"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 21 oktober 2025

Vakantie Frankrijk 2025

 

Groene Leguaan

Sinds de kinderen uit huis zijn en niet meer meegaan op vakantie,
is er voor ons een en ander veranderd.
Gingen we met de kinderen altijd drie weken naar 1 bepaalde camping,
omdat het voor hun fijner is om op 1 plek te verblijven, maar daar
is nu geen noodzaak meer voor.
Dus hebben we een paar jaar geleden besloten om met de caravan
niet op 1 plek te blijven. De eerste keer waren het twee campings en 
de tweede keer waren het er drie.
Dit jaar besloten we om een trektocht te maken via de regio's
Normandië, Bretagne, Pays-de-la-Loire en  Nouvelle-Aquitaine.
In 3 weken tijd, 8 campings in 8 departementen.

In de laatste paar jaar hebben wij onze kampeer-uitrusting zodanig
aangepast dat opzetten en afbreken een half uurtje duurt.
Het meeste werk is iedere keer de caravan goed waterpas zetten.

Startpunt Normandië

Via de enorme Pont de Normandie steken we de Seine over en komen
bij de tweede camping aan, waar we drie dagen zullen blijven.
De overnachtingscamping was in Poix-de-Picardie maar telt eigenlijk niet mee.

Ik heb altijd al eens de invasiestranden en historische WW2 plekken
willen bezoeken, maar het is er nooit van gekomen.
Het weer in Normandië is geen zekerheidje en dus ga je daar niet met kinderen heen op vakantie.

Monument Les Braves Omaha Beach

Omdat onze tijd toch een beetje beperkt is, kunnen we niet alle invasiestranden bezoeken.
Omaha Beach is de meest bekende met de meest herkenbare monumenten en die plek
willen we zeker bezoeken. Voor de rest zien we wel waar we langskomen.

Wanneer je alleen zo'n foto ziet, dan zegt dat niet zo heel veel.
Maar wanneer je daar staat, dan gaat er wel iets door je heen kan ik je vertellen.

Monument Omaha Beach

Lopend over het strand voel je gewoon de spanning die hier hangt.
Je kunt dat niet beschrijven, maar het maakt een enorme indruk op mij.

Natuurlijk zijn er in de menselijke geschiedenis heel veel enorme 
veldslagen geweest zowel op land als op de zee,
maar de invasie van de geallieerde op 6 juni 1944 is 1 van de meest recente.
En uiteraard de belangrijkste voor onze huidige vrijheid.

Omaha Beach is waarschijnlijk de meest bekende,
omdat op dit strand de Amerikanen geland zijn (en op Utah Beach) en
hier enorme verliezen geleden hebben.

Amerikaanse Begraafplaats

Na het bezoek aan Omaha Beach staat de Amerikaanse Begraafplaats op het programma.

Amerikaanse Begraafplaats

Ook deze plek is zeer indrukwekkend, maar qua gevoel heel anders dan het strand.
Er heerste hier een gevoel van rust en vrede,
terwijl op het invasiestrand een enorm drukkende en gespannen sfeer hangt.

Het is heel vreemd om dit te voelen en ook lastig te beschrijven.
Wanneer je vanaf de begraafplaats naar het lager gelegen strand kijkt,
zie je pas goed waar de soldaten op losgelaten werden.

De doodsangst bij die kinderen (want dat waren het) moet gigantisch geweest zijn.

Amerikaanse Begraafplaats

Er liggen 9.387 soldaten begraven en de namen van nog eens 1.557 soldaten
zijn ingegraveerd in de tuin der vermisten.

Amerikaanse Begraafplaats

Op de meeste graven staat een kruis, maar er worden ook graven gemarkeerd
door een Davidster of een halve maan.
Op sommige plekken kun je tussen de graven door lopen en lezen
wat er op de kruizen staat.

Meestal jonge mannen die gestorven zijn voor onze vrijheid in
een gevecht tegen het nazisme en fascisme.
Omdat de mens helaas nooit leert van zijn geschiedenis,
zien we dat nu weer de kop opsteken.

Overal in de regio wordt je herinnert aan de tweede wereldoorlog en de invasie.
Bunkers, die ingericht zijn als museum, straatnamen die verwijzen naar de bevrijding,
diverse musea met foto's en filmvoorstellingen, tanks en ander militair materieel
dat opgesteld staat. Plekken waar beroemde gebeurtenissen plaats hebben gevonden en
die in meerdere films te zien zijn.

De volgende camping ligt in het departement Manche in de regio Normandië.
Het doel is 1 van de grootste toeristische attracties van Frankrijk.

Le Mont Saint-Michel

De enige dag van de vakantie dat we heel vroeg opstaan.
De camping ligt op 10 km afstand van de Abdij en deze gaat om 09:00 uur open voor de toeristen.
We zijn om 07:15 uur op de grote parkeerplaats, zodat we om 07:30 uur in 
de eerste pendelbus plaats kunnen nemen om de laatste 2 km te overbruggen.

Ik wil hier heel graag als 1 van de eerste aanwezig zijn,
want het is een enorme publiekstrekker.
Wat later op de dag stromen de kleine straatjes vol met toeristen en
dat wil ik graag vermijden.

Zittend op de voorstoel in de bus kan ik een foto maken van het rotseiland
zonder al die hinderlijke toeristen die rondlopen.

Le Mont Saint-Michel

En uiteraard een zelfde soort foto maar dan buiten de bus geschoten.
Net op tijd allemaal want een paar minuten later lopen de eerste toeristen
richting de rots.

Het roiseiland ligt in een baai en het verschil tussen eb en vloed is erg groot.
Het schijnt nergens in Frankrijk groter dan hier.
Via een grote loopbrug blijft het eiland bereikbaar.

Le Mont Saint-Michel

Het dorpje op het rotseiland bevat nauwe straatjes die
leiden naar de Abdij bovenop de berg.
Er moet een hoogteverschil van 80 meter in korte tijd overwonnen worden
om in de abdij te komen en dat is best een klim kan ik je vertellen.

Zeker wanneer je bij de abdij staat te wachten tot deze opengaat en
blijkt dat je nog eens een zooitje trappen op moet klimmen.

De nauwe straatjes worden al snel bevolkt door hordes toeristen.
Omdat ik daar niet zo van hou, probeer ik op dit soort
locaties altijd een beetje vroeg aanwezig te zijn.

Inmiddels is het hele rotseiland 1 grote toeristische attractie.
In bijna ieder huis zit of een souvenirwinkel, een hotel of een restaurant.

Le Mont Saint-Michel

De Abdij gaat om 09:00 uur open en het advies is om online een kaartje te kopen.
Dat scheelt weer wachten in de rij.

En het advies is tevens om vroeg te gaan.
Dan loop je niet in mensenmassa's en is het gewoon mooier allemaal.

Binnentuin Abdij

In de binnentuin staat een afschuwelijk kunstwerk.
Een soort enorme discobal.
Het kostte wat moeite, maar ik heb het op bovenstaande foto weggepoetst.

Le Mont Saint-Michel

Hier is goed het hoogteverschil te zien dat overbrugt moet worden.

Molen

Op de terugweg naar de camping toch nog even gestopt bij dat leuke molentje.

Zo, dat was het culturele gedeelte van het vakantieblog.

In de middag staat een bezoekje aan Alligator Bay op het programma.

Reuzenschildpadden

Het is een bescheiden reptielenpark, maar erg leuk om te bezoeken.
De paartijd van de Reuzenschildpadden was bezig en dat was duidelijk te horen.

Het mannetje slaakt contant harde kreten en het paar gaat langzaam het gehele verblijf door.

Net of het mannetje een karretje voortduwt.
De paring duurt wel 4 tot 5 uur. Pfffffff.

Reuzenschildpadden

Er waren trouwens meerdere paartjes tegelijkertijd bezig met een paring.
Het is best een grappig gezicht om zo'n mannetje kreunend en steunend,
half bovenop het vrouwtje en dan samen heel langzaam door het verblijf heen te zien strompelen.

In verschillende binnenverblijven huizen Slangen, Leguanen en Hagedissen en
dan is er nog een enorm verblijf voor diverse Krokodillen, Kaaimannen en Alligators.

Leguaan

Omdat het licht in de verblijven beperkt is, gebruikt ik een groot diafragma en
dat zorgt dan wel voor een kleine scherptediepte.

Groene Boompython

Door de ISO-waarde op te schroeven naar 1600 krijg ik nog een sluitertijd van 1/100.
Mijn camera is echter niet op zijn best met iso-waarden hoger dan 800.

Gilamonster

Meestal is het met Reptielen zo, dat ze maar een beetje liggen of hangen te slapen.
De Leguanen daarentegen zijn behoorlijk actief.

Groene Leguaan

Prachtige dieren vind ik het en ze zijn een duidelijke inspiratie voor de mythische Draken.44 

Dan naar het verblijf voor de Krokdillen, Kaaimannen en Alligators.
En we vallen met onze neus in de boter, want er wordt net gevoerd.

Nijlkrokodillen

Voor iedere soort is er een apart bassin.
Sommige exemplaren zijn enorm en je moet ze zeker niet tegenkomen in het wild.
Grappig om te zien hoe ze gewoon over elkaar heen lopen.

Nijlkrokodillen

Nijlkrokodillen

Wanneer twee enorme Nijlkrokodillen op hetzelfde stuk vlees afkomen,
hoop je als toeschouwer dat beide gaan rollen om de homp vlees te bemachtigen.

Maar het achterste exemplaar had waarschijnlijk niet zo heel veel honger,
want hij liet het stuk vlees al snel los.
Drie keer schrokken en de homp vlees was verdwenen.

Kaaiman

Uit Florida komt de Kaaiman.
Tijdens onze huwelijksreis hebben we een trip gemaakt met een moerasboot in de Everglades
en daar zagen we tientallen wilde exemplaren. Heel indrukwekkend was dat.

Nijlkrokodil

De bijtkracht van een Nijlkrokodil is enorm en 1 van de sterkste in het dierenrijk.

De volgende dag wordt de reis wordt vervolgd naar Bretagne.
Eerst in Noordwestelijke richting en 5 dagen later in Zuidwestelijke richting.

Meer daarover in het volgende deel en daarin ook bezoekjes
aan twee grote eilanden waar we vogelreservaten bezochten.

Met oa deze:

Zwarte Ibis

Tot de volgende keer,
René

zondag 28 september 2025

Vogelkijkhutten in Emmen Deel II

 

Witkopstaartmees

In beide volières zitten veel verschillende soorten vogels.
In principe is er van iedere soort een paartje, want er wordt natuurlijk wel mee gefokt.
De eigenaar is knettergek van vogels en je kan echt urenlang met hem
ouwehoeren over vogels. Hij heeft een enorme kennis en kan prachtig vertellen.
Het is ook nog eens ontzettend leerzaam, want de man
weet echt enorm veel van vogels.

Hij kan op zijn gemakkie lekker in 1 van de hutten gaan zitten en
gewoon genieten van zijn vogels.
Natuurlijk zijn het dieren in gevangenschap, maar als je
er een keertje geweest bent, kun je zien dat de vogels vertroeteld worden
en dat ze behoorlijk natuurlijk gedrag kunnen vertonen.
Ze vliegen vrij rond in de volières, baltsen, paren en brengen hun jongen groot.

Menig huisdier in Nederland heeft het veel slechter.
Honden die bijna de hele dag op drie hoog moeten verblijven en
heel kort uitgelaten worden op straat. Of een konijn in een klein hokje die
na een jaar ergens in een park wordt losgelaten.
Maar daar gaat het nu niet om.

Azuurmees

De wat grotere soorten zoals Dodaars, Middelste bonte Specht, Bijeneter en
Wielewaal zijn betrekkelijk makkelijk te zien.
De kleinere soorten daarentegen zijn een echte uitdaging.

Allereerst om ze te zien, want zoals al eerder gezegd is de volière enorm groot, maar op
een hoop plekken ook nog dicht begroeid. Het oogt erg natuurlijk allemaal.
Daarna de opgave om ze te fotograferen.
Natuurlijk kunnen de vogels niet ver weg vliegen,
maar ze kunnen wel enorm lang uit beeld blijven.
Ik wilde heel graag een paartje Vuurgoudhaantjes op de foto zetten
en heb urenlang in de heidehut gezeten om ze in ieder geval te zien.

Eén keertje zag ik er eentje in het dennenboompje,
maar de vogel verstopte zich ook direct weer.

Het voordeel van de heidehut is dat er veel mooie soorten te zien zijn.

Jonge Blauwborst

Ik was er dus medio juni en dat is dé tijd om jonge vogels te zien.
Het stikte ervan.
De jonge Hoppen zijn uitgebreid aan bod geweest en
in het vorige blog was ook plek voor een jonge Middelste Bonte Specht.

De Blauwborsten hadden ook een aantal jongen voortgebracht en
om de haverklap kwam er eentje tevoorschijn en liet zich mooi bekijken.

Blauwborst vrouw

Het vrouwtje van de Blauwborst is een onopvallende vogel en net als 
in het wild, bijna niet vrij voor de lens te krijgen.
Soms heb je geluk en komt ze even mooi in beeld.

Een vogel welke ik vaak in de vrije natuur heb mogen fotograferen,
net als het uit volle borst zingende mannetje.

Blauwborst man

Maar omdat de rietpluimen hier ontbreken, levert het toch een minder aansprekende foto op.
Wegens het gebrek aan concurrenten zal een mannetje ook niet snel zijn
oranje staartveren spreiden en dat is dan wel weer jammer.

De heidehut is de achterste hut in de Bijeneterkooi.
Hoewel de gehele volière 1 open ruimte is, zijn
de drie biotopen zeer verschillend.

Die van de heidehut spreekt mij het meest aan en daar heb ik dan ook
veel tijd doorgebracht.
Het heeft een open karakter, maar wel met een aantal dennenbomen erin.

Kleine Bonte Specht (man)

In dat gedeelte is de Kleine Bonte Specht af en toe zeer goed te zien.
De vogel heeft zijn naam niet zo maar gekregen,
want het is echt de kleinste van de Bonte Spechten.

Zijn de Grote en de Middelste voor de leek misschien lastig uit elkaar te houden,
de Kleine daarentegen is direct herkenbaar.

Kleine Bonte Specht (vrouw)

Het mannetje heeft een rode kruin en die ontbreekt bij het vrouwtje.

Toen ik hier vorig jaar in medio mei was, hadden ze op
een mooi zichtbare plek een nest uitgehakt en daarin zaten
toen nog twee jongen.

Zo'n kans krijg je in het wild natuurlijk niet zo snel en ik heb
toen een aantal voermomentjes kunnen fotograferen.

Kleine Bonte Specht

De Dennenboompjes zijn erg aantrekkelijk voor een aantal soorten,
die je ook in de Naaldbossen in de vrije natuur ziet.

Een paartje Kuif- en Zwarte Mezen met jongen zijn af en toe even te zien.

Maar een soort die zeldzaam is in de Nederlandse natuur zit ook graag in de Naaldboompjes.

Blauwstaart

De Blauwstaart is jammer genoeg nog niet in het volwassen kleed en
doet zijn naam nog niet echt eer aan.

Het vogeltje laat zich regelmatig mooi zien en
is ook nog eens een fijne soort om te fotograferen.
Twee keer heb ik geprobeerd om deze soort in het wild te fotograferen en
beide keren was de vogel net weer doorgetrokken.

Blauwstaart

Een andere wenssoort om in het wild te fotograferen is de Ortolaan.

Ortolaan (vrouw)

Maar ook dit is een zeldzaamheid in Nederland en wordt meestal alleen
gehoord tijdens de vogeltrek.
Ik begreep van de eigenaar dat er in 2026 ook een mannetje bij zal komen.

Jonge Nachtegaal

Een andere vogel die je in het wild meestal alleen hoort is de Nachtegaal.
Een volwassen vogel had ik al vaker gefotografeerd, maar een jonge vogel nog nooit.

Jonge Zwarte Mees

Het leuke van deze plek is dus dat er van (bijna) iedere soort een paartje is.
Voor de vogels maakt het qua voortplanting niet uit of ze in een kooi zitten en
er vliegen dan ook heel veel jonge vogels rond.

Jonge Kleine Plevier

Door het gebrek aan predators worden de meeste jongen ook groot.
Ik zie bv vier jonge Kleine Plevieren en in het wild mag je blij zijn
wanneer er 2 van de 4 vliegvlug worden.

Ik heb begrepen van de eigenaar dat vogels uit gevangenschap niet zomaar 
losgelaten mogen worden in de natuur.
Dat is strafbaar. 

Draaihals

De Draaihalzen zitten zowel in de Bijeneterhut als in de Themahut.
In het wild heb ik ze meermaals mooi voor de lens gehad en zijn ze vaak makkelijk
te spotten, mits je weet op welke plek er eentje zit. Vaak foerageren ze op oude landweggetjes
waar ze insecten uit de spleten in het wegdek halen.

In de hutten zijn ze lastig te fotograferen. Meestal zitten ze ergens bovenin op
lelijke plekken. Als ze eens lager komen, dan is het vaak een zoekplaatje.
De Draaihals is zo goed gecamoufleerd, dat hij lastig te zien is.

Kleine Zwartkop

Niet alleen in de Bijeneterhut zitten bijzondere soorten.
In de Themahut zitten er ook diverse, maar ook die zijn lastig te fotograferen.
Meestal zitten ze in de aanwezige struiken en als ze als eens vrijzitten,
zijn ze ook vaak binnen twee tellen weer verdwenen.

Maar heel soms blijven ze net lang genoeg zitten voor een leuk plaatje,
zoals hierboven bij de Kleine Zwartkop.

Sperwergrasmus

En hetzelfde geldt voor de Sperwergrasmus.
Hetzelfde takje en bleef ook net lang genoeg zitten voor 1 foto.

Nog zo'n zeldzaamheid in Nederland maar eentje die wel vaker goed in beeld was:

Balkankwikstaart

De Balkankwikstaart is soms te bewonderen als dwaalgast in Nederland.
Dan heb je het over zo'n 4 verschillende vogels in de laatste 4 jaar.
Een zeldzaamheid dus.

Roodkeelnachtegaal

Alweer bijna 10 jaar geleden stond de vogelaarswereld in Nederland en omstreken op zijn kop.
In een tuin in het dorp Hoogwoud in Noord-Holland werd een Roodkeelnachtegaal ontdekt.

Zo'n drie maanden lang was het er een stormloop aan vogelaars en fotografen.
Gelukkig zat het vogeltje in een tuin van mensen die het prachtig vonden
om iedereen ervan te laten genieten.
Mensen mochten 1 voor 1 even binnenkomen en de vogel zien en/of vereeuwigen.

Roodkeelnachtegaal

Na 3 maanden vertrok het vogeltje en sindsdien is er geen nieuw exemplaar
gezien. Deze vogel was samen met de Sperweruil in Zwolle en
de Notenkraker van Wageningen wel een enorme knaller.

Eens in de zoveel tijd komen er op 1 of andere manier tot vogels hier,
waarvan je je afvraagt hoe dat eigenlijk mogelijk is.

In de Themahut zitten ook wat algemenere zangvogeltjes.

De volgende zit er een beetje tussenin.

Witkopstaartmees

De gewone Staartmees komt best wel veel voor in Nederland.
De Witkoppige-Staartmees een heel stuk minder en nog zeldzamer is
de Witkopstaartmees met een volledig witte kop.

Witkopstaartmees

De Witkopstaartmees wordt voornamelijk in de winter gemeld op waarneming.nl,
maar er zijn zeker ook exemplaren die hier het hele jaar verblijven

Witkopstaartmees

Ziet de gewone Staartmees er al uit als een bolletje wol,
de Witkop heeft dat uiterlijk nog meer dankzij die witte kop.
Mooi vogeltje, maar erg lastig om te fotograferen.

Gelukkig bleef de vogel deze keer ongeveer een halve minuut
betrekkelijk rustig op 1 tak zitten.

Baardman

Een ander opvallende vogel in de themahut is de Baardman.
Ook van deze soort is er een paartje en beide lieten zich uitgebreid bekijken.

Maar vanwege het ontbreken van rietpluimen was ik in eerste instantie niet geïnteresseerd.

Totdat het mannetje zijn verenpak begon te ordenen

Baardman

Dat zorgde voor wat grappige houdingen en zo had ik de Baardman
niet eerder gefotografeerd.

Nadat de Baardman kort in bad geweest was, ging hij er ook nog even mooi voor zitten.

Baardman

Even lekker uitschudden en de Baardman kon er weer tegenaan.

Zoals ik in het vorige blog al schreef,
is er ook een gewone fotohut op het terrein.
De paar uurtjes die ik daar doorbracht, waren ook best succesvol.

Fitis

De Fazant, Groene Specht, Grote Bonte Specht en Appelvink zijn al
in de twee eerdere blogs aan bod gekomen, maar er was nog veel meer te zien.

Klein spul komt er zat en ik zat eigenlijk te hopen op de Geelgors.
Een soort die in het Westen niet voorkomt en dus iedere keer wanneer ik
oostwaarts ga een soort waarvan ik hoop dat ik hem te zien krijg.


Gekraagde Roodstaart

De Gekraagde Roodstaarten hebben ook jongen.
De vader laat zich 2x even heel snel zien, maar 2 jonge Gekraagde Roodstaarten
zijn bijna constant aanwezig.

Gekraagde Roodstaart

Goudvink

Meestal ben ik blij met 1 Goudvink gedurende de dag, wanneer ik ergens fotografeer,
Bij deze hut wordt je er af en toe knettergek van.
Soms wel drie mannetje tegelijk en al snel begin je te denken:
"O nee, weer een Goudvink".
Echt waar hoor.

Goudvink

Pimpelmees

Zwartkop

Een paartje Zwartkoppen lieten zich ook regelmatig zien.
Het mannetje was erg schuw, maar het vrouwtje trok zich nergens iets van aan.
Mooi vogeltje ook

Zwartkop

Zo, dat was het dan.
Een lang blog met veel foto's, maar ik wilde geen Deel III maken.
Alhoewel dit eigenlijk natuurlijk wel het derde deel is, want
het blogje over de Hoppen was in principe Deel I.

Helaas dus ook meteen de laatste foto's vanuit de vogelkijkhutten in Emmen.
Ik heb me daar een aantal keren uitstekend vermaakt.

In een volgend blog aandacht voor foto's gemaakt
tijdens onze vakantie in Frankrijk met oa deze:

Koereiger

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html