"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 23 april 2013

De Kleine Plevier en de Dodaars

Dodaars

Kleine Plevier

Afgelopen weekend had ik het geluk dat ik op allebei de ochtenden een paar uurtjes op pad kon gaan.

Maar ja, wat kies je dan?
Ik heb een aantal vaste plekjes waar altijd wel wat leuks te zien valt, maar ik heb
ook een aantal plekjes waar alleen maar op bepaalde momenten in het jaar iets te zien valt.

Om nou al die plekjes even snel te bezoeken, is ook weer zonde van de tijd.
Want als er iets is wat ik de afgelopen tijd geleerd heb, is het wel dat je beter
langere tijd op 1 vaste plek kunt blijven, dan alsmaar rond te wandelen.
Als je tenminste alleen voor het fotograferen gaat natuurlijk.

Het voordeel van langere tijd op 1 plek blijven, is dat de dieren aan je aanwezigheid gaan
wennen en een deel van hun schuwheid verliezen.

Ik besluit om te beginnen bij een klein meertje in de omgeving van Amsterdam.
Een prachtig plekje waar bijna niemand komt en waar dus veel vogels zitten.

Dodaars

Een plekje waar 2 of 3 paartjes dodaarzen zit, soms komt de ijsvogel langs, er zwemt een krooneend, kuifeenden, ganzen, af en toe een zwaan, maar ook zangvogeltjes zijn er aanwezig.
Zo nu en dan kun je hier ook een waterral zien en het valt op dat er op dit
moment erg veel rietzangers zitten.

Dodaars met prooi

Als ik mij volledig geïnstalleerd heb, zie ik al van alles rondzwemmen in het plasje.
Maar net even te ver weg voor goede foto's. Toch nog best een leuke foto van deze dodaars,
die een prooi te pakken had en die met veel geweld dood probeerde te maken.

De dodaarzen hadden duidelijk de lente in hun bol en lieten zich constant horen.
Ook zwommen ze regelmatig heen en weer en kwamen af en toe erg dichtbij.


Als ze dan de klik van de camera hoorden, deinsden ze een beetje achteruit en gingen dan
gewoon weer door, waarmee ze bezig waren.
Tsja, dat is nou het voordeel van een goede schuilplek.

Soms doken ze heel plotseling zo vlak voor mij op dat ik moeite had, om ze
te vinden in mijn zoeker en scherp te stellen.

Zo dichtbij, dat ik ze zo uit het water kon pakken.
Maar dan wil je ze niet aan het schrikken maken en is uitzoomen er dus niet bij.

Dan ben je blij als ze iets meer afstand nemen, zodat ze er wel helemaal op passen ;-)

Helemaal erg is het als ze dichtbij beginnen te vissen.
Je hebt geen idee waar ze opduiken en als ze dan opduiken, kun je ze bijna niet vinden in de zoeker
en scherpstellen duurt dan ook altijd extra lang......
Heb je hem eindelijk in je zoeker, is de actie bijna weer voorbij......

Gelukkig nog een klein beetje actie.

Omdat het hier zo stil is, hoor je werkelijk alles.
Ik hoor wat takjes kraken op een meter of 10 bij mij vandaan.
Ik zoek naar wie of wat dat geluid heeft gemaakt en met stomme verbazing kijk ik recht in 
de ogen van een vos. De vos is ook duidelijk verbaasd, blijft staan en weet niet wat 
hij/zij met de situatie aanmoet. De vos kijkt nog eens, scharrelt nog wat rond en
terwijl ik heel rustig mijn camera zijn kant op richt, neemt hij toch maar
het zekere voor het onzekere en verdwijnt op z'n dooie gemakkie.
Die had ik hier toch helemaal niet verwacht in dit gebied,
maar meteen wordt mij duidelijk waarom de aanwezige ganzen aldoor zo onrustig zijn.

Omdat de vogels niet aldoor in de buurt zijn en het af en toe wel lang duurt
voordat je iets voor de lens krijgt, doe je ook wel eens gek
en ga je uit verveling andere onderwerpen zoeken.
Zoals deze weerspiegeling in het water of

een voorbij drijvend veertje.

Maar de dodaarzen werkten vandaag best wel lekker mee.

De rest van wat ik hier gefotografeerd heb, komt in een volgend blog.

Toen ik vorige week blauwborsten aan het fotograferen was, kwam ik daar iemand tegen die mij 
een tip gaf over de lokatie van een paartje kleine plevieren.

Ze zaten op een bouwterrein midden in Amsterdam.
Deze kleine vogeltjes probeer ik al een tijdje mooi voor de lens te krijgen, maar tot nu toe
nog zonder resultaat.

Als ik op het bouwterrein kom, begrijp ik al snel waarom ik ze nooit zag.
Ze zijn zo goed gecamoufleerd, dat je ze pas ziet als je er bijna op staat.

Ik ben ze denk ik 4 of 5 keer gewoon voorbij gelopen op een meter of 5 afstand.
Pas toen ik 1 keer binnen drie meter kwam vlogen ze op.
Als je dan kijkt waar ze dan neerkomen en rustig er naar toe wandelt en op een meter of 10
door je knieën gaat, dan trekken de pleviertjes zich weinig van je aan.

Dan langzaam maar zeker een beetje dichterbij schuifelen totdat je merkt dat ze
onrustig worden. Klein stukje achteruit en dan maar afwachten totdat ze
vanzelf dichterbij komen.

Jammer genoeg was het al wat later en moest ik snel naar huis.
Gelukkig een paar plaatjes rijker, maar nog zeker niet de beelden die ik voor ogen had. 
Eindelijk ging het pleviertje ergens zitten, waar geen bouwafval lag.

Omdat het licht ook al minder werd, besloot ik naar huis te gaan en een andere keer terug te komen.

Toen ik daar een paar dagen later weer kwam, was de teleurstelling groot toen ik
bemerkte dat het bouwterrein volledig was afgesloten.

Tsja, zo zie je maar weer. Je moet je kansen optimaal benutten als ze zich voordoen, want
misschien krijg je geen tweede kans.

Maar nieuwe kansen dienen zich ook weer snel aan, want tijdens een kort verkenningstochtje
in de buurt van mijn huis, zie ik op een klein braakliggend stukje land iets bewegen.

Verrek!
Een kleine plevier.

Als je éénmaal maar weet waar je op moet letten, ga je het pas zien.


Het mooie van deze plek is, is dat het toch wel afgelegen ligt en ze zijn vergeten om het hek
van het terrein af te sluiten.

Dus de volgende dag ga ik terug naar de bewuste plek en heb binnen no time de
kleine pleviertjes gevonden. 
Wel moet ik voorzichtig over het terrein lopen, want misschien hebben ze al eieren.
Deze eieren zijn zandkleurig en dus zie je ze zo over het hoofd.

Maar ik heb niet het idee dat ze al aan het broeden zijn, maar houdt er wel rekening mee.

De omstandigheden op dit terrein zijn stukken beter, dan op het bouwterrein midden in Amsterdam.
Een paar kleine plasjes zorgen voor leuke plaatjes.

Maar omdat er een aantal plekken zijn, waar ze eten kunnen vinden, kan ik niet op 1 plek
blijven liggen. Ik moet de pleviertjes wel opzoeken.

Maar als je het rustig aan doet, gaat dat toch wel erg gemakkelijk.
Ik kan alleen niet binnen een straal van 7 meter komen, want dan worden ze echt onrustig.
Dan maar iets verder weg blijven en hopen dat ze ietsje dichterbij komen.


Zoek de 2 kleine pleviertjes.....



Heerlijk als ze gaan staan, waar je ze zo graag wilt hebben.

Nou maar hopen dat ze succesvol gaan broeden, zodat ik over een maandje
hele kleine kleine pleviertjes kan fotograferen.


In een volgend blog de rest van de foto's van deze twee ochtendjes.

Zoals deze wintertaling:

Tot de volgende keer,
René



18 opmerkingen:

  1. Wat maakt jij toch buitengewoon mooie serie,s Renè dit is gewoon om te smullen.Dodaards en kleine plevier,s en dat zo vlak bij huis.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Geweldige serie heb je weer gemaakt René.
    De dodaars zijn werkelijk geweldig, hier word je blij van.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Die dodaars is toch werkelijk een prachtige eend als hij zo op kleur is. Heel mooi dat je hem zo dicht voor de lens hebt gekregen. Je ziet het oog zo mooi duidelijk met het licht erop.
    De tweede kleine plevier heb ik op de zoekfoto gevonden, al was het lastig. Ik kan me voorstellen dat je ze niet zomaar zag, maar uiteindelijk heb je een aantal mooie foto's van ze kunnen nemen.
    Gr. Elly

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Man hoe krijg je het voor elkaar, steeds weer zulke bijzondere plekjes die je de kans geven prachtige foto's te maken. Een kans die je duidelijk weer met beide handen hebt aangegrepen. Hoe herkenbaar is het overigens dat je bepaalde momenten mist, te laat bent met scherpstellen e.d. Ach, als je volop kansen krijgt komen de mooie platen toch wel. Het lukt niemand om iedere kans te benutten, hoe graag je ook zou willen:)
    Het was overigens een leuk zoekplaatje met de plevier. Gelukkig vond ik ze snel :)
    Je begrijpt het al, je maakt mij nieuwsgierig naar het vervolg.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Werkelijk prachtige fotos en die dodaars is toch nog een redelioj schuwe vogel.
    Mooi standpunt en heerlijk qua belichting en scherpte.
    Okk de fotos van de kleine plevier mogen er zijn want hij doet zijn naam wel eer aan. Voor je het weet zie je hem over het hoofd en als je ze dan zo op de foto krijgt. Chapeau.

    Groet,

    Peter van de Beek

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dit is weer een top serie René ,
    Wat laat je ons weer genieten DANK JE WEL !!!!
    GRT,
    Annie
    http://anniezon.blogspot.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi Rene
    dit is weer genieten wat heb je weer een hoop soorten.
    je hebt ze weer mooi in beeld gebracht.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Dit is wéér zo'n TOP-serie, René. Echt helemaal geweldig. De foto's 1 en 2 zijn bijzonder mooi. Jij kan eigenlijk zo een natuurboek uitgeven met al die prachtige foto's die ik de afgelopen tijd van je voorbij heb zien komen. ik heb er weer van genoten. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Schitterende foto`s René.
    Jij hebt vast genoten bij het maken en ik bij het kijken.

    groet Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een geweldige serie! Je hebt de dieren prachtig vastgelegt.
    Groetjes Senna

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat een mooie serie. Dodaars zijn ook zo leuk! En de kleine plevieren, je kijkt er zo overheen! Erg mooi allemaal en vooral foto 6, 12, en 16 zijn super mooi. De laatste foto belooft ook weer veel goeds.
    groet,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je bent weer fijn bezig geweest René, een prachtig blog.
    Super dat je de Dodaarsjes zo close hebt weten vast te leggen. Daarvoor moet je toch echt wel goede kennis over het gedrag van vogels hebben opgedaan.
    Heel leuk ook de serie van de Kleine Pleviertjes en inderdaad hebben ze een onwaarschijnlijke schutkleur en ook nog een ieniemienie formaat.
    Genieten geblazen deze blog, zowel van je prachtige foto's als je uitleg over de totstandkoming van deze serie.
    Ik ben benieuwd naar het vervolg.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een prachtige serie René!

    Groeten uit Sneek!
    DzjieDzjee

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi René,
    Niet te geloven hoe dicht de dodaars voor je lens kwam, maar toch zijn dat voor mij niet de mooiste beelden, de andere vind ik wel stuk voor stuk prachtfoto's !
    Het leefgebied van het pleviertje is inderdaad een gebied waar je hem nauwelijks ziet, maar jouw scherpe blik heeft zw gelukkig ontdekt. Leefgebied prima in beeld gebracht, maar zoals je kunt verwachten vind ik foto 15 en 16 de mooiste.
    Groet
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  15. ps de spiegeling van het water is goed gezien en mooi uitgevoerd, leuk in dit soort beelden eens bij jou te zien, het veertje vind ik wat minder, beetje druk.

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hey René,

    dit is toch ook echt weer een blog waar ik slikbekkend naar zit te kijken. Beide vogels heb ik nog niet voor mijn lens gehad en wat vind ik deze mooi. Werkelijk een schitterend blog waar ik toch wel wat jaloers op ben hoor hihi.....
    Dik compliment.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Wat een fantastische foto's! Ik doe al vijftig jaar aan wild- en vogelfotografie en weet maar al te goed hoeveel liefde en tijd hierin wordt gestoken en dan met deze eindresultaten: geweldig, proficiat.

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html