Gruttoland
In Deel I liet ik voornamelijk foto's zien van de Watersnip en de Oeverloper.
Maar buiten deze twee soorten heb ik nog genoeg andere soorten kunnen fotograferen
en die komen dus in dit deel aan bod.
De openingsfoto is een overzicht van de plasdras met de 4 hutten.
De eerste hut van boven en de derde hut zijn bestemd voor fotografie
en de tweede en vierde zijn om te observeren.
Fotohut van binnenuit
Hier een foto van binnenuit,
In de hut staat ook een tafel en een aantal stoelen.
Zoals je op de foto kunt zien, is er een smalle open strook over de
gehele lengte van de hut.
Ik denk dat het beter zou zijn wanneer hier een cmouflagenet voor
gehangen wordt, want ik had het gevoel dat de vogels dichterbij kwamen
toen ik bij mijn tweede bezoek zelf een net had opgehangen.
Fotohut van buitenaf
Nog een foto die ik van de site van Gruttoland heb gehaald en
zo kun je mooi zien hoe de hut gelegen is tov het water en
hoe je dwars door de hut heen kunt kijken van buitenaf.
In Deel I (Zie Hier) vertelde ik al dat ik 2x naar deze plek geweest ben.
De eerste keer was op 21 augustus en de tweede keer op 9 september.
Het bezoek op 21 augustus was leuk, maar niet te vergelijken met
het bezoek op 9 september. Bij aankomst op de eerste dag was het mistig en klaarde
het weer pas in het begin van de middag op.
Vanaf dat moment werd het water aantrekkelijker voor een hoop vogels
en viel er meer te zien en te fotograferen.
De tweede keer was een dag met stralend weer. Strakblauwe hemel en warm.
Daardoor kwamen er veel vogels op de plasdras af en was het zo nu en dan
lastig om een keuze te maken, wat ik ging fotograferen.
Dit blog start met een aantal foto's van de eerste dag,
maar het merendeel is op 9 september gemaakt.
Kievit
De kieviten waren een soort van pioniersoort, als het aankwam op badderen.
Eerst een klein groepje, dan werd de groep wat groter en daarna
sloten er andere soorten aan zoals de Kemphanen.
Het grappige was dat iedere Kievit exact hetzelfde badritueel had.
Eerst liggen in het water zoals de voorste vogel in de foto hierboven en hieronder.
Dar duurde zomaar 3 tot 5 minuten.
Daarna flink wapperen met de vleugels en schudden met het lichaam
om het water over zich heen te verspreiden en als het genoeg was,
ging de Kievit rechtop staan en werd er flink gewapperd met de vleugels.
Kieviten
Als je dat eenmaal doorhebt, dan kun je precies die foto's maken waar de voorkeur ligt.
Dat wapperen met de vleugels geeft ook een bepaald geluid.
Wanneer tientallen Kieviten dat dus tegelijkertijd doen,
is dat best indrukwekkend.
Kemphanen
Nadat de Kieviten al een tijdje aan het badderen waren
en het voor andere soorten duidelijk was, dat alle seinen op veilig stonden,
werd de totale groep steeds groter en divers.
De nieuwe soorten kozen niet een eigen plekje uit,
maar landen lekker veilig tussen de aanwezige Kieviten.
Kemphanen.
De Kemphanen hebben een iets ander badritueel en het grappige was,
dat bijna alle andere steltlopers ook dat zelfde ritueel hadden.
Best een beetje vreemd dus, dat de Kieviten een afwijkend badritueel hebben,
dan al die andere soorten zoals de Kemphanen, Watersnippen en Goudplevieren.
Die gaan namelijk direct flink tekeer in het water, zodat hun hele lichaam
nat wordt van de spetters. Wanneer ze klaar zijn, vliegen ze een kleine beetje
op uit het water en slaan op die manier een hoop water van zich af.
Kemphaan
Dan als laatste even flink de veren uitschudden en ze zijn weer droog.
Erg opvallend dus dat de Kieviten het echt anders doen, door eerst een
minuut of 5 rustig in het water te gaan liggen.
Geen idee waarom dat zo is.
Jonge Bergeend
Ook heel opvallend was het grote aantal jonge vogels op de plasdras.
Veel jonge Bergeenden op beide dagen en geen enkel volwassen exemplaar.
De volwassen vogels waren waarschijnlijk al vertrokken naar de overwinteringsgebieden
en de jonge vogels volgen dan later, zoals dat bij zoveel soorten het geval is.
De jonge Bergeenden kwamen tijdens het foerageren vaak heel dichtbij de hut.
Gele Kwikstaart
Ook opvallend was het grote aantal jonge Kwikstaarten.
De meeste waren Witte Kwikstaarten, maar heel af en toe zat er ook een Gele tussen.
Terwijl de jonge Witte Kwikstaarten het zonder volwassen exemplaren moesten stellen,
was dat weer niet het geval bij de Gele Kwikstaarten.
Daar zag ik wel volwassen exemplaren.
Misschien toeval, maar wel opvallend.
Gele Kwikstaat
De opbrengst van die 21ste augustus viel dan misschien een beetje tegen,
maar de nieuwsgierigheid was wel geprikkeld.
Ik weet nou eenmaal dat het tussen twee dagen enorm kan verschillen
qua soorten en daar moet je gewoon rekening mee houden.
Misschien is het overigens wel een beetje te negatief gesteld,
want ik zag natuurlijk ook Watersnippen, Oeverlopers en een Witgatje.
Maar deze zag ik maar een paar keer kortstondig en dan ook nog
op een niet zo'n beste plek.
Maar het smaakte dus naar meer en op 9 september was het tweede bezoek aan Gruttoland.
Nu wist ik wat ik kon verwachten en had ik dus een groot camouflagenet mee.
Deze keer was ik nog iets vroeger aanwezig, zodat ik in het donker naar de hut kon lopen
en ongemerkt het camouflagenet op kon hangen.
En het werd een topdag!
De resultaten van de Watersnippen en Oeverlopers zijn te zien in Deel I.
Grutto
Wanneer ik helemaal geïnstalleerd ben, landt er een Grutto op een meter
of 40 afstand. Jammer dat het zo ver weg is, maar het licht maakt een hoop goed.
De meeste Grutto's zijn dan al weer uit Nederland vertrokken,
maar in de loop van de dag zie ik er nog 2.
In deze periode van het jaar had ik eigenlijk niet meer op Grutto's gerekend en
het blijken niet de enige verrassingen te zijn deze dag.
Opeens valt mijn oog op een heel klein strandlopertje,
dat op een meter of 10 voor de hut begint te foerageren.
Op sommige plekken staat het gras iets te hoog en dat zorgt in eerste instantie
voor wat irritatie bij mij. Ik schuif zo voorzichtig mogelijk naar rechts,
zodat ik minder last heb van het hoge gras.
Het vogeltje schrikt er gelukkig niet van en ik kan hem eindelijk
wat beter fotograferen.
In eerste instantie heb ik geen idee wat het voor soort is.
Is het een Kleine Strandloper misschien?
Temmincks Strandloper
Als de vogel verdwenen is, scroll ik door de foto's.
Wanneer ik hem uitvergroot, krijg ik het idee dat het een Temmincks Strandloper is.
Thuis haal ik de ANWB-vogelgids erbij en komt er nog een optie bij.
De Kleinste Strandloper lijkt er ook wel op,
maar dat is echt een enorme zeldzaamheid.
Ik schakel wat hulptroepen in en het blijkt inderdaad een Temmincks Strandloper te zijn.
Een nieuwe soort voor mij en dus ook een super begin van de dag.
Temmincks Strandloper
Een nieuwe soort is altijd leuk en al helemaal wanneer ik er niet
speciaal voor op pad ben gegaan.
Verrassingen zijn altijd het leukst.
Bergeend
Ook deze dag opvallend veel jonge Bergeenden.
Het mooie ochtendzonnetje beschijnt de vogel en het zal niet
lang meer duren voordat het licht een stuk harder zal worden.
Witte Kwikstaart
Inmiddels is het iets na 8 uur en de omstandigheden zijn nu op z'n mooist.
De eilandjes aan de linkerkant van de hut worden nu beschenen door
de warme ochtendzon.
In de 30 minuten dat het licht optimaal is, krijg ik de kans om
Watersnippen, een Oeverloper en de Kwikstaarten te fotograferen.
Dat maakt de dag eigenlijk al helemaal goed.
Maar de dag duurt nog lang en ik hoop op nog wat leuke soorten.
Grutto
De tweede Grutto van de dag landt rechts van de hut en
begint rustig te poetsen. Dat is het gedeelte waar ik geen camouflagedoek heb hangen
en hoewel ik zo stilletjes mogelijk die kant opschuif,
wordt de Grutto toch wat onrustig en besluit om de afstand tussen
hem en de hut iets groter te maken.
Voor mij het bewijs dat het camouflagenet werkt.
Groenpootruiter
Al vanaf 's ochtends vroeg is er in de omgeving van de hut een Groenpootruiter aanwezig.
De vogel laat zich constant horen en ik kan eigenlijk niet ontdekken
waarom de vogel dat nou doet.
Er is per slot van rekening niet aldoor gevaar dat afkomstig is van roofvogels.
Pas rond het middaguur wordt het duidelijk.
Er is nog een Groenpootruiter in de omgeving aanwezig en
wanneer die vogel zich laat zien, kan ik 1 en 1 bij elkaar optellen.
Groenpootruiters
Het tweede exemplaar is namelijk net iets groter en iets donkerder van kleur.
De vogel die aldoor aanwezig was, komt direct luid roepend naar de tweede vogel toe.
Het kan dus niet anders dan 1 van de ouders zijn en dus is de vogel die
aldoor roepend aanwezig was een jonge vogel van dit jaar.
Op zich best wel vreemd allemaal.
De jonge vogel die bijna aldoor alleen gelaten wordt en die zo te zien
ook best voor zichzelf kan zorgen, maar een oudervogel die wel in de buurt blijft.
Bruine Kiekendief
Het is iedere keer een heel spektakel wanneer er een roofvogel langs of overvliegt.
De hele zooi gaat dan op de wieken en het is één en al chaos dan.
Bruine Kiekendief
In totaal tel ik drie Bruine Kiekendieven.
Een mannetje en twee vrouwtjes.
Een jagende Bruine Kiekendief is altijd een mooi gezicht en als je
niet zichtbaar bent, dan komen ze nog weleens lekker dichtbij.
Dat lijkt fijn om foto's van te nemen, maar dat is het vaak niet.
Als ze namelijk bijna beeldvullend in beeld komen,
heb je al snel problemen wanneer ze opeens van richting veranderen.
Dat van richting veranderen gebeurt natuurlijk altijd wanneer je
scherp gesteld hebt en net af wilt drukken.
Het is inmiddels een uur of 2 en de kracht van de zon begint zijn werk te doen.
Steeds meer vogels komen een bad nemen.
Een groepje Kieviten bijten het spits af en die groep groeit en groeit maar.
Een paar honderd Kieviten nemen gezamenlijk een bad en dat
zorgt ervoor dat andere vogels zich ook veilig genoeg voelen om
ook deel te nemen aan het badritueel.
Goudplevieren
Buiten de grote groep Kieviten ia er ook een grote groep Goudplevieren aanwezig.
Mijn schatting is dat er een stuk of 75 exemplaren tussen de zo'n 300 Kieviten zitten.
Tel daarbij nog een 10-tal Watersnippen en een vijftiental Kemphanen.
Een enorm geplons is het gevolg en ik weet niet waar ik af en toe de lens op moet richten.
Dan is het weer een nadeel wanneer je met lenzen met een vaste brandpuntafstand werkt.
Dan kun je niet uitzoomen en een mooi overzichtsbeeld maken.
Goudplevier
Omdat ik de Kieviten al aardig gefotografeerd heb en ik die ook regelmatig
tegenkom in de polder, leg ik voornamelijk de nadruk op de Goudplevieren.
De groep bestaat volgens mij voornamelijk uit jonge vogels en vrouwtjes.
Bovenstaande foto is van een mannelijke exemplaar, maar ik vermoed dat het een jonge vogel is.
Het kan natuurlijk ook een ouder mannetjes zijn dat in de rui is.
Goudplevier
De Goudplevier is toch zo'n vogel die je niet vaak van dichtbij te zien krijgt.
In de winterperiode zie ik vaak grote groepen in de polder,
maar altijd op behoorlijke afstand.
Die blijven meestal toch wel in het midden van de weilanden.
Goudplevier
Het is lastig om een geïsoleerd exemplaar te vinden in de mêlee van vogels.
Omdat ze zich veilig voelen in zo'n grote groep, kan ik wat makkelijker heen en weer
schuiven in de hut en dat kan net zorgen voor een standpunt waarbij
ik precies 1 vogel in de kijker krijg.
Goudplevier die zijn middelvingers opsteekt ;-)
Af en toe komt er tijdens het uitzoeken een beeld voorbij,
wat je kijk op vogels voorgoed verandert ;-)
Kievit
Badderende vogels doen dus bijna allemaal hetzelfde.
Eerst flink spetteren, daarna de vleugels flink laten wapperen om droog te worden
en daarna vliegen de meeste soorten nog een beetje op uit het water.
Als je dat eenmaal weet en de momenten weet te herkennen,
kun je van iedere soort een foto maken met gespreide vleugels of
dat ze net een klein stukje uit het water komen.
Groenpootruiter
Kemphaan
Dat maakt zo'n overzicht misschien een beetje ééntonig,
maar het zorgt wel voor wat extra plezier op zo'n dag.
Het enige is dat je de focus moet leggen op 1 vogel en niet ondertussen moet switchen
naar een andere vogel die net doet wat je wilt fotograferen.
Ga je dat doen, dan ben je bijna aldoor net te laat.
Sperwer
Inmiddels is het 18:30 uur en het was een lange dag.
Ik besluit om de boel in te pakken, want het is nog ruim een uur rijden naar Amsterdam.
Terwijl ik de boel inpak loop ik nog even de hut door en kijk naar alle kanten.
In de verte zie ik iets vreemds zitten aan de rand van het water.
Ik heb net de camera van het statief gehaald en maak uit de hand een paar foto's.
Als ik ze even snel bekijk zie ik dat er een Sperwer of een Havik zit en ik
denk dat de vogel een bad gaat nemen.
Snel loop ik richting mijn spullen en pak mijn statief.
Dat kan nog wel even een mooie serie worden ter afsluiting.
Ik maak alles bij elkaar waarschijnlijk toch te veel leven,
want als ik met de camera op statief terug kom in dat gedeelte van de hut,
is de vogel inmiddels gevlogen. Jammer.
Gelukkig had ik al wat foto's uit de hand gemaakt en
ze kunnen er net meer door om hier te plaatsen.
Terwijl ik terug loop naar de auto, krijg ik het idee om
even in de eerste hut te kijken. Die is toch leeg op dat moment.
Inmiddels heb ik de ervaring om zo rustig mogelijk de hut in te lopen
en de apparatuur in de aanslag te hebben.
Witte Kwikstaart
En gelukkig maar dat ik alles gereed had en stilletjes de hut inliep,
want er zat een Watersnip lekker dichtbij op een mooie plek.
Maar ook een paar jonge Kwikstaarten lopen voor de hut naar insecten te zoeken
en daar zijn er genoeg van zo te zien.
Witgatje
De Watersnip ruikt op een bepaald moment toch onraad en neemt wat meer afstand.
De zon begint al aardig onder te gaan en dat zorgt voor een mooie lichtval.
Op wat grotere afstand scharrelt een Groenpootruiter langs de oever
en wat verder van de kant foerageert een Witgatje.
Als ik een beetje kijk hoe de vogel beweegt, vermoed ik dat hij
mijn kant op zal komen.
En inderdaad kom de vogel tergend langzaam mijn kant op.
Witgatje
Ik wacht net zolang totdat de vogel dichtbij is,
want dit zijn van die kansen die je niet zo vaak krijgt.
Het is ver na 20:00 uur en het zal niet lang meer duren voor het donker wordt
en dus pak ik nu echt al mijn spullen maar in.
Het was een geweldige dag en een plek om vast nog eens te bezoeken.
In een volgend blog aandacht voor twee bezoekjes aan de Zuidpier in IJmuiden met oa deze:
Strandkrab
Tot de volgende keer,
René
