vrijdag 21 juli 2023

Vogelhutten in Emmen Deel I

 

Hop

Een jaar of 7 terug hoorde ik voor het eerst iets over een grote volière in Emmen.
Het moest niet gekker worden, dacht ik toen en heb het altijd links laten liggen.
Totdat ik voor mijn verjaardag als cadeau een dagje fotograferen 
in de Bijeneterhut in Emmer kreeg van mijn dochters.

Tsja, wat dan......?

Dan ga je er maar een beetje in verdiepen en bezoek je de website.
Dan blijken er vijf "hutten" te zijn.
Eén echte vogelhut, drie in een kooi met Bijeneters en
dan nog eentje die de themahut heet.
Wanneer je de Bijeneterhut boekt, kun je gedurende de dag ook
van de andere twee hutten bij die kooi gebruik maken.
De themahut staat op zichzelf, maar ziet er wel interessant uit.
Daarin vliegt de Wielewaal, Hop en Middelste Bonte Specht.
Omdat de rit naar Emmen minimaal 2 uur duurt,
vind ik het een beetje zonde om alleen voor die Bijeneters te gaan.
Ik besluit om er twee dagen naartoe te gaan en zelf de themahut te boeken.

Dit blog gaat over die themahut en de Bijeneterhut komt in deel 2 aan bod.

In eerste instantie is het zoeken naar de juiste periode.
Ik informeer wanneer de Bijeneters in de balts- en paringsperiode zitten.
Ik wil dan graag voedseloverdrachten fotograferen.

Balkanbaardgrasmus

Wanneer die tijd dichterbij komt, is het zoeken naar het moment dat
ik op dag 1 in de ene hut kan zitten en op dag 2 in de andere.
Maw wanneer zijn er vrije plekken.
En natuurlijk (niet geheel onbelangrijk) dat ik in de buurt kan overnachten voor een redelijke prijs.

Ik prik een aantal momenten in de agenda's van de hutten en dan is het afwachten
hoe het weer zich ontwikkeld en ik zeker weet dat de omstandigheden goed zijn.
Vlak voordat ik definitief ga boeken lijken de weersvooruitzichten prima te zijn.
Bewolkt weer op zowel de zondag als de maandag en later in de middag een zonnetje.
Ideaal fotoweer.

Dus geboekt en op zondag 21 mei zit ik heel vroeg in de auto richting Emmen,
zodat ik net na zonsopkomst in de hut kan zitten.

Wanneer ik aankom zie ik een enorm terrein en op dat terrein staan alle hutten/volières.
Wanner ik bij de themahut aankom, zie ik direct dat het woord "volière" de lading niet dekt.

De themahut is een enorme kooi van 250 vierkante meter, waarin veel
verschillende vogelsoorten vrij rondvliegen.
Wanneer ik dit vergelijk met bv Avifauna, dan hebben de vogels hier
alle ruimte en vertonen ze ook allemaal natuurlijk gedrag.
Misschien behalve de Dodaarzen.
Die hebben eigenlijk te weinig water tot hun beschikking om in te zwemmen .

Porseleinhoen

Aan de enorme vogelkooi is een container vast gemaakt en van daaruit
kun je fotograferen. Wanneer je de themahut boekt, dan is deze alleen voor jou beschikbaar.
Geen vreemde mensen erbij dus.

Wanneer ik volledig geïnstalleerd ben, zie ik een Porseleinhoentje
bij de vijver scharrelen.
De Wielewalen vliegen door de kooi en laten duidelijk hun roep horen.
Maar voor alsnog blijven ze achterin zitten en dat is te ver weg voor een foto.

Veldleeuwerik

Het geheel is beslist niet wat ik ervan verwachtte.
Ik dacht dat ik in een echte volière terecht zou komen, met hier en daar
een tak of een stok en overal etensbakken, maar niets van dat alles.
Er staan flinke boomstronken en overal is begroeiing.

Het enige nadeel is dat bepaalde begroeiing donker is.
De geplante klimop is natuurlijk het hele jaar groen en niet zo onderhoudsgevoelig.
Het nadeel is dat je soms een wat donkere achtergrond krijgt.

Ik had ook gedacht dat er een stuk of 10 verschillende soorten in zouden zitten,
maar het is veel meer dan dat.
In dit blog een ruime selectie daarvan, met extra aandacht voor vier soorten.

In de kooi is er een paartje van iedere soort.
Omdat het volièrevogels zijn, hebben ze allemaal een ring om.
In de foto's van dit blog heb ik geprobeerd om de ringen
zoveel mogelijk uit beeld te laten, maar ik heb nergens een ring weggepoetst.

Blauwborst (man)

De paartjes broeden en brengen hun nakomelingen groot.
Omdat de kooien in de vrije natuur staan, worden er ook
regelmatig normale prooien gevangen.
Er wordt bijgevoerd met oa meelwormen en die zorgen toch
soms voor een wat onnatuurlijk effect.

Blauwborst (vrouw)

Omdat er zoveel verschillende, mooie soorten rondvliegen,
weet je soms niet waar je moet kijken en wat je moet fotograferen.
Toen ik las dat ik genoeg geheugenkaartjes en batterijen mee moest nemen,
dacht ik dat dit wel mee zou vallen.
Ik fotografeer al een tijdje en dan wordt je wat selectief.

Maar er gebeurt zoveel en er valt zoveel te zien,
dat je enorm veel foto's maakt.

Aan de rechterkant van de kooi staat een boom en daarin een nestholte.
Het paartje Middelste Bonte Spechten heeft die boom zelf uitgekozen
om een nest in uit te hakken en ik zie dat ze druk
bezig zijn met het voeren van hun jongen,
die overigens nog buiten beeld in de nestholte blijven.

Pa en ma Middelste Bonte Specht

Gelukkig is de nestholte goed te zien vanuit de hut.
Voor hetzelfde geld hadden ze het nest aan de achterkant uitgehakt.
De Kleine Bonte Spechten in de Bijeneterhut hebben helaas
het nest net buiten het bereik van de camera's uitgehakt.

Middelste Bonte Specht

Nou heb ik wel vaker Middelste Bonte Spechten gezien,
maar bovenstaand exemplaar had een fel rode pet.
Verder niets door mij aan gemanipuleerd met verzadiging ofzo.

Het paartje zoekt overal in de kooi naar voedsel en
regelmatig vinden ook iets anders dan meelwormen.

Middelste Bonte Specht

Middelste Bonte Spechten

En natuurlijk moeten alle resten afgevoerd worden.
Zo blijft het nest schoon.

Middelste Bonte Specht

Ook de Hop is aanwezig.

Hop

Ik dacht dat er van iedere soort een paartje zou zijn, maar ik zie maar 1 Hop.
Na een paar uurtjes zie ik de Hop opeens naar een holte in een boom vliegen.
Hij gaat er met zijn kop in en na een paar tellen vliegt de Hop weer weg,
om even later dat nogmaals te doen en dat herhaald zich een keer of 4.

Het kan niet anders dan dat hier een nest zit en
waarschijnlijk zit de partner op de eieren.
Ik vind het jammer dat ik dan foto's zoals bij de Middelste Bonte Spechten 
wel kan vergeten. Het is niet anders.

Maar dan zie ik op een bepaald moment de kop
van de nestelende Hop buiten het gat steken.
Ik zie ook de andere Hop aankomen vliegen en dat
er voedsel overgedragen wordt.
En dat dus goed zichtbaar.

Helaas zie ik het te laat en kan het niet goed op de foto zetten,
maar even later gebeurt het nog een keer.
Gauw richt ik de camera op de nestholte en stel handmatig scherp.
Ik stel een iets kleiner diafragma in, zodat ik een grotere scherptediepte heb.
Dan draai ik de camera een stukje zodat ik zowel de nestholte als
de aanvliegroute van de ander Hop in beeld heb.

Ondertussen hou ik de andere Hop ik de gaten, maar ook de nestholte.
Ik zie de kop weer uit de holte komen en de andere Hop maakt aanstalten
om er naartoe te vliegen.

De camera ratelt, maar de eindresultaten zijn niet goed genoeg.
Met mijn 400mm lens is er te weinig ruimte om de vogels heen en
krijg ik afgesneden vleugels.
Het momentum is echter voorbij en ik hoop dat ik later nog een kans
krijg en dan doe ik het met de 300mm lens.
Ik maak het vast in orde en hoop op een nieuwe kans.

Hop

Het duurt een tijdje, maar dan opeens zie ik de tweede Hop weer met de kop
uit de holte komen. Ik leg snel mijn camera met 400 mm lens neer en 
neem pijlsnel plaats achter de tweede camera.

De eerste overdracht is mis, maar de tweede is bingo.

Hop

Door het kiezen van een kleiner diafragma wordt de achtergrond wel wat lelijker,
maar daardoor krijg ik wel beide vogels scherp in beeld.

Hop

Helaas geen dikke Emelt of iets dergelijks, maar een eenvoudige meelworm
wordt overgegeven van de 1 naar de ander.

Het gebeurt nog een aantal keer, maar bovenstaande serie was de fraaiste.

Veel mooier dan dit zal het waarschijnlijk niet worden en
hoe langer je er zit, hoe minder erg je hebt dat het een kooi is waar de vogels inzitten.

Ja, ik weet het.......
Vogels moeten vrij zijn etc etc.
Maar plekken zoals Avifauna zijn toch ook algemeen geaccepteerd?
Ik moet eerelijk zeggen dat mijn eerste aversie tegen deze kooi
wel omgedraaid is en zeker wanneer ik uitgebreid met
vader en zoon heb gesproken.

Vader is 40 jaar geleden begonnen met deze hobby en
in de loop van de tijd is het een beetje uit de hand gelopen.
Maar vader en zoon zijn dag en nacht bezig met hun vogels en
behandelen ze met liefde en respect.

En ja, het is natuurlijk een kooi, maar wel een kooi
in de vrije natuur en met zoveel mogelijk natuurlijke attributen.
Ze doen het verhuren ook niet echt voor de commercie, maar
het is meer om hun hobby te bekostigen.

Maar buiten de Middelste Bonte Specht en de Hop zijn er meer publiekstrekkers.

Draaihals

De Draaihals zit zowel in deze hut als in de Bijeneterhut.
Die laatste hut is echter zo enorm groot, dat de kans kleiner is om hem
goed voor de camera te krijgen.

Draaihals

De Draaihals is nog best lastig om fijn op de foto te krijgen,
want hij zit niet zo heel vaak mooi vrij.

Maar wanneer je een hele dag in de hut zit,
dan komt die kans echt wel een keertje.
Je moet echter wel attent blijven en zoveel mogelijk de hele boel in de gaten houden.

Draaihals

Een andere soort in de kooi, die inmiddels een zeldzaamheid in de vrje natuur 
in Nederland is geworden is de Zomertortel.

Zomertortels

Gedurende de dag zie ik maar 1x het mannetje en vrouwtje bij elkaar.
Het laat wel meteen zien waarom het tortelduiven zijn :-)

Zomertortels

Ik vond het verschil in grootte zeer opvallend.
Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat het mannetje zich iets meer "opgeblazen" heeft op dit moment.

Dodaars

Vlak voor de hut ligt een kleine vijver waar vogels drinken en badderen.
Nou weet ik niet of er achterin de kooi (buiten mijn zicht) nog een waterpartij is,
maar voor een watervogel als de Dodaars is het vijvertje dat zichtbaar is eigenlijk veel te klein.

Dodaars

Dat betekent overigens niet dat ze er ongezond uitzien.
Ik zie wel dat de Dodaarzen regelmatig naar de achterkant van de kooi lopen
en daar dan langere tijd verblijven (uit het zicht).

Europese Kanarie.

Het vijvertje heeft een grote aantrekkingskracht op alle vogels.

Kleine Barmsijs

Kleine Barmsijs

Ook de kleine soorten zijn leuk om te fotograferen en vooral om te spotten.
Wat het helemaal leuk maakt, is dat ik aldoor verrast wordt door weer een andere soort.
Ik laat hier best wel een hoop verschillende soorten zien,
maar dat is dus niet alles wat daar rondvliegt.

Kuifmees

De Roodkeelnachtegaal zit er ook, maar die heb ik niet gezien.
Wel de Citroenkwikstaart maar die leverde geen echt lekkere foto op.

Kuifmees

Porseleinhoen

Het paartje Porseleinhoentjes zat af en toe flink achter elkaar aan.
Een soort die ik een paar jaar terug in de Groene Jonker
veel tegenkwam en daar ook betrekkelijk makkelijk te fotograferen was.

Wilgengors

De Wilgengors is een zeer zeldzame dwaalgast in Nederland.
Toen ik deze vogel zag, moest ik ff diep graven in mijn geheugen om zijn naam te vinden.
Een appje naar de zoon van de eigenaar gaf de bevestiging.
Gave soort.

Maar 1 van de grootste aandachttrekkers in de kooi is de Wielewaal.
Vaak ben ik op pad geweest om ze te fotograferen,
maar bijna altijd zitten ze in de top van de boom en met een 
beetje geluk zie je dan een klein stukje geel door de bladeren.

Het horen van de prachtige roep maakt een hoop goed,
maar hem goed in beeld krijgen is natuurlijk het mooist.
Ik heb dus veel halve Wielewalen in beeld gehad en pas 1x 
zag ik er eentje die 2 seconden vrij zat.
Te kort voor de foto.

Ik zit dan ook met spanning te wachten totdat de in de kooi aanwezige
Wielewaal op een mooi plekje gaat zitten.
Maar ze blijven constant achterin en vliegen af en toe door de kooi heen.

Wielewaal (man)

Maar met voedsel op de juiste plek, komen ze dan toch mooi in beeld.

Wielewaal (vrouw)

Uiteraard is dit maar een kleine selectie uit de vele foto's die ik gemaakt heb van de Wielewalen.

Wielewaal (man)

Volgend jaar toch maar weer eens proberen om ze in het wild te fotograferen.

Ik kan van iedere soort wel 30 geslaagde foto's plaatsen,
maar dat heeft verder weinig zin.

Dit zijn er bij elkaar al behoorlijk veel,
maar er viel dan ook veel te zien.

Ik weet dat het een controversieel onderwerp is,
maar het is mij ontzettend mee gevallen.
Ik weet ook dat hier grote tegenstanders van zijn,
maar ik kan vertellen dat deze vogels over het algemeen
een veel betere "leefomgeving" hebben dan vogels in een dierentuin.

In Deel II komen een groot aantal andere soorten aan bod met oa deze:

Bijeneters

Tot de volgende keer,
René

woensdag 12 juli 2023

De Steenuil

 

Steenuil bij zonsondergang

Ik ben enorm gefascineerd in (of is het "door"?) Uilen.
Geen enkele geluidje wordt er gemaakt tijdens het vliegen en
daardoor zijn ze dodelijk voor hun prooien.

Maar ze zijn ook lastig te vinden.
Er zijn uitzonderingen, want bv in bepaalde periodes kun
je meerdere Ransuilen bij elkaar zien zitten op een roestplek.

De Steenuil is betrekkelijk algemeen en het biotoop
waar de Steenuil leeft is ook nog eens veelvuldig te vinden in ons land.
Echter is het uiltje zo klein dat deze gewoon erg lastig te spotten is.

Nou heb ik in het verleden diverse malen een Steenuiltje
kunnen fotograferen, maar nooit met een prooi of
met fijn avond- of ochtendlicht.

Dus reis ik af naar twee locaties waar ik die omstandigheden wel kan vinden
en daardoor hopelijk op de foto kan zetten.

Eerst reis ik 2x af naar Lunteren voor een speciale ingelaste ochtend- en avondsessie.

Steenuil in de ochtend

De laatste paar jaar probeer ik zoveel mogelijk in de ochtend te fotograferen.
Zodra de zon was hoger komt te staan, wordt het licht al snel te hard
en dan stop ik er vaak ook mee.

Voor bepaalde uitstapjes heb ik dit jaar geprobeerd om dat te doen op
licht bewolkte dagen. Het nadeel daarvan is dat je pas op
het allerlaatste moment iets vast kan leggen.

Steenuil in de ochtend

Alleen bij uitstapjes in de vroege ochtend of late avond doe ik het omgekeerde.
Juist dan heb ik het liefst een onbewolkte lucht,
want wanneer de zon laag staat heb je toch geen last van harde schaduwen
en met zo'n laagstaande zon krijg je mooie zachte kleuren.

Maar die momenten duren maar even en in de zomerperiode betekend dat
heel vroeg opstaan. Zeker wanneer je dan eerst een uur met de auto moet reizen.

Het eindresultaat vergoedt vaak veel.

Steenuil in de avond

Fotograferen in de avonduren is vaak wat lastiger.
Vogels zijn actiever in de ochtend en dat mooie licht in de avond is er niet zo heel lang.

Dus je hebt niet zoveel tijd om die foto's met dat fijne licht te maken
en het moet in 1x goed.
Krijg je in de ochtend nog vaak een tweede kans,
in de avond is dat lastiger.

Steenuil in de avond

Op 17 juni reis ik af naar Barchem.
Daar wordt ik om 05:00 uur verwacht om de Steenuilen niet te verstoren.
Poeh en dat viel niet mee, zo heel erg vroeg.
Het is namelijk een uur en 20 minuten rijden, dus reken maar
uit hoe laat ik op moest staan.
Om zeker op tijd te zijn, ben ik zelfs iets eerder vertrokken,
dus dat was een heel kort nachtje.

Maar je moet er iets voor over hebben he.

Steenuil

Omdat het een hele zonnige dag gaat worden,
moeten de mooie beelden toch wel voor 07:00 uur gemaakt zijn.
Dan is het natuurlijk hopen dat de Steenuil meewerkt en dat deed hij deze ochtend.
Opeens was hij daar vanuit het niets.

De bijrol-acteurs (gewoon loslopend).

De Uilenkast zit vol met jonge Steenuiltjes en die hebben honger.
En jonge Steenuiltjes eten muizen en die zijn er genoeg op een boerenerf.

Het nadeel was dat de Steenuil aldoor van achter mij aan kwam vliegen.
Ook het wegvliegen ging zo snel en de Steenuil was in een zucht
uit mijn beeld, zodat het maken van vluchtbeelden echt een lucky-shot werd.

Maar ja, er was genoeg te zien en te fotograferen.
Nou dacht ik dat een Steenuil, na de vangst van een muis,
wel een tijdje zou blijven zitten, maar ook dat vile tegen.

Bij de eerste gevangen muis, deed ik nog rustig aan.
Langzaam de lens draaien, rustig eerste foto maken en
daarna pas nog een paar.
Maar die Steenuil was na een seconden of 10 alweer foetsie,
dus moest ik een volgende keer sneller richten en knallen met de camera.

Steenuil

Hoewel er ook dode muizen als lokvoer worden neergelegd,
doet de Steenuil toch constant hetzelfde.

Eerst wordt de keel dichtgeknepen en .......

Steenuil

....dan verhuist de dode muis naar de snavel en gaat de Steenuil er vandoor.
Alles bij elkaar duurt maar kort, dus richten, scherpstellen en afdrukken
moet redelijk snel gedaan worden

Een snelle autofocus maakt alles wat makkelijker en ik kan met mijn lenzen 
ook het scherpstelgebied regelen.
Bv vanaf 10 meter tot oneindig.
Wanneer ik dat instel, gaat de lens niet eerst naar scherpte zoeken
in het gebied van 3 to 10 meter.
Dat scheelt iedere keer best een hoop tijd.

Steenuil

Een fotogeniek schuurtje zorgt voor mooie sfeerbeelden.

Steenuil

Steenuil

Het nadeel van een lens met vaste brandpuntafstand is dat je niet kunt uitzommen.
Het fotogenieke schuurtje krijg ik nu niet in volle glorie op de foto.
Maar het is wat het is.

Vooral bij dat schuurtje moet je behoorlijk snel reageren.
De Uil vliegt namelijk geruisloos in 1x naar binnen en
iedere keer besef ik mij pas dat hij in de schuur is, wanneer ik er geluiden uit hoor komen.

Dat is natuurlijk van de Uil die een muis vangt.
Bij dat geluid is het direct de lens die kant opdraaien, maar dan....

Er zijn twee uitgangen.
Aan voor- en zijkant is er 1 raampje zodanig kapot,
dat de Steenuil daar kan gaan zitten zonder zich te verwonden.
Maar ja, uit welk raampje gaat hij komen?

Richt ik de camera op het ene raampje, dan zit de Steenuil
opeens in het andere raampje en vice versa. 
Iedere keer dus goed opletten en snel reageren.


Steenuil

Dan gaat de Steenuil eindelijk op een plek zitten, waar de achtergrond vrij en
het licht is ook nog niet te hard op dat moment.

Steenuil

De mis wordt naar et nest gebracht en 4 minuten later is de Steenuil alweer terug.
Nu gaat de uil eerst op het venster van het schuurtje zitten,
rommelt daarna wat in het schuurtje, maar hij vindt geen muis meer.

Steenuil

Via het andere raampje naar buiten op zoek naar de volgende prooi.

Steenuil

Ook nu gaat de Steenuil naar een mooi plekje met een min of meer egale achtergrond.
Het is een beetje een herhaling van stappen, wanneer je de foto's
zo achter elkaar ziet, maar ik kan je vertellen dat het een prachtige ochtend was.

Steenuil

Steenuil

De muizen-moord-machine gaat nog even door en levert op het eind nog 
een heel mooi plaatje op.
Dat de helft van de Steenuil in de schaduw verdwijnt, vind ik
een mooi extraatje

Steenuil

De Steenuil blijft nog eventjes rondhangen en speurt
de omgeving af naar muizen of andere prooien.

Steenuil

Op verschillende plekken kijkt hij nog even rond,
voordat de Steenuil het wel mooi vindt en er vandoor gaat.

Steenuil

Iets na zeven uur in de ochtend maak ik de laatste foto en 
wacht nog een uurtje of er nog een toegift komt.
Maar de Steenuil laat zich niet meer zien en dan begint
de reis terug naar Amsterdam.

Het duurt langer om heen en weer te reizen, dan dat ik
de Steenuil heb kunnen fotograferen.
Tsja, je moet er iets voor over hebben he.

In een volgend blog dan eindelijk aandacht voor mijn uitje naat Emmen.
Zoals ik al eerder vermeld heb, wordt het een beetje controversieel
met oa aandacht voor:

 
De Wielewaal

Tot de volgende keer,
René