dinsdag 29 oktober 2024

Vogels in de Dierentuin

 

Jan-van-gent

Dierentuinen bezoeken staat niet echt hoog op mijn lijstje,
maar zo nu en dan is het toch best een leuk uitje.
Vooral omdat dierentuinen steeds diervriendelijker worden,
als je daar natuurlijk al van kunt spreken he.
Daar lopen de meningen van uiteen.
Ipv kleine hokken met tralies wordt meer en meer nagestreefd
om de natuurlijke leefomgeving een beetje na te bootsen.
Dat is uiteraard niet geheel mogelijk, maar bv in Artis zaten de jaguars
achter tralies in een betrekkelijk kleine kooi en hebben nu
een prachtig groot stuk natturlijk terrein dat overspannen is met sterke netten.
Het nadeel voor het publiek is, dat je sommige dieren minder makkelijk 
of helemaal niet kunt zien.

Maar laat ik bij het begin beginnen.
Dit jaar wilde we onze vakantie wel eens in Nederland doorbrengen.
De eerste week bracht ons naar Lake resort Beekse Bergen.
Een mooi gelegen camping naast het safaripark.
Dat betekent dus ook dat je een keertje een auto-safari maakt 
en wandelend door het park gaat.

Cheetah

Fotograferen in een dierentuin is lastig.
Tenminste. wanneer je het zo doet als ik.
Ik probeer foto's te maken, die zo natuurlijk mogelijk overkomen.
En dat is best een hele opgave.
Je zal bv geen eik vinden op de Serengeti,
maar die (of een ander soort Nederlandse boom) staan dus wel
in de leefruimte van bv de Cheetah.

Gnoe in zwart/wit

Of wat te denken van een Naaldboom bij bv de Gnoes en de Zebra's.

Zebra in zwart/wit

Dan ben ik al gauw geneigd om een portretje te maken of
er maar gewoon aan voorbij te rijden/lopen.
Het is gewoon zeer lastig om te laten lijken dat de foto daadwerkelijk in Afrika is gemaakt.

De Zebra en de Gnoe zijn wel mooie dieren om in zwart/wit te laten zien.

Penseelzwijn

Wat ook niet echt meehielp was het zeer warme weer.
Veel dieren lagen ergens in de schaduw te suffen.
Tijgers heb ik bv helemaal niet kunnen ontdekken,
want die lagen volledig uit het zicht te maffen.

Sikahert

Maar soms zorgt het warme weer ook voor leuke kansen.
Moet je natuurlijk wel net op het juiste moment op de juiste plek zijn.

Wat ik verder graag mag doen in een Dierentuin,
is proberen te spelen met het aanwezige licht.

Gnoe in high-key

De één vind dat geslaagd en de ander niet.
Ik vind het in ieder geval leuk om er een beetje mee te spelen.
Hoewel er erg veel zon was tijdens mijn bezoek,
was het nog best lastig om een dier te vinden
dat zich a: leent voor zo'n beeld en b: zich op een plek met veel licht bevindt.

Ik had graag een foto gemaakt van een gapend Nijlpaard of Tijger,
maar dat zat er dus helaas niet in deze dag.

Het was best een aardige dag, maar qua foto's leverde het weinig op.

Een week later waren we een weekje in Belgisch Limburg en
wilde ik graag een keertje naar Gaia Zoo in Kerkrade.
Een dierentuin waar ik al heel lang een keertje naartoe wilde,
maar vanwege de afstanden nooit geweest was.
Maar nu lag het bijna om de hoek en dus een mooie kans.

Maar het viel een beetje tegen moet ik eerlijk bekennen.
Veel niet zichtbare dieren en best een hele hoge toegangsprijs van 26.50 euro.
Dan komt daar ook nog een parkeerkaart van 8.50 bij.

Mijn afdronk was dat je er mooi kunt wandelen hahahaha.

Koereiger

Als ik dan kijk wat een kaartje kost voor dierenpark Anholter Schweiz en wat je er
voor terugkrijgt, dan is het verschil wel erg groot.
Een kaartje Anholter Schweiz is namelijk 9.50 euro

Stokstaartje

Leeuwin met een ei als snack.

Leeuw

Ook in de Gaia Zoo blijkt het lastig om natuurlijke beelden te maken.
Een Afrikaanse Leeuw met een rietkraag (of is het Bamboe) op de achtergrond
is toch wel een twijfelachtig dingetje.

Het is best een groot park,
maar wij waren er na anderhalf uur al weer uit.


Ieder jaar kun je bij de Dekamarkt sparen voor gratis toegangskaarten voor Artis.
Voor mij betrekkelijk dichtbij en gratis is altijd goed.

Artis is nou niet bepaald 1 vn de meest moderne dierentuinen,
maar langzaam maar zeker worden de leefomstandigheden
voor diverse dieren steeds beter.

Ik vertelde al over het nieuwe verblijf van de Jaguars,
maar ook de Leeuwen hebben een gloednieuw verblijf gekregen.
Het probleem voor de bezoeker is alleen dat
de zichtbaarheid van de dieren enorm is afgenomen.
Tijdens mijn bezoek heb ik er geen 1 gezien.

Kwak

Wat ik leuk vind in Artis, zijn de diverse ongeringde vogels,
die er vrij rond vliegen.
Wanneer je na de ingang direct linksaf gaat en een meter of 200 doorloopt,
kom je bij een meertje waar en kleine kolonie Kwakken en Blauwe Reigers verblijven.

De Kwak is een reigersoort die 's nachts op jacht gaat en
dat doen ze dan vaak buiten Artis in diverse parken.
In die parken wordt dan ook regelmatig een "wilde" Kwak gezien
en gefotografeerd, maar eigenlijk zijn dat dus de tamme Artis-Kwakken.

Kwak

Het leuke is dus ook dat je ze overal in Artis tegen kunt komen.

Kwak

Maar de meeste zullen op de vaste stek verblijven, omdat daar gevoerd wordt.
Er zijn maar weinig vogels, die voedsel afslaan waar ze weinig voor hoeven te doen.

Blauwe Reiger

Maar ook hier moet je passen en meten.
Op diverse plekken staan ijzeren constructies waar het voedsel in gelegd wordt.
Dat probeer je te vermijden in de foto's, maar ook dingen die hinderlijk 
op de achtergrond aanwezig zijn.

Zoals het stenen gebouw waar de kleine vogels en wat apen verblijven
of het verblijf van de slingerapen midden in het meertje.

Blauwe Reiger

Rustig wandelend  rond dat meertje probeer ik op de lichtomstandigheden te letten.
Een klein stapje naar links of rechts kan voor een leuk lichteffect zorgen.

Dat is natuurlijk wel het voordeel van zo'n dierentuin,
Je hebt net even meer tijd, dan in het wild.

Blauwe Reiger

Maar je blijft afhankelijk van wat een dier doet.

Ook een aantal Aalscholvers hebben onderdak gevonden
bij hetzelfde meertje.

Aalscholver

Hoewel ze wat hoger in de diverse bomen zaten,
heb ik ook hier voor een portret-uitsnede gekozen.

Ze zaten gewoon op een minder fotogenieke plek.

Aalscholver

Daar komt bij dat ik wel hou van zo'n uitsnede.

Maar behalve Aalscholvers, Blauwe Reigers en Kwakken bevindt
zich ook 1 Ooievaar in dat gedeelte.

De beroemde Amsterdamse Ooievaar Gekke Gerrit is 
ooit eens ontsnapt uit Artis en heeft jarenlang twee nesten
gehad in de omgeving van Artis.
Geen idee waarom hij deze naam gekregen heeft,
maar afgelopen jaar heeft Gerrit het loodje gelegd.

De Ooievaar die nu nog aanwezig is,
ziet er een beetje smoezelig uit en zit nou ook bepaald niet
op een fijne plek voor een foto.

Een kleine groep Roze Pelikanen zitten ook in het
afgebakende (alleen door een laag hekwerk) en ook deze
vogels zitten op een rotplek.

Maar de zon schijnt wel fijn op een paar Roze Pelikanen 
en de achtergrond ligt nog in de schaduw en is betrekkelijk donker.

Tijd voor een zwarte achtergrond foto dus.

Roze Pelikaan

Omdat ook deze vogel op een onaantrekkelijke plek staat,
wordt het weer een portretje.

Roze Pelikaan

Ik geloof dat je dit effect ook met flitsen kunt bereiken,
maar dat heb ik dus niet gedaan.

In de nabewerking de hooglichten nog iets terugdraaien en hatseflats.

Roze Pelikaan

Ook nog even geprobeerd met een Roze Pelikaan in de achtergrond
en dat geeft ook weer een leuk effect.
Beetje jammer dat die tweede vogel er net niet helemaal opstaat.

Kwak

Ik zie een Kwak door de bomen sluipen en probeer daarmee hetzelfde.
Maar de achtergrond ligt net even te dichtbij en niet geheel in de schaduw.
Toch wel een aardig plaatje met de kop zo in het zonlicht.

Maar er zijn nog een aantal leuke vogels in Artis om te fotograferen.

Jan-van-gent

In het niet zo verre verleden zaten er meerdere Jan-van-genten bij
de Pinguïns. Nu zie ik er nog maar 2.
De meeste mensen kijken alleen naar de schattige kleine Pinguïns,
maar mijn interesse ligt bij de Jan-van-gent.

Dat subtiele lichtgele op de kop en het prachtige blauwe oog icm
de heel lichtblauw gekleurde snavel vind ik heel mooi.

Jan-van-gent

Soms zie ik ze vliegen en jagen bij de Zuidpier in IJmuiden,
maar meestal zie je daar de jonge exemplaren welke bruin gekleurd zijn.

Ik struin een beetje door Artis heen in de hoop nog wat leuks te zien.

Struisvogel

Ik kom langs het nieuwe Struisvogelverblijf en de twee aanwezige vogels
zijn zeer actief. Regelmatig komen ze dichtbij en ik zoek een beetje naar
een mooi standpunt. Het probleem op deze plek is namelijk dat je snel
een vreemd attribuut of mensen in de achtergrond hebt.

Dan maar weer een portretje.

Voor een portretfoto moet de afstand tussen het onderwerp en de achtergrond
wel ver genoeg zijn, zodat de achtergrond wazig wordt.
Dan moet het diafragma niet al te klein zijn natuurlijk.

Struisvogel

Kleine Panda

Lopend in de richting van de uitgang, kom ik langs het verblijf van de Kleine Panda's.
Eén van de dieren kijkt net naar buiten vanuit zijn slaapkamer.
Nou probeer ik de hele dag al kunstmatige attributen te vermijden,
maar deze is wel leuk voor op de foto.
Beetje passen en meten om op de juiste plek te komen
om de foto te maken, maar uiteindelijk lukt dat dan toch aardig.

Vlakbij de uitgang bevinden zich de Steenbokken.

Steenbokken

Een paar jonge mannetjes zijn aan het oefenen
en knallen een paar keer op elkaar.

Steenbokken

Het gaat er nog best wel hard aan toe en na het contact
is het een beetje duwen en trekken totdat één het opgeeft.

Steenbokken

Als laatste nog even door het apenhuis.
Daat zitten twee Luiaards en die zijn meestal lastig te fot0graferen.

Twee-vingerige Luiaard

Een paar jaar geleden had ik er eentje die klimmend door het apenhuis bewoog.
Wel heel langzaam, maar was leuk om te zien.
Meestal liggen ze ergens achteraf te slapen, maar dit exemplaar had
een plekje boven het middenpad uitgekozen.

Natuurlijk wel een foto die niet klopt,
maar het dier is dan weer speciaal genoeg.

Zo, dat waren mijn bezoekjes aan diverse dierentuinen/parken met
zeker wisselende resultaten en ervaringen.

In een volgend blog komen een aantal alledaagse soorten voorbij zoals deze:

Spreeuw

Tot de volgende keer,
René

maandag 21 oktober 2024

Het Vogelhuis in Oosterhout

 

Grote Bonte Spechten

Het liefst fotografeer ik vanuit schuilplekken.
Soms vanuit eigen gemaakte en regelmatig vanuit vaste schuilhutten.
Eén van mijn favoriete daarvan is de schuilhut in Oosterhout.
Dat heb ik al vaker geschreven en met deze post
leg ik uit waarom ik dat vind.

De laatste paar jaar ben ik een aantal keren hier geweest en
de foto's daarvan zijn niet eerder geplaatst.
Ik vond dit wel een mooi moment om vanuit al die mapjes
de fraaiste in 1 blog te plaatsen

Tijdens het bladeren in de mapjes kreeg ik nu ook
een goed inzicht in welke periode nou eigenlijk de beste is.

Sijs (januari 2022)

Boomklever (juni 2021)

Waarom ga ik zo graag naar het vogelhuis in Oosterhout?

Allereerst de ligging van de hut.
Ik hou er niet zo van dat ik eerst 20 minuten moet wandelen
met al mijn zware spullen voordat ik de hut bereik.
Bij deze hut is de afstand vanaf de auto zo'n 200 meter.
Het bosperceel waarin de hut ligt is privé terrein en maar
heel zelden word je hier gestoord door personen of loslopende honden.

De hut is niet super luxe maar geschikt voor drie personen,
al moet ik zeggen dat twee personen eigenlijk het maximum is.
Je kijkt door geblindeerd glas, zodat de vogels je in principe niet zien.
Fotograferen doe je door je lens door een zak heen te steken.
Ik ben zelf geen grote fan van door glas heen fotograferen.
Het kost je altijd licht en zeker in een boshut,
kun je vaak al het licht dat beschikbaar is, goed gebruiken.
Een ander nadeel van glas is dat je niet goed schuin kunt fotograferen.
Vaak zie je dan toch een soort van spiegeling terug in de foto.

Maar het allerbelangrijkst is natuurlijk wat er voor de hut komt
en hoe de setting is en hoe je deze zelf aan kunt passen.

Jonge Roodborst (juni 2021)

Van bezoekjes in 2021, 2022 en 2023 heb ik al foto's gepost van 
de Haviken en de Buizerds in eerdere blogs.
Nu ik de rest van die mapjes op een rijtje heb gezet,
valt duidelijk op dat de maand Juni de topmaand is voor deze hut.

De top-attractie voor deze hut zijn de roofvogels.
Een paartje Haviken en Buizerds nestelen in dit bosperceel
en komen gedurende de dag regelmatig op de aangeboden prooi af.
Je moet niet te vroeg de prooi al aanbieden,
want heel vroeg in de ochtend is er te weinig licht beschikbaar.


Goudvink (juni 2021)

Wat ik zo fijn vind aan deze hut, is dat je echt van alles kunt verwachten
en in ieder geval bijna 99% zekerheid hebt op roofvogels.
Vanaf het moment dat je de auto parkeert,
kun je het gekekker van de Havik al horen.

jonge Pimpelmees (juni 2021)

De maand juni zorgt voor veel jonge vogels voor de hut.
Het fijne van jonge vogels is dat ze nog niet zo schuw zijn.
Op hun dooie gemakkie verkennen ze de boel en
blijven vaker langer ergens zitten dan volwassen vogels.

Jonge Kuifmees (denk ik) (juni 2021)

Dat is zeker zo in het geval van jonge Mezen.
Die blijven dan net even wat langer zitten dan de volwassen exemplaren.

Ouder en jong Grote Bonte Specht (juni 2021)

Hoewel het bladerdek rondom de hut een hoop licht wegneemt,
opent het ook mogelijkheden voor mooie foto's.
Natuurlijk moet er wel net op het juiste moment een
vogel op de juiste plek gaan zitten.

Ouder en jong Grote Bonte Specht (juni 2021)

Door het directe zonlicht op het voedermomentje en de donkere achtergrond,
kun je een mooi spotlight-effect creëren.
Beetje onderbelichten doet wonderen dan.

Door onder te belichten vermijd je uitgebeten, witte delen
en krijg je dus die zwarte achtergrond.
Natuurlijk moet je wel wat geluk hebben.
met de situatie die je voor de lens krijgt.

In de hut bevindt zich een glider-systeem waarop je
een statiefkop kunt monteren.
Nou had ik al speciaal voor dit soort fotowerk
een 300mm F2.8 lens aangeschaft,
maar ik heb ook een extra Swinghead statiefkop aangeschaft.
Op beide swingheads kan ik nu een camera monteren en
dat levert enorm veel gemak op en nog meer
goed gelukte foto's.
Weinig licht betekent langere sluitertijden en
dan heb je een combinatie nodig die stevig staat.
Daarmee vermijd je bewegingsonscherpte bij de fotograaf.

Sperwer (juli 2021)

Het fijne aan deze hut zijn de verrassingen die je voor de lens kunt krijgen.
Een hoop hutten hebben de Sperwer als een min of meer vaste gast,
maar bij deze hut is dat echt een enorme uitzondering.

Het liefst boek ik de hut wanneer het een paar dagen goed warm geweest is
en het daardoor in de omgeving behoorlijk droog is.
Dan is de vijver voor de hut erg aantrekkelijk voor allerlei dieren.

Wanneer een speciale soort opeens voor de hut landt,
is het belangrijk om de rust te bewaren.
Niet direct met je lens beginnen te zwaaien,
want dan is het vaak direct einde oefening.
Gewoon wachten totdat het dier op zijn/haar gemak is.
Vaak betekent dat een dier rustig aan het drinken,
badderen of eten is.
En beweeg dan de lens heel langzaam,
wanneer je ziet dat het dier de blik afgewend heeft van de hut.
Het is vaak een spannende geduldskwestie en
je moet echt de rust bewaren.

Appelvink (juni 2023)

Een ander voordeel van deze plek is dat de eigenaar zelf een uitstekende vogelfotograaf is.
Begin 2023 is de setting aangepast en daardoor zijn er mooiere totaalbeelden te schieten.

Wanneer je een beetje slim voert en de rust bewaard om niet alles te willen fotograferen,
kunnen de resultaten erg fraai zijn.
Veel mensen maken de fout om overal een zooitje voer neer te smijten en
dat resulteert in een chaos tijdens het fotograferen.
Vogels komen overal voer halen en je blijft maar zwaaien met je camera.
Resultaat: een enorme berg aan "net-niet"-foto's.

Mijn ervaring is om je te richten op de mooiste plekjes en
vooral het voer zoveel mogelijk buiten beeld verstoppen.
Dat betekent niet, dat ik die Kuifmees die een tijdje op
een takje aan de nadere kant zit niet ga fotograferen he.
Maar als je het geduld op kunt brengen,
dan verjaag je de Kuifmees niet met plotselinge bewegingen en
komt hij misschien ook op die ene mooie plek zitten.

Besteedt dus aandacht aan de setting.
Zoek mooie takken en stronken uit en
wanneer je die ergens op een geschikte plek neerlegt,
kijk dan daarna eerst eens door je camera om
te zien of het ook op de juiste plek ligt voor de foto.

Blijkt tijdens het fotograferen nou dat
het toch niet helemaal naar je zin is,
verander dat dan direct.
Ook al zit de havik net te smikkelen,
maar jaag hem wel met beleid weg,
zodat hij later vast terug zal komen.

Havik (juni 2023)

Soms blijkt namelijk tijdens het fotograferen,
dat er een boom hinderlijk in de achtergrond staat of dat het voer
te dichtbij is geplaatst of juist te ver weg.
Te hoog, te laag of een paar grassprieten die hinderlijk in beeld staan.

In plaats van thuis te komen met 500 foto's waar je eigenlijk niet tevreden mee bent,
is er een grote kans dat je, na de wijzigingen, wel tevreden bent. 

Havik (juni 2023)

Overigens maak ook ik natuurlijk eerst een aantal foto's,
voordat ik zo'n verandering doorvoer.

Grauwe Vliegenvanger (juni 2023)

Grote Lijster (juni 2023)

Het is ook wel handig wanneer je genoeg kennis hebt om
snel te zien of er iets bijzonders voor de camera verschijnt.
Helemaal handig is het wanneer je ook de geluiden een beetje thuis kunt brengen.

In de omgeving van de hut is namelijk ook heel vaak de roep
van de Zwarte Specht te horen.
Een enkele keer wordt hij ook voor de hut gefotografeerd,
maar dat is echt een zeldzame aangelegenheid.

Dus iedere keer wanneer ik de roep van deze vogel dichtbij de hut hoor,
zit ik doodstil af te wachten. Tot nu toe zonder resultaat.

Appelvink (juni 2023)

Appelvinken zijn prachtige vogels om te fotograferen,
maar tegelijkertijd ook erg lastig.
Ze komen niet zo heel vaak op een dag voor de hut en
als ze komen dan zitten ze vaak maar heel even rustig op een plekje,
voordat ze zich op het voer storten.
Die paar tellen voordat ze gulzig beginnen te eten,
is het fotomomentje.
En dat gaat 4 van de 5x mis,
maar die ene keer moet het raak zijn.

Boomklever (juni 2023)

Dat is ook het geval met de Boomklever.
Meestal neem ik niet eens de moeite om hem te fotograferen,
want dit is er eentje in de categorie Hit and Run.
De bezoekjes zijn talrijk, maar bijna altijd heel kort.

Maar 1 of 2x op zo'n dag blijven ze wat langer op 1 plek zitten.
Dat zijn meestal de momenten dat er een rover ergens in 
de buurt is en ze even rustig de kat uit de boom kijken.

Ouder en jong Grote Bonte Specht (juni 2023)

Juni is de maand dat de jongen uitvliegen en dan nog vaak buiten het nest gevoerd worden.
Tot nu toe heb ik pech gehad met jonge Appelvinken die gevoerd worden
buiten het nest, want het speelt zich iedere keer net buiten het zicht van mijn camera af.

Maar de Grote Bonte Spechten komen regelmatig met het hele gezin
buurten voor de hut, omdat ze weten dat er makkelijk voedsel te scoren is.
Ook hierbij is het een kwestie van het voedsel op de juiste plek aanbieden.

Ouder en jong Grote Bonte Specht (juni 2023)

Het aanbieden van voedsel op de juiste plek is 1 ding.
Dat ze net op het juiste tijdstip op die bewuste plek komen is deel 2.
Dat is tevens de geluksfactor waar je afhankelijk van bent met natuurfotografie.

Tussen de foto hierboven en hieronder zit exact 52 minuten.
De bovenste in het directe zonlicht en zodoende wat hard licht.
Bij de onderste wordt het harde zonlicht gefilterd door de begroeiing en
krijg je een veel zachter beeld.

Ouder en jong Grote Bonte Specht (juni 2023)

Buizerd (juni 2023 14:45)

Hoewel de Havik bekent staat als de koning van het bos,
moet hij toch met veel ontzag het toneel verlaten wanneer de grootste Buizerd verschijnt.

Buizerd (juni 2023 15:55)

Dat is echt een knoeperd met een prachtig licht gekleurd verenkleed.
Soms komt een roofvogel maar 1 of 2x op de dag voor de hut,
maar er zijn ook dagen dat ze zich veelvuldig laten bewonderen.

Buizerd (juni 2023 16:54)

Eekhoorn (juni 2023)

In 2022 en 2023 waren daar opeens een paar Rode Eekhoorns
die regelmatig voor de hut kwamen kijken.
Vooral in de vroege ochtend en aan het einde van de middag
kwamen ze voor de hut.
Vooral in het begin van de zomer is op het einde van de middag het licht erg fraai.
De bladeren doen hun werk als soft-box en dat geeft mooie, zachte beelden.

Eind augustus waren de Eekhoorns opeens verdwenen.
Misschien opgegeten door de roofvogels of gewoon even druk met andere dingen.
In 2024 bleek er toch weer een Eekhoorn rond te huppelen en
dat is natuurlijk goed nieuws.
Eekhoorns zijn altijd leuk om op zo'n dag voor de hut te krijgen.

Eekhoorn (juni 2023)

Op een bepaald moment zie ik iets groots aan komen huppen.
Eerst weet ik niet wat het is, maar dan zie ik dat het een Groene Specht is.
Doodstil wacht ik af en zie de vogel naar de rand van de vijver huppen.
Schichtig kijkt hij om zich heen en nog steeds zit ik roerloos af te wachten.

Net op het moment dat ik mij wil gaan bewegen,
schreeuwt er een Havik vlak achter de hut en gaat de Groene Specht
er onmiddellijk vandoor. Zo jammer, maar ja.

Maar even later komt er nog een grote verrassing aan.
Eerder op de dag had ik al in de verte een Ree langs zien wandelen.
Vlak voordat ik op wil gaan ruimen, zie ik het dier weer in de verte.

In spanning wacht ik stilletje af en ben ik blij dat ik vandaag
ook heel teovallig mijn 70-200 mm lens bij me heb.

Ree (juni 2023)

Langzaam en op haar hoede komt de Reegeit dichterbij.
De dorst wint het van haar angst, maar ze blijft zeer behoedzaam..

Reegeit (juni 2023)

Wat een mazzel dat ik een zoomlens bij mij heb deze keer.
Toen ik de Reegeit in de verte zag struinen,
had ik hem al door het doek gestoken,
zodat ik er helemaal klaar voor was, mocht ze heel dichtbij komen.

Een geweldige verrassing natuurlijk om zo'n dier vanuit een hut 
te kunnen fotograferen op een meter of 6 afstand.

Mijn volgnde bezoek aan de hut is in Augustus 2023.
Normaliter ga ik altijd alleen naar een hut,
maar deze keer eens in goed gezelschap van Ad van Duren.

Al een tijdje was daar het voornemen om eens samen een hut te bezoeken
en nu hadden we dan eindelijk een geschikte datum gevonden.
De doelsoort was de jonge Havik, buiten het voornemen
om vooral een leuke en gezellige dag te hebben.

Dat laatste is goed gelukt, maar het eerste ging de mist in.
De jonge Havik kwam op een bepaald moment netjes op de prooi
en doodstil wachten we af totdat hij zou beginnen met eten.
Maar helaas deed iets hem schrikken en weg was de jonge Havik.
Waarschijnlijk een andere roofvogel die in de buurt was.

Middelste Bonte Specht (24 augustus 2023)

Augustus is een lastige maand voor de vogelfotografie.
Vogels zijn bezig met de rui en laten zich minder zien.
Natuurlijk hadden we hier al rekening mee gehouden en
spraken daarom af in de laatste week van augustus
 in de hoop dat het dan een beetje bijgetrokken zou zijn.

Dat viel helaas een beetje tegen en laat zien dat
de ene dag niet te vergelijken is met andere dagen op dezelfde plek.
Hadden we nou de jonge Havik kunnen fotograferen,
dan was ik nog zeer tevreden geweest.

De Middelste Bonte Specht hierboven zat helaas voor Ad
aan de linkerkant van de boom. Ik had nog redelijk zicht,
maar Ad dus niet.
Het bleek voor mij 1 van de weinige foto's van de dag te zijn.

Havik (24 augustus 2023)

Gelukkig voor Ad lieten de roofvogels zich wel goed zien.
Het geringde Havik-vrouwtje blijft imposant om te zien.
Een geweldig mooie vogel.

We hadden een erg leuke dag, die voor herhaling vatbaat is,
maar de foto-opbrengst viel een beetje tegen.

Wanneer ik alles zo nog eens bekijk,
is de maand juni toch wel de topmaand voor deze hut.
Lichtval, jonge vogels en af en toe een verrassende bezoeker
maken de kans op fijne platen behoorlijk groot.

In een volgend blog de resultaten van
een bezoekje aan een drietal dierentuinen in de afgelopen vakantie.
Uiteraard met de meeste aandacht voor de vogels aldaar, maar ook bijvoorbeeld deze:

Rode Panda

Tot de volgende keer,
René