"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 31 december 2022

De 12 van 2022

Zwarte Sternen

Hierbij mijn top 12 van het jaar 2022.
Eigenlijk een top 13 want ik moet toch ook een openingsfoto hebben.
De openingsfoto in zo'n kort overzicht moet of een speciale soort of
een spectacular moment zijn.
De drie jonge Zwarte Sternen vormen hier zo'n mooi symmetrisch trio,
waardoor ik dit toch 1 van de mooiere foto's van 2022 vond.


Januari

Gaai

In 2022 heb ik een aantal hutten bezocht en 1 daarvan was in Drunen.
Een geweldige hut zeker met zonnig weer in de winterperiode.
Helaas was het deze dag iets minder zonnig,
maar deze Gaai liet zich verleiden om nootjes op te vissen.

Februari

Kerkuil

In 2022 ben ik twee keer naar de Valk Roofvogels
in Lunteren geweest.  Hoewel ik een aantal fraaie vluchtbeelden heb
kunnen maken van de Oehoe en de Sneeuwuil, vond ik zelf deze foto van de Kerkuil
er net bovenuit steken. Het binnen vallende zonlicht door een klein raampje,
zette de Kerkuil in een mooi spotlicht.

Maart

Grutto

De Koning van de weidevogels mag natuurlijk niet ontbreken in zo'n overzicht.
Hoewel ik in mei fraaie platen kon maken van parende Grutto's,
krijgt deze foto toch de voorkeur.
Drie ochtenden achter elkaar waren er omstandigheden met dichte mist.
Drie keer achter elkaar vroeg op, want de ideale ostandigheden zijn er maar kort.

April

Heggenmus

De maand april leverde een aantal kanshebbers op voor een plekje,
maar mijn voorkeur ging toch uit naar dit KBV-tje (klein bruin vogeltje).
In een klein gebiedje in de Noord-Hollandse duinen zat deze
Heggenmus uitbundig te zingen.
Op zich niet zo bijzonder, maar de kleuren in de achtergrond icm
het takje en de kleuren van de vogel vormen zo'n mooi geheel.

Mei

Kluut

In mei bracht ik twee maal een bezoek aan Gruttoland in Friesland.
Beide dagen compleet verschillend, maar beide zeer bijzonder.
Kemphanen in baltskleed, parende Kluten en Grutto's, Zwarte Ruiters,
Kleine Plevieren en een Temmincks Strandloper.
De oogst van bijzondere soorten en mooie momenten waren talloos.
Toch heb ik gekozen voor deze Kluut in het gouden ochtendlicht van de opkomende zon.
Less is more.

Juni

Bontbekplevier

Een paar dagen fotograferen op Texel leverde een berg foto's op.
De twee overgebleven kanshebbers voor een plekje waren een klein Kluutje
met een prachtige spiegeling en dit ieniemienie pluizenbolletje.
Ik moest een enorme berg geduld hebben, totdat dit jonge Bontbekpleviertje
eindelijk tussen de gele bloemetjes een seconde stil wilde staan.

Juli

Jan-van-Gent

Vakantie in Frankrijk en een excursie met de boot naar les 7 Isles.
Op 1 van die eilanden bevindt zich een enorme kolonie Jan-van-Genten.
Erg lastig om vanaf zo'n schip te fotograferen bij windkracht 4 en hoge golven.
Deze Jan-van-Gent deed wat rek en strek oefeningen toen de boot
net omkeerde om terug te varen.
Ik moest mij in allerlei bochten wringen om deze foto te kunnen maken.

Augustus

Zomertortel

Begin augustus en nog steeds in Frankrijk.
Een paartje Zomertortels hadden hun territorium niet ver van de camping af.
Een soort die steeds minder te zien is in Nederland, maar ook niet echt
algemeen is in Frankrijk. Ik heb de vogels regelmatig gezien,
maar het lukte maar 1x om er eentje vrij op de foto te krijgen.
Soms wint de aanhouder echt.

September

Bijeneter

De lastigste maand om een keuze te bepalen.
Ik maakte een aantal fraaie foto's op de Veluwe van de Edelhertenbronst,
maar ik bracht in deze maand ook mijn tweede bezoek aan
de Valk Roofvogels in Lunteren.
Omdat ik al lang een Bijeneter met prooi wilde fotograferen,
heeft deze dan toch de voorkeur gekregen.

Oktober

Grote Kruisbek

Een behoorlijk grote groep Grote Kruisbekken was weken
aanwezig op de Noorderheide in Elspeet.
Nou ben ik niet iemand die zeldzame soorten achterna jaagt,
maar als je dan toch in de buurt bent........
Het duurde lang voordat een mannetje en een vrouwtje in
een laag sparretje kwamen zitten en het moment duurde maar kort.
Er vloog en pracht felrood gekleurd mannetje in de groep,
maar die wilde helaas niet poseren.
Dit was een mooie vervanger.

November

Spreeuwen

In november ben ik twee keer naar een plek gegaan,
waar tienduizenden Spreeuwen verzamelen om naar een slaapplaats te gaan.
Op dat soort momenten kan zich 1 van de wonderen der natuur openbaren.
Benodigdheden: Heel veel Spreeuwen en 1 of 2 roofvogels.
De ene avond was er een mooie zonsondergang, maar gingen de Spreeuwen al snel op stok.
De tweede avond was het helaas bewolkt, maar waren er wel meerdere
roofvogels op jacht. Geen echt mooie figuren werden er gevormd,
maar het spektakel is er niet minder om.
De Spreeuwenwolk is een waar natuurfenomeen.

December

Baardman

De winter is de tijd om Baardmannen te fotograferen.
In de Waverhoek zijn mooie rietvelden en is de kans op een Baardman redelijk groot.
Omdat in het gebied ook een Klapekster rondvloog, wilde ik daar wel een
paar uurtjes rondwandelen en mijn geluk proberen.
De Klapekster zat te ver weg voor een mooie foto,
maar er vloog een mooi groepje van zo'n 20 Baardmannen in de rondte.
Dan moet je een beetje geluk hebben, dat er eentje vrij 
in de top van een rietpluim gaat zitten.

Vanaf deze plek wens ik iedereen een gelukkig en gezond 2023 toe.

Tot de volgende keer,
René

vrijdag 16 december 2022

Schuilhut fotografie

 

Kuifmees

Het zal inmiddels geen verrassing zijn, dat ik een enorme liefhebber
ben van schuilhut fotografie
Het liefst zit ik in eigengemaakte hutjes,
want dan kun je gaan wanneer je wilt.
Maar eigengemaakte hutjes kosten veel tijd.
Allereerst het bouwen, maar ook het onderhouden.

Dus is het super makkelijk om 1 van de vele commerciële fotohutten
te reserveren en daar een dagje door te brengen.
Het grote nadeel is, dat de meeste op grote afstand van Amsterdam liggen en
dat ze vaak ver van te voren gereserveerd zijn.
Ik wil dit soort dingen eigenlijk alleen boeken,
wanneer het op korte termijn is.
Dan heb ik namelijk een beetje de weersomstandigheden onder controle.

Zo ook begin november.
Ik wilde een dagje vrij nemen om te fotograferen en dan ga je rond kijken.
Mijn oog viel op het Bosvogelhuijs in Garderen.
Een hut die ik al wat langer op het oog had en
online had ik gezien dat daar best aardige foto's gemaakt waren.
Niet veel bijzondere soorten,
maar zo nu en dan toch leuke verrassingen.

In de winter gereduceerd tarief, dus dat is ook mooi meegenomen.

Koolmees

Wanneer ik vroeger naar zo'n hut ging, dan was het altijd snel overal wat voer
gooien en direct achter de camera in de hut plaatsnemen.
Tegenwoordig neem ik veel meer mijn tijd.
Eerst maak ik de camera's klaar voor gebruik.
Terwijl ik in de hut zit, kijk ik naar de plekken, waarbij ik een 
mooie egale achtergrond kan creëren.
Daar een takje of een stronk plaatsen en weer plaatsnemen in
de hut en door de camera's kijken of het gewenste effect bereikt wordt.
Het is vaak een kwestie van een paar centimeters naar links of rechts
om de juiste achtergrond te krijgen.

Ik probeer ook om drie of vier plekjes te maken,
die in elkaars verlengde liggen.
Dan kan ik mijn aandacht houden bij 1 gedeelte van de setting,
anders blijf je maar met de camera heen en weer slingeren
en ben je vaak te laat.

Dan voeren op die plekjes.
Ik neem altijd vogelpindakaas mee of van die witte vetblokken
en smeer dat in gaten van de takken en stammetjes.
Dan het liefst op de plekken, waar ik ze wil hebben.

Vogels zijn heel makkelijk te sturen met eten,
maar dan nog blijft het een uitdaging om ze te fotograferen.
Het is altijd opletten geblazen, want vaak krijg je maar
1 goede kans op een foto wanneer er een bijzondere soort langskomt.

Kuifmees

Maar ook al kijk je van te voren nog zo goed,
dan nog kan een achtergrond opeens veranderen omdat de lcihtval op de setting wijzigt.

De hut heeft drie openingen waaruit je kunt fotograferen.
In eerste instantie heb ik mijn 300mm lens in de ene opening liggen
en mijn 400mm in de andere.
Bovenstaande foto van de Kuifmees is gemaakt met de 400mm en
toen ik hem terug keek, zag ik al dat vanuit die positie de
achtergrond niet zo fraai was..

Omdat de footgrafie-gaten nogal groot zijn,
heb ik toen maar beide camera's naast elkaar gelegd,
zodat ik met beide uit 1 opening kon fotograferen.
Hoefde ik ook niet van de ene stoel naar de ander te switchen.

Inmiddels zit ik al een paar uurtjes in de hut en
zie iegenlijk voornamelijk alleen maar de gewone bosvogeltjes.
Veel Kool- en Pimpelmezen en Vinken.
Tsja, dan kan je gaan zitten afwachten of er proberen iets bijzonders van te maken.

Pimpelmees

Rond het middaguur staat de zon op een zodanige plek,
dat er op een bepaalde plek weinig licht komt.
Normaliter staat mijn belichting op "Centrum", maar wanneer ik op
dat moment een aantal foto's neem, valt het resultaat erg tegen.
Gewoon een foto van een Pimpelmees.

Maar door de belichting op "Spotmeting" te zetten,
krijg ik wel het verwachtte effect.

Pimpelmees

Een donkere achtergrond en een vogel die eruit springt.
In de nabewerking heb ik de belichting nog ietsje extra teruggedraaid,
waardoor het "In the spotlight"-effect nog iets groter wordt.

Winterkoning

Laat er nou precies in dat uurtje een paar minder algemene soorten
op het stokje gaan zitten.

Niet het allermooiste takje maar door de vorm kon ik het mooi
over het voerbakje plaatsen en op die manier wordt
zo'n stokje mooi gebruikt als landingsplek.

Winterkoning

Iets wat ik overigens altijd probeer te doen in dit soort hutten.
Een stokje of takje te plaatsen bij het voer,
zodat de vogels bijna altijd eerst een tussenstop maken.
Dan moet je uiteraard wel je camera op dat punt gericht houden,
want ze zitten er maar heel eventjes.

Dan dus ook niet al teveel voerplekjes maken, want dan blijf je heen en weer switchen.
Maak ook niet maar 1 voerplekje, want als er een Specht of Gaai op afkomt,
dan blijven die meestal best een tijdje dooreten van het voer en
is er dus geen plaats voor andere vogels.


Kuifmees

Mijn favoriete Mezensoort komt ook even snel de voerplek bezoeken.
Een Kuifmees heeft zo'n prachtig koppie en ik zit altijd met ingehouden adem
te kijken wanneer er eentje voor de hut komt.
Ze zijn zo snel en bewegelijk dat je zeer snel moet reageren.

Komt bij dat de Kuifmees zich direct laat verjagen door de wat agressievere Koolmezen.
Het is dus opletten geblazen als je weet dat ze kunnen verschijnen en
bliksemsnel reageren.

Pimpelmees

Voor het tweede voerplekje had ik een klein stammetje neergelegd op de hoek van de vijver.
In een lange uitholling een aantal flinke dotten vet en vogelpindakaas gesmeerd
en daarop een handje gepelde zonnebloempitten.

Op een bepaald tijdstip zorgde het aanwezige zonlicht ook
op deze plek voor mooie omstandigheden.
Weer spotmeting gebruikt en een klein beetje onderbelichten leverde
weer iets aardigs op. Toen viel mij op dat een boom in de achtergrond
zorgde voor de lichteffect alsof er een deur openstond waar licht door kwam.

Gauw naar buiten gegaan en het stammetje zodanig verschoven,
dat het lichteffect ongeveer in het midden van het stammetje terecht kwam.
De zonnebloempitten een beetje bij elkaar geveegd,
zodat vogeltjes mooi in het midden van het stammetje zouden komen zitten.
Dan is het altijd leuk wanneer er een vogeltje mee wil werken.

Vink

Wanneer vogels gaan badderen neem ik dar altijd wel wat foto's van.
Het rpobleem is vaak dat ze dan zodanig snel bewegen,
dat het lastig is om in ieder geval de kop goed scherp in beeld te krijgen
en ook nog eens het opspattende water.
Wanneer je in zo'n hut zit, ontbreekt het toch vaak aan voldoende licht
om sluitertijden te halen die snel genoeg zijn om de vogel scherp in beeld
te krijgen tijdens het nemen van een bad.
De foto van de Vink is bv gemaakt met 1/125ste bij ISO 1000.

Dan eindelijk een wat minder algemene soort.

Middelste Bonte Specht

Het derde voerplekje had ik gemaakt in de gaten van een rechtopstaande stam.
Ook hier weer flink gesmeerd en dat lokte genoeg vogels naar deze plek.
Meestal zat er 1 van de 4 aanwezige Grote Bonte Spechten,
maar toen deze even niet aanwezig waren voor de hut,
was daar opeens de Middelste Bonte Specht.

Nog zijn mijn ogen niet zo heel best meer,
maar het vele wit in de kop van de vogel,
maakte mij direct duidelijk dat het hier om een Middelste Bonte Specht ging.

Middelste Bonte Specht

Voor de rest is natuurlijk ook de rode hoofdkap een duidelijk verschil
met de volwassen Grote Bonte Specht, maar voor de rest lijken ze
toch wel veel op elkaar en als je snel kijkt, kun je je makkelijk vergissen.

Middelste Bonte Specht

De vogel probeerde zo snel mogelijk zo veel mogelijk voedsel naar binnen te werken.
De Grote Bonte Spechten dulden meestal geen andere spechtensoorten op de setting.
Ook eigen soortgenoten worden verjaagd van de beste plekjes.

Middelste Bonte Specht

Als toetje nam de Middelste Bonte Specht ook nog even plaats op
het kleine liggende stammetje, voordat de terugkerende Grote Bonte Spechten
hem wegjoegen van de plek.

De rest van de dag heb ik de vogel niet meer terug gezien.
In de omgeving van de hut hoorde ik ook meerdere keren
de roep van een Groene en een Zwarte Specht,
maar beide lieten zicht helaas niet zien.

Grote Bonte Specht

Tijdens een tweede voerrondje besluit ik om het stokje iets te verzetten en
tegelijkertijd om te draaien. Je wil toch een beetje andere beelden
en ik hoop nog steeds op wat bijzondere wintergasten zoals de Barmsijs.

Een Gaai heeft de voerplek ontdekt en daar word ik eigenlijk niet zo blij van.

Gaai

Een Gaai is een echte slokop en werkt binnen de kortste keren
het meeste van het voer weg.
Een zacht tikje tegen het raam is voldoende om de Gaai te verstoren.

Boomklever

Hoewel er niet veel spectaculaire soorten langskomen,
is het toch bijna aldoor een drukte van belang.

Ook dat is al leuk en ik mag er altijd graag naar kijken.
Het blijft altijd ook wel een beetje spannend met wat er nog kan komen.

Een aantal vliegen alle vogels alarmerend en in paniek weg en
blijven dan ook een minuut of 10 weg voor de hut.
Duidelijk een teken dat er een rover dichtbij zit en
er wordt hier ook regelmatig een Sperwer gefotografeerd.

Maar hoe stil ik ook zit, de rover laat zich niet zien.

Roodborst

Glanskopmees

Een tweetal Glanskopmezen komen regelmatig voor de hut,
maar aldoor op de plek waar ik ze dan net niet verwacht.

De Glanskopjes lieten zich aldoor goed horen, vlak voordat ze wat eten kwamen halen.
Dan was het maar focussen op 1 plek en uiteindelijk lukte het om ze te fotograferen.

Glanskopmees

Heel af en toe blijven ze net lang genoeg stilzitten.
Hoewel de kleuren niet van het scherm spatten is dit toch
weer een leuke soort om op zo'n dag te fotograferen.

Zo loopt het aantal soorten toch nog leuk op.
Omdat er in deze hut geen gebruik gemaakt wordt van prooien,
is de kans op een Havik of Buizerd gewoon erg klein.

De Sperwer neemt hier wel regelmatig een bad en voor
een Sperwer wordt de tafel hier wel heel uitgebrreid gedekt iedere dag.

Dan toch nog een echte wintergast voor de hut.

Keep

Vaak zitten ze tussen de gewone Vinken en wanneer ze niet zo bont gekleurd zijn,
vallen ze vaak bijna niet op.
Deze is echter behoorlijk gekleurd en viel hij ook direct op,
toen hij voor de eerste keer alleen langs kwam om wat te drinken.

Keep

Dit laat zien, dat je altijd op moet blijven letten in zo'n hut.
Gelukkig komt de Keep een aantal keren terug.

Keep

Pimpelmees

Maar met het bezoek van de Keep is de laatste bijzondere gast wel genoemd.
Geen Kleine Barmsijsjes, gewone Sijsjes of een Vuurgoudhaantje.
Ik heb mij echter gedurende de dag wel uitstekend kunnen vermaken met 
de gewone bosvogeltjes en ze deze keer dus iets meer aandacht gegeven dan anders.


Boomklever

Pimpelmees

De temperatuur was deze dag niet zo heel hoog en daarom werd er weinig gebadderd.
Zoals ik al eerder schreef is het nog best lastig om daar een aardige foto van te maken.
Bij deze Pimpelmees was de sluitertijd van 1/200ste net genoeg om de 
kop scherp te krijgen en de beweging in de spetters te houden.

Al met al een mooi hut met wisselende lichtomstandigheden gedurende de dag.
De vijver en de voerplekken worden zeer druk bezocht en dat heb ik
ook wel eens anders meegemaakt in andere hutten.
Een aanrader dus in ieder geval voor de natuurfotograaf die
zich prima kan vermaken met de "gewone" bosvogeltjes.

Het volgende blog wordt de top 12 van 2022 met oa deze:

Grote Kruisbek

Tot de volgende keer,
René

zondag 13 november 2022

De Valk Lunteren

 

Bijeneter

In mijn vorige bericht vertelde ik dat ik op 20 september een dagje naar
de Veluwe ben geweest om de Edelhertenbronst te fotograferen.
Een bijna jaarlijks terugkerend uitje en normaliter ga ik
in de ochtend en in de vroege middag diverse vogelhutten langs.
Het anti-voerbeleid van de directie bij de hutten heeft er 
helaas voor gezorgd, dat er nog maar weinig te beleven valt bij de hutten.

Ze hebben een aantal jaren geleden de hutten vernieuwd
en ze staan nu helaas te verstoffen.
Er valt gewoon weinig te beleven.
De hut bij Schaarsbergen is helemaal verwaarloosd,
want daar liggen de bomen en takken vlak voor
de hut gewoon weg te rotten.
Zo jammer, want met een klein beetje voeren,
zouden dit enorme publiekstrekkers zijn.
Vroeger was het er een komen en gaan van diverse soorten,
maar nu is het spannender om de verf op een deur te zien opdrogen.

Dus moest ik iets anders verzinnen voor in de ochtend.

Toevallig kon ik die ochtend al om 7 uur terecht bij de Valk Roofvogels in Lunteren,
waar ik al een keertje eerder gefotografeerd had.
Het fijne is dat de vogels hier vrij rond kunnen vliegen en 
dat er geen leertjes worden gebruikt.
De vogels hebben enkel allemaal een ring om
en ik ben zo vrij geweest om deze weg te poetsen bij alle foto's.

Havik

Als eerste werd de Havik getoond.
Een geweldige vogel natuurlijk,
maar deze zie ik genoeg bij andere vogelhutten.

Nee, vandaag kom ik voor het wat kleinere spul.
De eigenaar heeft namelijk een aantal prachtige soorten handtam gemaakt.

De meest recente aanwinst is een Bijeneter en
daar wilde ik wel heel vroeg voor opstaan.

Maar eerst kwamen er een aantal andere soorten voorbij.

Laplanduil

Zoals de Laplanduil.
Deze vogel is niet zo blij met overvliegende vliegtuigen en
deze worden dan ook iedere keer door de uil gevolgd.

Daarna kwam het kleinste Nederlandse uiltje voorbij.

Steenuiltje

Ik kan het fout hebben, maar volgens mij is dit de enige vogel die niet
kan vliegen. Ik heb deze vogel in ieder geval niet zien vliegen,
terwijl alle andere vogels dat wel deden.

Steenuil

Nu het Steenuiltje zo mooi op het paaltje zit,
kan ik rustig een aantal keren van standpunt veranderen.

Steenuil

Hoe meer ik tegen het licht in fotografeer, hoe mooier de achtergrond wordt.
Tenminste, dat is mijn mening dan he.

Steenuil

Zo ontstaat een beeld waar ik wel vrolijk van word.

Sneeuwuil

De volgende vogel is de Sneeuwuil.
Een prachtig dier en deze vliegt gewoon vrij rond en dat zorgt 
iedere keer weer voor andersoortige foto's.

Sneeuwuil

Jammer genoeg heeft mijn camera moeite met het fotograferen van 
vogels die op je af komen vliegen.
Het scherpstellen gaat gewoon niet snel genoeg.
De nieuwste Sony-modellen hebben daar geen enkele moeite mee
en dat levert toch wel een enorme meerwaarde op.

Maar ja, dan maar geen vliegbeelden van vogels die op je af komen vliegen.

Dan komt de vogel waar ik eigenlijk voor gekomen ben.

Bijeneter

Waarschijnlijk de enige getrainde Bijeneter wordt op de setting gehaald en
de vogel vermaakt zich prima. Hij speurt constant de omgeving af en om
de haverklap vliegt de Bijeneter op, om een wesp of ander vliegend insekt uit de lucht te plukken.

Het koppie gaat constant heen en weer en hupsakee, daar gaat ie weer en
iedere keer komt de vogel wee netjes terug op het takje.

Bijeneter

De eigenaar biedt de vogel een sprinkhaan aan en daar is de vogel best
een tijdje mee bezig.

Dat geeft mooi de tijd om de vogel van een andere kant te fotograferen.

Wanneer je hier op de setting komt, kun je van te voren maar het beste
bekijken waar je de mooiste achtergronden hebt en van af welke hoogte.
Omdat er namelijk meerdere fotografen rondlopen, moet je toch
rekening met elkaar houden.
Wanneer je van te voren weet waar je iedere keer ongeveer moet staan,
dan kun je daarop anticiperen wanneer er ergens een vogel gaat zitten.

Omdat ik de sprinkhaan niet zo fotogeniek vind,
vraag ik aan de eigenaar of hij geen andere prooien heeft.
Hij gaat direct kijken of hij wat wespen kan vinden,
maar het lukt hem helaas niet.

Iets later in de ochtend is het hem wel gelukt en
komt de Bijeneter nogmaals op de setting.

Hij vraagt op wat voor soort takje de vogel gezet moet worden
en iemand wil graag op een tak met mos en eigenlijk
heb ik liever een dunner takje.
Op zo'n dunner takje zie je namelijk de hele vogel.
Maar omdat er nog een paar mensen graag een tak met mos willen,
schik ik mij daar maar in.

Bijeneter

Ik stel mij ook nog eens net verkeerd op,
maar het is gewoon af en toe lastig in te schatten.

Het is op dat moment ook nog eens zwaar bewolkt en
dan heb je net te weinig sluitertijd tijdens het opgooien
van de prooi door de Bijeneter.

Een volgende keer maar beter.

Bijeneter

Toch nog even snel van positie wisselen,
zodat ik nog een mooi totaalplaatje krijg.

Het tweede optreden van de Bijeneter was de afsluiter van de ochtend,
maar na de eerste verschijning kwamen nog een aantal andere publiekstrekkers.

Hop

Zoals de Hop.
Ook zo'n mooie vogel, die je tegenwoordig wel steeds vaker in het wild
kunt zien in Nederland.

Hop

Met meelwormen wordt de vogel verleidt om een stukje te vliegen
van de ene kant naar de andere kant.

Hop

Wat mij bij de Bijeneter niet lukte, lukte wel bij de Hop.
Het opgooien van een prooi mooi vastleggen.
Ik wilde ook graag de Hop fotograferen met een opgestoken kuif,
maar daar had de vogel geen zin in.

Hop

Omdat ze vrij rond kunnen vliegen, doen ze ook af en toe onvoorspelbare dingen.
Gewoon even een paar minuten lekker op de grond foerageren bijvoorbeeld.

Met een beetje mazzel kun je hier veel foto's maken,
waarbij je dus echt niet kunt zien dat ze niet in het wild gemaakt zijn.

Ransuil

Na de Hop was de Ransuil aan de beurt.

Ransuil

Na de Ransuil kregen we de Rode Wouw te zien.
Deze vogel heeft een eigen wil en ging eerst even
lekker het luchtruim verkennen om daarna een minuut of 5
in éé'n of andere boom te gaan zitten.

Ook dat is dan gewoon te fotograferen en zorgt weer
voor afwisselende beelden.

Rode Wouw

Rode Wouw

De Amerikaanse Zeearend was de volgende.
Deze ging heerlijk ergens in een boom zitten en dan wordt er een prooi in het water gegooid.
Wanneer je een mooi standpunt uitkiest, kun je een prachtig plaat schieten.

Helaas wilde de Zeearend niet op de prooi afkomen en werd 
er een tweede prooi in het water gegooid.
Ik focuste mij op de verkeerde prooi en miste dus het moment.

Vale Gier

Daarna een Vale Gier en het is een mooi gezicht
om zo'n grote vogel over de grond te zien huppelen.

Europese Oehoe

De volgende vogel was de Oehoe.
Ook deze uil gaat eerst uitgebreid rondjes vliegen en
een beetje hier zitten en dan weer daar.

Totdat het aan hem aangeboden eten wel heel aantrekkelijk wordt.

Europese Oehoe

Wanneer zo'n knoeperd vlak voor je neus langs komt vliegen,
is dat een geweldig gezicht.
Ik heb twee camera's bij mij. Op de ene heb ik een 300mm 2.8 lens zitten 
en die staat op mijn statief en op de andere body
zit mijn laatste aanwinst de 70-200 2.8 lens van Sony.
Die laatste heb ik echt voor dit soort werk gekocht,
maar ik merk dat het nog best lastig is om
vogels in vlucht te vangen die zo dichtbij zijn.

Nee, dan gaat het een stuk beter met vogels die op 
een meter of 40 langs vliegen. 
Eerdaags maar gewoon even lekker oefenen met deze lens.

Scharrelaar

Dan komt de Scharrelaar.
De vorige keer dat ik hier was, wilde deze vogel niet
langer dan een halve seconde op een tak plaats nemen.

Nu blijft deze prachtig gekleurde vogel wel wat langer zitten
en vliegt mooi heen en weer.

Scharrelaar

Het risico van het vrij rond laten vliegen is natuurlijk best wel groot.
De Klapekster die ik hier vorige keer heb gefotografeerd is bijvoorbeeld
gegrepen door een andere vogel.
Als ik het goed begrepen heb, een roofvogel die gewoon langs kwam vliegen.

Scharrelaar

Maar de vogels kunnen ook gewoon zelf wegvliegen en dat gebeurde met deze Scharrelaar.
De eigenaar schrok zich rot, toen de vogel de kuierlatten nam,
maar kwam later gelukkig weer terug vliegen.

Scharrelaar

De Scharrelaar was de 12de soort die op de setting werd gebracht.
Een mooie variatie aan vogels en weer geheel andere soorten dan de 
vorige keer dat ik hier was. 
Deze keer geen Kerkuil, Roodpootvalk of Giervalk maar
wanneer je wensen hebt, dan kun je dat gewoon kenbaar maken
en indien mogelijk worden ze ingewilligd.
Je kunt ook gewoon vragen of de vogel op een 
bepaalde plek neergezet an worden.
De eigenaren proberen het de fotografen zoveel mogelijk
naar hun zin te maken, mits het geen kwaad kan voor de vogels.
Die zijn toch het belangrijkste en de eigenaren zijn gek met ze.

Hoewel er zat mensen zijn die vinden dat je dit soort dieren
niet in gevangenschap mag houden en zo moet gebruiken (ik heb dat ook in zekere zin),
wordt je toch enorm enthousiast door hetgeen je voorgeschoteld krijgt.

Ik heb tijdens mijn twee bezoeken gemerkt, dat er ook veel mensen
op af komen die geen idee hebben welke vogels ze aan het fotograferen zijn.
Die mensen zijn enorm enthousiast over zoveel verschillend soorten
en gaat er ook een zekere mate van educatie uit van deze plek.
Mensen bewust maken van de schoonheid van de natuur kan nooit kwaad in deze tijden.

In een volgend blog aandacht voor schuilhutfotografie met oa deze:

Middelste Bonte Specht

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html