Mooiste foto's 2020 Deel I

 

Zwarte Stern

Om een goed overzicht te houden, maak ik ieder jaar een selectie

van de mooiste foto's qc momenten.

Hier is Deel I van 2020.

Januari

Sneeuwgors

Deel II van 2019 eindigde met een Sneeuwgors en Deel I van 2020 begint ermee.

In de Amsterdamse wijk IJburg was een behoorlijk groot groepje Sneeuwgorzen

neergestreken en ze verbleven daar een aantal weken.

Lekker dichtbij voor mij, Normaal gesproken moet ik naar IJmuiden voor deze soort.

Buidelmees

Buidelmezen zijn betrekkelijk zeldzaam in Nederland,

dus iedere keer wanneer ik een kans krijg om er eentje te fotograferen,

pak ik deze met beide handen aan.

In Zuid-Holland waren er drie neergestreken.

Op een mooie ochtend in Januari moest ik lang wachten voordat

ze zich uiteindelijk lieten bewonderen.

Kokardezaagbek

Niet de allerbeste foto, maar wel een hele mooie soort om

in Nederland te kunnen fotograferen.

De meeste Kokardezaagbekken die je in Nederland ziet zijn

ontsnapte siervogels.

Deze vogel was ongeringd en dus een dwaalgast.

Februari

Baardman

De winter is de ideale periode om Baardmannen te fotograferen.

Dan foerageren deze vogels op de rietpluimen en

zijn ze betrekkelijk makkelijk te fotograferen.

Je moet alleen even weten in welk gebied ze zitten.

De Baardman is typisch zo'n vogel welke je het beste op gehoor kunt vinden.

Baardman

De mannen zijn het meest fotogeniek met die karakteristieke kop,

maar de Baardmanvrouwen mogen er ook best zijn.

Een beetje 50 kleuren bruin.

Fuut

In de winter mag ik graag aan de waterkant bivakkeren om watervogels te fotograferen.

Futen komen dan met enige regelmaat voorbij zwemmen.

Met het juiste licht is een Fuut in winterkleed ook zeker fotogeniek.

Maart

Grutto

De maand maart staat in het teken van de terugkeer van een heleboel vogelsoorten.

Voor mij begint het feest pas echt wanneer ik de eerste Grutto's

tegenkom in de polder. Heerlijk om dat geluid weer voor het eerst te horen.

Hazen

In de maanden Februari en Maart is de kans groot om rammelende Hazen 

te zien in de polder. Het is een prachtig gezicht om diverse Hazen achter elkaar

aan te zien rennen. Soms dreigt de boel op elkaar te klappen en

dan maken ze rare sprongen.

Spectaculair, vooral van dichtbij.

Koereiger

De Koereiger is steeds vaker te bewonderen in Nederland.

Eén van de weinige voordelen van klimaatverandering.

In de winter van 2020 verbleven er twee bijna de gehele winter in de polder.

Vaste prik om ze te vinden bij de schapen met hun dikke wintervacht.

April

Bruine Kiekendief (man)

Al jaren broedt een paar Bruine Kiekendieven in een klein rietveld in de polder.

Bruine Kiekendiefmannen kunnen meerdere vrouwtjes hebben en dan

liggen de nesten dichtbij elkaar.  Volgens mij was dat dit jaar het geval,

want ik werd meerdere malen op het verkeerde been gezet door de vogels.

Bruine Kiekendief (vrouw)

Het was aldoor gokken op welke plek de één van de vogels in het riet

zou afdalen. Meestal zijn mannelijke vogels mooier dan de vrouwelijke,

maar bij de Bruine Kiekendief is dat wat mij betreft andersom.

Grauwe ganzen

Eén van de foto's die ik ingestuurd had voor de Roots fotowedstrijd.

Leuk dat deze foto opgenomen is in de agenda van 2022,

maar nog leuker dat het 1 van de 6 ansichtkaarten is geworden,

die meegeleverd worden bij de agenda.

Grutto's

In Mei leggen alle vogels een ei,

maar dan moet er wel eerst iets anders gebeuren.

Meestal gebeurt dat ver weg in het weiland,

maar soms heb je de mazzel dat je op de eerste rang zit.

Rosse Grutto

Er wordt weleens aan mij gevraagd wat ik nou zo leuk vind aan het fotograferen van vogels.

Omdat vogels zoveel variatie opleveren zeg ik dan meestal.

Door het jaar heen heb je verschillende soorten in Nederland en die verchillende soorten

hebben ook regelmatig een ander winterkleed dan het zomerkleed.

Zoals bij de Rosse Grutto.

In het winterkleed een beetje een kleurloze vogel,

maar de kleuren van het zomerkleed zijn fantastisch.

Ook nog eens een niet zo'n alledaagse vogel in het voorjaar en de zomer.

Rosse Grutto's

Rotganzen

Wanneer je op het strand fotografeert dan kom je nogal eens een verrassing tegen.

Een grote groep langs vliegende Rotganzen in IJmuiden is ook 

niet echt iets dat je met enige regelmaar ziet.

Ja, ver op zee, maar bijna nooit zo dicht langs het strand.

Spreeuw

Spreeuwen worden vaak overgeslagen door fotografen,

omdat ze nogal gewoontjes zijn.

Behalve wanneer ze grote wolken vormen en allerlei figuren

in de lucht maken.

Maar een Spreeuw in prachtikleed is een echte bezienswaardigheid,

mits het zonnetje op de jusite manier schijnt.

Dan blijkt de Spreeuw opeens fabelhafitg mooi te zijn.

Mei

Appelvink

De maand Mei levert bij mij altijd een stortvloed aan beelden op.

Helemaal wanneer je naar 1 van de mooiste vogelhutten van Nederland gaat.

Het vogelhuis in Drunen is door een echte vogelfotograaf opgezet.

Een hele grote waterpartij voor de hut en daarachter een beukenhaag zorgen

het hele jaar door voor mooie omstandigheden.

Eekhoorns

In Mei 2020 werd ik verrast door een paar hele jonge Eekhoorntjes.

Als ze elkaar dan begroeten en je krijgt de kans op 1 foto, dan ben je

enorm blij wanneer die ene foto ook gelukt is.

Jammer dat de linker Eekhoorn er niet helemaal opstaat,

maar dat zorgt wel voor extra dynamiek in de foto.

Havik

In Drunen worden geen roofvogels gelokt met prooien.

De roofvogels die langskomen, doen dit om te drinken of te badderen.

Je moet dus geluk hebben, dat er eentje langs komt.

Als dat dan gebeurt, dan moet je even heel rustig blijven zitten

en wachten met fotograferen totdat de vogel op zijn gemak is.

Enorm genieten wanneer je dan verrast wordt met een machtige Havik.

Roodborsttapuit

In het voorjaar mag ik graag een dagje naar de duinen gaan in de richting van Schagen.

Ik weet daar een plek, waar je rustig vanuit de auto allerlei vogels kunt fotografern.

Diverse paartjes Roodborsttapuiten hebben daar een territorium.

Vooral het mannetje is prachtig gekleurd en een mooi fotomodel.

Roodkopklauwier

Maar ik ging die bewuste dag op pad, omdat er een zeldzame dwaalgast was gezien.

Een Roodkopklauwier.

Deze vogel liet zich lastig benaderen, maar na een tijdje observeren had ik door

waar de vogel graag ging zitten.

Dus de auto vlakbij de bewuste plek geparkeerd en afwachten maar.

De voldoening is groot wanneer het plannetje dan ook daadwerkelijk lukt.

Roodkopklauwier

Omdat het zo'n zeldazme verschijning is, mag de Roodkopklauwier met

twee foto's in het overzicht staan.

Tureluurs

Parende Tureluurs fotograferen is relatief simpel.

Je ziet en hoort al ver van te voren dat er een paring aan zit te komen.

Het mannetje blijft opgewonden piepen en met zijn vleugels wapperen.

Je moet alleen mazzel hebben, dat de paring ook dichtbij gebeurt.

Ook hier hoorde en zag ik het aankomen en kon vliegsvlug uit de auto glijden

om een laag standpunt in te nemen.

Jammer dat ze het asfalt uitkozen als plek, maar dat is nou eenmaal niet anders.

Juni

Boerenzwaluwen

En dan komen de eieren uit en wordt het jonge vogels fotograferen.

Vaste prik is het fotograferen van jonge Boerenzwaluwen die gevoerd worden.

Het lastige hiervan is, dat er meestal meerdere jongen naast elkaar zitten en

het dus afwachten is welk jong gevoerd gaat worden.

Ze schreeuwen namelijk allemaal even hard en sperren allemaal hun bekkie wagenwijd open.

Het is dus een kwestie van goed opletten en dan kun je een beetje bedenken

welke jong er als volgende aan de beurt.

Roodhalsfuut

Tot een jaar of 2 a 3 geleden was het met een beetje inspanning mogelijk om 

bepaalde soorten zeldzame doortrekkers in winterkleed te fotograferen.

De laatste paar jaren lijkt het wel dat diezelfde soorten langer in ons land verblijven

en je ze dus ook in zomerkleed op de plaat kunt krijgen.

De Kuifduiker is daar een goed voorbeeld van, maar de Roodhalsfuut is 

er ook eentje van dat kaliber. Deze zat in de Haarrijnseplas en dagelijks hield ik

in de gaten of hij al in volledig zomerkleed was.

Gelukkig had ik een spion ter plaatste (https://6mb22va.blogspot.com/).

Zwarte Roodstaart

Niet ver bij mijn huis vandaan broedt al jaren een paartje Zwarte Roodstaarten.

Geweldig mooie vogeltjes en vooral het mannetje in zomerkleed is 

een echte bezienswaardigheid. 

Zwarte Sternen

In Juni zijn de jonge Zwarte Sterntjes in de kolonie te bewonderen.

De voedermomentjes zijn prachtig om vast teleggen (zie openingsfoto),

maar het moment voordat de oudervogel de prooi overdraagt is

misschien nog wel mooier. Dan staan de kleintjes met opengesperde snaveltjes

om het hards te schreeuwen. Geweldig om hier een paar uurtjes rustig van te genieten.

Tot de volgende keer,

René

Vakantie in Zeeland

Eekhoorn

Vanwege alle onduidelijkheden omtrent de ontwikkeling van het corona-virus,

hadden we besloten om dit jaar de vakantie in Nederland te vieren.

We wilde graag richting het strand en moesten we een keuze maken

tussen Texel en Zeeland. Omdat we toch al regelmatig op Texel vertoeven,

viel de keuze dus op Zeeland.

Na lang zoeken moest het dan camping de Zwinhoeve worden.

Vanaf de camping kan je lopend naar het strand, is er vlak naast de camping een 

mooi natuurreservaat met vogels en kun je ook nog eens zo

de grens met België oversteken.

Mochten er dus versoepelingen komen, dan was de badplaats Knokke en

het prachtige Brugge binnen zeer korte afstand.

De camping grenst direct aan het natuurgebied Het Zwin.

Een soort gebied zoals de Slufter op Texel alleen heeft het

zeewater hier een nog grotere invloed.

Tijdens iedere vloed loopt het gebied helemaal vol met zeewater

en komt met eb weer aardig droog te liggen.

Ik had de pech dat het tijdens mijn vakantie 's ochtends hoog water was.

Dus geen foto's van het gebied met mooi ochtendlicht helaas.

Bosruiter

Een ander nadeel was dat er een hek staat om het natuurgebied en je een

laag standpunt dus wel kunt vergeten.

Maar met een hoger standpunt kun je natuurlijk wel van die mooie spiegelingen

krijgen, wanneer het windstil is.

Gelukkig bleef het peil tijdens hoog water een paar keer wat lager en

kun je alsnog steltlopers fotograferen.

Bosruiters

Het Zwin is eerder een prachtig gebied voor de vogelaar.

Vooral in de periodes dat de trek op gang komt, zal dit gebied geweldig zijn om vogels te kijken.

Omdat het een behoorlijk breed gebied is, zitten de vogels vaak te ver weg om

ze echt mooi op de foto te zetten.

Bosruiter

Toch heb ik met grote regelmaat over het pad gefietst in de hoop

dat er af en toe iets leuks dichtbij zit, wat een leuke foto oplevert.

Alleen maar wijn drinken en op het strand liggen wordt ook ééntonig ;-)

De directe omgeving was wel goed voor leuke en zeldzame waarnemingen.

Net buiten de camping had een paartje Zomertortels gebroed.

Eén van de jongen had ik opeens in mijn blikveld,

maar was weg voordat ik de camera had gericht.

Zomertortel

Eindelijk kreeg ik een keertje in de vroege ochtend één van de oudervogels

voor de lens. De vogel liep over het pad en snel maakte ik een oaar foto's van afstand.

Daarna rustig languit op het pad en net voordat ik af kon drukken,

gooit een vroege hardloper roet in het eten.

Eeuwig zonde, want ik had hem bijna prachtig in beeld.

De vogel dan en niet de hardloper.

Maar ja, soms kun je ook best tevreden zijn met een bewijsplaatje.

Jonge Fazant

Dezelfde manier van werken heb ik toegepast bij een groepje Fazanten.

Als de vogels dan niet verstoord worden, kan het heerlijke beelden opleveren.

Zolang je heel stilletjes languit blijft liggen en er geen mensen of

honden in de nabije omgeving rondhuppelen, is de kans groot dat

vogels zich helemaal op hun gemak voelen.

Het wordt dan wel weer een probleem wanneer ze zich zodanig

op hun gemak voelen, dat ze gewoon de lens in lopen.

Jonge Fazant

Dan wordt het maar een portretje.

Een andere vogel die best zeldzaam is in Nederland,

zag ik met enige regelmaat op jacht in het Zwin..

Kleine Zilverreiger

De Grote Zilverreiger is sinds een aantal jaren aan een grote opmars bezig in Nederland.

De Kleine Zilverreiger blijft nog steeds een zeldzaamheid in een groot deel van ons land.

Op Texel ben ik ze regelmatig tegen gekomen en tijdens mijn vakantie zie

ik ze toch op verschillende plekken opduiken.

Juist voor deze vogel ben ik een aantal keren vroeg opgestaan, maar

dan stond het water te hoog. Pas in de middag daalde het peil, maar dan

gooide de zon weer roet in het eten door te hard te schijnen.

De rest van de familie dacht daar natuurlijk anders over,

want die genoten enorm van de uitbundig, stralende zon.

Kleine Zilverreiger

Zo'n witte vogel is gewoon lastig te belichten als de zon schijnt.

Een beetje rommelen met de instellingen en een wat andere positie innemen

tov de zon, leverde nog wel wat leuke beelden op.

Omdat het Zwin niet de beelden opleverde, die ik van te voren verwacht had,

ben ik de omgeving maar een beetje gaan verkennen.

Op waarneming.nl zag ik een melding van 6 Steltkluten op een bepaalde plek.

De bijgeplaatste foto's waren een drama, maar het was redelijk in de buurt.

Als ik dan op verkenning ga, dan let ik altijd op of er onverharde landweggetjes zijn.

Dat zijn de weggetjes die vaak leuke soorten opleveren.

Het is er altijd rustig qua verkeer, maar het zorgt wel voor een 

dikke laag stof op de auto.

Bruine Kiekendief

Ik rijd zo'n landweggetje in en opeens zie ik in de verte een wat grotere plas

waar het een drukte van belang is.

Een Bruine Kiekendief houdt de boel in de gaten vanaf een paal.

Net even te ver weg, maar wel een mooi overzichtsplaatje.

Grote Zilverreiger

De waterrijke omgeving heeft een grote aantrekkingskracht op diverse soorten Reigers.

In de verte zie ik een tiental Kleine Zilverreigers en vlakbij op een

soort van weiland loopt een Grote Zilverreiger.

Maar de echt zeldzame reigers zie ik ietsje verderop.

Kwak

Een tweetal volwassen Kwakken in het wild kom je nou ook niet iedere dag tegen.

Wederom te ver voor de echt mooie foto, maar in een blog kun je natuurlijk

ook gewoon laten zien, wat je allemaal tegenkomt in een bepaald gebied.

Zoals ik al eerder zei, is dit een geweldige omgeving voor een vogelaar.

Veel mooie soorten in een klein gebied.

Wanneer ik de plas voorbij rijd, zie ik in een uitlopend slootje een steltloper.

Als je al wat langer fotografeert, weet je gewoon op welke plekken 

je net iets meer op moet letten, omdat je instinctief weet

dat er wat leuks te zien kan zijn.

Abrupt stoppen is iets wat je in zo'n geval niet moet doen.

Je kunt er vergif op innemen dat de vogel dan direct verdwenen is.

Dus eerst een flink stuk doorrijden en dan omkeren.

Raampje vast opendraaien, rijstzak erop en de camera ook alvast

goed neerleggen, zodat je direct kunt fotograferen.

Maar omdat de vogel aan de verkeerde kant zit, moet ik er eerst weer langs rijden

en dan verderop weer omkeren.

Rustig overbrug ik de laatste 50 meter en laat de auto het laatste stuk uitrollen.

Ik kijk de vogel nooit aan op dat moment, omdat ze dan niet in de gaten hebben

dat jij ze gezien hebt.

Groenpootruiter

Heel rustig zak ik dan een beetje onderuit, totdat ik door de zoeker kan kijken.

Allemaal zonder drukke bewegingen te maken en er op gericht om de vogel niet angstig te maken.

Groenpootruiter

Er komt dan altijd wel even een moment dat zo'n vogel onraad begint te ruiken

en de omgeving in zich op begint te nmen.

Je ziet ze dan inschatten of ik een gevaar oplever,

maar als je doodstil blijft zitten, gaan ze vaak door met waar ze gebleven zijn.

Groenpootruiter

Zo ook deze keer, want aan het eind van het slootje keert de Groenpootruiter om

en wandelt weer langs mij heen.

Toch een mooie soort om tijdens een verkenningsrondje tegen te komen.

Dan kom ik aan op de plek waar de Steltkluten waren gezien en

tot mijn verbazing zie ik een vogelkijkhut staan.

Tsja, dan word ik toch wel nieuwsgierig als ik zo'n hut zie

en binnen de kortse keren sta ik voor de deur van de hut.

Zachtjes open ik de deur, want je weet niet wat je eventueel wegjaagd als

je te enthousiast een deur van zo'n hut opent.

Een geweldig uitzicht heb ik opeens.

Een soort van plasdras-gebied zie ik met een aantal eilandjes voor de hut.

Kluten

Voor de hut scharrelen twee jonge Kluutjes, terwijl moeder de boel in de gaten houdt.

Verder zie ik wat jonge Bergeenden, Ganzen en wat Grutto's.

Op de eilandjes bevinden zich een aantal Kleine Pleviertjes en Oeverlopers.

Een geweldig mooie plek, maar ook iets meer voor de vogelaar dan 

voor de vogel-fotograaf.

Hoe langer ik de omgeving afspeur, hoe meer ik zie.

Een tweetal Goudplevieren en heel in de verte de Steltkluten..

Op een ander eilandje staan een vijftal Watersnippen,

maar ook die staan allemaal te ver weg voor een goede foto.

Maar als ik naar rechts kijk zie ik nog een hut staan en

die staat een meter of honderd verderop.

Leuk hoor.

Jonge Kluut

Maar eerst de aandacht even op de Kluten leggen, want die zijn het best fotografeerbaar.

Kluut in tegenlicht

Beetje spelen met tegenlicht, totdat ik iets vlak bij de hut zie bewegen.

Oeverloper

Een Oeverloper komt mijn kant op en ik wacht rustig af.

Af en toe maak ik een foto uit de luiken die eigenlijk net te hoog uitgesneden zijn.

In veel van dit soort hutten zijn de gaten op ooghoogte gemaakt en dat is toch wel

een beetje jammer. Net dat ik mij daarover aan het beklagen ben,

zie ik een luik dichtbij de grond.

Gaaf!! Heel voorzichtig open ik het luikje en zie dat de Oeverloper zich 

er niets van aantrekt. Maar dan zie ik dat er precies voor dat luik een

paaltje in de grond staat.

Tsja, dan heeft het natuurlijk weinig nut he.

Oeverloper

Ik laat het luikje maar met rust en fotografeer de Oeverloper dan

maar vanuit een hoog standpunt.

Het is gewoon even niet anders.

Terwijl de Oeverloper voor de hut langsloopt,

komt er een ander vogeltje aanvliegen.

Ik dacht eerst dat het een andere Oeverloper zou zijn,

maar al snel zie ik dat het om een Witgatje gaat.

Witgatje

Het vogeltje is echter een stuk schuwer dan de Oeverloper en verdwijnt

net zo snel als dat hij kwam.

Jammer, maar hij staat erop!

Omdat er voor de rest weinig gebeurt, besluit ik om de andere hut eens te bekijken.

Dat blijkt ook een mooie plek te zijn,

maar de eilandjes liggen iets verder weg en het is er een stuk rustiger qua vogels.

Na een half uurtje vind ik het wel mooi geweest en ga toch nog even

in de eerste hut kijken.

Oeverloper

Terug gekomen in de eerste hut, blijkt het oeverlopertje nog steeds in de omgeving

rond te wandelen en zie ik dat er een Wulp is neergestreken op het eilandje links van de hut.

Wulp

Beide hutten zijn gebouwd op een geweldige plek,

Ze zijn te vinden bij het plaatsje Groede aan de Ringdijk en het gebiedje heet De Blikken.

Een aanrader mocht je daar eens in de buurt zijn en vooral in maart en april zal 

het hier fantastisch zijn met de terugkerende Grutto's en Kluten..

Een paar dagen later ga ik nogmaals langs en

ook nu scharrelen de twee kleine Kluutjes nog lekker rond.

Verder is het een beetje hetzelfde beeld als bij mijn eerste bezoek.

Veel leuke soorten, maar te ver weg voor de foto.

Net als ik weg wil gaan, landt er een grote groep Wulpen voor de hut.

Wulpen in tegenlicht

Ik maak wat foto's van badderende Wulpen, maar die zijn verder niet echt interessant.

Er komen nog meer vogels aan en dat geeft de kans om een

plaatje te maken met vol tegenlicht.

Kievit

Rond de hut scharrelen verder nog wat Kieviten en wat

klein grut, zoals een Graspieper en een Veldleeuwerik.

Ze staan op de foto, maar ik laat ze achterwege.

In Zeeland staat een fotohut, welke ik al lang een keertje wil bezoeken.

Het is een boshut in Clinge en deze staat bekend om zijn Eekhoorns.

Toen wij eenmaal geboekt hadden voor de camping in Zeeland,

heb ik contact opgenomen met de eigenaren van de hut.

In principe werd er een datum vastgelegd, maar ik zou 

bij aankomst nog even kijken of het misschien een ander datum zou worden.

Uiteindelijk bleek de 23ste nog vrij te zijn en iets na zonsopkomst

was ik aanwezig bij de hut.

Een prachtige plek en een enorme hut.

Gauw de setting in orde maken en voer strooien.

Eekhoorn

Al snel blijkt waarom deze hut bekend staat om zijn Eekhoorns.

Op een bepaald moment tel ik 7 verschillende individuen.

Nou vind ik een Eekhoorn wel leuk en 2 ook nog,

maar deze 7 jagen iedere vogel weg die wat wil komen eten of

badderen. Ik had aardig was walnoten meegenomen en ben ze op een 

bepaald moment maar zo ver weg mogelijk van de vijver  gaan gooien.

Ter vergeefs, ze bleven komen.

Grote Lijster

Maar ik weet uit ervaring dat er altijd wel wat bijzonders langs komt op zo'n dag.

Ik hoor constant een Zwarte Specht en hoop dat deze even een bad komt nemen.

Maar mooi niet. De Zwarte Specht laat het afweten,

maar ik krijg wel een kort bezoekje van een Grote Lijster.

Toch een nieuwe soort voor mij.

Als die Eekhoorns dan toch de boel blijven saboteren,

dan moet ik er maar het beste van zien te maken.

Eekhoorn

Foto's van nootjes etende Eekhoorns laat ik hier maar achterwege.

Het blog is al lang genoeg zo.

Dan opeens paniek bij de paar vogeltjes die wel net aanwezig waren en

ook de Eekhoorns stuiven weg.

Dan moet er een roofvogel in de buurt zijn en ik wacht rustig af.

Sperwer

Ineens landt er een Sperwer bij de vijver.

Even het geduld bewaren en wachten met fotograferen totdat de Sperwer op zijn gemak is.

Wanneer ik denk dat het éénmaal zover is en ik de eerste foto neem,

kijkt de vogel toch eventjes verschrikt op.

Doodstil wacht ik af wat er komen gaat en na een paar minuten

lijkt er niets aan de hand voor de Sperwer.

Sperwer

Behoedzaam beweegt de Sperwer richting het water en 

het blijft een kwestie van af en toe een foto nemen.

Gewoon rustig aan doen om de vogel niet weg te jagen.

Sperwer

Dan gaat de Sperwer eindelijk uitgebreid in bad.

Prachtig om zo'n vogel van dichtbij te kunnen fotograferen.

Sperwer

Op een bepaald moment is het mooi geweest en stapt de Sperwer uit de vijver.

Geen idee waarom de vogel zo chagerijnig is, maar hij loopt met een boze blik weg.

Niet helemaal scherp op de kop, maar ik vond de foto te leuk om niet te plaatsen.

Een mooi moment om de hut te verlaten en was het toch best een aardige dag.

Al met al een hoop leuke soorten gezien deze vakantie,

alleen het mooi op de foto zetten bleek een lastige klus.

In een volgend blog aandacht voor het Westenlijk Havengebied in Amsterdam met oa deze:

Visarend

Tot de volgende keer,

René