Flamingo's in vol tegenlicht
Rond 10 juli 2020 was daar opeens bezoek van een groep van 7 Flamingo's in "mijn" polder.
Niet van die uit een dierenpark ontsnapte half tamme vogels, maar echte
wilde Flamingo's die helemaal uit Spanje waren gekomen.
Twee van de vogels waren geringd en daaruit bleek,
dat het inderdaad wilde vogels betrof.
Dan vraag je je af, waarom vliegen dit soort vogels naar het noorden?
Komt dit door de klimaatverandering of is de leider van de groep
gewoon de weg kwijt geraakt?
Het maakt in principe voor mij niet zoveel uit.
Wat telt is dat de vogels na een aantal dagen best wel een hoop
bezoekers aantrokken. Voor een hoop vogelaars is het namelijk
belangrijk, dat de vogels die zij op hun tellijstjes zetten,
ook daadwerkelijk wilde vogels zijn.
Ontsnapte dieren tellen gewoon niet en daarom wachten ze
ook vaak in spanning af of een zeldzame dwaalgast door
de CDNA als een wilde vogel wordt beoordeeld.
Voor mij als vogelfotograaf maakt het niet zoveel uit.
Een ontsnapte Hop met een ring is net iets minder leuk om te
fotograferen dan een echte wilde, maar vaak is het wel een stuk makkelijker.
Maar ja, deze Flamingo's waren echte dwaalgasten en toen ik
ervan hoorde, ben ik direct de volgende avond gaan kijken.
Flamingo's
Als ik aankom bij het plasdras-gebied zie ik dat de Flamingo's helemaal
aan de andere kant van de grote plas aan het foerageren zijn.
Tsja, dat gaan geen lekkere foto's worden besef ik mij direct.
Waarschijnlijk is het te druk geweest met toeschouwers,
waardoor de Flamingo's gewoon wat meer afstand nemen.
Ik blijf een half uurtje kijken, maar weet dan al dat ik
deze avond geen foto's zal maken van een Flamingo.
Maar opeens schrikt alles op de plas ergens van.
Misschien een vos of een slechtvalk.
Geen idee, het kan van alles zijn.
Ikzelf en de andere drie aanwezigen worden getrakteerd op
een mooi rondje in de lucht van de 7 Flamingo's.
Ik had mijn spullen al half opgeborgen en moest snel reageren
om nog wat foto's te kunnen maken.
Geen tijd om de instellingen te wijzigen en maar hopen dat ik
in de nabewerking nog wat kan redden.
Flamingo's
Het was een heel geknutsel, maar ik ben toch best tevreden met de resultaten.
Flamingo's
Na een mooi rondje landen de Flamingo's op bijna dezelfde plek als
waarvan ze opgestegen waren. Te ver weg dus en voor mij het sein om
mijn geluk op andere plekken in de polder te beproeven en
gewoon de volgende ochtend het nogmaals te proberen.
Dus de volgende ochtend heel vroeg op en iets na zonsopkomst kom
ik aan bij de plas. Er is nog 1 ander persoon aanwezig en die staat al
volop te fotograferen. De Flamingo's lopen nu gelukkig een stuk dichterbij.
Ik moet wel snel zijn, want ze gaan waarschijnlijk een rondje door de plas maken
en dan zullen ze wel weer aan de overkant eindigen.
Flamingo's
Hoewel de vogels behoorlijk dichtbij aan het foerageren zijn,
valt het nog niet mee om er een aardige foto van te maken.
De zon zal snel te scherp zijn, dus is het opschieten geblazen.
Het grote punt is echter dat de Flamingo's voornamelijk volledig hun
kop aldoor onder water hebben tijdens het foerageren.
Ik kan nu uit ervaring zeggen, dat ze heel lang hun kop onder water kunnen houden.
Flamingo
Dus als er eentje met zijn/haar kop boven het wateroppervlak komt,
is het snel reageren, want binnen een paar seconden gaat de kop weer onder water.
Flamingo's
Totdat er opeens weer enige vorm van gevaar lijkt te dreigen.
Flamingo's
De vogels beginnen al een aanloop te nemen om op te vliegen,
maar bedenken zich toch weer heel snel.
De rust keert terug, maar dat tussensprintje heeft er wel voor gezorgd
dat ze richting de achterkant van de plas gaan en
wat nog akeliger is: Ze gaan het volle tegenlicht in.
Flamingo's
Flamingo's
Het is pas half 7 dus de zon staat nog betrekkelijk laag.
Dan kun je met vol tegenlicht van die leuke silhouetten maken.
Dat lukt nog niet perfect als ze nog niet helemaal op 1 lijn staan met de zon,
maar het begint er op te lijken in ieder geval.
Flamingo
Een achterblijver haast zich om weer bij de groep te komen.
Na een klein tussensprintje van deze vogel, is de groep weer compleet en
blijft een tijdje op een voor mij niet zo'n gunstige plek staan.
Flamingo
Zachtjes fluister ik dat ze een meter of 20 door moeten lopen,
want dan staan ze precies tussen mij en de zon in.
Maar ze hebben maling aan mij en blijven een beetje staan poetsen
met z'n allen.
Na een minuut of 10 komt er toch weer beweging in de groep en
lopen ze naar de door mij gewenste positie.
Flamingo's
Omdat het inmiddels wat drukker wordt met fotografen en ik niet
verwacht dat ze snel dichterbij zullen komen, besluit ik om maar
een rondje door de polder te gaan maken.
Met een beetje geluk zijn ze er over een paar dagen nog steeds en
kan ik dan er nog een keertje een paar uurtjes in de ochtend aan besteden.
Toen ik dat inderdaad een paar dagen later deed, bleken ze de
avond ervoor vertrokken te zijn.
Altijd check ik de avond van te voren of zoiets inderdaad het geval is,
behalve deze keer natuurlijk.
Voor niets zo heel vroeg opgestaan dus.
De Tureluur:
Tureluur
Aan het begin van het voorjaar heb ik mij voorgenomen om eens wat extra tijd
te besteden aan de Tureluur.
De laatste twee jaar merk ik dat het aantal Tureluurs in de polder behoorlijk
is toegenomen. Dat betekent echter niet dat het ook een makkie is
om ze lekker op de foto te krijgen. Een Tureluur doet namelijk niet zo heel veel.
In eerdere jaren heb ik foto's kunnen maken van vechtende Tureluurs en
ook dit voorjaar kom ik die situaties een aantal keren tegen
op de plekken waar meerdere exemplaren rondhangen.
Maar de gevechten vinden te ver weg plaats of net achter een klein heuveltje ofzo.
Tureluur
Tureluurs op een paaltje zie ik genoeg, net als exemplaren die aan het foerageren zijn.
Maar ja, dat is toch een beetje gewoontjes, ook al levert het soms mooie plaatjes op.
Ik kan diverse paringen fotograferen, maar ook allemaal te ver weg naar mijn zin.
Tot ik op een mooie, hele vroege ochtend in mei een ultieme kans aan zie komen.
Als je dieren wilt fotograferen is het makkelijk als je het gedrag
van je onderwerpen leert kennen.
Alleen dan kun je situaties aan zien komen en erop anticiperen.
Bij een groot aantal vogelsoorten kun je de paring aan zie komen,
zo ook bij de Tureluur.
Terwijl ik op een rustig weggetje rijd, zie ik in de verte dat er
iets bijzonders staat te gebeuren.
Met beleid probeer ik zo snel mogelijk dichterbij te komen.
Stop de auto op een voor mij gunstige afstand en
probeer zo soepel mogelijk uit de auto te glijden.
Ik kijk nog even goed achter mij of er geen auto's aankomen en ga
languit op de weg liggen met de camera op de rijstzak.
Tureluurs
Bij deze vogelsoort (net als bij de Grutto overigens) kun je duidelijk zien,
dat de paring eraan zit komen. Het vrouwtje blijft stokstijf staan en het mannetje
begint enorm te schreeuwen en al heen en weer lopend met zijn vleugels te wapperen.
Bij de Scholeksters is het nog duidelijker dat er een paring aan zit te komen.
Daar schreeuwt het mannetje ook heel hard, wappert niet met zijn vleugels,
maar loopt heel druk heen en weer.
Het vrouwtje daarentegen bukt helemaal voorover en laat duidelijk haar
achterste aan het mannetje zien.
Bij bv Kluten legt het vrouwtje haar nek en hoofd plat op het water en
loopt het mannetje er een beetje omheen terwijl hij loopt te poetsen.
Omdat het tussen de eerste aanzet en de daadwerkelijke paring wel altijd even duurt,
heb je meestal wel de kans om een mooie positie uit te kiezen.
Omdat de vogels zo opgaan in hun baltsgedrag,
hebben ze vaak iets minder oog voor hun omgeving.
Dat betekent niet dat je ongestraft heel dichtbij kunt komen,
want als je de denkbeeldige lijn overschreidt, dan is het direct einde oefening.
Die veilige afstand is overigens lastig te bepalen.
Voor de ene vogel is dat verder dan voor de andere.
Het is een kwestie van goed kijken naar de vogels en aanvoelen hoe ver je kunt gaan.
Tureluurs
Het schreeuwende mannetje komt alsmaar dichterbij en je ziet
hem kijken en zoeken, hoe hij de ideale positie in kan nemen.
Tureluurs
Tureluurs
Opeens "stijgt" het mannetje op en landt snel op de rug van het vrouwtje.
Tureluurs
Als het mannetje eenmaal op de rug van het vrouwtje zit,
wordt het een wiebelig gedoe.
Het mannetje zoekt de juiste positie en probeert zijn balans te houden.
Nou heb ik al een behoorlijk aantal paringen gezien en
volgens mij ligt de macht nu bij het vrouwtje.
Zodra zij denkt dat het teveel gestuntel is en het waarschijnlijk toch niets wordt,
loopt ze gewoon weg en laat het mannetje gefrustreerd achter.
Zo'n mislukking maakt niet zo heel veel uit, want er wordt meerdere keren gepaard
en vaak kun je er gewoon een half uurtje op wachten.
Tureluurs
Maar in dit geval laat het mannetje zien, dat hij een echte evenwichtskunstenaar is.
Voor de zekerheid kijk ik nog even achterom, zodat ik zeker weet dat er geen verkeer aankomt.
Het is dan wel geen hele drukke weg, maar hier rijdt toch wel regelmatig verkeer
en ook nog vaak behoorlijk hard.
Maar het vroege tijdstip (06:30 uur) speelt mij in de kaart.
De meeste mensen zijn nog niet op weg naar hun werk.
Tureluurs
Zo'n paring neemt nog best een hoop tijd in beslag,
mits de vogels niet gestoord worden en het mannetje zijn evenwicht kan houden.
Hier duurde het bij elkaar iets meer dan een minuut.
In die tijd heb je dus zat foto-kansen,
maar ik maak ook zeer regelmatig mee, dat het frustraties oplevert.
Dan zie of hoor ik een paring aankomen en ben ik mooi in positie om
alles vast te leggen en dan draait het vrouwtje de verkeerde kant op.
Voor het beste resultaat zie je de zijkant van de vogels,
maar half van de voorkant kan ook leuke beelden opleveren.
Maar de keren dat het vrouwtje precies haar rug naar mij toekeert zijn legio.
Dan heb ik alleen wat wapperen vleugels op de foto en meer niet.
Tureluurs
Gelukkig heb ik deze keer mazzel, dat ze de gehele paring bijna precies
in de juiste positie blijven en zich mooi van de zijkant laten fotograferen.
Alleen het vrouwtje draait af en toe haar hoofd weg uit het scherptegebied
Tureluurs
Na iets meer dan een minuut vindt het mannetje het mooi geweest en
is de paring voorbij. In de verte zie ik een auto aankomen.
De timing was deze keer perfect.
Normaal gesproken plaats ik niet zoveel foto's in een blog die
een beetje op elkaar lijken, maar ik wilde graag een
mooi overzicht maken van de paring.
Hoewel ik veel paringen heb gezien van Tureluurs en ook zeker weet
dat er veel jongen geboren zijn, heb ik dit jaar geen enkele
Tureluurpul rond zien wandelen.
Midden in het broedseizoen was er zo'n hele korte, maar zeer koude periode
en ik ben bang dat dit heel veel jonge vogels de das heeft omgedaan.
De periodes van droogte zullen ook zeker een nadelig gevolg gehad hebben
voor het aantal nakomelingen dat daadwerkelijk groot geworden is.
Over een maand of 7 a 8 begint het hele circus weer opnieuw en
hopelijk levert dat betere resultaten op en werkt het weer dan ook iets beter mee.
In een volgend blog veeg ik allerlei beelden bij elkaar
die ik in het voorjaar gemaakt heb in de polder met oa deze:
Boerenzwaluwen
Tot de volgende keer,
René
