Kerkuil
Tijdens de corona-periode in 2020 ontstond bij de eigenaren van de Valk Roofvogels
het idee om een fotohut te openen waaruit je diverse soorten vogels kon fotograferen.
Het was een soort van open kar waar je in kon zitten en zodoende afstand
van elkaar kon houden.
Eigenlijk heb ik geen idee of er ooit iemand echt in gezeten heeft.
Mijn eerste keer bij de Valk Roofvogels was in 2021 en
toen stond iedereen gewoon buiten (wel proberen afstand te houden) en
werden diverse vogels getoond en konden ze stukjes vrijuit vliegen.
Ik heb in 2021 erg getwijfeld of ik hier naartoe moest gaan en
weet dat er genoeg tegenstanders zijn van vogels in gevangenschap.
Toch ben ik gegaan en werd al snel meegezogen in
het enthousiasme van de andere aanwezigen en de mooie vogels.
Door de jaren heen ben ik diverse keren bij de Valk Roofvogels geweest
en heb daar ook wat blogjes over geschreven.
Dit blog en ook het volgende laat foto's zien die gemaakt zijn
tijdens bezoekjes die ik maakte in 2024 en 2025.
Eerst de Uilen en die komen in alfabetische volgorde voorbij.
Overigens heb ik deze keer de ringen weggepoetst,
Iets wat ik anders eigenlijk nooit doe.
Bosuil
Iedere keer wanneer ik bij de Valk Roofvogels kom is het weer anders.
Andere attributen, andere soorten vogels, ander thema.
De ene keer is er een sessie bij zonsopkomst en dan weer bij zonsondergang.
Een sessie met prooien die ook in het wild gevangen zouden worden door de vogels.
Het grappige is dat ook Gerard en Bettine van den Brink (de eigenaren) meegroeien
Gerard weet inmiddels heel goed hoe je een mooie foto kunt maken en
doet er voor de bezoekers alles aan om dat te verwezenlijken.
Maar ook om een zo'n natuurlijk mogelijk ogende foto te maken,
zoals hierboven van de Bosuil.
Dan heb ik het wel over de achtergronden, houding van de vogels en
de stand tov de zon en eventuele storende elementen.
Met instellingen van de camera bemoeien ze zich niet.
Bosuil
Hij vertelt de mensen waar ze het beste kunnen gaan staan bij het maken van vliegbeelden
en laat vogels meerdere keren vliegen, zodat iedereen de kans heeft
om een goed gelukte foto te maken.
Gerard heeft behoorlijk wat kennis opgepikt van diverse gevorderde fotografen
en ook van de fotografen die hier workshops geven.
Wanneer Gerard zegt dat je het beste op een bepaalde plek kunt gaan staan,
dan is het ook verstandig om dat ter harte te nemen.
Wanneer je hier voor de eerste keer komt,
is het best lastig om de juiste keuzes te maken.
Maar wanneer je vaker komt, weet je precies wat je kunt verwachten en
waar je moet gaan staan om een mooie achtergrond te krijgen.
Ik vind het overigens zelf leuker om bij vliegbeelden een wat natuurlijke achtergrond
in beeld te hebben ipv een egaal vlak.
Maar dat is ieders eigen keuze en door je goed op te stellen
en de camera op de juiste hoogte te houden, kun je daar best
goed rekening mee houden.
Bosuil
Gerard is van mening dat een vogel zoveel mogelijk in zijn natuurlijke leefomgeving
gefotografeerd moet worden. Dat is natuurlijk lastig op een boerenerf en ook
niet altijd mogelijk. Ik heb hem echter meerdere malen een verzoek horen
weigeren, wanneer iemand bv vroeg om de Bosuil op een bepaalde plek neer te zetten.
Een Bosuil tussen bv Boterbloemen is geen juiste combinatie.
Dwerguil
Ik vind het altijd het leukst wanneer de soorten die in Nederland
in het wild voorkomen op de setting komen.
De Kerkuil is misschien wel mijn meest favoriete soort.
Kerkuil
De gebruikte attributen zijn soms heel simpel, maar wel zeer effectief.
Zoals het gebruik van een zwart doek, waarmee nachtelijke condities worden nagebootst.
Dan is het altijd wel even opletten met de instellingen qua belichting.
Anders heb je nog geen zwarte achtergrond.
Kerkuil
Ieder jaargetijde heeft zijn charmes.
En ook ieder tijdstip.
Drie foto's van een Kerkuil, maar allemaal in een andere setting.
Dit laat de kracht van Gerard en Bettine zien en waarom mensen regelmatig terugkomen.
Het is iedere keer net weer even iets anders.
Kerkuil bij zonsopkomst
Het is soms erg vroeg opstaan bij een zonsopkomst-sessie en
het is ook niet altijd succesvol.
Wordt er mooi weer voorspeld voor die dag, blijkt er 's ochtends een
erg hardnekkige mist te blijven hangen.
Die dingen gebeuren en dan heb je gewoon een beetje pech.
Het zorgde wel weer voor andere mooie kansen.
Overigens mag van mij de zon, een half uurtje na de opkomst,
het liefst verdwijnen achter een fijne sluierbewolking.
Laplanduil
Laplanduil
Af en toe een portretje voor de afwisseling.
Niet iets dat bij iedere vogel lukt, want sommige vertikken
het gewoon om even stil te zitten.
Het is dus niet altijd maar prijsschieten en soms krijg je
met een bepaalde vogel maar 1 kans.
Zo niet met de Laplanduil.
Die blijft meestal wel mooi een tijdje zitten.
Hier ging de vogel echter heel eigenwijs op de rugleuning van een stoel zitten.
Omdat ik vlakbij stond, kon ik toch gebruik maken van de mogelijkheid
dat de vogel tegen zo'n lekkere donkere achtergrond zat.
Dan maar wat dichterbij en een portretje maken,
zodat de storende elementen niet te zien zijn.
Oehoe
In eerste instantie wilde ik alleen foto's plaatsen die ik tijdens de bezoekjes
in 2024 en 2025 had gebracht, maar later bedacht ik dat het leuk zou zijn om
alle Uilensoorten te tonen die bij de Valk aanwezig zijn.
Daarom twee foto's van de Oehoe uit 2022.
Nou hebben ze volgens mij nog een ander Oehoe-soort,
maar daar heb ik geen foto's van.
Ik dacht dat het een Canadese Oehoe is,
maar ben daar dus niet zeker van.
Ik heb ook geen foto toegevoegd van een Dwergooruiltje.
Ik weet ook niet of deze soort nog steeds aanwezig is.
Oehoe
Oeraluil
Ik neem meestal 2 camera's mee.
Eentje met mijn 300mm lens en 1 met een 70-200mm F2.8 lens voor de vliegbeelden.
De 300mm lens gebruik ik altijd vanaf een statief en dat is vaak wel lastig,
wanneer er nog een stuk of 14 andere mensen rondlopen.
Om vogels goed op de foto te krijgen, moet ik altijd wat extra afstand
nemen met mijn 300mm lens. Het is dan altijd even zoeken naar een
plekje waar ik vrij zicht heb op de vogel en
ook nog een mooie achtergrond krijg. Dat kost vaak enige moeite en soms
gaat er dan ook net weer iemand half in mijn zicht staan.
Af en toe zeer irritant omdat je dan net iets leuks mist,
maar ik probeer mij er niet druk om te maken en wacht vaak af
tot de meeste mensen hun foto's gemaakt hebben en dan heb ik alle ruimte.
Oeraluil
Want dat blijkt het toch te zijn voor een deel van de bezoekers.
Een soort van dierentuinfotografie.
Zodra een bepaalde vogel gefotografeerd is (en zeker wanneer
de gehele sessie al wat verder gevorderd is) vind zo'n 50 a 60 procent
van de mensen het wel snel mooi en dan komt er voldoende ruimte.
Dit gebeurt alleen bij vogels die wat langer ergens rustig blijven zitten en
niet bij bv de Hop waar allerlei vliegbeelden van gemaakt kunnen worden.
Ransuil
De Ransuil is misschien wel de makkelijkst te fotograferen Uilensoort in ons land.
In de herfst zitten ze vaak met meerdere bij elkaar op roestplekken
midden in een dorp of stad. Een beetje speurwerk op internet levert al snel resultaat op
Heel vaak zitten ze met een stuk of 10 soortgenoten op drukke plekken
en trekken zich bijna nergens iets van aan.
Maar hou wel een beetje afstand en ga niet vlak onder die boom staan.
Dat verstoort ze namelijk wel degelijk.
Maar bij de Valk Roofvogels zet Gerard het Ransuiltje op een paar mooie plekjes
en is het aan de fotograaf om daar een fraai totaalplaatje van te maken.
Ransuil
Sneeuwuil
De Sneeuwuil is 1 van de mooiste vogels en volgens mij 1 van de favorieten van de eigenaar.
Het is wel een hele eigenwijze vogel en 1 die nergens bang voor is.
Tijdens 1 van mijn bezoekjes wilde de Sneeuwuil niet meteen terugkomen en
werd ondertussen de Europese Zeearend al op de setting gehaald.
Die twee gingen met elkaar op de vuist. Helaas aan de overkant van de plas,
dus mijn foto's daarvan zijn niet super.
De opluchting was in ieder geval groot dat de Sneeuwuil het gevecht overleefde.
Sneeuwuil
.jpg)
Sperweruil
Nog zo'n mooie soort is de Sperweruil.
Zo'n 12 jaar geleden trok een verdwaald wild exemplaar in Zwolle duizenden vogelaars.
Een enorme zeldzaamheid in Nederland en mensen uit binnen- en buitenland kwamen erop af.
Sperweruil
Hij komt voor in Naald- en Berkenbossen en dan is het weer leuk dat
de vogel in een Berkenstam wordt gezet.
Sperweruil
Sperweruil
Steenuil
Als laatste het kleinste in Nederland algemeen voorkomende Uiltje
Ik verbaas mij regelmatig over het feit dat andere bezoekers vragen naar
welke soort ze nu aan het fotograferen zijn.
Nou kan ik mij dat voorstellen bij een Sperweruil, maar dat mensen een Steenuil
niet herkennen, vind ik wel opvallend.
Zeker als ik ze met apparatuur rond zie lopen, waar ik best wel jaloers op ben.
Er wordt bij de Valk Roofvogels dus ook nog een hoop gedaan
aan het vergroten van kennis van de bezoekers.
En voor natuurfotografie is kennis enorm belangrijk.
Hieronder een mooi voorbeeld van wisselende omstandigheden
en het gebruik maken van extra kansen.
Steenuil (02-11-2025 10:25 uur)
Op 11 november 2025 wordt iets voor half elf het Steenuiltje op een mooi plekje gezet.
Voor mij is het lastig om een plekje te vinden en wanneer ik de eerste foto's bekijk,
ben ik ook niet zo tevreden met de lichtval en mijn standpunt.
Het is ook lastig om een goed standpunt te vinden,
want iedereen probeert het Steenuiltje zo mooi mogelijk te fotograferen.
De volgende vogel die op de setting komt is de Steenarend en
de hele groep verplaatst zich en ook ik hobbel er lekker achteraan.
Het Steenuiltje mocht blijven zitten waar hij zat.
Steenuil (02-11-2025 10:35 uur)
Terwijl iedereen druk is met het fotograferen van de mooie Steenarend,
merk ik dat de zon achter de wolken is verdwenen en het licht opeens een stuk zachter is.
Snel pak ik mijn statief met camera op en loop vlug richting het Steenuiltje.
Gelukkig zat de vogel nog op dezelfde plek en nu had ik alle ruimte.
Iets meer afstand nemend en een stukje meer naar links en het ideale standpunt was gevonden.
Prachtig in de omlijsting van de herfstige Beukenhaag en met zacht licht
en een bijpassende egale achtergrond.
Voor dit soort foto's kom ik nou graag bij de Valk.
Steenuil
Omdat de ruimte waarin je kunt bewegen zo groot is, kun je altijd wel
een mooi standpunt vinden.
Het leuke van dit soort ochtenden is ook dat beginnende fotografen heerlijk
(zouden) kunnen experimenteren met hun apparatuur.
Ik merk toch vaak dat mensen hun hele dure apparatuur op de automatische stand hebben staan
en daardoor niet het optimale resultaat halen uit wat ze voorgeschoteld krijgen.
Het is namelijk best behoorlijk simpel om een rustige en egale achtergrond te krijgen,
wanneer je zelf de camera in kan stellen en weet hoever de afstanden moeten zijn
tussen onderwerp en achtergrond.
Het eerstvolgende blog is het jaaroverzicht van 2025,
maar in het daarop volgende deel komen de Roofvogels en de niet-Roofvogels
van de Valk Roofvogels aan bod met oa deze:
Klapekster
Tot de volgende keer,
René
