"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

woensdag 21 maart 2018

Weekendje Texel

Dodaarzen

Het eerste weekend van maart brengen we door op Texel.
I.p.v. heerlijk voorjaarsweer worden we getrakteerd op ijzige kou.
Gelukkig schijnt het zonnetje wel af en toe, maar het is allesbehalve
lekker weer om eens even te gaan fotograferen.

Maar ja, Texel is toch de plek om vogels te fotograferen en de ijzige kou
zorgt ook voor extra kansen op mooie plaatjes.
Als je weet waar je moet zoeken, dan valt er nog best
een heleboel te fotograferen.

Het is zo koud, dat zelfs de Waddenzee bevroren is.

Waddenzee

Wanneer het langere tijd koud is en er flink wat ijs op het water ligt,
zoeken watervogels uiteraard altijd de plekjes die nog open zijn.
Daarom maak ik eerst een verkenningsrondje om te zien
waar zich de wakken bevinden.
Dankzij de harde oostenwind zijn er nog wel wat open plekken in het ijs.
De volgende ochtend sta ik vroeg op en kleed mij warm aan.
De gevoelstemperatuur is -20 op Texel en het is verschrikkelijk koud buiten de auto.

Maar de plekken waar de vogels zich bevinden, zijn niet erg fotogeniek
vanuit het autoraam en wordt het dus afzien.
In zulke periodes houd ik altijd een grotere afstand
aan dan normaal in de rest van het jaar. 
De vogels hebben al hun energie nodig en
ze opjagen zorgt alleen maar voor extra verliezen.

Als ik de auto stilzet, worden de vogels een beetje onrustig.
Maar als je rustig blijft zitten, dan zijn de vogels toch wel weer snel op hun gemak.
Zolang je maar niet te dichtbij komt en goed oplet hoe de dieren reageren.

Dodaars

Zodra de vogels gewoon doorgaan met hun bezigheden en ze geen zenuwachtig
gedrag vertonen, weet je dat je niet te dichtbij bent.
Zijn ze op hun gemak, dan komen ze vanzelf dichterbij.

Dodaars

In een wak bevinden zich 6 Dodaarzen.
Leuk om te zien hoe verschillend ze zijn qua grootte en kleur.

Dodaarzen

Hoewel de Dodaarzen heerlijk hun eigen gang gaan,
valt het niet mee om in deze kou languit op de grond te liggen.
Omdat de vingertjes zeer beginnen te doen, zoek ik de warmte van de auto op
en rijd verder naar de volgende fotolocatie.

In dat wak bevinden zich een aantal Kuifeenden en een Dodaars.

Het ritueel herhaalt zich.

Kuifeenden

Eerst een fotootje vanuit de auto en even afwachten.

Kuifeenden en Dodaars

In eerste instantie trekken ze zich even terug.
Zodra ze doorhebben dat er geen gevaar dreigt,
omdat de afstand tussen mij en de vogels groot genoeg is en
ik rustig op de grond blijf liggen, gaan ze rustig verder met waar ze mee bezig waren.

Kuifeenden en Dodaars

Er wordt gewoon weer gedoken en wat vooral opvalt,
is dat de Kuifeenden hun voedsel zoeken onder het ijs.

Maar ook hier wordt het snel te koud en besluit ik iets meer landinwaarts te gaan.

Heel verrassend zijn de grote hoeveelheden Kramsvogels.
Ik zie wel vaker Kramsvogels in de winter, maar ik zie ze
hier werkelijk overal rondhuppelen.

Kramsvogel

Ze foerageren vooral in de slootkanten en dat maakt het lastig
om ze goed op de foto te krijgen.
Maar tijdens het zoeken naar een goed fotografeerbare Kramsvogel,
stuit ik op een andere mooie soort.
De Houtsnip

Houtsnip

De Houtsnip is typisch zo'n vogel die je bijna alleen in de winter ziet.
De vogel vertrouwt zo op zijn schutkleur, dat hij erg lang blijft liggen.
Pas als je vlakbij bent vliegt de vogel op en sta je te piekeren
waarom je de vogel niet eerder hebt zien liggen.

Ik heb ze wel in de sneeuw zien liggen en dan nog vertrouwen ze op
hun schutkleur. Ze hebben alleen geen idee, dat ze op dat moment ontzettend 
afsteken tegen de witte sneeuwondergrond.

Deze Houtsnip zorgt er wel voor dat ik meer op ga letten en
ik ben zeer verbaasd hoeveel ik er opeens zie.
Niet alleen Houtsnippen, maar ook Watersnippen.
Deze laatste zitten helaas niet op de meest ideale plekken.

Houtsnip

Maar ook de Houtsnippen zijn lastig te fotograferen.
Niet zozeer het vinden van de Houtsnippen, want als je eenmaal weet
waar je moet kijken, is dat eigenlijk een eitje.

De meeste grond is bevroren, maar de schuine stukken
langs de bevroren slootjes zijn wel enigszins zacht gebleven.

Houtsnip

Maar als je ze dan vanuit de auto fotografeert, doe je dat dus van bovenaf.
Dat levert niet zulke fraaie foto's op en dus zit er niets anders op,
dan weer de kou in te gaan.

Tijdens het zoeken naar eten vertrouwd de Houtsnip ook erg op zijn schutkleuren.
Wanneer de Houtsnip de boel gevaarlijk vindt worden, gaat hij gelukkig niet 
direct op de wieken. Zolang de afstand tussen ons tweeën groot genoeg is,
loopt hij weg naar een ander plekje.
Is die afstand te klein. dan vliegt hij weg, maar nooit heel ver.
Het is duidelijk dat de Houtsnippen in hun territorium blijven.

Ik kom ze ook iedere keer op dezelfde plekken  tegen.
Tijdens zo'n lang weekend kom je toch een aantal keren langs dezelfde locaties.

Houtsnip

Ik kijk welke kant de Houtsnip opgaat wanneer hij de grond minutieus onderzoekt.
In het verre verlengde daarvan zoek ik een plekje uit en wacht totdat
de vogel mijn kant uitkomt. Hoewel je geen mooie achtergronden kunt
creëren met die schuine oevers, levert het lage standpunt
toch mooiere beelden op.

Houtsnip

Terwijl ik rustig blijf liggen, komt de Houtsnip wel heel erg dichtbij.
Altijd leuk wanneer een vogel zo je lens in komt wandelen.

Hoewel de Houtsnip een mooie soort is, heb ik het na een tijdje toch wel gezien.
Ze doen namelijk niet zoveel anders, dan een beetje staan en met hun snavel
in de grond prikken in de hoop iets te eten te vinden.

Kemphanen en een Kievit

Ik ben nog geen 50 meter verder met de auto, wanneer ik mij realiseer dat
ik net een stuk land passeer waarop ik onbewust iets heb zien bewegen.

Ik rijd terug en moet flink zoeken waar het nou exact was.
Na een minuutje turen vind ik het plekje terug.
Ik zie een Kemphaan staan en als ik goed kijk, zie ik er ook twee op de grond liggen.
Ik maak een foto en zie ook nog het kuifje van een Kievit boven
een klein hoopje aarde uitsteken.
Je zou er echt zo aan voorbij rijden en dit zijn nou
van die dingen waar je een zesde zintuig voor ontwikkeld wanneer 
je regelmatig op pad gaat om te fotograferen.

Kemphaan

In totaal is er een groepje van vijf Kemphanen, waarvan er
drie constant bij elkaar blijven.
Eentje hangt aldoor rond bij een bevroren plasje water en
nummer 5 is de meest actieve.

Kemphaan

De vijfde Kemphaan is aan de wandel in de berm en op zoek naar iets eetbaars.

Kemphaan

Ik probeer dezelfde strategie toe te passen als bij de Houtsnip
en ook nu lukt het .
De Kemphaan komt al foeragerend steeds dichterbij,
totdat het moment komt dat hij bijna tegen mijn lens aanloopt.
De vogel realiseer zich opeens dat er iets niet klopt,
maar ipv direct te vluchten, loopt hij gewoon in een boogje langs mij heen.

Ik rijd voor de laatste keer langs de diverse wakken en
maak nog wat foto's van een ander wak met Dodaarzen.

Dodaarzen

Bij dit groepje zijn de verschillen in formaat en verenkleed nog duidelijker te zien.
Het is een beetje zonde dat de lelijke achtergrond een groen/bruine gloed achterlaat op het water.
Maar wel leuk om te zien dat het ene exemplaar al naar zomerkleed
aan het ruien is en de ander nog in winterkleed vertoeft.

Dodaarzen

Omdat ik niet te lang weg kan blijven (de rest van de familie wil graag schaatsen 
op natuurijs) moet ik de Dodaarzen helaas laten voor wat ze zijn.
Op de terugweg zie ik nog genoeg mooie onderwerpen,
maar niet mooi genoeg om er nog even voor te stoppen.

Totdat ik een Buizerd in een berm zie zitten.

Buizerd

Daar wil ik graag een paar minuten vrij voor maken.
Buizerds vliegen vaak al weg wanneer je de auto stopt en de camera
uit het raam steekt. Nu stop ik op een iets grotere afstand en 
leg het laatste stukje heel langzaam af.

Als je dan uitstapt is de vogel direct verdwenen en omdat
te vermijden probeer ik op de volgende manier een laag standpunt te creëren.

Nadat ik een minuutje stil gestaan heb en de Buizerd op zijn gemak is,
doe ik de deur rustig open wanneer de vogel net de andere kant uitkijkt.
Terwijl ik nog in de auto zit, leg ik mijn rijstzak op de grond en daarop de camera.

Het handige van de Sony-camera is dat je het schermpje op de achterkant
in allerlei hoeken kunt draaien.
Ik draai het schermpje zodanig, zodat ik vanaf een afstandje scherp kan stellen.
Terwijl ik in de auto blijf zitten, kan ik dus toch nog vanaf een laag
standpunt fotograferen.

De Buizerd is een mooie afsluiter van een ochtendje fotograferen.
De volgende dag is het weer beduidend minder en
niet geschikt om foto's te maken.

Texel blijft een prachtige plek om vogels te kijken en te fotograferen.
Het was weer heerlijk, ondanks de kou.

In een volgend blog aandacht voor:

Watersnip

Tot de volgende keer,
René

14 opmerkingen:

  1. Hoi René,
    Prachtige foto's van je weekend Texel.
    Heel mooi die kuifeenden en de dodaars in het wak.
    De buizerd heb je er zo ook heel mooi op gekregen, ze vliegen inderdaad meteen weg zodra je met de auto maar in de buurt komt van ze.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Rene
    lekker uitgewaaid in Texel en dan ook nog met mooie foto's thuiskomen ook het is een mooie serie.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Rene wat heb jij dit weekend op Texel mooi weten te benutten.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi René,

    allereerst bedankt voor je lieve reactie. Heeft me goed gedaan.
    Hier zie ik weer geweldige mooie foto's van diverse pluimage. Ik vind de houtsnip echt heel leuk, de Buizerd staat er prachtig op en ja... ik ben toch weer een beetje jaloers op die kemphaantjes. De dodaarzen zijn mooi en de kuifjes altijd vrolijk om te zien :-).
    Ik zag ook je nonnetjes, en jeetje... wat een mooie en scherpe platen zeg. Mooi van dichtbij kunnen fotograferen.

    Groetjes,
    Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi René,
    Dodaarzen in een winterse entourage krijg je niet zo vaak te zien. Het leverde bijzondere platen op. Het verbaast het mij wel dat je die houtsnip hebt kunnen benaderen. Ik heb vaak het gevoel dat ze kunnen gedachten lezen, want ze vliegen vaak al weg voordat ik er een spoor van heb gezien. En dan ook al weer kemphanen. Gelet op het weer dacht ik dat we nog even zouden moeten wachten. Het afzien heeft je toch nog fraaie beelden opgeleverd.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Jij bent toch een echte bikkel, René! Toen ik op FB zag dat je dat weekend naar Texel ging, dacht ik dat het een heel weekend binnen zitten zou worden met die Siberische kou. Maar ik lees dat je je er goed op ingesteld hebt en toch met een een mooie serie foto's bent thuis gekomen. De dodaarsjes tussen het ijs zijn heel bijzonder platen. Je moet met die kou wel wat over hebben voor een laagstandpunt, maar het resultaat ie er weer naar. Leuk ook om je gevolgde tactiek te lezen. Hout- of watersnippen zie ook vaak wegvliegen ;-) Ik schrik me altijd te pletter!
    Ik had toevallig deze week ook een ontmoeting met een redelijk goed benaderbare buizerd in Waterland. Op een hek, dus laag standpunt was niet nodig. Het verbaast me wel een beetje dat het je lukte, zoals jij het deed, want als ik het probeer me voor de geest te halen, moet je je portier toch een aardig stukje openzetten. Dat moet dus niet alleen heel omzichtig (en maar hopen dat je model lang genoeg blijft zitten), het moet ook aan de bermkant zijn want ander rijden ze je portier er zo af. Maar jullie waren daar vast de enige vakantiegangers dat weekend :P
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Dick,

      Ik had mijn auto idd in tegenovergestelde richting geparkeerd. De geopende deur hing dus over de linkerberm. Heel voorzichtig, heel langzaam open gedaan. Werkt ook goed bij het fotograferen van zwaluwen wanneer ze op de weg zitten.

      Groet,
      René

      Verwijderen
  7. Pracht foto's René en van uit een mooi standpunt genomen zo laag over het water.
    De buizerd vind ik het allermooist, zonder de ander te kort te willen doen.
    Fijn weekend, groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi René,
    Je bent wel onder extreem koude omstandigheden op safari geweest! Ik moet er niet aan denken met die kou. Bikkel!
    Het heeft je wel geweldige platen opgeleverd. Prachtig die dodaarzen. Dat "eitje" bij die houtsnippen, nou daar zou ik wat voor geven. De enige houtsnip die ik ooit gezien heb vloog laag als een logge kip weg ;-) De foto's van de kemphanen zijn ook werkelijk schitterend. Ook mooi zo als je beschrijft hoe je te werk gaat en dat het dan ook nog eens allemaal lukt! De kuifjes staan er goed op met die wapperende kuif. De de buizerd, nou, ja zeg. dat het je gelukt is !!! Slim hè met dat kantelbare schermpje, ik heb daar ook al heel wat plezier van gehad ;-)
    Een heerlijk blogbericht, echt genieten!
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hi Rene,
    Magnificent photos, I especially loved the photos of the woodcok.
    Congratulations on your spectacular blog.
    Have a nice weekend
    Greetings from Lisbon
    Maria de
    Divagar Sobre Tudo um Pouco


    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ha René,
    wat een bikkel ben jij, om bij zulke omstandigheden op de grond te gaan liggen. Maar...wél mooie resultaten.
    Het is een prachtige serie. Vooral bij de eerste serie met dodaarzen heb je prachtig licht.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Brrr ik zit hier gewoon te bibberen bij je verhaal, want wat was het koud! Maar je foto's zijn hartverwarmend ;-)
    Nr 3 springt er voor mij uit omdat hij met de rand ijs en sneeuw achter de Dodaars zo lekker anders is.
    Van de Houtsnippen ga ik voor de eerste, alsof hij daar lekker in het gras aan het zonnen is!
    De 'lelijke achtergrond' van 19 en 20 vind ik juist een meerwaarden, de stenen kleuren prachtig bij de dodaarzen en de door de weerspiegeling heb je een hele mooie evenwichtige vlakverdeling.

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  12. prachtige serie, waarbij ik de kemphanen de mooiste vind.
    De houtsnip vind ik heel knap dat je die kon fotograferen.
    De buizerd heb je ook geweldig
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi René,

    Je was kennelijk enkele weken eerder op Texel dan ik en hoewel het toen geen -20 meer was vond ik het toen ook nog erg koud met die snijdende wind. Behalve heel, heel veel kramsvogels heb ik er niet veel gezien. Maar voor jouw houtsnip had ik wat over gehad zeg, schitterend. Jij bent toch wel een specialist van de lage standpunten en dat heeft beslist een enorme meerwaarde. Mooi blog vooral de kemphaantjes en uiteraard de houtsnip, maar een volgend keer hoop ik er toch wat aangenamer weer aan te treffen.

    Groet,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html