/160ste), hoop ik op een confrontatie tussen de 2.
Het zal er helaas niet van komen.
Nu de Buizerd aan het eten is, hebben alle andere vogeltjes al snel door
dat er nu niets te vrezen valt van de grote roofvogel.
Al snel is het in de vijver voor de hut weer erg druk
en trekt ook de Buizerd zich niets aan van dat kleine grut.
Buizerd
Het is inmiddels 13:15 uur en deze Buizerd blijft maar door eten.
In totaal zal de vogel zo'n 45 minuten aanwezig blijven.
De eerste 2 foto's van de Buizerd zijn met de 300mm lens gemaakt
en de andere 2 met de 400mm lens.
Met de 400mm krijg ik net een iets mooiere achtergrond en een betere hoek, maar is het
lastig om de grote vogel in zijn geheel op de foto te krijgen.
Wel fijn dat onder deze hoek nu ook de klauw zichtbaar wordt.
Deze plek werd in eerste instantie gebruikt om vogels te tellen en
is naderhand als fotohut ingericht.
Daardoor is er bij het neerzetten van de hut niet echt rekening gehouden
met de achtergrond. Deze is nu wat druk en moet je daar met
je diafragma-keuze rekening meehouden.
Buizerd
Hoewel ik een Buizerd een beetje een lompe vogel vind en ik liever de Havik
nog op de prooi zou willen hebben, laat ik de vogel maar gewoon dooreten.
Die Havik zal waarschijnlijk toch wel niet meer komen en het wordt om
16:15 al te donker om nog te fotograferen.
Als de prooi dan niet op is, moet ik de zooi zelf opruimen
en daar heb ik eigenlijk geen zin in.
Buizerd nummer 2 blijft maar schreeuwen en laat blijken dat ook hij honger heeft.
Wanneer Buizerd 1 een volle krop heeft, stopt zij ermee en vliegt weg.
Bijna meteen zit nummer 2 op de prooi.
Deze is een stuk donkerder dan de eerste en duidelijk ietsje kleiner.
Ik denk dat nummer 1 het vrouwtje was en dit dus het mannetje.
Buizerd
Ik merk direct aan de vogel dat er iets vreemds aan de hand is.
Hij begint niet te eten van de prooi en blijft maar schreeuwen.
Af en toe neemt de vogel een dreigende houding aan
en ik ben benieuwd wat er aan de hand is.
Zou er dan toch nog een Havik in de buurt zijn?
Of misschien een Vos.
Die was hier tenslotte gisteren gefotografeerd.
De tweede Buizerd blijft maar een paar minuten op de prooi zitten en
vliegt dan weg zonder eigenlijk iets gegeten te hebben.
Hij gaat een meter of 50 verder hoog in een boom zitten.
Het zal allemaal wel en ik scroll een beetje door de gemaakte foto's heen.
Op een bepaald moment kijk ik even op om te checken of
er iets voor de hut gebeurt.
Huh??? Wat zie ik nou bij de stronk met de prooi.
Een kat of is het een vos?
Omdat ik door donker spiegelglas naar buiten kijk (fotograferen gebeurt niet door glas),
is het in eerste instantie lastig om te zien wat daar nou van de prooi staat te vreten.
Boommarter
Dan realiseer ik mij dat het een Boommarter is.
Een Boommarter op klaarlichte dag!!!
Ik geloof mijn eigen ogen niet.
Heel voorzichtig maak ik een eerste foto.
Dit zijn toch zeer schuwe dieren en zo'n kans krijg ik waarschijnlijk nooit meer.
Het is natuurlijk ook leuk dat ik de eerste ben die
deze volwassen Boommarter hier mag fotograferen.
Hij scheurt een stuk van de prooi af en vertrekt weer en laat mij in stomme verbazing achter.
Snel scroll ik door de foto's en een klein "YES" ontsnapt uit mijn mond.
Maar het is nog niet over.
De Boommarter keert een paar minuten later weer terug,
want er ligt nog een hoop eten op de stronk.
Boommarter
Voor de Boommarter is dit ook een nieuwe situatie, maar hij is tijdens het tweede bezoek
duidelijk meer op zijn gemak. Hij beklimt nu de stronk en neemt alle tijd om
het volgende stuk van de prooi af te halen.
Het probleem blijft de situatie van het licht of liever gezegd het ontbreken hiervan.
Met kunst en vliegwerk haal ik 1/100ste aan sluitertijd.
De camera met 300mm ligt op een rijstzak en de 400mm op een aanwezige schommelkop.
Boommarter
Terwijl ik mij zo min mogelijk beweeg in de hut is de Boommarter zeer alert.
Ik krijg het idee, dat er nog iets rondwandelt in de omgeving van de hut.
Een tweede exemplaar misschien of toch een vos?
De Boommarter rukt en trekt aan de prooi en scheurt een tweede stuk los.
Ook nu verdwijnt hij weer in het bos.
Ik vermoed dat de stukken duif bij de rest van de wintervoorraad wordt gelegd.
En een minuut of 5 later komt de Boommarter weer een stukje halen.
Weer via dezelfde route en weer klimt hij op de stronk.
Boommarter
Het dier is inmiddels zo op zijn gemak, dat ik mij iets meer durf te bewegen.
Maar hij heeft mij direct in de gaten.
Geen idee of hij mij kan zien, maar hij weet dat er iets in dat gebouwtje is.
Ik houd mij toch maar even doodstil, want dit is toch een unieke kans en
wie weet wat voor foto's ik nog kan maken.
Inmiddels zijn we een kwartiertje verder en verdwijnt de Boommarter
voor de derde keer met een stuk duif in het bos.
Voor mij het sein om op te schuiven naar de camera met de 400mm lens.
Daar heb ik een iets ander standpunt en dus een andere achtergrond.
Boommarter
Nu kan ik hem tenminste ook fotograferen wanneer hij uit het bos komt wandelen.
Want iedere keer blijft de Marter heel even stilstaan om de boel te verkennen,
voordat hij doorloopt naar de prooi.
Boommarter
Na een tijdje komt hij voor de vierde keer terug.
Er ligt nog genoeg voor hem.
Met 400mm zit ik dichter op het onderwerp en vervaagt
de dichtbij staande achtergrond ook meer dan met een 300mm lens.
Hierdoor wordt het beeld ook wat rustiger.
Boommarter
Het valt niet mee voor de Boommarter om de duif in stukken te bijten.
Maar met ieder bezoek wordt de prooi langzaam maar zeker kleiner.
Boommarter
Wat een geluk achteraf dat de Havik 's ochtends vroeg niet al het grootste deel
van de duif had opgepeuzeld.
Dan was er na het bezoek van de Buizerds misschien wel helemaal niets
overgebleven en had de Boommarter geen feestmaal gehad.
Tsja, ieder nadeel heb z'n voordeel.
Boommarter
In totaal kan ik ruim een half uur genieten van de Boommarter.
Ik realiseer mij wel dat een 70-200 mm 2.8 lens in dit geval een meer ideale lens was geweest.
Ik heb een paar keer getwijfeld om er eentje tweedehands aan te schaffen,
maar mijn verwachting was dat ik die lens toch bijna niet zou gebruiken.
Maar nu was hij ideaal geweest en had ik de Boommarter in zijn geheel op de foto kunnen hebben.
Ach, luxeproblemen zal ik maar zeggen.
Boommarter
In totaal komt de Boommarter 6 keer terug.
Het aangezicht van de duif wordt er niet fraaier op.
Het is wel fascinerend om te zien hoe gestructureerd zo'n dier te werk gaat.
Boommarter
Ik weet ook wel dat het niet het meest fijne beeld is om naar te kijken,
maar het zijn nou éénmaal geen fijnbesnaarde diertjes met goede tafelmanieren.
Boommarter
Met een paar laatste knauwen wordt de tweede vleugel gescheiden
van de romp en kan de Boommarter de laatste twee stukken meenemen.
Pffff, wat een prachtige ervaring.
Samen met de Das stond dit dier erg hoog op mijn lijstje.
Dit soort zeer onverwachte ontmoetingen maakt fotograferen
in een schuilhut zo leuk.
Nadat ik even snel door de foto's heen gescrolled ben,
zie ik dat het best nog wel wat tijd over heb.
Het is net geen 2 uur en pas over 2 uur gaat het licht langzaam uit.
Ik stap naar buiten en doe nog wat voer in de bakjes en
ik monteer een nieuwe prooi op de stronk.
Je weet tenslotte nooit of de Havik nog langskomt.
Pimpelmees
Maar de Havik laat zich niet meer zien.
Ook de Buizerds komen niet meer terug en de Boommarter al helemaal niet.
Die laatste zit vast te genieten van de duif ergens in een hol.
Dus houd ik mij maar bezig met het maken van echte vogelhutplaatjes.
Roodborst
Vanwege het iets hogere standpunt tov de vijver kun je hier wel mooi
plaatjes met spiegelingen maken.
Maar ja, van dit soort plaatjes zijn er al zoveel.
Toch is het altijd weer leuk om een zo'n mooi mogelijke spiegeling te krijgen.
Vanwege het jaargetijde liggen er teveel blaadjes in de vijver en
dat breekt de strakke spiegeling.
Vink
Vrijdag 22 november 2019 is voor mij een zeer memorable fotodag geworden.
Het absolute hoogtepunt was natuurlijk de Boommarter,
maar een Havik, drie Buizerds, een Eekhoorn en een stuk of 30 badderende Sijsjes
is natuurlijk ook al geweldig om voor de lens te krijgen.
Deze hut is wat mij betreft de beste qua vogeldichtheid waar ik ooit geweest ben.
De hele dag door een enorme hoeveelheid vogeltjes en ook nog hele leuke soorten.
Voor het maken van foto's met mooie egale achtergronden is deze hut minder geschikt.
Maar met een beetje goed gebruik van je diafragma,
kom je toch een aardig eind.
Het gebrek aan licht stelt wel eisen aan je apparatuur.
Maar ook hiermee kun je creatief omgaan.
Fotograferen met lange sluitertijden levert vaak mooie platen op.
In een volgend blog dan eindelijk aandacht voor allerlei zangvogeltje zoals deze:
Zwarte Roodstaart
Tot de volgende keer,
René
