"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 23 mei 2015

De Scholekster en de Visdief

Baltsende Visdiefjes

Eigenlijk twee onderwerpen die beide een apart blogje verdienen,
maar ik heb nogal wat andere foto's liggen om te plaatsen.
Daarom beide in 1 blogje en voor beide heb ik nogal wat moeite moeten doen.

Het begint rond 10 april. 
Op de plek waar ik altijd grutto's fotografeer, zie ik een paartje scholeksters.
Nou niet bepaald de meest begeerde vogels om op de foto te zetten,
maar omdat ik hier de daarop volgende weken toch regelmatig zal komen,
besluit ik om ze in de gaten te gaan houden.

Scholeksters

Als je ze een beetje in de gaten houdt, krijg je snel door wanneer er een poging tot een paring volgt.
Het is alleen een kwestie van jezelf in de juiste positie manoeuvreren om
een zo goed mogelijk standpunt in te nemen.

Scholekster


Een plaatje van de andere kant.
het vrouwtje laat duidelijk zien dat ze er klaar voor is.


Niet iedere poging leidt ook daadwerkelijk tot een paring.
Het valt namelijk niet mee om je evenwicht te bewaren op de rug van het vrouwtje.
Hier lukt het wel.

Iets verder weg komt er ook een paring aan.
Bij de Tureluurs laat het mannetje duidelijk merken, dat hij er klaar voor is.
Luid roepend en wapperend met zijn vleugels laat hij het vrouwtje merken, dat hij er zin in heeft.

Tureluurs

Als je een tureluur dus flink hoort roepen en zo met de vleugels ziet wapperen,
dan kun je er op rekenen dat er een paring aan zit te komen.


Langzaam stijgt het mannetje op en zoekt de juiste positie op.


Dat gaat stukje voor stukje en is al met al een behoorlijk secuur werkje.


Ook de tureluur landt op de rug van het vrouwtje en merkt al snel dat je er
ook zomaar af kunt vallen.

Een paar weken later zie ik in dat gebied een scholekster op een paal van een hek zitten.


Vanuit de auto heb ik een goed zicht op de paal.
Tussen de paal en de weg bevind zich een dijkje en een brede sloot.
Het lijkt wel of de scholekster aan het broeden is en de bovenkant van de paal dus hol is.
Ik stap uit de auto om het beter te bekijken en de scholekster vliegt weg.

Ik stap weer snel in de auto en als ik weg wil rijden, zie ik de scholekster weer naar
de paal vliegen en plaats nemen.
Nu weet ik zeker dat dit een nest is.

Ik besluit in de auto te wachten, want dat aanvliegen op de paal is wel leuk om te fotograferen.


De scholeksters wisselen regelmatig om te broeden, maar het is wel een behoorlijk geduldwerkje.
De aanvliegroute is afhankelijk van de windrichting.
De ene scholekster vliegt rechtuit naar de paal, de andere stijgt eerst op en vliegt
dan achteruit om op het nest te komen.
Dan is de plek ook nog eens erg lastig qua lichtval. 

De plek waar ik de auto neerzet is dus nogal afhankelijk van een aantal factoren.
Dan moet ik ook nog eens genoeg licht hebben om een snelle sluitertijd te halen.


Als ik de foto's thuis op de computer bekijk, ben ik wel blij maar niet helemaal tevreden.
De achtergrond kan mooier en en kleuren van de schoolekster sprankelen niet echt.
Ook het oogje komt niet mooi naar voren.

Ik moet dus zorgen dat ik aanwezig ben, op het moment dat er meer licht is.


En dat is de volgende dag het geval.
Maar ja, meer zon zorgt voor harde schaduwen en dat willen we nou ook weer niet.

De positie t.o.v. het nest is zo wel het mooist.

De volgende dag is het licht bewolkt en kan ik vroeg op pad.

Als ik bij de nestpaal aankom, kies ik de positie met de mooiste achtergrond.
Door het vroegere tijdstip heb ik veel minder last van tegenlicht,
maar dan werkt de windrichting weer niet mee.
De scholekster komt net van de verkeerde richting aangevlogen.


De scholekster staat er mooi op, de achtergrond is mooi, maar dat ijzeren hek is waardeloos.


Het is nu net een hordeloper. 


Of het nu het mannetje of het vrouwtje is, ze doen allebei ongeveer hetzelfde.
Alleen de manier van aanvliegen is duidelijk anders.
Maar als ze geland zijn op de paal, wordt er eerst in het nest gekeken, de eieren
eventueel op de juiste plek geschoven en dan maar voorzichtig plaats nemen.

Al met al is het best een leuk projectje geworden, maar het vreet tijd.
Het is namelijk niet zo dat ze om de 10 minuten wisselen van plek.
Als ze al van plek wisselen, moet je dus net op tijd zijn met afdrukken.
Je moet rekening houden met de manier van aanvliegen.
Met het ene oog kijk ik door de zoeker en met het andere oog houd ik
min of meer de scholekster in de gaten.

Als ik merk dat de scholekster opstijgt en dus 2 a 3 seconden later zijn plek op het nest inneemt,
druk ik de knop al in en begin met fotograferen.
Het scherpstelpunt ligt net voor de paal en de bedoeling is dus, dat de
vogel het scherpstelpunt invliegt terwijl ik aan het fotograferen ben.

Als ik de foto's op mijn schermpje bekijk, ben ik tevreden met de vogel en de achtergrond.
Dat ijzeren hek echter stoort mij wel.

Ik verplaats de auto een klein stukje naar achteren.
De achtergrond is nu niet helemaal naar mijn zin, maar je kunt niet alles hebben.

Het ijzeren hek zit nu aan de goede kant en de vogel wordt mooi belicht.

Ik moet lang wachten op de wisseling van de wacht, maar als de ene ouder eraf springt,
wordt het spannend. Het zonnetje is net achter de wolken. Iso ietsje omhoog  zodat ik 
voldoende sluitertijd heb en een beetje overbelichten.

Voor de zekerheid zoom ik ook ietsje uit, want de vleugels moeten er natuurlijk
wel helemaal opstaan.

Ik zie de andere scholekster aan komen lopen en richting de opstijgplek gaan.
Iedere keer stijgen ze op vanaf hetzelfde plekje.
Ik richt de lens net naast de paal en met mijn andere oog probeer ik de vogel te zien.
Als deze opstijgt druk ik de knop in en als de scholekster eenmaal op het nest zit en ik de
foto's even snel bekijk, weet ik dat ik er bijna ben.


Twee foto's die het allebei net niet zijn naar mijn mening.

Ik besluit om het nog eenmaal te proberen, want er is zo veel leuks te fotograferen op dit moment.

Gelukkig gaat de volgende wisseling erg snel.
De vogel die achteruit het nest opgaat is nu aan de beurt en moet ik nog 1 beurt wachten.
Na lang wachten komt die wisseling eraan.

Snel de instellingen checken en goed kijken.

Eindelijk de foto die ik in gedachte had.

Op naar het volgende projectje.

De Visdief.

Vlakbij mijn huis nestelt ieder jaar een kolonie visdiefjes op de platte daken.
Ieder jaar hetzelfde blok en dat zorgt voor mogelijkheden als je weet waar ze jagen.

Een paar vogels vissen bij mij in de wijk en een aantal vist ietsje verderop 
in een klein poldertje. In dat poldertje zijn de beste mogelijkheden, vooral als de
vrouwtjes tijdens de balts op de juiste paaltjes gaan zitten.

Visdiefje

Sterns zijn lastig te fotograferen, vooral de soorten die zo'n pikzwarte kap op de kop hebben.
Je wilt graag dat lichtje in het oogje hebben, want anders ziet het er een beetje doods uit.
Maar met teveel zon krijg je overbelichte delen en harde schaduwen,
dus je moet een beetje mazzel hebben, dat ze net hun koppie in de juiste richting hebben.
Je kunt er met positie kiezen ook een beetje rekening mee houden.

Biddend Visdiefje

Stukje naar links of een stukje naar rechts, beetje omhoog of een beetje omlaag
met de camera voor de ideale achtergrond.

Dit vrouwtje bedelt zich een ongeluk voor een visje, maar ze is op
een of andere manier niet aantrekkelijk genoeg voor de mannen.

Op een andere plek heb ik meer geluk.
Op deze plek had ik ook al eerder een bedelend vrouwtje gezien,
maar dat was net een paaltje te ver in het weiland.

Ik besluit om het juiste moment af te wachten, om zo snel mogelijk dichterbij te komen.

Bedelend Visdiefje (vrouw)

Het visdiefje maakt constant wat piepende geluidjes, totdat het mannetje in de buurt komt.
Dan gaat de snavel wijd open en begint het geschreeuw.
Ze laat duidelijk merken dat ze honger heeft en ze wil
wel even zien of ze een partner aan de haak heeft geslagen, die genoeg vis kan
vangen om het nageslacht groot te brengen.

Het voordeel van het schreeuwen is, is dat je weet dat er een fotomomentje aankomt.
Als je het vrouwtje goed in de gaten houdt, weet je ook 
van welke kant het mannetje aan komt vliegen.

Visdief met prooi

Visoverdracht

Het overdragen van het visje gaat razend snel en zeer nauwkeurig.

Maar mevrouw heeft echt honger en jaagt het mannetje direct weer weg.
Ze maakt dat duidelijk door gewoon heel hard te schreeuwen.

Het vrouwtje blijft bedelen.

Het mannetje blijkt een uitstekende visser te zijn.
En het vrouwtje is uitgehongerd.


Aanvliegen en


heel behoedzaam in de snavel van het vrouwtje leggen.


Na iedere voederbeurt landt het mannetje naast het vrouwtje op de paal.


Geen idee of het is om uit te rusten of dat hij hoopt te mogen paren.

Wat ik wel weet, is dat het vrouwtje iedere keer keihard begint te schreeuwen tegen de arme sloeber
en hup, daar gaat hij maar weer op zoek naar de volgende vis.

Zielig voor het mannetje, maar een mazzeltje voor mij.
Hoe vaak krijg je de kans om dit soort tafereeltjes vast te leggen?


Het vrouwtje is beslist niet kieskeurig qua vissoort.
Hier krijgt ze een stekelbaarsje en de vogels weten donders goed, dat ze
heel goed moet uitkijken met dit soort vissen.
Als deze verkeerd het keelgat in gaat, kan de vis vast komen te zitten en 
stikt het visdiefje.

Samen manoeuvreren ze het stekelbaarsje in de juiste positie.


Onder het goedkeurende oog van de man, werpt het vrouwtje het stekelbaarsje nog even op,
zodat het visje echt in de goede positie ligt om door te slikken.

Maar de dame heeft nog niet genoeg en weer gaat hij op pad.
Ik scroll even snel door mijn foto's heen en zie dat ik de optimale
voerfoto toch nog net niet gemaakt heb.

Ik hoop op nog een kans, neem een iets ander standpunt in en wacht af.

Al snel begint het vrouwtje weer te schreeuwen.
Het teken dat het mannetje er aan komt met een visje.

Bingo!

Omdat het visje deze keer iets groter is, neemt het overdrachtmoment iets meer
tijd in beslag. Het visje mag tenslotte niet op de grond vallen en het mannetje
moet laten zien dat hij een voeder-expert is.

Tsja, hier ben ik dan weer uitermate tevreden mee.
Een kwestie van net zolang doorgaan, totdat je geen kansen meer krijgt.


Misschien toch nog een paring?

Maar nee, het vrouwtje heeft genoeg gegeten en vliegt weg en
het arme mannetje vliegt er maar achteraan.

Zo, een erg lang blogje deze keer met twee grote onderwerpen.
Misschien was het beter om het in tweeën te doen, maar dan blijf ik zitten met 
zo'n grote voorraad andere foto's.

Tot de volgende keer,
René

16 opmerkingen:

  1. Ik heb weer genoten van je verhaal en foto's René.
    Echt schitterend om te zien hoe de Scholekster op de paal aan komt vliegen, grappig dat ze daar een nestje in heeft gemaakt.
    Dan de visdiefjes, je kon goed dichtbij komen, mij is dat nog nooit gelukt.
    Ook super om te zien dat het mannetje het vrouwtje voert, wie weet komt er toch nog wel iets van met die twee.
    Ik wens je een heel mooi weekend.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een prachtige serie! Vooral foto 27 vind ik echt een mooi plaatje.
    Groetjes Senna

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hooi Rene
    wat een gave foto's erg mooi.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ongelooflijk mooi (de foto's) en geweldig leuk (je verhaal).
    Dan is het me niet gauw teveel, René. Het is fantastisch wat je laat zien.
    Wel mazzel voor jou, zo'n onverzadigbaar visdiefvrouwtje. En onaardig dat ze uiteindelijk niet op zijn avances inging.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 't Is inderdaad een lange blog, maar de manier waarop je alles beschrijft maakt het wel een interessante blog die ik van A tot Z gelezen heb, Je foto's vullen je verhaal mooi aan, je werkt steeds goed toe naar de allermooiste foto, zoals je die in gedachten had.
    Hier blijkt maar weer eens duidelijk dat zo'n foto echt niet altijd meteen lukt, maar dat het planning vraagt, tijd, en nog meer tijd om nog eens terug te gaan, maar hoe groot moet dan je voldoening zijn als je bereikt wat je voor ogen had!
    Prachtig om te zien en te lezen dat je minder snel tevreden bent dan voorheen, en dat je daardoor steeds weer meer vooruitgang boekt.

    Groet Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een mooie blog, het verhaal erbij vind ik ook weer erg leuk om te lezen. Ik heb zitten genieten van de visoverdracht en ben nu echt aan het twijfelen of ik nog op de fiets zal stappen richting vogelplas Starrevaart, waar ik vorig jaar de visoverdracht heb gefotografeerd....
    De parende scholeksters en tureluurs zijn ook mooie foto momenten.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Pracht foto's allemaal weer helder en scherp.
    Dan mag een blog van mij heeeeeeeeeeeeel lang zijn ;-)))
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een schitterend blog René, je had er inderdaad makkelijk twee aparte blogs van kunnen maken, maar ik heb hem desondanks in een adem bekeken en gelezen. Prachtig om te lezen hoe je door het observeren van de dieren en de lichtomstandigheden uiteindelijk komt tot de foto die je in je gedachten had.
    Je maakt wederom duidelijk dat een mooie serie niet per ongeluk ontstaat, maar dat er veel in geïnvesteerd moet worden.
    Boeiend ook om te zien hoe je het balts en paringsgedrag van de diverse vogels heb kunnen vastleggen.
    Een heel fraaie en lezenswaardige blog, dank voor het delen van al dit moois!
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  9. oh, oh, oh wat heb je weer een meeslepende blog gemaakt!!! Prachtig verslag en platen! En wat een geduld komt er vaak bij kijken. De foto's van de Scholeksters zijn heel mooi, vooral foto 10, 18 en 19, Van de serie visdiefjes ga ik geen voorkeur noemen maar alle foto's met het aanbieden en overdracht van het visje zijn fantastisch! maar ook die van het visdiefje alleen op het paatje, heel mooi icht en mooie vlakverdeling.
    Heerlijk genoten hoor!
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een boeiend en leerzaam verhaal met prachtige resultaten. Klasse! De aanhouder wint en geduld is een schone zaak, maar je moet natuurlijk ook wel een plekje hebben waar je dit soort momenten kunt waarnemen.
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi René,
    Inderdaad een lang blog voor jouw doen, maar van begin tot eind interessant en gecombineerd met prachtige foto's. Als je eenmaal een goede plek hebt gevonden is het een kwestie van tijd en geduld zoals je beschrijft. Gelukkig maar dat het beloond is want dat is geen zekerheid. Zo zie je maar, het gaat niet altijd om bijzondere vogels, maar wel om bijzondere acties. Je hebt weer eens knap werk afgeleverd.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Een lekkere lange blog René. De foto's waar de vis bezorgt wordt zijn voor mij het hoogtepunt. Helemaal top!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hey René,

    het geeft niks als je een lang blog hebt dat ook nog eens heel mooi en boeiend is :-)
    Dit is toch puur genieten van de "bezigheden" van deze vogels. Zowel de Scholekster
    als de visdiefjes heb je werkelijk fantastsich mooi weten te vereeuwigen. Ik vind dit
    dan ook een blog met een enorm hoog geniet gehalte. Echt supergaaf.
    Mijn complimenten.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Jouw blogs zijn nooit te lang want je schrijft heel boeiend en je foto's zijn altijd fantastisch. Ik bekijk ze meestal meerdere keren en vergaap me altijd aan de kwaliteit van jouw foto's en de voor mij bijzondere onderwerpen die je vastlegt. De foto's van de visoverdracht vind ik echt helemaal super!

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Wel lang maar zeer de moeite waard René en met fijne making-off informatie. Je bouwt je verhaal mooi op naar een climax en de bijbehorende foto's worden dan ook steeds beter met als hoogtepunten de laatse foto's van de twee series. Knap gedaan, het zijn niet de gemakkelijkste plaatjes om vliegende vogels te fotograferen en je denkt goed na over de toegepaste technieken. Ik vroeg me trouwens af of je in RAW voldoende snelheid kunt halen om voldoende beelden te schieten per seconde zodat de kans op een scherpe opname groot genoeg is.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Ad,

      Dat is nou exact de reden waarom ik in jpeg fotografeer. Ik heb niet de apparatuur om echte snelle sluitertijden neer te zetten en moet je dus een beetje creatief zijn. Wel een snellere geheugenkaart, maar niet in RAW. Dan raakt de buffer namelijk zo snel vol, dat je de mooie beelden net mist.

      Groet,
      René

      Verwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html