"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 10 november 2015

De Waterral

Waterral

Sinds ik begon met fotograferen, kom ik regelmatig in een gebied net buiten Amsterdam.
Een klein gebied dat vele mooie soorten herbergt en ook plekjes kent waar bijna niemand komt.

Op 1 van die plekjes liep ik een aantal jaren terug tegen een fantastische mogelijkheid aan,
om in alle rust vogels te fotograferen.

Deze plek wordt ook door meerdere waterrallen bewoond.
Vaak zijn deze vogels duidelijk aanwezig in moerasachtige gebieden,
maar niet omdat je ze veel ziet, maar wel omdat je ze overal bovenuit hoort.

De waterral is gewoon een heel erg schuwe vogel, maar net als heel veel
andere schuwe dieren, zijn ze ook opportunistisch.
Altijd op zoek naar makkelijke prooien en tijdens dat rondscharrelen.
komen ze ook vaak eventjes mooi uit de dekking.

Waterral (portretje)

Tijdens dat scharrelen wil de waterral nog weleens wat risico's nemen en
als je dan zo goed als onzichtbaar bent, lopen ze af en toe zo je lens in. 


Maar ook al komen ze uit de dekking, dan nog zijn het lastige rakkers om te fotograferen.
Erg bewegelijk zijn ze en dan houdt het voor mij in, dat ik voldoende licht moet hebben,
omdat ik nou éénmaal niet zo'n hele lichtsterke lens heb.

Sterker nog, mijn lens presteert het best bij F8 en dat heb je al snel onscherpte wanneer
je onderwerp teveel in de schaduw rondwandelt.


Twee foto's van dezelfde vogel op bijna dezelfde plek.
Het verschil tussen de twee is, dat de ene op een iets ander tijdstip is gemaakt dan de ander.


De foto's in dit blog zijn gemaakt op twee verschillende dagen en op verschillende tijdstippen.
Maar iedere keer is het weer spannend of er 1 of meerdere ralletjes te zien zullen zijn.
Als ik geïnstalleerd ben, is het rustig afwachten.

Uiteraard komt zo'n vogeltje niet zomaar uit de dekking precies op de plek waar ik graag wil.
Je moet ze dus een beetje helpen.........


Soms schrik je je een ongeluk, wanneer er een waterral op een meter afstand opeens
begint te schreeuwen, terwijl het doodstil is om je heen.
Ze zijn zo sneaky en kunnen vlakbij zijn en dat je dat dus echt niet opgemerkt hebt.

Behalve dat ze zich verraden dmv hun geschreeuw, verraden ze zich ook
door hun geschuifel aan de waterkant.


Zeker als het windstil is.
Dan valt het namelijk op dat er opeens wat lichte beweging aan de waterkant is.
Rustig afwachten is dan het devies en hopen dat de vogel uit de dekking komt.


Zolang je dan niet als een gek met je lens heen en weer gaat, kan zo'n vogel
best een hoop hebben voordat deze vluchtgedrag gaat tonen.
Maar altijd blijven nadenken en dus niets doen wat de vogel laat schrikken.


Als je dan zo'n paar uurtjes aan de waterkant zit en de ralletjes zich met enige
regelmaat laten zien, loopt de teller qua aantal foto's aardig op.
En dan kies ik de momenten nog zorgvuldig uit waarop ik de knop van de camera indruk.


Tsja en dan maak je thuis op de computer een eerste selectie..........
Eerst de echte missers weggooien, dan de de tweede selectieronde en langzaam maar zeker
blijft er een groep over die het waard is om na te bewerken.


Dan moet je nog kiezen welke een plaatsje in het blog horen te krijgen en
dat is vaak erg lastig. Zeker als je 40 foto's hebt, die je eigenlijk wilt laten zien.
Maar ja, dan wordt het snel scrollen voor een hoop mensen  en
dan krijgen de foto's weer net niet de aandacht welke je vindt dat ze verdienen.


Als een waterral eindelijk uit de dekking komt, dan wil je de vogel
natuurlijk wel op die plek hebben, die je van te voren in gedachte hebt.
Nou heb ik de mazzel dat ik iemand ken die daar uitermate bedreven in is en
daar heb ik goed naar gekeken en ontzettend veel van geleerd.


Maar de natuur blijft onvoorspelbaar en soms hebben ze echt geen zin
om naar jouw pijpen te dansen.
Dan heb je gewoon pech en is het een kwestie van het nogmaals proberen.
Tuurlijk kun je wel een keertje mazzel hebben,
maar het maken van natuurfoto's is een kwestie van uren maken.


En, zoals ik al eerder schreef, zo nu en dan de natuur een beetje een zetje
in de goede richting geven.


Als ze dan op het juiste plekje komen is het altijd weer genieten.
Zeker als je na uren wachten eindelijk dat plaatje kunt maken, waar je al die tijd op gehoopt hebt.


Het liefst had ik het rechterpootje bevroren gehad en nog iets naar voren.
De foto die hierna kwam in de serie had dat iets beter, maar de waterral draaide 
daar net zijn kop uit het scherptegebied.

Toch even ter vergelijking (en iets lichter afgewerkt):

Een waterral is qua lichaamslengte ongeveer net zo groot als een merel,
maar natuurlijk vele malen leuker om te fotograferen.
Het is altijd lastig wanneer je een heel blog vult met 1 soort.
Want hoeveel foto's stop je daar nou uiterlijk in?
Ondanks dat ik nog flink heb moeten schrappen in hetgeen ik in eerste instantie had uitgekozen,
ben ik zelf toch wel aardig content met de foto's dat het blog gehaald heeft.



In een volgend blog nog even de foto's die voor mij behoren
 tot de mooiste van de tweede helft van 2014.
Daar ben ik nog niet aan toe gekomen en moet toch even tussendoor om
mijn archief compleet te maken.
In ieder geval zal de jonge koekoek met een aantal foto's in dit blog te zien zijn.

Tot de volgende keer,
René

20 opmerkingen:

  1. Hoi René,
    Je kan nu wel ophouden met foto's maken van een waterral, want mooier dan dit gaat je niet meer lukken. Ook al heb je dan een uitermate geschikte stek, je maakt er zo te zien wel optimaal gebruik van. Het doet andere foto's te kort om er een favoriet uit te kiezen, ik vind ze stuk voor stuk groots. Ook al heeft het je dan uren gekost, het heeft je o.a. door je vakkennis veel moois opgeleverd. Koester die plek!
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  2. foto 7, 9,14 en 18 en het portretje, dat zijn wel mijn voorkeuren. Verstilde schoonheid. Ik zat dan ook " pppffft" fluisterend te kijken ;-))) Ik houd dus ook van iets donkere foto's. Fantastische foto's van deze mooie ral! Ik zit ook een beetje groen voor het scherm hoor, zo mooi....(En ik had alle foto's wel willen zien, dat snap je)
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. geduld en wachten loont dat laat je hier heeoozien,wat een eer van je werk en geduld.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hooi Rene
    geweldig lag je met een bootje op het water zo dicht bij want ze zijn best schuw die beesten.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nee hoor Herman. Niet in een bootje, gewoon op de kant.

      René

      Verwijderen
  5. Prachtige serie, zet je geen link meer op andere site's.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dat vergeet ik nog wel eens om te doen Cees.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Dat is toch wel een luxe probleem hè, als je teveel geslaagde foto's hebt om in je blog te plaatsen ;-)
    Maar het dwingt je om keuzes te maken en de allerbeste te selecteren, een moeilijke taak, maar het resultaat mag er zijn.
    Wat een fijne heldere en scherpe beelden, prima werk.
    Hoewel het riet de leefomgeving van de waterral is, gaat mijn persoonlijke voorkeur toch uit naar de wat rustigere beelden: 4, 5, 7, 9 en 14.
    Nr 18 vind ik ook fraai, maar daar is de reflectie net een beetje ongelukkig afgesneden.

    Die koekoek met karekiet kan ik niet vaak genoeg zien!

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Nog nooit in het echie gezien de waterral en jij hebt er tich foto's van kunnen maken.
    Mooi hoor.
    Ik ben nu al benieuwd naar je volgend blogje, dat beloofd wat.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Supermooi, René.
    Stuk voor stuk prachtige platen. Knap staaltje puur vakmanschap. En enorm genieten om dat te bekijken.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Jeetje wat een schitterende platen, René. Stinkend jaloers! Mooi verteld ook, De dilemma's komen me bekend voor...Ben wel benieuwd hoe je zo'n beestje 'stuurt'.
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tjonge René, ik heb de blog nu al een aantal keren bekeken en gelezen, wat een prachtige serie. Ik ken de waterral alleen maar van zijn gegil en af en toe een vluchtig beeld in de verte. Grote bewondering derhalve voor jouw geduld, kennis en kunde om deze mooie serie foto's te realiseren. Boeiend ook weer om te lezen hoe je te werk gaat en wat je erteld over het gedrag van deze bijzondere vogels.
    Ondoenlijk om er een favoriete foto uit te pikken, dus dat doe ik dan ook niet, ik heb genoten van de gehele blog.
    De foto van de jonge koekoek met zijn arme pleegmoeder blijft natuurlijk een topper, daar krijg ik nooit genoeg van, echt unieke opname.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Je enorme geduld is beloond, wat heb je weer hele mooie beelden weten te maken, de foto's waar het riet iets verder weg staat komen bij mij rustiger en mooier uit de veren dan de andere. Ik weet het, ik kan dan ook nooit kiezen en je bent trots op je foto's en ze mogen er zijn

    Groetjes Von.

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Schitterende serie, echt knap hoe je die superschuwe vogel zo kon fotograferen.
    Prachtig licht had je ook.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Een heerlijk stekje heb je gevonden als je daar zulke prachtige foto's kunt maken. Ik geloof meteen dat je je af en toe het lazarus schrikt als er onverwachts eentje van heel dichtbij begint te gillen/schreeuwen. De waterral huist nu eenmaal in het riet, maar de foto's waar hij vrij komt, of met een enkel plukje riet, zijn zo veel rustiger en mooier. Prachtig zijn nr 4, 7,8 9, 14 en 18.
    Groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi René,

    Heerlijk blogje van deze schuwe rakker. Ik heb begrepen dat daar in A'dam diverse plekken zijn waar ze redelijk goed te fotograferen zijn, zelfs midden in de stad. Jouw "probleem" met selecteren komt me bekend voor, maar in dit geval is het zeker een luxe probleem. Lekker laag standpunt hen je gekozen, altijd fijn als dat kan zonder tot je nek in het water of modder te hoeven liggen. Foto's nr. 8 en 9 vind ik de mooiste, maar eigenlijk is de hele serie prima en elke vogelfotograaf wil deze vogel zo wel fotograferen. Vroeg me af of je nog met meelwormen gewerkt hebt en die "leermeester" heet die met zijn voornaam niet toevallig Ton, haha.

    Groetjes,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Ad,

      Je beide vragen kan ik met "Ja" beantwoorden ;-)

      Groet,
      René

      Verwijderen
  16. Hallo René ,

    Nou Nou ik kreeg een fijne reactie van jou op mijn blog maar als ik zo naar jou blog kijkt dan ben ik wel wat stiller geworden hoor , wat een super blog met als hoofdprijs het koekoeks jong met dat schattige kleine vogeltje die haar stinkende best doet om zo'n joekel groot te brengen en dan die prachtige water rallen ppppppffffffffffffff hier wordt elke foto graaf jaloers van of is !! bedankt dat wij mee mochten genieten ,
    groet , Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hey René,

    ik heb zelden een blog gezien waarbij de waterral zo mooi in beeld is gebracht.
    Er zitten werkelijk prachtplaten tussen en zo mooi helder.
    Dit zin van die zeldzame momenten met een vogel die je bijna niet te zien krijgt.
    Werkelijk ontzettend mooi René. En ja, jij weet je plekjes wel :-)

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html