Boommarter
Sinds circa 2010 ben ik bezig met natuurfotografie en in de loop
van die jaren heb ik al heel wat voor mijn lens gekregen.
Daardoor is de motivatie om regelmatig op pad te gaan een
beetje afgenomen, maar dat betekent niet dat ik de zin verloren heb in natuurfotografie.
Integendeel eigenlijk.
Maar ik probeer meer de krenten uit de pap te vissen dan voorheen.
Zo ook deze keer......
In 2019 werd ik aangenaam verrast met een bezoekje van een Boommarter,
toen ik in een schuilhut zat in 't Gooi.
Volkomen onverwachts was daar opeens een Boommarter.
Een magisch moment.
Een paar jaar terug kon ik een Boommarter fotograferen in
een nachthut in Drenthe. Ook een fantastische ervaring,
maar dat doet toch een beetje gekunsteld aan met kunstlicht fotograferen.
Juist om die krenten in de pap te vinden,
ben ik lid van een aantal facebook-groepen en hou
die groepen goed in de gaten.
Begin november zag ik in 1 van die groepen een foto voorbij komen
van een Boommarter, gemaakt vanuit een schuilhut in Maarssen.
Boommarter
Lekker dichtbij voor mij gezien vanuit Amsterdam,
maar toch had ik deze hut nooit eerder een bezoekje gebracht.
Het is namelijk niet een hut met enorme verrassingen.
Hiermee zeg ik niet dat het niets is, want de hut wordt regelmatig bezocht
door de IJsvogel en daar is zelfs een aparte duikbak voor gemaakt.
Ook zijn de Buizerds dagelijkse gasten.
In de zomer is de kans groot op jonge vosjes en met een beetje geluk zie je een
Purperreiger in het naast gelegen weiland.
Het is een hele fijne locatie voor een hoop mensen en zeker voor
de beginnende hutfotograaf.
Toch komen ook op dit soort plekken weleens
geweldige soorten voorbij.
Toen ik de eerste foto van die Boommarter zag,
gingen de alarmbellen wel rinkelen.
Ik begon de berichten op facebook beter in de gaten te houden
en zag dat de Boommarter vaker voor de hut kwam.
Wel heel onregelmatig, maar voor mij regelmatig genoeg
om een gokje te wagen.
Maar ja, die hut is meestal ver van te voren volgeboekt en
moet ik het dus hebben van een annulering.
Op 24 november check ik voor de tweede keer die dag de hut-agenda en
zie dat 29 november opeens vrij gekomen is.
Ik kijk gauw naar het weerbericht en dat lijkt er goed uit te zien.
Meteen geboekt en op 29 november reis ik af naar Maarssen.
Boommarter
Iets na 8 uur in de ochtend rij ik de parkeerplaats op en ga richting hut.
Ik had van de eigenaar al begrepen, dat de Boommarter geen zekerheidje is en
ook de tijdstippen dat het diertje voor de hut komt lopen enorm uiteen.
Normaal gesproken neem ik twee camera's mee. Eentje met een 300mm en
1 met een 400 mm lens. Vandaag heb ik ook mijn 70-200 mm f2.8 lens meegenomen.
Ik weet namelijk niet hoe dichtbij alle attributen staan en een Boommarter is best groot.
Met de 300mm lens krijg ik hem er nooit helemaal op.
Ik besluit om de 300mm lens neer te zetten en 1 camera met de70-200 mm.
De 400mm lens monteer ik op een derde schommelkop (die zijn aanwezig in de hut) en
wanneer de IJsvogel mocht komen, dan kan ik daar snel een camera aanhangen.
De reservering was inclusief twee kwarteltjes en er zijn twee plekken waar deze
vastgemaakt kunnen worden. Normaliter is dit lokvoer voor de Buizerds,
maar ik heb al besloten om iedere Buizerd die langs komt,
met een zacht geluidje te verjagen.
Ik had ook nog een paar rauwe kippenpoten meegenomen,
om wat extra lokvoer tot mijn beschikking te hebben.
Om 09:15 uur is alles in gereedheid en kan het lange wachten beginnen.
Terwijl de vele Kool- en Pimpelmezen zich tegoed doen aan de zaadjes
en tot mijn verbazing ook een jonge Waterhoen voor de hut komt,
zit ik lekker achterover in een comfortabele stoel.
Niets ontbreekt in de hut en de bezoeker wordt wat dat betreft wel verwend.
Maar goed ook, want het zal wel een hele lange dag worden........
Maar dan, nog geen uur later...........
Een Boommarter voor de hut.
Het dier is enorm op zijn hoede en ik beweeg zou rustig mogelijk.
Boommarter
Omdat ik nog helemaal niet gerekend had op een bezoekje van de Boommarter,
zat ik nog op de stoel achter mijn camera met 300mm lens.
En daarmee krijg ik de Boommarter niet helemaal op de foto.
In eerste instantie beklimt de Boommarter de grootste stronk,
waar normaliter de prooien worden vastgemaakt voor de Buizerd.
Maar daar heb ik een tweetal rauwe kippenpoten opgehangen in
de hoop dat de Boommarter ook deze wel lekker vindt.
Maar hij trekt zijn neus ervoor op en gaat op zoek
naar het Kwarteltje, dat ik vastgemaakt had aan de dichtsbijzijnde stronk.
De Boommarter scheurt aan het Kwarteltje en ik hoor de botjes kraken in de hut.
Nou had ik het Kwarteltje met tie-wraps aan de vleugeltje vast gesnoerd,
maar als ik de Boommarter zie scheuren, dan weet ik al dat het Kwarteltje
het niet lang vol zal houden.
Binnen 20 seconden heeft de Boommarter het grootste deel van
de Kwartel los gescheurd en gaat ermee vandoor.
Ai, dat had ik toch beter vast moeten maken.
Maar de vleugeltjes en wat restjes zitten nog vast,
dus ik heb goede hoop dat de Boommarter terugkomt.
Boommarter
Nu de Boommarter weg is, verhuis ik snel naar de bureaustoel achter de
camera met de 70-200 mm lens en wacht in spanning af.
Niet veel later is de Boommarter terug en inspecteert deze eerst de grotere
boomstam waar meestal de prooien voor de Buizerd vast worden gemaakt.
Maar daar hangen nu alleen twee rauwe kippenpoten en daar haalt hij zijn neus voor op.
Dus gaat hij snel naar het stammetje dat een stuk dichterbij de hut staat
en waar ik de eerste prooi vast gemaakt had.
Boommarter
De laatste restjes worden ter plekke opgegeten.
Nu ik met mijn 70-200 mm lens fotografeer,
krijg ik meer van het dier in beeld.
Wanneer de Boommarter even later is verdwenen en
ik mijn foto's bekijk, realiseer ik hoe dom ik ben geweest.
Omdat ik altijd met lenzen met vaste brandpuntsafstand fotografeer,
ben ik niet meer gewend om in- en uit te zoomen.
Ik realiseer mij dat ik de lens op 200mm heb laten staan en
dat ik eigenlijk ietsje uit had moeten zommen.
Dom, dom, dom......
Boommarter
Boommarter
Nadat alle restjes op zijn gegeten, klimt de Boommarter bovenop
het stammetje en bekijkt de omgeving.
Was het diertje bij zijn eerste bezoekje nog enorm op zijn hoede en
hield hij mij goed in de gaten, nu weet hij dat ik geen gevaar vormt.
Hij houdt me wel constant in de gaten, maar is allesbehalve angstig.
De Boommarter loopt een rondje en merkt dat er niets meer te eten is.
De rauwe kippenpoten, die ik opgehangen had, en de uitgesmeerde vogelpindakaas
werden niet gewaardeerd door deze Boommarter.
werden niet gewaardeerd door deze Boommarter.
Wanneer de Boommarter verdwijnt, wacht ik nog even af.
Hij kan natuurlijk nog terugkomen he.
Na een kwartiertje wachten vind ik het wel best en verlaat de hut.
Het tweede Kwarteltje krijgt een mooi plekje, maar deze keer gebruik
ik 4 tie-wraps om het vast te maken.
Ik trek ze allemaal zo strak, dat het kwarteltje met
geen mogelijkheid snel los te krijgen is
En dan begint het wachten weer.
Boommarter
Er hangen twee Uilenkasten voor de hut en ik had al gehoord,
dat de Boommarter de Steenuilenkast had gekraakt.
Op zich is dat opmerkelijk, omdat er een plankje achter de ingang zit,
dat ervoor moet zorgen dat Marterachtige niet in de kast kunnen komen.
Deze Boommarter heeft echter een manier gevonden om die
hindernis te omzeilen.
Omdat mij verteld was dat de Boommarter in deze Steenuilenkast logeerde,
hield ik de opening de gehele dag goed in de gaten.
Iets na 1 uur kijk ik weer even naar de kast en zie iets in het gat.
Door de camera heen kijkend, zie ik het koppie van de Boommarter.
Boommarter
Hij blijft een paar minuten naar buiten kijken en vooral in de richting van dat rare hutje.
Wanneer hij meent dat de kust veilig is, klimt hij uit de kast en dan begint
het natuurlijk spannend te worden.
Komt hij namelijk het tweede Kwarteltje ophalen?
In eerste instantie verplaatst hij zich naar rechts en raakt hij
uit mijn zicht. Een paar minuten later zie ik hem weer in de bomen en
deze keer kan ik hem goed volgen tijdens zijn tripje door de bomen.
Gelukkig zit er bijna geen blad meer aan de bomen en kan ik
de Boommarter heel mooi observeren.
Het is best een groot dier en ik verbaas mij hoe makkelijk
hij zich verplaatst via de stammen en over de takken.
Niet zo snel als een Eekhoorn, maar hij komt aardig in de buurt.
Ik besef mij dat dit niet iets is wat ik ooit nog een keertje zal zien en
zit volop te genieten van de capriolen van de Boommarter.
Wat een feest.
Boommarter
Dan zie ik vanuit mijn ooghoek, de Boommarter aan de rechterkant
vanachter de hut op zijn dooie gemakkie richting de grote stronk hobbelen.
Deze keer ben ik beter voorbereid en zoom een klein beetje uit en op 180mm
krijg ik een mooier totaalbeeld. Alleen wordt de achtergrond iets onrustiger.
Nou ben ik qua scherpte niet zo heel tevreden over deze 70-200mm f 2.8 lens en
mijn camera is nou ook niet optimaal met hogere ISO-waarden.
Eigenlijk is 800 ISO het maximale, maar het is zulk grijs weer,
dat ik de ISO toch ietsje hoger moet zetten.
Met ISO 1000 en een diafragma van F4 krijg ik een sluitertijd van 1/350ste.
Hiermee lukt het prima om de stilzittende Boommarter te fotograferen,
maar alle actiefoto's konden toch wel de prullenbak in.
Boommarter
Ik merk direct dat ik het Kwarteltje deze keer een stuk beter vastgemaakt heb.
Omdat het Kwarteltje buiten beeld (aan de achterkant van de stam) is vastgemaakt,
is de Boommarter vaak buiten bereik van mijn camera.
Maar wanneer hij wel eventjes mooi poseert,
ratelt de camera lekker door.
Ik hoop dat het zonnetje nog een klein beetje doorbreekt en de kleuren
iets sprekender worden, maar dat is tegen beter weten in.
Af en toe weet de Boommarter een stukje los te krijgen van de prooi en
loopt dan uit beeld om dat ergens te verstoppen.
Ik heb begrepen dat de Bosuilenkast gebruikt wordt als proviandkast.
Natuurlijk is het heel leuk om de Boommarter als publiekstrekker bij
een hut te hebben, maar de Bosuilen zullen er niet meer broeden.
Boommarter
Iedere keer wanneer de Boommarter weer voor de hut komt,
kan ik wat afwijkende plaatjes maken.
Helaas staan er erg veel stronken en takken op de setting,
waar de Boommarter aldoor achter verdwijnt.
Ik hou van een wat rustigere setting, zodat het ook wat
makkelijker anticiperen is waar de vogels komen.
Maar je moet omgaan met wat er aanwezig is en
wanneer je dit in een bos tegenkomt, moet je ook omgaan met de omgevingsfactoren.
Boommarter
Af en toe schrikt de Boommarter ergens van en volgt er wat meer actie.
Of wanneer de Boommarter van de grote stronk afspringt, zou dat
voor leuke actiefoto's kunnen zorgen.
Maar helaas heb ik te lange sluitertijden en probeer ik het toch,
tegen beter weten in weliswaar.
Zoals aan bovenstaande foto te zien is, is de bewegingsonscherpte
zodanig groot dat dit niet meer te herstellen valt met wat verscherping in de nabewerking.
Boommarter
Maar de Marter overwint toch iedere keer zijn angst,
want dat Kwarteltje is toch wel heel verleidelijk.
Boommarter
Ik was een tijdje bezig geweest met het vastmaken van het tweede Kwarteltje,
maar dat werpt nu wel zijn vruchten af.
De Boommarter moet enorm zijn best doen om de prooi helemaal
te veroveren.
Boommarter
Het duurt nu in totaal zo'n 12 minuten voordat het hele Kwarteltje verdwenen is.
Boommarter
Ik had al contact gehad met de eigenaar en hij zou later nog een derde Kwarteltje brengen.
Je wilt natuurlijk wel het onderste uit de kan halen in die paar uurtjes.
De Boommarter verdween uit het zicht toen hij het laatste stukje naar binnen had gewerkt,
Eindelijk tijd voor een kopje koffie en een broodje.
Maar mooi niet.
Terwijl ik de koffie aan het inschenken ben,
zie ik tot mijn grote verrassing de Boommarter weer verschijnen.
Nou had ik aan de kleine stronk nog een kippenpoot vastgemaakt en
hoop nu dat hij die toch aantrekkelijk vindt.
Maar hij schenkt er geen enkele aandacht aan.
Dat vond ik toch wel erg verrassend.
Maar in plaats daarvan gaat hij nog even de hele setting langs
om te checken of er toch niet nog ergens wat lekkers hangt.
Boommarter
Hij hobbelt rustig van rechts naar links, verdwijnt af en toe uit beeld
en komt daarna weer gewoon tevoorschijn.
Bizar dat zo'n nachtdier hier zo rond loopt te scharrelen.
Ik ben er overigens wel van overtuigd dat het helpt, dat ik alleen ben en
ik dus geen enkel geluid produceer behalve het geluid van de camera.
Verder probeer ik de lens zo vloeiend mogelijk mee te bewegen.
Boommarter
Door de aanwezigheid van de vele stronken is het lastig om
de Boommarter in het vizier te houden.
Aan de andere kant zorgt het wel voor afwisselende beelden.
Boommarter
Inmiddels is het 13:30 uur en ik besef mij dat het bijna niet beter kan worden
en dat ik enorm in mijn handen mag knijpen met deze kansen.
Ik hou de facebookpagina nog steeds in de gaten en aan de foto's te zien
die de dagen erna gemaakt zijn, komt de Boommarter zeker niet iedere dag voor de hut.
De bezoekjes zijn ook duidelijk een stuk korter en
dat komt denk ik, omdat de Kwarteltjes niet goed vastgemaakt worden.
Tsja, dan is het snel einde verhaal natuurlijk.
Rond een uur of 2 wordt het derde Kwarteltje gebracht.
Snel maak ik het vast en hoop op een derde bezoekje.
Buizerd
Maar dan grote paniek bij al het kleine grut voor de hut.
Ik zie een Buizerd overvliegen en deze landt in een boom op een meter of 40 afstand.
Nou vind ik een Buizerd een beetje een lompe vogel en niet bepaald fotogeniek.
Hij is natuurlijk wel imposant wanneer hij op een meter of 10 afstand zit.
De Buizerd wacht rustig af en schat in of de kust veilig is.
Wanneer hij het veilig genoeg vindt, wordt de vlucht richting
de stronk met Kwarteltje ingezet.
Maar het is nog betrekkelijk vroeg en ik hoop nog op de Boommarter.
Een kuchje is genoeg om de Buizerd te verstoren.
Buizerd
Inmiddels verstrijkt de tijd en ik begin te vermoeden dat de Boommarter vol gevreten is
en niet langs komt voor een derde ronde.
Wanneer ik rond 16:00 uur de Buizerd weer zie verschijnen,
laat ik de vogel gewoon zijn gang gaan.
Scheelt mij ook weer opruimen straks en het dier heeft ook honger.
Buizerd
Nadat de Buizerd genoeg gegeten heeft en vertrekt,
is het voor mij ook het teken om in te pakken.
De hoeveelheid licht neemt snel af en het zal snel donker zijn.
Het was een geweldige dag natuurlijk.
Hoe vaak krijg je overdag een Boommarter te zien?
Voor mij nu de tweede keer, maar het blijft bijzonder.
Helaas geen duikende IJsvogel, maar daar had ik het toch te druk voor.
Ik ben benieuwd of ik deze winter nog een kansje krijg,
maar de hut heeft voorlopig geen vrije dagen meer.
Maar ik hou het in de gaten, alleen niet meer zo fanatiek.
In 2025 heb ik de Valk Roofvogels in Lunteren een
paar keer bezocht.
Dit heeft zoveel mooi materiaal opgeleverd, dat ik er waarschijnlijk twee blogjes over ga maken.
In Deel I oa:
De Havik
Tot de volgende keer,
René
