De 12 van 2024

 

Europese Zeearend

Hierbij mijn top 12 van 2024.

Eigenlijk een top 13 want je moet natuurlijk een openingsfoto hebben.

Januari

Krooneend

Januari is de tijd voor de wintergasten en voor mij

de watervogels in het bijzonder.

Een aantal jaren geleden was de Krooneend een vogel die

je meestal alleen in de winterperiode zag.

Tegenwoordig zijn ze het hele jaar door te bewonderen.

Ook bij deze soort is het mannetje de grote publiekstrekker met

zijn mooie oranje/bruine kop, rode ogen en dito snavel.

Februari

IJsvogel

In februari waren er zeer weinig dagen, dat ik op pad kon gaan om te fotograferen.

Op 1 van die spaarzame momenten keek ik geconcentreerd door mijn camera

naar 1 of andere vogel. Niet heel bijzonder waarschijnlijk, want ik heb

geen idee meer welke soort het was.

Wanneer ik even opkijk, zie ik tot mijn verbazing vlakbij een IJsvogel 

zitten op een takje met een vis in haar snavel.

Ik had het dier niet horen plonsen in het water, dus waarschijnlijk

is de vis ergens anders gevangen.

Ik kon nog net twee foto's maken, voordat de vis naar binnen gleed.

Het blijft opletten geblazen in de natuur.

Je kunt ieder moment verrast worden.

Maart

Futen

In de maand maart waren de uitstapjes ook dun gezaaid.

Tijdens een ritje kwam ik deze twee baltsende Futen tegen.

De Futen-balts is altijd weer geweldig om te aanschouwen en

altijd hoop ik er op dat er waterplanten opgedoken worden en

de Futen deze aan elkaar aanbieden terwijl ze bijna helemaal uit het water komen.

Maar ja, dan moeten ze wel baltsen op een plek waar die waterplanten aanwezig zijn

en ook als ze aanwezig zijn, doen ze dat laatste niet zo vaak.

Geen idee waarom ze het soms wel en heel vaak dus niet doen.

April

Engelse Kwikstaart

April bood keuze zat. Een aantal tripjes leverden diverse kandidaten op voor dit overzicht.

Een paartje Bontbekplevieren die bijna mijn lens in liepen, parende Grutto's en parende Kluten,

maar ook een hele serie van Kemphanen in baltskleed.

Ik heb gekozen voor de Engelse Kwikstaart vanwege zijn zeldzaamheid.

Niet zo heel vaak valt deze vogel in ons land te bewonderen en

hem dan ook nog eens op een paar meter afstand voor de lens krijgen.

Mei

Zomertortel

Keuzes, keuzes, keuzes.

Ook de maand mei leverde dillema's op.

Een Kleine Bonte Specht die zijn jong in de nestholte voert of

een Bijeneter die een Hommel opgooit?

Een vrouwtje Wielewaal met nestmateriaal of een Middelste Bonte Specht?

Alle vier leverde mooie beelden op, maar vielen af omdat ze 

gemaakt zijn in de grote volières in Emmen.

Maar in het wild fotografeerde ik daar ook de lang gezochte Geelgors.

Toch moest ook die het afleggen tegen de Zomertortel.

Gewoon omdat de zomertortel helaas een zeer zeldzame soort is geworden.

Laten we toch zuinig zijn op alles dat leeft.

Juni

Steenuil

In de maand Juni kon ik eindelijk de paring van IJsvogels eens fotograferen.

Maar omdat ze met de rug naar mij toe zaten,

is de foto niet geworden wat ik ervan gehoopt had.

Maar niet getreurd, want ik heb ook een heerlijke avond gehad

in Voorthuizen met het fotograferen van Steenuilen.

Een aantal foto's stonden op de nominatie voor juni.

Ik heb lang getwijfeld tussen een foto waar beide Steenuilen opstaan en

bovenstaande foto. 

Het hele beeld gaf uiteindelijk de doorslag.

Mooi dat diepe zwart met het roestbruine raamwerk

en het kleurenverloop van de vogel.

Juli

Ransuil

Uilen fascineren mij enorm.

Prachtige vogels vind ik het en in Nederland komen er genoeg soorten voor.

In de jaren dat ik vogels fotografeer, heb ik 1 heel belangrijk ding geleerd.

Stop pas met fotograferen wanneer de vogel helemaal verdwenen is

of totddat je echt weg moet vanwege andere zaken.

Meerdere mensen waren deze Ransuil aan het fotograferen,

totdat de vogel weg vloog. Iedereen gaf het direct op,

maar ik zag dat de vogel een meter of 30 weer neerstreek.

Geef dus niet te snel op,

het kan namelijk altijd beter en mooier.

Augustus

Jonge Grutto en Watersnip

De natuur zit wonderbaarlijk in elkaar en iedere keer verbaas ik mij weer,

hoe sommige dingen nou eigenlijk mogelijk zijn.

Hoe weet een jonge Koekoek dat hij een Koekoek is?

Hoe weet een jonge Grutto waar hij naartoe moet vliegen om te overwinteren,

terwijl de oudere vogels al lang en breed vertrokken zijn?

Medio augustus rijd ik  naar een onder water gezet weiland in Noord-Holland.

De bedoeling is om een Kleine Strandloper te fotograferen, die zich

regelmatig vlakbij de kant mooi liet zien.

Helaas liet de bewuste vogel zich niet zien,

maar er waren genoeg Steltlopers aanwezig om mijzelf een uurtje

lekker bezig te houden.

De meeste aanwezige vogels waren eerstejaars vogels.

Bovenstaande foto is niet echt een kunstwerkje,

maar ik vond het wel een leuk plaatje zo.

September

Kerkuil

In september ga ik altijd een keertje naar de Edelhertenbronst.

Normaliter ging ik dan een hele dag naar Park de Hoge Veluwe en

bezocht ik de vogelkijkhutten tot het tijdstip dat de Herten zich lieten zien.

Maar er is werkelijk geen bal meer te beleven bij die hutten,

dus vond ik een alternatief om toch de dag te vullen.

Ik bracht een bezoekje aan de Valk Roofvogels in Lunteren en

maakte daar deze foto van een biddende Kerkuil.

Voor deze keer heb ik de ring even weggepoetst.

Natuurlijk is dit eigenlijk een nachtdier, maar in de vrije natuur

heb ik vele malen een Kerkuil overdag gezien en gefotografeerd.

Meestal jagen ze ook wel overdag wanneer er veel jongen zijn.

Oktober

Spreeuw

Een dagje tuinfotografie met wisselende omstandigheden leverde een

hoop foto's op van de algemene tuinsoorten met ook een aantal

wat minder algemene tuingasten.

Bovenstaande foto was voor mijzelf toch wel DE foto van de dag.

Kop scherp, zoveel beweging in de vleugels dat het een geest-effect krijgt,

de zichtbare waterstreepjes en de fijne bokeh-rondjes.

Zeer tevreden mee.

November

Eekhoorn

In 2023 bezocht ik voor de eerste keer de fotohut Sallandse Heuvelrug van Arjan Troost.

Een prachtig plekje waar je bijna alle Mezensoorten kunt fotograferen.

In november ging ik hier een dagje naartoe met de bedoeling om

het Vuurgoudhaantje mooi vast te leggen.

Dat lukte helaas niet, maar de Eekhoorns werkte wel fijn mee.

Eerst een paar Walnoten neerleggen op de plek waar je de Eekhoorns wilt hebben

en zodra ze de plek gevonden hebben, overgaan op Hazelnoten.

December

Koperwiek

De keuze voor deze maand was een makkelijke.

Twee geplande tripjes om wintergasten op het water te fotograferen,

gingen door onvoorziene omstandigheden niet door.

Dan is het toch wel fijn dat de plek opgevuld kan worden door een andere wintergast.

In de maanden november en december heb ik op verschillende plekken

Koperwieken kunnen fotograferen.

Met echte winterse omstandigheden zijn ze betrekkelijk makkelijk

te fotograferen tijdens het eten van bessen.

Maar zonder die winterse omstandigheden zijn het schuwe vogels.

Gelukkig zijn ook deze lijsterachtige gek op Meelwormpjes

en met wat geduld krijg je ze dichtbij voor de lens.

Zo, dat was mijn overzicht van 2024.

Vanaf deze plek wil ik iedereen bedanken, die het afgelopen jaar

mijn blog heeft bezocht en zeker de mensen die de moeite

hebben genomen om een reactie achter te laten.

Dat stel ik zeer op prijs!

Iedereen een veilig en gezond 2025 toegewenst.

Tot de volgende keer,

René

Mooiste foto's 2022 Deel I

 

Zwarte Sterns

Om een goed overzicht te houden, maak ik ieder jaar een selectie

van de mooiste foto's cq momenten.

Hier is Deel I van 2022.

Januari

Appelvink

De hut in Oosterhout staat bekend om zijn roofvogels,

de andere hut van deze eigenaar staat in Drunen en is bekend

vanwege het mooie licht voor de hut, wanneer de omstandigheden juist zijn.

In de winter kun je de meest optimale omstandigheden hebben,

maar dan moet het zonnetje wel lekker schijnen.

Gaai

De lange, uitgestrekte waterpartij zorgt voor een oneindige sfeer in de foto

en de bruine beukhaag geeft de mooie kleur aan het water.

Wanneer je dan wat gepelde pinda's precies in het midden van

het ondiepe gedeelte legt, zijn de omstandigheden daar voor fijne sfeer-platen.

Februari

Kerkuil

Mijn eerste bezoekje aan de Valk Roofvogels in Lunteren in 2021 was

mij goed bevallen en in februari 2022 ging ik voor de tweede keer langs.

Nu wist ik wat ik kon verwachten en had daarvoor de juiste lenzen meegenomen.

Laplanduil

Omdat ik ook een beetje wist wat er kon gebeuren,

wist ik waar ik ongeveer moest gaan staan en hoe hoog ik mijn statief moest 

zetten om een leuke achtergrond te krijgen.

Europese Oehoe

Inmiddels ben ik een aantal keren geweest en het is opvallend dat ik

bijna altijd de enige ben met een statief.

Wanneer ik iemand advies moet geven over het maken van foto's,

vraag ik altijd eerst waar de interesse ligt.

Vogels, insecten, gebouwen, landschappen, sport of wat dan ook.

Dan kun je iemand advies geven over een bepaald objectief en

daarna is bijna altijd mijn advies om een goed statief aan te schaffen.

Voor mij een onmisbaar instrument.

Maart

Aalscholver

Lekker in mijn tentje aan de kant van een grote plas vlakbij mijn huis.

De plas is geliefd bij allerlei soorten vis etende vogels.

Aalscholvers mogen graag uitbuiken en droogwaaien op

de paaltjes die in het water staan.

Kuifeend

Het plekje levert het meest op, wanneer de wind uit het oosten komt.

Dan komen grote groepen eenden vanzelf mijn kant op en

met een beetje geluk ook nog eens lekker dichtbij.

Grutto in de mist

Rond 24 maart waren de ochtenden mistig.

Omdat een hoop Grutto's hun territorium al ingenomen hadden,

vond ik dit een mooi moment om de Grutto in de mist te fotograferen.

En dan zitten ze natuurlijk niet op de plekken waar ze normaal altijd zitten he.

Eindelijk op de derde ochtend vond ik er eentje in een weiland langs een smal landweggetje.

Liggend in de berm en goed luisteren of er een auto aan kwam rijden.

April

Goudvink

Een dagje in de boshut in Oss van Alexander Buil.

Een hele fijne plek en het voordeel hier is dat de setting helemaal zelf opgebouwd kan worden.

Natuurlijk bij het verlaten ook weer alles opruimen.

Maar een plek met heel veel verschillende mooie soorten vogels.

Havik

En een plek waar meerdere Buizerds en Haviken langs kunnen komen.

Jammer dat het eigenlijk net even te ver weg is voor mij.

Bontbekplevier

Medio mei een ochtendje naar mijn plekje in de duinen van Noord=Holland om

Plevieren en zangvogels te fotograferen.

Bontbekplevier

Grasmus

Er zijn verschillende territoria van Grasmussen.

In deze periode zitten ze vaak luid zingend op een hoog punt.

Mocht de vogel wegvliegen tijdens het benaderen,

dan is het een kwestie van afwachten totdat de vogel zijn zangpost weer ingenomen heeft.

Heggenmus

In het juiste licht wordt zelfs een "gewone" Heggenmus een mooi fotomodel.

Rosse Grutto's

Daarna nog even naar het strand gewandeld en dan het geluk hebben

dat er een groepje Rosse Grutto's aan het foerageren is.

Mei

Kemphanen

In mei ben ik 2x naar Gruttoland geweest.

De eerste keer was ik daar met Kees van Dommele en

op het wensenlijstje stonden Kemphanen in baltskleed en Zwarte Ruiters in zomerkleed.

De Zwarte Ruiters hebben we niet gezien, maar we werden enorm verwend

met een grote groep Kemphanen die al vol hormonen zaten.

Wat een feest!

Kemphanen

Maar de dag begon met mist en magisch licht.

Helaas was Kees net iets te laat vanwege de mistige omstandigheden.

Kluut

Het is enorm vroeg opstaan, om hier vanuit Amsterdam te komen, 

voordat de zon boven de horizon uitkomt.

Maar met een onbewolkte lucht is het zo enorm genieten.

Kluten

Het zou net zo goed Klutenland kunnen heten,

want in deze periode zijn die zeker in de overhand.

De Grutto's zijn al bezig met broeden, terwijl de Kluten

nog in de fase daarvoor zitten.

Wanneer je ooit eens een Klutenparing van dichtbij wilt fotograferen,

dan is dit de aangewezen plek daarvoor.

Kluten

De paring is best een gedoe bij de Kluten.

Eerst een minuut of 2 baltsen, dan een halve minuut paren

en daarna een romantische afsluiting.

Geen idee of er ook andere vogelsoorten zijn,

die op deze manier de paring afsluiten,

maar ik zou er niet zo snel eentje kunnen bedenken.

Een week later zie ik een open gevallen plekje en reserveer direct.

Dan blijkt weer dat ene de andere dag niet is in Gruttoland.

De meeste Kemphanen waren vertrokken en 

door het gebrek aan vrouwtjes Kemphanen,

waren de mannetjes ook niet meer in de stemming om te baltsen of te vechten.

Parende Grutto's

Een paartje Grutto's zijn wat later dan de meeste soortgenoten en

zorgen voor wat extra afleiding..

Eerst dacht ik dat het een paartje was, dat hun legsel verloren had,

maar toen ik opeens het mannetje veel geluid hoorde maken en hij

flink met zijn vleugels begon te fladderen, wist ik hoe laat het was.

Paartje Zwarte Ruiters

Geen actie bij de paar Kemphanen die nog aanwezig waren,

maar ik werd verwend met een aantal hele leuke andere soorten.

Allereerst een paartje Zwarte Ruiters.

Jammer genoeg een beetje slecht licht deze dag,

maar net goed genoeg voor een aantal fijne foto's.

Dan verrassingssoort nummer 2

Temmincks Strandloper

Een zeldzame soort in ons land en ik herkende hem direct.

Volledig op zijn gemak foerageerde het vogeltje rond de hut en

kwam soms zo dichtbij, dat ik niet eens kon scherpstellen.

Temmincks Strandloper

Kleine Plevier

Er broeden ook een aantal paartjes Kleine Plevier op Gruttoland.

Een leuke soort om te fotograferen en zolang er geen jongen in de buurt zijn,

is deze soort best goed van dichtbij te fotograferen.

Juni

Jonge Bontbekplevier

Voor mijn verjaardag kreeg ik twee dagen fotograferen.

Mijn keuze viel op een lang weekend Texel.

Dus het werden twee overnachtingen op het mooie vogeleiland.

Het doel was om jonge Kluten te fotograferen,

maar er valt natuurlijk zoveel meer te zien.

Toen ik een weggetje afreed om op het strand te fotograferen,

kwam ik bij een vervallen parkeerterrein.

Het ideale gebied voor een Plevierensoort.

Bij het rijden van een rondje zag ik inderdaad iets op de grond bewegen.

Een volwassen Bontbekplevier en even later zag ik een tweede exemplaar.

Een paartje in deze tijd betekent vast dat er jongen zijn.

De auto op een afstandje geparkeerd en geduldig afwachten.

En ja hoor, daar zag ik drie pluizenbolletjes ter grootte van een flinke knikker rondhobbelen.

Jonge Bontbekplevier

Ik zocht een mooi plekje uit en ging languit op de grond en dan afwachten.

Plevieren zijn snel aan iemand gewend, die geen gevaat oplevert en

de kleintjes zijn bloednieuwsgierig.

Grutto

Tijdens een verblijf op Texel breng ik veel tijd door op de Staart.

Een weg tussen weilanden en plasdras-gebieden.

Mooie slikjes en er valt altijd wel iets moois te zien.

Deze Grutto zat vlak langs de weg en ik moest mij in bochten wringen in de auto

om de vogel in zijn geheel in beeld te krijgen.

Jonge Kluut

Kluten fotograferen op Texel kun je het beste doen bij het Wagejot.

Het aantal jongen viel enorm tegen, maar op de tweede dag vond ik er drie,

die op een mooi plekje aan het foerageren waren.

Wel vroeg opstaan voor het mooie licht en windstil weer voor de spiegeling.

Jonge Lepelaar

In juni kun je overal jonge vogels zien.

Terwijl ik de jonge Kluutjes aan het fotograferen was,

wandelde deze jonge Lepelaar zo mijn beeld in.

Dan maar een portretje.

Vale Gier

Texel is een eiland waar regelmatig bijzondere vogels te zien zijn.

Tijdens mijn verblijf zat er een verdwaalde jonge Vale Gier.

Een soort die het hier natuurlijk erg lastig heeft om te overleven,

want hoeveel kadavers liggen er nou op Texel?

De vogel werd bijgevoerd door de mensen van de vogelwerkgroep

door af en toe een dode haas richting de Gier te gooien.

Na een week ging de Vale Gier er vandoor en lijkt het dus overleefd te hebben.

Mooi extraatje natuurlijk.

Zwarte Stern

Als laatste voor de maand juni zijn de Zwarte Sterns aan de beurt.

Een plekje waar ik graag mag komen.

Een kleine kolonie Zwarte Sterns broedt op vlotjes in een tweetal slootjes.

Vanaf een wandelpad kun je ze mooi observeren en fotograferen.

Zo vroeg mogelijk in de ochtend is het beste moment.

Mooi licht, nog betrekkelijk rustig met fotografen en

de jongen moeten flink gevoerd worden.

Zwarte Sterns

Ieder jaar weer een festijn.

Op naar Deel II.

Tot de volgende keer,

René

Watersnippen en jonge Steltlopers

 

Watersnip

Dit blog is een samenraapsel van drie verschillende uitstapjes in de maand augustus.

Alledrie waren zijn geen groot succes en daarom voeg ik ze maar samen.

Het eerste tripje was op 3 augustus.

Purperreiger

Al een aantal weken wordt ik door Maria op de hoogte gehouden over het

wel en wee van een kleine kolonie Purperreigers in de provincie Utrecht.

Ze zijn niet te zien vanaf de diverse paadjes, maar met een beetje geluk en geduld,

kun je er af en toe eentje op de plaat vastleggen.

Ik wil heel graag een paar jonge Purperreigers in de boomtoppen fotograferen en

zit lange tijd af te wachten totdat het sein komt dat ze te spotten zijn.

Maria heeft er inmiddels wat foto's van en dat zag er aantrekkelijk uit.

Maar ja, tijd ontbreekt voor mij in de maand juli, maar begin augustus

kan ik in het weekend er toch eindelijk even gaan kijken.

Is het best een mooie dag en dat trekt ook andere recreanten aan.

Wanneer ik op de juiste plek aankom, zie ik op diverse plekjes

langs de waterkant mensen zitten vissen.

Ik heb al snel door dat ik geen Purperreigers van dichtbij te zien zal krijgen.

Toch wacht ik even af, want iedere keer wanneer er een Purperreiger

richting de kolonie vliegt, gaan de jongen enorm te keer.

Purperreiger

Maar ze laten zich niet zien in de boomtoppen en ik hoef ze ook niet 

vlak langs de waterkant te verwachten met al die vissers.

Ik besluit om met de auto tussen de weilanden door te rijden,

in de hoop er eentje te zien jagen.

En ja hoor, precies op een plek waar ik de auto nee kan zetten,

zie ik op een meter of 75 afstand een Purperreiger en zo te zien,

komt de vogel mijn kant op.

Rustig wacht ik af en de Reiger komt al jagend steeds dichterbij.

Totdat de vogel op een meter of 25 afstand is en ik hoop dat

er een vis gevangen gaat worden.

Tsja, dan stopt er opeens een auto, loopt er een vrouw vanuit die auto

naar mij toe en vraagt wat er te zien is.

"Nou niets meer, #*&(^%^$(0": kan ik nog net uit mijn mond krijgen.

Ik kijk nog even hoopvol richting de Purperreiger,

maar tegen beter weten in. Foetsie en ik dus maar

terug naar Amsterdam.

Uitstapje twee was op 18 augustus.

Jonge Gele Kwikstaart zittend op de plastic border

Op een plek in Noord-Holland is een weiland volledig onder water gezet en

omrand met een plastic border. Er foerageren allerlei jonge vogels,

maar ik kom speciaal voor een Kleine Strandloper.

Er is daar maar 1 plek waar je een lager standpunt in kunt nemen en

wanneer ik, al redelijk vroeg in de ochtend, daar aankom, zie ik precies op

die plek een vogelaar staan met een telescoop.

Dan weet je wel dat je het kan vergeten dat vogels dichtbij gaan komen en

wordt het dus zoeken naar een ander plekje.

Overigens liet de Kleine Strandloper zich niet zien.

Jonge Grutto en Watersnip

Het is nog wat grijs, maar langzaam knapt het ietsje op.

Overal op het ondergelopen weiland lopen of zwemmen vogels,

maar de meeste toch wel wat verder weg.

Waar ik sta met de auto, lopen ook regelmatig mensen met een hond en dat vinden 

vogels niet zo heel fijn.

De ouders van de meeste aanwezige vogels zijn al naar hun winterverblijven getrokken

en de jonge vogels volgen altijd later in het jaar.

Dus bijna alle vogels die ik hier zie, zijn vogels die dit jaar uit het ei gekropen zijn.

Toch best opvallend veel jonge Grutto's en dat in tegenstelling tot andere

plekken in Nederland, waar het een erg slecht broedjaar was voor de Grutto's.

Jonge Tureluur

Het zonnetje begint door te breken en ik maak van de nood een deugd.

Ik vind wel een plekje waar ik een iets lager standpunt in kan nemen,

maar hou de camera dan toch maar weer ietsje hoger.

Het zonlicht en gebrek aan wind geeft af en toe mooie spiegelbeelden

en dat is natuurlijk ook altijd wel aardig.

Jonge Kluut

En als je maar lang genoeg wacht en stil blijft zitten,

komt er altijd wel iets dichterbij.

Weer een tripje dat niet echt een groot succes was,

maar het kan nou eenmaal niet altijd feest zijn.

Eind augustus is de volgende trip.

Watersnip

Eind augustus en de maand september is de tijd om Watersnippen te fotograferen.

Vroeger deed ik dat in Amsterdam, maar op die bewuste plek is zoveel

gebouwd en is het waterpeil een stuk hoger geworden,

waardoor de Snippen daar verdwenen zijn.

Dus reis ik nu af naar Gruttoland in Friesland.

Een ochtendje Gruttoland eind augustus/begin september is

heel anders dan wanneer je er in april/mei bent.

Het aantal vogels voor de hutten is in de ochtend vele malen lager.

Zie je in het voorjaar veel Kluten, Grutto's en Bergeenden,

in het begin van de herfst zie je veel Eenden en Ganzen.

Maar wanneer de vogeltrek begint, zie je ook regelmatig leuke

trekvogels voor de hutten. Vogels zoals de Zwarte Ruiter komen dan vaak even bijtanken.

Maar voor de echte vogeltrek blijk ik net te vroeg te zijn.

Omdat het wel mooi weer is deze dag, hoop ik op grote groepen

badderende Kieviten en Goudplevieren.

Watersnip

Net ver zonsopkomst stap ik de hut in en zie direct dat er geen mooie

zonsopkomst-plaatjes inzitten deze keer.

De kant waar de zon opkomt is alleen een verdwaalde Kievit te zien en

dan ook nog op de voor mij verkeerde plek.

Aan de linkkant van de plasdras zie ik veel Eenden en Ganzen.

Nergens een leuke soort en al helemaal geen Watersnippen.

Maar ik weet dat het hier ook zo om kan slaan en in deze periode moet je veel geduld hebben.

Dan vanuit het niets komt er een Watersnip aan gevlogen en landt vlakbij de hut

en begint zich uitgebreid te poetsen.

Hopelijk is dit een voorbode voor een geslaagde ochtend.

Watersnip

Aan de ene kant is het jammer dat de hutten net een centimeter of 40 te hoog

boven het wateroppervlak staan, maar aan de andere kant is dat ook wel weer goed.

De plasdras wordt omringd door een lage dijk en met een heel laag standpunt

zou dat voor een rommelige achtergrond gaan zorgen.

Leuker is het wanneer de vogels net naast de hut zitten, want daar heb je minder last van 

storende achtergronden. Helaas is het waterpeil vanwege onderhoudsredenen verhoogd

en daarmee zijn twee hele leuke kleine eilandjes onder water gezet.

Dat is echt jammer, want daar kon je mooie foto's maken van diverse Steltlopertjes.

De Watersnip gaat er na zijn poetsbeurt vandoor en dan begint het lange wachten.

Oeverloper

Normaal zitten er een paar honderd Watersnippen, in deze periode, op of rond de plasdras.

Maar nu valt dat nog erg tegen en zie ik er maar een tiental gedurende de dag.

Omdat er in de ochtend nog weinig gebadderd wordt,

valt er de eerste paar uur weinig te zien.

Af en toe een Oeverloper op een net te grote afstand, maar dat is het dan wel.

Oeverloper

Tijdens het boeken van de hut waren er nog diverse data vrij.

Omdat ik meestal zo laat mogelijk een hut reserveer, grijp je vaak mis.

Maar deze keer zie ik dat op 1 dag beide hutten vrij zijn.

Het weerbericht ziet er ook nog goed uit.

Dat is dan mooi, want wanneer de andere hut op de dag zelf ook nog vrij is,

dan kan ik van beide gebruik maken.

Rond half elf zie ik voor de andere hut een paar Watersnippen zitten.

Watersnippen voor de andere hut

Op bovenstaande foto is goed de situatie te zien.

Je kunt net boven de omhoog lopende grasrand fotograferen en de vogels zijn

vaak op deze afstand te zien. Je kunt ook direct de hoogte van het waterpeil zien.

Nou komt het grote voordeel van die tweede lege hut goed van pas.

De Watersnippen laten zich namelijk de hele dag niet voor de eerste hut zien.

Gauw pak ik de twee camera's en statief op en loop rustig naar de tweede hut.

Een wandeling van een meter of 100.

Heel voorzichtig open ik de deur van de hut en sluip naar binnen.

Misschien zijn ze niet heel schuw, maar en plotselinge grote verandering

jaagt ze wel weg.

Buiten de hut had ik de poten van mijn statief al open geklapt,

zodat ik zo min mogelijk beweging hoef te maken.

De Watersnippen kijken even op.

Watersnippen

Te schatten de nieuwe situatie even in en ze twijfelen enorm.

Vertrouwen ze de boel en blijven ze rustig door foerageren

of nemen ze het zekere voor het onzekere en gaan ze er vandoor?

Watersnippen

Het wordt een tussenweg. Ze nemen een paar meter extra afstand en gaan dan

lekker door met waar ze mee bezig waren.

Watersnippen zijn mooie vogels, maar erg lastig om te fotograferen.

Ze zijn zeer goed gecamoufleerd en wanneer ze een beetje onraad ruiken,

trekken ze zich terug in de begroeiing.

Kom je dan per ongeluk te dichtbij, dan schieten ze luid roepend

opeens uit de dekking en vliegen heel snel zigzaggend weg.

Wanneer je door bepaalde soorten biotopen struint en er plots 1 wegschiet,

dan schrik je je echt rot. Vooral als het heel stil is en er verder niets gebeurt.

Watersnippen

De Watersnippen nemen, terwijl ze foerageren, steeds meer afstand en

na een minuut of 15 vertrekken ze richting de weilanden.

En het wordt weer stil.

Omdat mijn spullen nog in de andere hut staan, verhuis ik terug.

Terwijl ik een kopje koffie drink, landen er een paar Kemphanen in het water.

Kemphaan

Leuk dat er een beetje leven is, maar niet een soort waar ik nu op zit te wachten.

Ik neem dan ook maar een paar foto's en laat de vogel verder zijn gang gaan.

Het is inmiddels 11 uur en het is en blijft erg rustig.

Erg jammer dat er zo weinig Watersnippen zijn,

hoewel dat aantal de komende dagen snel zal vermeerderen.

Maar daar schiet ik nu niet veel mee op.

Ik twijfel om naar huis te gaan, maar besluit toch wat langer te blijven.

Uit ervaring weet ik dat er in deze periode zomaar iets leuks voorbij kan komen en

ik verwacht in de middag wel grote groepen vogels die een bad komen nemen.

Na lang wachten zie ik rond 12:30 uur eindelijk een grote groep Kieviten

aan komen vliegen. In de verte herken ik de zwerm al,

want Kieviten hebben een specifieke vorm en manier van vliegen.

Kieviten

De grope gaat net even te ver van de hut af in het water zitten,

maar er is in ieder geval actie.

De groep bestaat voornamelijk uit jonge vogels.

Dat kun je zien aan de hele kleine kuifjes.

Kieviten die in bad gaan laten een specifiek gedrag zien.

Allereerst gaan ze nooit allemaal tegelijk badderen.

Ze zijn namelijk iets kwetsbaarder wanneer ze badderen en

moeten er dus ook vogels zijn die de wacht houden.

Een Kievit gaat eerst een tijdje in het water liggen,

daarna met de vleugels klapperen om het hele verenpak te reinigen.

Als laatste stijgen ze dan een stukje op uit het water en klapperen

de vleugels droog.

Die laatste twee acties doen andere steltlopers ook,

maar die gaan niet eerst bijna een minuut in het water liggen.

Kievit

Terwijl de jonge Kieviten een beetje op afstand blijven en beginnen te badderen,

komt een volwassen exemplaar even polshoogte nemen.

Toch even kijken of het wel helemaal veilig is en

ik verder geen gevaar vorm.

Kievit

In deze hutten fotografeer ik altijd vanaf een statief en dan meestal ook niet te dichtbij

de vensters. Altijd iets verder de hut in, want dan ben je minder zichtbaar en

niet zo'n groot gevaar voor de vogels.

Voor veel vogels maakt het niet heel veel uit, maar zodra je iets minder zichtbaar bent,

komen ze toch sneller dichterbij.

Ook hoop je dat de echt schuwe vogels op die manier voor de hut komen.

De Kieviten schrikken ergens van en vliegen richting de andere hut.

Ik pak weer mijn camera's op en verhuis richting de andere hut.

Maar het is meer van hetzelfde en na een half uurtje verhuis ik weer terug.

Ik zag namelijk een tweede groep bij de eerste hut landen en

in die groep zaten een aantal Goudplevieren.

Inmiddels is het 14:00 uur en moet je in principe de hut verlaten.

Maar zolang er geen vrijwilligers binnen komen,

blijf ik gewoon lekker zitten.

Het lijkt er namelijk op dat het steeds drukker gaat worden op de plasdras.

Zodra er 1 schaap over de dam is volgen er meer.

Watersnip

De paar Goudplevieren, die in de groep Kieviten zitten, zijn niet goed te fotograferen.

Te ver weg voor mooie foto's.

Maar er landt een Watersnip dichtbij en die gaat ook lekker rustig badderen.

Watersnip

En na het uitgebreide bad met de vleugels wapperen om het overtollige water te verwijderen.

Watersnip

Dat kleine stukje opvliegen en wapperen met de vleugels is een leuk moment

om te fotograferen, maar het moment zelf is lastig te herkennen.

Gewoon door de zoeker blijven kijken en attent reageren,

mocht de vogel het kunstje doen.

Vaak wordt je toch nog verrast en volgt een onscherpe foto.

Kievit

Inmiddels is het 14:30 en de groep vogels wordt groter en groter.

Hoe groter de groep, hoe veiliger voor de individuen in die groep.

De groep bestond eerst alleen maar uit Kieviten en een paar goudplevieren,

maar een aantal Kemphanen en Watersnippen hadden zich al aangesloten.

Een vreemd geluid komt dichterbij en eerst herken ik het niet.

Ik graaf in mijn geheugen en besef dat er een Regenwulp aankomt.

Geen alledaagse soort en al snel vermeerdert het geluid zich.

Het blijken er vier te zijn.

Regenwulp

Hoewel het licht steeds harder en scherper wordt,

probeer ik toch een leuke foto te maken van de Regenwulp.

Een beetje tegen beter weten in, want ze blijven ook nog eens te ver weg/

Regenwulpen en Kieviten

Inmiddels is ook het moment aangebroken om richting huis te gaan en

kan ik niet veel langer wachten of ze misschien nog iets dichterbij komen.

Kievit

Nog snel een plaatje van een opvliegende Kievit na het badderen.

Watersnip

Een dichtbij foeragerende Watersnip, die een klein wormpje vangt,

is het laatste dat ik fotografeer.

Een niet zo'n heel succesvolle dag want ik had gehoopt op een

paar leuk doortrek-soorten.

De Regenwulpen maken dat een beetje goed en

natuurlijk waren daar de Watersnippen,

wat min of meer de doelsoort was.

Toch volgend jaar maar weer eens proberen om een plek te vinden,

waar ik ze met een lager standpunt kan fotograferen.

Das toch wel echt een stuk mooier.

Op naar het laatste blog van 2024.

De top 12 van 2024.

Iedereen vast fijne feestdagen toegewenst.

Tot de volgende keer,

René