Parende Grutto's
Het bezoek aan Gruttoland op 2 mei (zie Deel I en Deel II) leverde een heerlijke dag op.
Vooral de baltsende Kemphanen waren een genot om naar te kijken.
Omdat nog niet alle mannetjes in prachtkleed waren en de verwachting was
dat de vogels op korte termijn zouden vertrekken, wilde ik graag
heel snel nog een keertje terug.
Ik had geluk, want op de 10de mei was de hut vrijgekomen.
Het weerbericht zag er ook nog eens goed uit.
Lekker licht bewolkt en het zou droog blijven.
Dus de 10de weer heel vroeg op en was ik net voor zonsopkomst in de hut.
Maar helaas, geen Kemphaan te bekennen en voor de rest ook een enorme rust.
Wel veel roepende Grutto's in de omgeving en foeragerende Kluten,
maar dat was het dan.
Nou lekker dan.
Dat gaat een vroegertje worden en ik zag mij al om 11 uur weer richting
Amsterdam rijden.
Hoe mis bleek ik het achteraf te hebben.
Het werd een geweldige dag met grote verrassingen.
Heel anders dan tijdens het bezoek van 2 mei,
maar misschien zelfs wel beter.
Zo blijkt maar dat de ene dag de andere niet is en
dat op 1 en dezelfde plek de verschillen enorm kunnen zijn in een week tijd.
Bij het selecteren van de foto's bleken er zoveel bijzondere momenten/soorten te zijn,
dat er ook nog een Deel IV gaat komen.
Kleine Plevier
Het weerbericht blijkt er weer eens naast te zitten,
want ipv licht bewoltk is het wat zwaarder bewolkt en
valt er in de loop van de ochtend ook nog wel behoorlijk wat regen.
Mij is geleerd dat "Het beste licht, geen licht is",
maar ik hou toch wel meer van sluierbewolking.
Ik ben ook wel erg teleurgesteld dat de Kemphanen zich
niet meer laten zien, want daar kwam ik toch wel voor
Na een uurtje voor mij uitstaren, komt er opeens eerst
een Kleine Plevier en daarna een Oeverlopertje
naast de hut scharrelen.
Oeverloper
Toch best twee leuke soorten.
Zou het dan toch een aardige dag worden?
Grutto in bad
Gedurende de dag wordt het plasdras druk bezocht door diverse Grutto's.
Een week eerder waren die nog druk bezig met het beschermen van de jongen,
maar inmiddels zijn er al jongen groot genoeg om voor zichzelf te zorgen
of zijn ze gewoon allemaal opgevreten.
Daardoor hebben de oudervogels meer tijd voor zichzelf en
dat is dus duidelijk te zien aan het grote aantal Grutto's.
Kluut in High-key
Geen enkele kluten-paring zie ik deze dag.
Vorige week was duidelijk het hoogtepunt voor vele paartjes.
Nog steeds zijn er veel Kluten te zien,
maar veel minder gevechten en het zijn ook voornamelijk
enkelingen die ik zie ipv paartjes.
Omdat het voor de rest toch erg rustig is,
begin ik maar een beetje te klooien met de belichting.
Lekker overbelichten levert bovenstaand beeld op.
Vorige week had ik nog tegen Kees gezegd, dat ik
twee soorten op mijn wensenlijstje had staan.
De baltsende Kemphanen en de Zwarte Ruiter.
Op de 2de mei werden we verwend met de Kemphanen
en op deze 10de mei zie ik in de verte opeens een steltloper,
die ik niet snel thuis kan brengen.
Eerst dacht ik aan twee Tureluurs,
maar deze zijn wat groter en de snavels lijken langer.
Zwarte Ruiters
En ja hoor.......
Een paartje Zwarte Ruiters.
Die had ik wel eens in de winter van veraf gefotografeerd,
maar zo in zomerkleed is het toch een totaal andere vogel.
Iets meer licht zou nu fijn zijn,
maar beter dit dan volop zon.
Ik doe zo rustig mogelijk om de vogels niet te verjagen
en hoop dat ze wat dichterbij komen.
Zwarte Ruiters
Ipv dat de bewolking wat minder wordt,
begint het te regenen.
Tijdens het ritje hier naartoe,
hoorde ik op het nieuws toch echt,
dat het vandaag droog zou blijven.
Zwarte Ruiters
De Zwarte Ruiter in zomerkleed staat al lang op mijn lijstje en
als ze dan zo voor je staan is dat wel een kick.
Hopelijk blijven ze wat langer aanwezig en knapt het weer een klein beetje op.
Zwarte Ruiter
Inmiddels is het droog geworden en klaart het een heel klein beetje op.
Het hele grauwe is er nu vanaf en dat is een stuk fijner.
Ik moest nog wel flink wat rommelen in de nabewerking,
want grijs weer en dan een donkere vogel als onderwerp
is best lastig qua belichting.
Zwarte Ruiter
Ik merkte wel dat dit paartje constant naar mij stond te kijken en
had het gevoel dat ze daarom niet dichterbij wilde komen.
Omdat de hut groot genoeg is, schuif ik een stukje achteruit met
mijn stoel en ga wat meer in het midden van de hut zitten.
Capuchon over mijn hoofd en hopen dat ze mij
dan minder als een bedreiging zien.
Zwarte Ruiters
Het helpt maar een heel klein beetje.
Ze beginnen een beetje te bewegen,
maar het is niet meer dan een paar meter.
Zwarte Ruiters
In totaal zijn de Zwarte Ruiters zo'n 7 minuten aanwezig voor de hut.
Af en toe proberen ze wat te eten te vinden, maar het merendeel
staan ze gewoon een beetje te staan.
Omdat ze ook nog eens constant mijn kant op kijken,
weet ik gewoon dat ze niet helemaal op hun gemak zijn.
De vogels vinden het op een bepaald moment ook wel
mooi geweest en gaan er vandoor.
Zwarte Ruiters
Is dit nou een paartje dat op weg is naar hun broedgebied of
broeden ze misschien in de buurt?
Ik ben in ieder geval blij dat ze zich langdurig lieten zien.
De Zwarte Ruiter in zomerkleed zorgt voor een mooi streepje op mijn lijstje.
Het is inmiddels 10 uur en ik heb wel door
dat baltsende Kemphanen er vandaag niet inzitten.
Die zijn toch wel echt vertrokken naar een andere plek.
Heel jammer, want daar kwam ik eigenlijk voor.
Omdat het betrekkelijk rustig is,
heb ik nog steeds het idee dat het een vroegertje gaat worden.
Vechtende Grutto's
Dan eindelijk wat actie in de tent.
Rond 10 mei zou je verwachten dat de meeste losse Grutto's wel klaar
zijn met territoriumdrift. Zeker in het water waar geen kleintjes of nesten aanwezig zijn.
Maar er blijkt toch een Grutto rond te wandelen,
die vindt dat andere Grutto's uit de buurt moeten blijven.
Vechtende Grutto's
Het levert maar een korte schermutseling op en de vluchtende
Grutto heeft volgens mij geen idee waarom die andere zo agressief is.
Het zorgt in ieder geval weer voor wat afleiding,
want ik zit toch voornamelijk spelletjes op mijn telefoon te doen.
Maar een uurtje later begint er dan toch meer leven te komen.
Opeens laten de Kleine Pleviertjes zich meer zien.
Weliswaar op zo'n honderd meter afstand,
maar ze zijn in de buurt.
Ook zie ik steeds meer Grutto's een bad komen nemen
en dat kan ook voor leuke plaatjes zorgen.
Dan opeens vanuit het niets......
Kemphanen
Ploffen er 4 mannelijke Kemphanen in het water voor de hut.
Dan zijn ze dus toch nog in de buurt.
Dat maakt mij direct een stuk alerter en hoopvoller.
Wordt het dan toch weer zo'n dag met baltsende Kemphanen?
Maar eigenlijk zegt het beeld dat ik voor mij zie genoeg.
Vier mannetjes die broederlijk naast elkaar badderen.
Dat zullen geen gevechten op gaan leveren,
zolang er geen vrouwen in de buurt zijn.
Na een paar minuten in bad, vertrekken ze helaas weer.
Maar wanneer ze 1 keer langskomen, is de kans natuurlijk
groot dat ze vaker zullen komen en er hoeft
eigenlijk maar 1 vrouwtje bij te zitten, waardoor
de mannelijk hormonen op zullen gaan spelen.
Grutto
Nu er wat meer licht is, richt ik mijn aandacht maar
op de badderende Grutto's
Grutto
Alle soorten weidevogels gaan op dezelfde manier in bad.
Eerst een enorm gespetter en met de vleugels wordt
het water met grote kracht door het verenpak gejaagd.
Grutto
Grutto
Wanneer ze uitgebadderd zijn vliegen ze een klein stukje op,
om zich op die manier droog te maken.
Grutto
Bij de Grutto verschilt dat laatste wel tov andere weidevogels.
Kieviten en Kemphanen doen dit meestal direct na het badderen.
De Grutto gaat eerst nog een beetje poetsen.
Grutto
Dat maakt het ietsje lastiger om op het juiste moment af te drukken.
Bij de kleinere soorten zie je dat ze stoppen met badderen en
dan weet je dat ze snel even opvliegen.
Die Grutto's stellen dat moment dus uit en moet je soms wel heel lang
geduld hebben, voordat ze hun kunstje doen.
Kijk je net even op omdat er iets ander gebeurd of dat je iets hoort,
dan ben je vaak weer net te laat om het opvliegen vast te leggen.
Het is nu rond 11:30 uur en er wordt zachtjes op de deur van de hut geklopt.
De persoon die in één van andere hutten zat,
steekt zijn hoofd om de deur en vraagt hoe het gaat.
Ik zeg dat het niet overhoud, maar vertel niets van de Zwarte Ruiters
en van de Kleine Plevieren.
Hij vertelt dat hij bijna niets gezien heeft vanuit de andere hut en dat hij naar huis gaat.
Wanneer hij wegloopt, kijk ik even snel hoeveel auto's er op de parkeerplaats staan.
Geen eentje, behalve die van mij.
Een mooi moment om de andere hutten even een bezoekje te brengen.
Allereerst de achterste hut.
Nestelende Oeverzwaluwen
Deze laatste hut wordt ook verhuurd als fotohut,
maar is hier volledig ongeschikt voor.
Heel raar dat dit niet op de website vermeld staat, want het is echt onzin
om deze hut als fotohut te verhuren.
Het is wel mooi dat vlak naast de hut een Oeverzwaluwwand staat.
Behoorlijk wat vogels zijn bezig met de nesten en vliegen af en aan.
Ik loer een beetje door de andere gaten van de hut,
maar ze zijn te nauw om mijn lens er doorheen te doen.
Nestelende Oeverzwaluwen
Dan even snel naar de éénnalaatste hut.
Dit is net zo'n hut als waar ik nu inzit en dit is ook de hut die ik in 2021 bezocht.
Ik wilde deze hut ook graag boeken voor deze keren,
maar zowel op de 2de als op de 10de was deze bezet.
Achteraf gelukkig!
Vorig jaar was hier namelijk naast de hut een mooi klein eilandje,
waar Watersnippen en Oeverlopers op af kwamen.
Omdat het waterpeil te hoog staat, is dit eilandje verdwenen
en hebben een hoop vogels er niet zoveel te zoeken.
Dan hebben ze een betere kans op eten vinden bij
de hut waar ik nu zit.
De vierde hut die hier staat, is echt alleen maar om vogels te kijken.
In de éénnalaatste hut kon ik nog wat foto's maken
van een Kleine Plevier.
Kleine Plevier
In Deel IV zullen meer foto's van de Kleine Plevier komen,
want ze lieten zich veelvuldig zien bij de hut waarin ik zat.
In dit blog ligt de nadruk op de Grutto's en wel hierom:
Eerder in dit blog liet ik al een serie zien van de badderende Grutto
en nu volgt een andere serie.
Ik had het geluk dat er dus niet zoveel te zien was in die andere twee hutten
en daarom was ik mooi op tijd voor het volgende.
Baltsende Grutto's
Ik hoor het opgewonden geluid van een Grutto en zie op een meter of 40 afstand
een vrouwtje en daarbij een zich uitslovend mannetje.
De wind is behoorlijk aangetrokken en komt van de linkerkant van de hut.
Dat is enorm in mijn voordeel, want vogels staan het liefst met hun kop in de wind.
Daardoor blijven de vogels met hun voorkant naar mijn richting wijzen.
Omdat ik niet vaak het hele ritueel kan zien en vastleggen,
wil ik het hier uitgebreid laten zien.
Het is ook wel bijzonder, omdat de meeste Grutto's al gepaard zijn en
ook nog eens al jongen hebben of op de eieren zitten.
Waarschijnlijk zijn dit jonge vogels die nog onervaren zijn.
Baltsende Grutto's
Terwijl het vrouwtje rustig af staat te wachten wat er komen gaat,
slooft het mannetje zich enorm uit.
Luid roepend en zwaaiend met de vleugels probeert hij indruk te maken.
Af en toe stijgt hij een stukje op en hupt zo een beetje heen en weer.
Het vrouwtje vindt het allemaal wel best,
maar door te blijven staan, laat ze blijken dat ze er klaar voor is.
Baltsende Grutto's
Het jonge mannetje komt steeds wat dichterbij en blijft schreeuwen
en klapperen met de vleugels.
Het vrouwtje neemt al een betere houding aan en
geeft aan dat ze welwillend is om te paren.
Parende Grutto's
Dan komt het moment dat het jonge mannetje op de rug springt
en het grote balanceren begint.
Ook nu blijkt dat het een onervaren mannetje is,
want het duurt erg lang voordat de juiste balans gevonden is.
Parende Grutto's
Langzaam maar zeker wordt de juiste positie gevonden en kan de paring beginnen.
Parende Grutto's
Dan lijkt het allemaal gelukt te zijn, maar toch net niet helemaal.
Een kleine correctie volgt en dan de rest van de paring.
Die laatste twee beelden laat ik achterwege,
want dan wordt het misschien wel teveel.
Alles bj elkaar duurde het zo'n anderhalve minuut.
Best veel voor een paring.
Heel gaaf om het zo eens in zijn geheel te aanschouwen.
Het is inmiddels 12:30 uur en ipv een mislukking en
een vertek om 10:30 uur wordt het toch nog een geweldige dag.
De Zwarte Ruiters, parende Grutto's, Kleine Plevieren, Kemphanen,
diverse soorten eenden maken het zeer geslaagd en
ik dacht het nu allemaal wel gezien te hebben.
Er kwamen echter nog een aantal grote verrassingen en
daarover meer in Deel IV met o.a deze:
Temmincks strandloper
Tot de volgende keer,
René
