"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zondag 17 juni 2018

Fotohut in Noord-Brabant Deel I: De Havik

Havik

De beste manier om foto's van vogels te maken, is om ze naar je toe te laten komen.
Wanneer vogels volledig op hun gemak zijn, kun je prachtige foto's maken.
Een fotohut is daar ideaal voor.
Nou zijn er de laatste jaren enorm veel fotohutten in Nederland bijgekomen en
het is duidelijk dat er een grote behoefte is naar dit soort plekken.
Die behoefte is zo groot dat het bijna onmogelijk is om zo'n fotohut
op korte termijn te huren.

Al jaren probeer ik om een Havik te fotograferen op een plukplek.
Twee keer was het bijna gelukt.
Vlakbij mijn huis was er een Havikshorst en het paartje, inclusief de jongen
heb ik uitgebreid kunnen bekijken en fotograferen.
Het jaar daarop vond ik de plukplek, maar werden de Haviken verjaagd
door een paartje Buizerds.
Daarna kreeg ik de tip van een plukplek in een ander stukje bos.
De intentie was om daar een schuilhut te plaatsen, maar het Havikpaar stopte
om onduidelijke reden met de nestbouw en week uit naar een ontoegankelijk terrein.

En dan zie je al die mooie Havikfoto's voorbij komen op facebook.
Genomen uit fotohutten waar best wel een aardig prijskaartje aanhangt.

Vorig jaar kreeg ik de kans om zo'n hut op korte termijn te huren.

Grote Bonte Specht

Een hut in Noord-Brabant waar regelmatig de Havik te zien is.
Omdat ik weet dat het een bepaalde dag goed weer gaat worden,
heb ik naar een nog vrije hut gezocht, waar veel te zien is.
Mijn grootste probleem met de huurhutten is dat je ze zover
van te voren moet boeken. De ellende is dat je dan
nooit ongeveer weet wat voor weer het gaat worden.
Hierdoor kan je dagje fotograferen mooi in het water vallen. Letterlijk.

Toen ik daar vorig jaar aankwam, zag ik direct dat het lastig ging worden.
Het is een prachtig ingegraven hut, met een mooie vijver ervoor,
maar de open plek is niet zo heel groot (dus weinig licht) en met mijn lens wordt het dan moeilijk.

's Ochtends bleek dan ook zeer lastig te zijn en de meeste foto's konden zo de prullenbak in.
Toen het zonnetje van achter de hut kwam ging het beter.

Al een tijdje liep ik op die manier tegen de beperkingen aan van mijn sigma 50-500mm lens aan.
Een prachtige lens, maar een echte goed-weer-lens.
Bij het laatste licht een Velduil fotograferen bleek onmogelijk
en dat zorgde voor irritatie bij mij.

Ik was al een tijdje op zoek en pas geleden kreeg ik de kans om 
een oude Minolta-lens voor een mooi prijsje over te nemen.
Een Minolta 400mm F4 primelens.
Een prachtig ding, maar lastig om aan te wennen.

Jonge Koolmees

De lens is vele malen lichtsterker dan mijn sigma-lens en
de autofocus is ook veel sneller.
Maar ik mis wel een beetje de mogelijkheid om in te zoomen of uit te zoomen.
Het belichten is een stuk lastiger.
Tevens moest ik met de micro-adjustment de lens goed afstemmen op de camera.
Ook blijkt in de praktijk dat ik rekening moet houden met de crop-factor van de camera.
Die factor blijkt 1,5 te zijn en dus kom ik met 400mm inclusief
de cropfactor uit op 600mm.
Dit is eigenlijk teveel voor zo'n fotohut en daar kom ik in de praktijk dan ook achter.

Op 25 mei zie ik dat het de komende dagen aardig tot mooi weer wordt.
Ik kijk op internet of er een fotohut vrij is en blijkt dat op 28 mei
de hut in Noord-Brabant (waar ik dus in 2017 een keertje was) nog te boeken is.

Op 28 mei om 07:00 uur zit ik geheel geïnstalleerd in de hut.
Nieuwe lens op de camera en mijn oude lens op de reserve-body.
Laat ze maar komen.
Uiteraard hoop ik op de Havik, maar met de ervaring van vorig jaar
is het vertrouwen niet heel hoog.

Maar als snel zie ik een grote vogel door de bomen zweven
en voor de hut landen.

Havik

Het zonnetje komt spaarzaam door de bomen heen en de lichtomstandigheden zijn lastig.
Met ISO 2000 haal ik een sluitertijd van 1/320ste op F5.
Met de sigma 50-500 mm maak ik ook wat foto's, zodat ik thuis mooi kan vergelijken.
Maar de sigma kan op geen enkele wijze concurreren met de Minolta.
De Minolta is vele malen sneller, scherper en ik heb veel minder last van ruis.
Alleen het niet uit kunnen zoomen en daarmee meer ruimte rond de Havik te krijgen
is een negatief puntje. 
Ik heb ook moeite om juist te belichten.
Het licht schijnt op een zodanige manier door de bomen,
dat de veren van de prooi als snel overbelicht zijn.
In de nabewerking heb ik een hoop moeten corrigeren, maar
er blijven uitgebeten stukken wit tussen zitten.

Havik

Veel vogels die zich bij een fotohut laten zien, zijn niet zo heel schuw.
Maar vogels die af en toe langskomen zijn dat wel.
Daarom ga ik ook het liefst alleen, zodat er geen geluid uit de hut komt.
Als het wat rustig is met vogels, ben je toch gauw geneigd om even te gaan kletsen.
En dat zorgt er juist voor dat de schuwere soorten niet langskomen.

Ik ga ook het liefst op een moment dat het een aantal dagen erg warm/droog is geweest.
Dan heeft zo'n vijver namelijk een grote aantrekkingskracht op dieren.
Ik heb daar deze keer ook goed opgelet en het wordt deze dag zo'n 30 graden.
Ik heb alleen de pech dat het de avond ervoor erg hard geregend heeft
en dat er dus in de hele omgeving plasjes zullen liggen en
er dus minder vogels naar de vijver zullen komen.
Dat blijkt ook wel, want het is de hele dag betrekkelijk rustig.

Maar de vroeg gearriveerde Havik blijft lang aanwezig voor de hut.

Havik

De vogel is wel erg op zijn hoede en doet erg rustig aan met het plukken van de duif.
Hij blijft ruim een half uur aanwezig en dat geeft mij de kans om
met beide camera's te fotograferen en te experimenteren met de belichting.
Thuis blijkt het verschil tussen beide lenzen vele malen groter 
dan ik van te voren had gedacht.
Ik had de nieuwe lens al eerder uitgebreid gebruikt/getest in de polder en
toen waren de resultaten bedroevend.
Maar ik heb gemerkt dat ik er gewoon mee moest leren omgaan
en het vergt een andere aanpak dan met de sigma 50-500mm lens.

Nu ik er beter aan gewend ben, wil ik hem beslist niet meer kwijt.

Havik

Dan hoor ik het gekrijs van een Buizerd.
En ik hoor het gekrijs van een tweede Buizerd.
Er wordt duidelijk gecommuniceerd en ik hoop op een confrontatie.
Ik zit er helemaal klaar voor en ik hoor het gekrijs langzaam maar zeker naderbij komen.

De Havik heeft schijnbaar geen zin in gezanik en verlaat de boomstronk voor de hut.

Maar de Buizerd heeft waarschijnlijk nog niet door dat er iets te halen valt
en laat zich (nog) niet zien.

Dat wordt later op de dag ruimschoots goedgemaakt en
de Buizerds komen in deel II aan bod.

Nu de Havik is verdwenen en de eerste Buizerd zich pas twee uur later liet zien,
verleg ik mijn aandacht op de andere aanwezige vogels.

Nou krijg je al snel allerlei standaard fotohut-plaatjes.
Alle fotohutten hebben een beetje dezelfde soort setting en
zeker de hutten welke in een bos gesitueerd zijn en waar een vijver aanwezig is.

Badderende jonge Koolmees

Dan ben je gauw geneigd om foto's te maken van vogels die een bad nemen.

Badderende Appelvink (vrouw)

Best leuk natuurlijk, maar wanneer je dat al een aantal keren gedaan hebt,
wordt het wel een herhaling van zetten.
Dus is het zaak om de setting aan te passen, zodat je
plaatjes krijgt die net iets anders zijn.

Ik heb dat geprobeerd door alleen op bepaalde plekken te voeren en
om die plekjes iets anders in te richten.

Grote Bonte Specht

Zoals ik al eerder vertelde viel het aantal soorten een beetje tegen en moest ik
het vooral doen met twee Grote Bonte Spechten, een paar jonge Koolmezen
en een paar Boomklevers. 

Grote Bonte Specht

Grote Bonte Specht

Grote Bonte Spechten zijn vaak vaste bezoekers van de voerplekken bij fotohutten,
maar ik kan het iedere keer toch niet laten om ze toch te fotograferen.
Gelukkig laten ze zich redelijk makkelijk sturen.
Vogelpindakaas is daar ideaal voor.
Gebruik geen gewone "mensen"-pindakaas, want daar zit teveel zout in.
Dat is erg slecht voor vogels.

De overgebleven resten van de duif leveren ook extra mogelijkheden op.
Het karkas trekt vliegen aan en deze vliegen werden smakelijk
opgepeuzeld door de Boomklevers.
Daarover meer in deel II.

Nadat het Buizerd-paar een aantal keren langs geweest was,
kwam de toegift van de Havik.

Havik 

Omdat het later op de dag is en er beduidend meer licht op de plek is,
kan ik nu ook betere foto's maken met met tweede camera en de sigma-lens.
Hiermee kan ik dus uitzoomen en meer van de omgeving laten zien.
Door het uitzoomen (bij bovenstaande foto is dat op 250mm) wordt de achtergrond wel 
wat meer zichtbaar en dus rommeliger.
Omdat ik ook nog eens met deze lens met een kleiner diafragma moet fotograferen,
wordt dat rommelige nog meer versterkt.

Havik

Met de Minolta lens heb ik dan eigenlijk iets teveel Havik in beeld,
maar het totaalplaatje bevalt mij veel beter.
Na deze dag in de fotohut ben ik helemaal om en zal ik vanaf nu
de Minolta standaard op de camera hebben.
Ik zal alleen in vervolg rekening moeten houden 
met de afstand van de camera tot het onderwerp.
Dat zal iets verder worden dan ik gewend was.
Scheelt ook weer een heel stuk tijgeren iedere keer ;-)

Havik

Met deze laatste foto van de etende Havik komt er een eind aan deel I.

In deel II komen de Buizerds aan bod.

Buizerd

Tot de volgende keer,
René

13 opmerkingen:

  1. Hoi René,
    Wat een gigantisch beest is die havik. Prachtig om zo'n beest te zien. Je hebt er schitterende beelden van kunnen maken.
    Best lastig lijkt me ook, want hij moet ook maar net die poses aannemen die jij graag wil. En ook het licht zo tussen de bomen door is niet prettig fotograferen. Maar jouw resultaten zijn weer prima hoor!!
    Ook die bonte specht (foto 2) staat er erg mooi op.

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hi Renée, Heel wat uitzoekerij en uitproberen. Dat is goed en levert alleen maar steeds meer mooie platen op! De Havik staat boven aan mijn wensenlijstje, dus je snapt dat ik zowat in katzwijm val bij het zien van al dit moois, pffft! foto 7, 13, en 14 zijn natuurlijk DE platen van deze Post!! en de preview van de buizerd, ook schitterend.
    Hutfoto's of niet, de specht en de badgasten staan er heel leuk op! Maar ja, een etende havik met rondvliegende veertjes is natuurlijk te gek!
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi René,
    Schitterende serie van de havik, echt geweldig om te zien.
    Ook de specht vind ik mooi, en het jonge koolmeesje aan het badderen is super.
    Ik heb genoten van je blog.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hey René,

    dit zijn toch wel de krenten in de pap zeg. Wat een geweldige mooie havikplaten laat je hier zien. Ik ken helaas het "verjagen" van de haviken. Hier zitten veel duivenmelkers en de boom waar het stel haviken een nest maakte en zowaar jongen kreeg werd zowaar midden in de nacht omgezaagd (niemand die iets wist natuurlijk) en zo waren er nog een aantal plekken.
    Wat jij hier laat zien is echt super. Vanuit een hut kan je dan toch eens de begeerde foto's maken en daaromheen komen dan ook nog leuke bosvogels bij. Je noemt geen naam van de hut maar dat zal op te zoeken zijn denk ik. Ik heb er in ieder geval van genoten.

    Groetjes,
    Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoi René,
    Schitterende serie van de havik, echt geweldig om om voor je lens te krijgen top.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Pracht foto's van de havik René, wat mooi om die voor de lens te hebben.
    Ook je andere foto's mogen er zijn.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ha René,
    fijn dat je uiteindelijk toch goede maatjes bent geworden met je nieuwe lens. Prachtige close-ups laat je hier zien. Maar ik kan me voorstellen dat je het in- en vooral uitzoomen mist. Kwestie van wennen, denk ik; en je tweede camera erbij houden voor de overige beelden.
    Ondanks de wat uitgebeten duivenveren, vind ik foto 7 wel heel bijzonder - tegenlicht en die bek zo open - top. Foto 14 is ook klasse, prachtige die spiedende houding. Verder vind ik de specht op 2 heel mooi, en de "specht in 't groen"(12) heel leuk.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Prachtig serie, en mooie lens zo te zien.

    Gr Cees

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een schitterende serie van de Havik, uitgebeten wit in de veertjes...……..who cares!! Foto 7 vind ik supermooi.

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi René,
    Dat is nou waar ik al een paar jaar op hoop: een roofvogel bij een hut. Kennelijk boeken wij steeds de verkeerde of hebben we gewoon pech. En dan krijg jij er niet één, maar gelijk twee! Ik kan me wel je gemodder met die lenzen voorstellen. 400mm (~600) is natuurlijk vrij lang voor zulke grote vogels. Het verbaast me overigens wel dat je bij F4 toch de hele havik scherp hebt. Ik ging er altijd vanuit dat je bij grotere vogels een kleiner diafragma (6.3-8) moest kiezen en dan maakt de lichtsterkte van je lens natuurlijk niets meer uit... Zou het kwaliteitsverschil niet ook 'gewoon' aan het glaswerk kunnen liggen. Minolta heb ik wat dat betreft hoger zitten dan Sigma en een zoomlens legt het ook meestal af tegen een prime, toch? Maar hoe dan ook, je moet het gewoon doen met het spul dat je bij je hebt en ik ben stinkend jaloers op je platen van de havik. Misschien informeer ik later nog wel naar de naam/locatie van deze hut (als je die tenminste prijs wil geven), voor volgend jaar evt. Benieuwd naar deel 2.
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Dick,

      Een merk-eigen lens (SOny heeft Minolta overgenomen) is altijd beter dan een lens van een derde partij zoals Sigma of Tamron. Een prime-lens is altijd beter dan een zoomlens. Gewoon een kwestie van beter glas. Datzelfde glas voor een heel zoom-bereik is onbetaalbaar en erg zwaar. Ik heb wel de mogelijk om f4 te gebruiken, maar heb dat niet gebruikt. Het kleinste diafragma van de foto's die hierboven staan is overigens f5. Dan moet je net mazzel hebben dat de vogel een houding aanneemt zodat hij geheel in het scherptegebied valt. Normaal gesproken moet je het diafragma iets kleiner maken om het optimale uit de lens te halen, maar bij deze is dat niet echt nodig. Het meest opvallende vond ik de veel snellere autofocus tov de sigma-lens.
      In deel2 komt de naam wel.

      Groet,
      René

      Verwijderen
  11. Hoi René,
    Zo te zien ben je nu wel heel goed gewend aan de Minolta. Het is uiteraard belangrijk om de voors en tegens van de lens te kennen, en dat vergt vanzelfsprekend even tijd. De resultaten van vooral de roofvogels vind ik schitterend. Hier en daar een wat te licht plekje vind ik niet hinderlijk. Over het algemeen zijn de beelden met een rustige achtergrond schitterend met wat mij betreft voldoende ruimte om de vogel. Ik zou deze platen graag gemaakt hebben.
    De preview voor je volgende blog maakt nieuwsgierig.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  12. hoi René,
    prachtige serie van de havik, maar ook de gewone bosvogels, met name de specht, heb je er mooi op staan.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html