zondag 28 september 2025

Vogelkijkhutten in Emmen Deel II

 

Witkopstaartmees

In beide volières zitten veel verschillende soorten vogels.
In principe is er van iedere soort een paartje, want er wordt natuurlijk wel mee gefokt.
De eigenaar is knettergek van vogels en je kan echt urenlang met hem
ouwehoeren over vogels. Hij heeft een enorme kennis en kan prachtig vertellen.
Het is ook nog eens ontzettend leerzaam, want de man
weet echt enorm veel van vogels.

Hij kan op zijn gemakkie lekker in 1 van de hutten gaan zitten en
gewoon genieten van zijn vogels.
Natuurlijk zijn het dieren in gevangenschap, maar als je
er een keertje geweest bent, kun je zien dat de vogels vertroeteld worden
en dat ze behoorlijk natuurlijk gedrag kunnen vertonen.
Ze vliegen vrij rond in de volières, baltsen, paren en brengen hun jongen groot.

Menig huisdier in Nederland heeft het veel slechter.
Honden die bijna de hele dag op drie hoog moeten verblijven en
heel kort uitgelaten worden op straat. Of een konijn in een klein hokje die
na een jaar ergens in een park wordt losgelaten.
Maar daar gaat het nu niet om.

Azuurmees

De wat grotere soorten zoals Dodaars, Middelste bonte Specht, Bijeneter en
Wielewaal zijn betrekkelijk makkelijk te zien.
De kleinere soorten daarentegen zijn een echte uitdaging.

Allereerst om ze te zien, want zoals al eerder gezegd is de volière enorm groot, maar op
een hoop plekken ook nog dicht begroeid. Het oogt erg natuurlijk allemaal.
Daarna de opgave om ze te fotograferen.
Natuurlijk kunnen de vogels niet ver weg vliegen,
maar ze kunnen wel enorm lang uit beeld blijven.
Ik wilde heel graag een paartje Vuurgoudhaantjes op de foto zetten
en heb urenlang in de heidehut gezeten om ze in ieder geval te zien.

Eén keertje zag ik er eentje in het dennenboompje,
maar de vogel verstopte zich ook direct weer.

Het voordeel van de heidehut is dat er veel mooie soorten te zien zijn.

Jonge Blauwborst

Ik was er dus medio juni en dat is dé tijd om jonge vogels te zien.
Het stikte ervan.
De jonge Hoppen zijn uitgebreid aan bod geweest en
in het vorige blog was ook plek voor een jonge Middelste Bonte Specht.

De Blauwborsten hadden ook een aantal jongen voortgebracht en
om de haverklap kwam er eentje tevoorschijn en liet zich mooi bekijken.

Blauwborst vrouw

Het vrouwtje van de Blauwborst is een onopvallende vogel en net als 
in het wild, bijna niet vrij voor de lens te krijgen.
Soms heb je geluk en komt ze even mooi in beeld.

Een vogel welke ik vaak in de vrije natuur heb mogen fotograferen,
net als het uit volle borst zingende mannetje.

Blauwborst man

Maar omdat de rietpluimen hier ontbreken, levert het toch een minder aansprekende foto op.
Wegens het gebrek aan concurrenten zal een mannetje ook niet snel zijn
oranje staartveren spreiden en dat is dan wel weer jammer.

De heidehut is de achterste hut in de Bijeneterkooi.
Hoewel de gehele volière 1 open ruimte is, zijn
de drie biotopen zeer verschillend.

Die van de heidehut spreekt mij het meest aan en daar heb ik dan ook
veel tijd doorgebracht.
Het heeft een open karakter, maar wel met een aantal dennenbomen erin.

Kleine Bonte Specht (man)

In dat gedeelte is de Kleine Bonte Specht af en toe zeer goed te zien.
De vogel heeft zijn naam niet zo maar gekregen,
want het is echt de kleinste van de Bonte Spechten.

Zijn de Grote en de Middelste voor de leek misschien lastig uit elkaar te houden,
de Kleine daarentegen is direct herkenbaar.

Kleine Bonte Specht (vrouw)

Het mannetje heeft een rode kruin en die ontbreekt bij het vrouwtje.

Toen ik hier vorig jaar in medio mei was, hadden ze op
een mooi zichtbare plek een nest uitgehakt en daarin zaten
toen nog twee jongen.

Zo'n kans krijg je in het wild natuurlijk niet zo snel en ik heb
toen een aantal voermomentjes kunnen fotograferen.

Kleine Bonte Specht

De Dennenboompjes zijn erg aantrekkelijk voor een aantal soorten,
die je ook in de Naaldbossen in de vrije natuur ziet.

Een paartje Kuif- en Zwarte Mezen met jongen zijn af en toe even te zien.

Maar een soort die zeldzaam is in de Nederlandse natuur zit ook graag in de Naaldboompjes.

Blauwstaart

De Blauwstaart is jammer genoeg nog niet in het volwassen kleed en
doet zijn naam nog niet echt eer aan.

Het vogeltje laat zich regelmatig mooi zien en
is ook nog eens een fijne soort om te fotograferen.
Twee keer heb ik geprobeerd om deze soort in het wild te fotograferen en
beide keren was de vogel net weer doorgetrokken.

Blauwstaart

Een andere wenssoort om in het wild te fotograferen is de Ortolaan.

Ortolaan (vrouw)

Maar ook dit is een zeldzaamheid in Nederland en wordt meestal alleen
gehoord tijdens de vogeltrek.
Ik begreep van de eigenaar dat er in 2026 ook een mannetje bij zal komen.

Jonge Nachtegaal

Een andere vogel die je in het wild meestal alleen hoort is de Nachtegaal.
Een volwassen vogel had ik al vaker gefotografeerd, maar een jonge vogel nog nooit.

Jonge Zwarte Mees

Het leuke van deze plek is dus dat er van (bijna) iedere soort een paartje is.
Voor de vogels maakt het qua voortplanting niet uit of ze in een kooi zitten en
er vliegen dan ook heel veel jonge vogels rond.

Jonge Kleine Plevier

Door het gebrek aan predators worden de meeste jongen ook groot.
Ik zie bv vier jonge Kleine Plevieren en in het wild mag je blij zijn
wanneer er 2 van de 4 vliegvlug worden.

Ik heb begrepen van de eigenaar dat vogels uit gevangenschap niet zomaar 
losgelaten mogen worden in de natuur.
Dat is strafbaar. 

Draaihals

De Draaihalzen zitten zowel in de Bijeneterhut als in de Themahut.
In het wild heb ik ze meermaals mooi voor de lens gehad en zijn ze vaak makkelijk
te spotten, mits je weet op welke plek er eentje zit. Vaak foerageren ze op oude landweggetjes
waar ze insecten uit de spleten in het wegdek halen.

In de hutten zijn ze lastig te fotograferen. Meestal zitten ze ergens bovenin op
lelijke plekken. Als ze eens lager komen, dan is het vaak een zoekplaatje.
De Draaihals is zo goed gecamoufleerd, dat hij lastig te zien is.

Kleine Zwartkop

Niet alleen in de Bijeneterhut zitten bijzondere soorten.
In de Themahut zitten er ook diverse, maar ook die zijn lastig te fotograferen.
Meestal zitten ze in de aanwezige struiken en als ze als eens vrijzitten,
zijn ze ook vaak binnen twee tellen weer verdwenen.

Maar heel soms blijven ze net lang genoeg zitten voor een leuk plaatje,
zoals hierboven bij de Kleine Zwartkop.

Sperwergrasmus

En hetzelfde geldt voor de Sperwergrasmus.
Hetzelfde takje en bleef ook net lang genoeg zitten voor 1 foto.

Nog zo'n zeldzaamheid in Nederland maar eentje die wel vaker goed in beeld was:

Balkankwikstaart

De Balkankwikstaart is soms te bewonderen als dwaalgast in Nederland.
Dan heb je het over zo'n 4 verschillende vogels in de laatste 4 jaar.
Een zeldzaamheid dus.

Roodkeelnachtegaal

Alweer bijna 10 jaar geleden stond de vogelaarswereld in Nederland en omstreken op zijn kop.
In een tuin in het dorp Hoogwoud in Noord-Holland werd een Roodkeelnachtegaal ontdekt.

Zo'n drie maanden lang was het er een stormloop aan vogelaars en fotografen.
Gelukkig zat het vogeltje in een tuin van mensen die het prachtig vonden
om iedereen ervan te laten genieten.
Mensen mochten 1 voor 1 even binnenkomen en de vogel zien en/of vereeuwigen.

Roodkeelnachtegaal

Na 3 maanden vertrok het vogeltje en sindsdien is er geen nieuw exemplaar
gezien. Deze vogel was samen met de Sperweruil in Zwolle en
de Notenkraker van Wageningen wel een enorme knaller.

Eens in de zoveel tijd komen er op 1 of andere manier tot vogels hier,
waarvan je je afvraagt hoe dat eigenlijk mogelijk is.

In de Themahut zitten ook wat algemenere zangvogeltjes.

De volgende zit er een beetje tussenin.

Witkopstaartmees

De gewone Staartmees komt best wel veel voor in Nederland.
De Witkoppige-Staartmees een heel stuk minder en nog zeldzamer is
de Witkopstaartmees met een volledig witte kop.

Witkopstaartmees

De Witkopstaartmees wordt voornamelijk in de winter gemeld op waarneming.nl,
maar er zijn zeker ook exemplaren die hier het hele jaar verblijven

Witkopstaartmees

Ziet de gewone Staartmees er al uit als een bolletje wol,
de Witkop heeft dat uiterlijk nog meer dankzij die witte kop.
Mooi vogeltje, maar erg lastig om te fotograferen.

Gelukkig bleef de vogel deze keer ongeveer een halve minuut
betrekkelijk rustig op 1 tak zitten.

Baardman

Een ander opvallende vogel in de themahut is de Baardman.
Ook van deze soort is er een paartje en beide lieten zich uitgebreid bekijken.

Maar vanwege het ontbreken van rietpluimen was ik in eerste instantie niet geïnteresseerd.

Totdat het mannetje zijn verenpak begon te ordenen

Baardman

Dat zorgde voor wat grappige houdingen en zo had ik de Baardman
niet eerder gefotografeerd.

Nadat de Baardman kort in bad geweest was, ging hij er ook nog even mooi voor zitten.

Baardman

Even lekker uitschudden en de Baardman kon er weer tegenaan.

Zoals ik in het vorige blog al schreef,
is er ook een gewone fotohut op het terrein.
De paar uurtjes die ik daar doorbracht, waren ook best succesvol.

Fitis

De Fazant, Groene Specht, Grote Bonte Specht en Appelvink zijn al
in de twee eerdere blogs aan bod gekomen, maar er was nog veel meer te zien.

Klein spul komt er zat en ik zat eigenlijk te hopen op de Geelgors.
Een soort die in het Westen niet voorkomt en dus iedere keer wanneer ik
oostwaarts ga een soort waarvan ik hoop dat ik hem te zien krijg.


Gekraagde Roodstaart

De Gekraagde Roodstaarten hebben ook jongen.
De vader laat zich 2x even heel snel zien, maar 2 jonge Gekraagde Roodstaarten
zijn bijna constant aanwezig.

Gekraagde Roodstaart

Goudvink

Meestal ben ik blij met 1 Goudvink gedurende de dag, wanneer ik ergens fotografeer,
Bij deze hut wordt je er af en toe knettergek van.
Soms wel drie mannetje tegelijk en al snel begin je te denken:
"O nee, weer een Goudvink".
Echt waar hoor.

Goudvink

Pimpelmees

Zwartkop

Een paartje Zwartkoppen lieten zich ook regelmatig zien.
Het mannetje was erg schuw, maar het vrouwtje trok zich nergens iets van aan.
Mooi vogeltje ook

Zwartkop

Zo, dat was het dan.
Een lang blog met veel foto's, maar ik wilde geen Deel III maken.
Alhoewel dit eigenlijk natuurlijk wel het derde deel is, want
het blogje over de Hoppen was in principe Deel I.

Helaas dus ook meteen de laatste foto's vanuit de vogelkijkhutten in Emmen.
Ik heb me daar een aantal keren uitstekend vermaakt.

In een volgend blog aandacht voor foto's gemaakt
tijdens onze vakantie in Frankrijk met oa deze:

Koereiger

Tot de volgende keer,
René

zondag 14 september 2025

Vogelkijkhutten in Emmen Deel I

 

Wielewaal

Na wat wikken en wegen heb ik mijn top 20 wat gewijzigd en staat hij nu online.
Ik heb diverse meningen van vaste bezoekers gewogen en in mijn heroverwegingen
meegenomen. Er is dus één en ander gewijzigd in de volgorde en twee foto's
vervangen door een paring van de IJsvogels en een Kemphaan in baltskleed.
Hier staat nu de definitieve top 20 tot en met dit moment:

En dan nu het nieuwe blog.

Medio juni was ik in Drenthe en kreeg de gelegenheid om
buiten de openingsdagen de HJ Vogelkijkhutten in Emmen te bezoeken.
Voor de allerlaatste keer want de hutten gaan niet meer open voor bezoekers.
Het kost de eigenaar teveel tijd om alles iedere keer op orde te brengen
en alles zodang bij te houden dat alle fotografen mooie plaatjes kunnen schieten.

Omdat de hutten voor de verhuur al een maandje dicht zijn,
is overal het gras wat hoger en ook de andere begroeiing wat wilder.
Maar dat is eigenlijk ook precies wat ik graag zie.
Het levert meer natuurlijke beelden op.

Bijeneter

Zoals ik al eerder vermelde, zijn de kijkhutten grote containers die uitkijken
op een enorme volière. Het zijn zelfs twee verschillende volières namelijk:
De Themahut en de Bijeneterhut.

De naam themahut komt uit het niet zo verre verleden,
toen er in de zomerperiode andere vogels in de kooi zaten dan in de winter.
De naam Bijeneterhut spreekt natuurlijk voor zich.

Die Bijeneterhut is zo groot dat er drie verschillende biotopen in
zijn gemaakt. Het is een enorme kooi van 1100 vierkante meter.

Die Bijeneters zijn heel fotogeniek maar niet in deze periode.
Er wordt volop gebroed en dat betekent weinig actie.
Maar de Bijeneters zijn wel mijn beginput, want je weet natuurlijk maar nooit.
Maar er is nog een reden waarom ik bij de broedwand van de Bijeneters begin.
Dat is namelijk ook de plek van een paartje Kleine Plevieren en ik hoop
dat ze nog heel kleine jongen hebben.

Kleine Plevieren

Maar zoals gezegd, laten de Bijeneters zich niet echt mooi zien en
blijken de jonge Kleine Plevieren al aardig groot te zijn.

De Bijeneterhut kent drie biotopen.
Een enorme broedwand van zand waar de Bijeneters broeden en ik schat 
het aantal broedparen op 20 stuks.
Dan is er de iets minder interessante moerashut en de hele leuke heidehut.
Het koppeltje Buidelmezen dat zich voornamelijk in het biotoop van de moerashut
ophield, hebben helaas een tekenbeet niet overleefd.

De vogels kunnen door de hele kooi vliegen, maar in het algemeen
gebruiken alleen de Bijeneters en de Draaihalzen de hele ruimte.

Wielewaal

Ik heb eens naar alle foto's gekeken in mijn mapje en het zijn er teveel
om in 1 blog te plaatsen.
Daarom heb ik een onderverdeling gemaakt naar grootte.
In dit deel komen de wat grotere vogels ter sprake.
De Kleine Plevieren hierboven zijn een beetje een grensgevalletje.

Omdat de vogels in een kooi zitten (ook al is die koi enorm groot),
zou je denken dat het aanleggen en schieten is.
Met de camera dan natuurlijk he.
Voor een deel is dat inderdaad ook zo.

Maar ik heb in het verleden ook wel mensen gesproken,
die baalden dat ze de Wielewaal of de Draaihals niet
hadden kunnen fotograferen.
Het blijven tenslotte wel vogels en ze komen nou niet echt poseren.

Dodaars

Het paartje Dodaarzen is wel een soort die makkelijk te fotograferen valt
en zo zijn er nog wel een aantal soorten die zo vaak langdurig op
dezelfde plekken komen zitten, dat het een makkie is om er 
een mooie foto van te maken.

Het lastige is om er een foto te maken, die een mooi totaalpaatje vormt.
Daarvoor moet je gewoon constant goed opletten en geconcentreerd een
aantal fotogenieke plekken in de gaten houden.
Want dat is wel een beetje de uitdaging hier.
In de diverse hutten zijn genoeg zitplekken,
maar er zijn er maar een paar die precies dat uitzicht geven
om een fraaie achtergrond te krijgen.

Dat zijn nou net de minst aantrekkelijke plekken in die hutten en 
wanneer je met meerdere personen bent (zoals vorig jaar),
dan zijn dat de plekken die meestal leeg zijn wanneer ik de hut in stapte.

Dodaars

Hoewel het vogels in gevangenschap zijn, vertonen ze een hoop natuurlijk gedrag.
Juist dat soort momenten zijn leuk om op de foto te krijgen.

Uiteraard is er ook onnatuurlijk gedrag, want met de regelmaat zit er een vogel
naast je lens (die uit een doek steekt) lekker naar binnen te kijken,
wat je daar aan het doen bent.
Steek je je hand door het doek en leg je daar bv meelwormen op,
dan krijg je vast een hoop verschillende soorten vogels op je hand.

Dodaars

Want hoe je het ook went of keert, de vogels zijn aan mensen gewend en
kunnen de kooi niet verlaten.
Ze kunnen zich echter wel heel goed schuil houden en
dat is uitdaging nummer 2 hier.
Er zitten zoveel verschillende kleine soorten vogels in de volières,
dat je vaak verrast wordt met een mooie soort.
Dat zijn meestal de wat kleinere zangvogeltjes en 
die zal ik in deel II laten zien.

Jonge Middelste Bonte Specht

Ik was 2x eerder op deze plek geweest en dat was beide keren
medio Mei. Die periode was bewust gekozen,
omdat dan de Bijeneters aan het baltsen zijn.
Voedseloverdrachten en paringen zijn altijd leuk om te fotograferen.

Nu ben ik een maand later en dat heeft hele andere charmes.
Er zijn nu namelijk heel veel jonge vogels.

Zo liet ik een eerder foto's zien van jonge Hoppen,
maar dat waren eigenlijk de enige jongen die nog
door de ouders gevoerd werden.

Jonge Middelste Bonte Specht

Nou heb ik regelmatig de Middelste Bonte Specht kunnen fotograferen in het wild,
maar een jong exemplaar had ik nog niet eerder voor de lens gehad.

Volwassen Middelste Bonte Specht

De volwassen vogels heb ik eigenlijk de hele dag niet gefotografeerd,
totdat er één bij het vijvertje landde om iets te drinken.

Volwassen Middelste Bonte Specht

Zo'n spiegeling is natuurlijk altijd leuk en geeft iets extra's.

Pestvogel

Vroeger zat de Pestvogel alleen in de winter in de Themahut.
Samen met bv de Haakbek, Kruisbek en Notenkraker.
Die laatste drie soorten zijn er inmiddels niet meer,
maar de Pestvogel zit nu het hele jaar in de Themahut.

Een prachtige vogel natuurlijk, maar voor mij wel vreemd om hem in de zomer te zien.
Normaliter is dit een zeldzame wintergast in Nederland.

Pestvogels

In eerste instantie schenk ik geen aandacht aan de Pestvogels,
omdat ik ze vorig jaar al veelvuldig op de foto had gezet.

Maar als er twee net op dat ene fraaie plekje gaan zitten,
wordt het natuurlijk een ander verhaal.
Mooi met die lichtere achtergrond en de herhaling van de tweede vogel.

Pestvogels

Maar dan valt mij ineens toch iets op.
De Pestvogels doen iets, wat ik nooit eerder heb gezien.

Ze zijn aan het baltsen en dat doen ze op een speciale manier.
Bij IJsvogels wordt er een visje overgegeven van het mannetje naar het vrouwtje en
bij de Bijeneters een insect.

De mannetlijke Pestvogel scheurt een stukje van een blad af en
geeft dit aan het bedelende vrouwtje.

Pestvogels

Een hartstikke leuk gezicht en ik zie het meerdere malen gebeuren.
Maar omdat er zoveel tegelijk gebeurt in de volière,
ben ik ook diverse keren net te laat.

Wielewaal

Want wanneer er opeens een knalgele vogel vrij gaat zitten,
dan ben je direct afgeleid.

De Wielewalen blijven voornamelijk boven en achterin de kooi zitten.
De afstand tot de vogels is dan te ver en plek waar ze zitten is ook afschuwelijk.

Net als in het wild blijven de Wielewalen graag hoog en beschermd door de bladeren.
Wanneer ze dan eens uit de dekking komen, dan moet je daar direct gebruik van maken.

Wielewaal

Het vrouwtje komt ietsje vaker op de grond, want ze is op zoek na nestmateriaal.

Wielewaal

Veertjes en dergelijke worden verzameld en meegenomen.

Wielewaal

In beide volieres zitten Wielewalen, maar ik heb ze misschien maar een keer of 5
goed kunnen bekijken. Horen doe je ze de hele dag.
De zeer kenmerkende roep hoor je constant en dan is het best frustrerend
dat  (hoe goed je ook zoekt en kijkt) je de vogel niet ziet.

Nou is er dus een derde vogelhut op het terrein en
dat is een "normale" hut.
Die bevindt zich meer aan de achterkant van het terrein en
dat is één van de betere fotohutten waar ik ooit geweest ben.
Niet zozeer qua opzet, maar meer qua vogels die de plek bezoeken.

Die plek wordt ook weleens bezocht door wilde Wielewalen.
Ook bij die hut hoor je ze met enige regelmaat,
maar het is een zeldzaamheid om ze te zien.

Wel kreeg ik een mooie Groene Specht te zien bij deze hut.

Groene Specht

Een soortgelijke foto had ik geplaatst als kopfoto bij het blog over de Groene Spechten,
maar die was dus ook hier in Emmen gemaakt. Maar wel in de vrije natuur.
Wanneer zo'n vogel vlak voor de hut landt, stijgt de spanning en blijf ik
stokstijf zitten. Niet bewegen is het devies en zeker de camera even met rust laten.

Dit soort vogels zijn zo schuw, dat ze bij het minste geringste er vandoor gaan en
de rest van de dag niet meer terug komen..

Dus wachten totdat ze gaan eten, drinken of badderen of duidelijk een andere
richting opkijken. Dan heel rustig de lens naar de vogel draaien en heel
goed de vogel in de gaten houden.
Je ziet snel genoeg of een vogel zenuwachtig reageert of op zijn gemak is.

Groene Specht

Mijn ervaring is, dat wanneer een vogel op zijn gemak is, je behoorlijk wat kunt doen
voordat de vogel onrustig wordt. Het geluid van de camera zal de vogel niet verstoren en
ook het rustig bewegen van de lens zal de vogel niet verjagen.

Deze hut was altijd apart te boeken en helaas gaat deze ook dicht.
Vorig jaar heb ik hier mooi de Zomertortel en de Geelgors kunnen fotograferen
en het is een ideale plek voor de Goudvink.

In deel II zal ik de foto's laten zien van de zangvogels, die ik hier
op deze dag gefotografeerd heb.

Grote Bonte Specht en Appelvink

In dit blog ging het voornamelijk om de grotere vogels die ik op deze dag gefotografeerd had
en daar hoort in mijn ogen ook de Grote Bonte Specht bij.

Jonge Grote Bonte Specht

Ook deze twee foto's zijn gemaakt in de normale hut.
In het blog over de Hop liet ik al foto's zien van de Fazanten,
dus die laat ik hier achterwege.

In een volgend blog aandacht voor de kleine zangvogels,
die ik op deze dag gefotografeerd heb met oa deze:

Sperwergrasmus

Tot de volgende keer,
René