"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

vrijdag 28 juni 2019

De Morinelplevier en de Ralreiger

Morinelplevier

Ik ben niet iemand die alle bijzondere vogels die gemeld worden
opzoekt om te fotograferen. In tegendeel zelfs.
De beroemde Sperweruil, Roodkeelnachtegaal, Notenkraker of
andere enorm zeldzame dwaalgasten zijn niet aan mij besteedt.
Niet omdat ik ze niet mooi vind, maar meer omdat er een grote hoeveelheid
vogelaars en fotografen op afkomt.
Ik vind het gewoon niet prettig om rekening te moeten houden  met
allerlei andere mensen die op iets afkomen of
dat ik mij enorm loop te ergeren aan het gedrag van anderen.

Als de grote hordes verdwenen zijn en de vogel nog steeds aanwezig is,
wil ik nog wel eens een uitzondering maken, wanneer ik een beetje in de buurt ben.
Zoals bv vorig jaar met de Kleine Vliegenvanger op de Veluwe.

Kleine Vliegenvanger

Maar er zijn ook van die wat zeldzamere soorten waar de aantrekkingskracht voor 
vogelaars niet zo heel groot is, maar wel voor fotografen.
Zeker wanneer ze, fotografisch gezien, op een mooie en toegankelijke plek zitten.

Een van die vogels is de Morinelplevier.
Een vogel die met enige regelmaat in Nederland te vinden is en
als je heel goed je best doet, ook nog aardig te fotograferen is.
Een aantal keren heb ik ze gezien op Texel, maar dan zaten ze zo ver
in een weiland, dat fotograferen min of meer onzinnig was.

Medio mei blijkt er een paartje Morinleplevieren in de AWD 
neer gestreken te zijn.
Een soort die hoog op mijn lijstje staat en nog voordat het echt aan
de grote klok hangt, kan ik tijd vrijmaken om er langs te gaan.
De weersvoorspelling was dat het heel zonnig zou worden en
dat is nou net wat ik niet graag heb tijdens het fotograferen.
Ver voor zonsopkomst zit ik in de auto richting Noordwijkerhout en
het blijkt enorm mistig te zijn en hoe dichterbij de kust, hoe dichter de mist wordt.

Heerlijk dat de zon dus niet schijnt, maar als je geen hand voor ogen ziet,
heb je er natuurlijk ook niets aan.

Aangekomen in het gebied, wordt het zoeken naar de vogels.
Zijn ze er überhaupt nog wel is de grote vraag.
Er is nog een fotograaf op zoek naar de vogels en op een bepaald
moment (de mist is een beetje opgetrokken), zie ik hem knielen en foto's maken.

Gauw loop ik zijn richting op en......
Ja hoor, daar zijn de Morinelplevieren.

Morinelplevier

De eerste foto's die ik maakte kunnen de vuilnisbak in vanwege 
bewewgingsonscherpte door het ontbreken van voldoende licht.
Maar om 06:45 uur verdwijnt de meeste mist en blijft gelukkig het zeer waterige zonnetje
verscholen achter de lichte bewolking.
Fantastisch fotoweer en dan is het alleen nog zoeken naar het juiste standpunt.

Inmiddels zijn we met z'n drieën, maar gaan we allemaal volgens dezelfde manier te werk.
Rustig blijven liggen en afwachten wat de vogels doen en ze naar je toe laten komen.

Het grote voordeel is dat deze vogels uit een gebied komen, waar ze nooit mensen tegenkomen.
Ze kennen dus geen angst voor ons en zijn allesbehalve schuw.

Af en toe is het een beetje schuiven om een mooie achtergrond te krijgen,
maar voor het overgrote deel is het gewoon afwachten
en vooral de vogels niet opjagen en ze rustig hun ding laten doen.

Morinelplevier

De omgeving is niet echt fotogeniek.
Een ruig duingebied met overal sprieten en een mosachtige ondergrond.
Door een zo'n laag mogelijk standpunt te kiezen, kun je wel
veel storende elementen weg laten vallen, maar soms gaan de vogels foerageren
op een iets hoge gelegen plekje. Dan kun je het wel vergeten vwb het weg laten vallen
van die elementen, maar krijg je wel weer meer een foto van de vogel in zijn leefomgeving.

Morinelplevier

Zoals ik al eerder vermelde, zijn de Morinelplevieren allesbehalve schuw.
Soms komen ze zo dichtbij, dat scherpstellen bijna onmogelijk is.

Je ziet ze wel af en toe kijken naar die rare wezens, liggend op de grond
en luisterend naar die klikkende geluiden die ze voortbrengen. 

Morinelplevier

Maar ze kijken je even indringend aan en gaan daarna rustig verder
met waar ze mee bezig waren.

Paartje Morinelplevieren

Het is een uitdaging om beide vogels tegelijk op de foto te krijgen.
Het lukt dan ook maar twee keer.
Wanneer je beide vogels bekijkt zie je duidelijk verschillen.

De Morinelplevier is een vreemde eend in de bijt in de vogelwereld.
Bij deze soort is het vrouwtje duidelijk mooier gekleurd dan het mannetje
en zorgt het mannetje ervoor dat de eieren uitgebroed worden.
Ook is het mannetje degene die de jongen verzorgd.

Morinelplevier

Om een beetje afwisseling in de beelden te krijgen, zoek ik af en toe een polletje gras op.
Door de camera in het polletje te leggen en door de grassprieten heen te fotograferen,
kun je de illusie van mist creëeren.

Morinelplevier

Morinelplevier.

Door het standpunt een beetje te veranderen, kun je meer of minder "mist" in 
de foto laten komen.

Paartje Morinelplevieren

Inmiddels komen er wat meer fotografen op de zeldzame dwaalgasten af en
dat betekent voor mij dat het moment van vertrek is aangebroken.
Niet omdat de arriverende mensen de boel verstoren (integendeel zelfs),
maar omdat je dan weer rekening met anderen moet gaan houden. 

Morinelplevier

Inmiddels is het 07:30 uur geworden en begint de zon door de bewolking heen te dringen.
De Morinelplevier gaat eindelijk op een plekjes staan, waar de duinviooltjes volop groeien.
Dat zorgt voor een mooie afsluitende plaat met daarin de paarse accenten van de duinviooltjes.

Al met al een heerlijke ochtendje met een soort die ik niet snel nog 
een keertje zo mooi voor de lens zal krijgen.

Een mooi nieuw streepje op mijn lijstje:
Morinelplevier

Een andere soort die ik al een tijdje op mijn lijstje heb staan is de Ralreiger.
Eigenlijk staat deze vogel op mijn verbeterlijstje, want ik heb deze dwaalgast
al een aantal keren voor de lens gekregen.
Maar nog niet echt naar mijn zin en in het kader van "Het kan altijd beter",
stap ik medio juni direct na een snelle hap in de wagen richting Almere.

Midden in een woonwijk is een Ralreiger neergeploft.
Het is mooi dichtbij voor mij en een dwaalgast die
geen tientallen mensen (meer) trekt.

Als ik in de woonwijk aangekomen ben, zie ik de vogel direct.
Hij staat tussen de plompebladen in het water.
Vier andere fotografen zijn aanwezig en voor de rest een aantal verbaasde wijkbewoners.

De fotografen bevinden zich aan de ene kant van het grachtje en de Ralreiger staat
vlakbij de oever van de andere kant.
Ik zie een prachtig plekje om de vogel te fotograferen.
Een kleine open ruimte tussen het riet aan dezelfde kant als de vogel
en dan op een afstand van zo'n 12 meter.
Ideaal voor een prachtige achtergrond maar ik weet nu al dat alle andere
fotografen niet blij zullen zijn wanneer ik daar ga staan.

Ralreiger

De sterk schijnende zon staat schuin op de plek waar de vogel staat en dat is echt
waardeloos voor de plaatjes. Weer kijk ik met een schuin oog naar dat plekje aan de overkant,
want daar heb ik de zon in de rug. Tevens heb ik daar geen last van het riet, 
waar ik nu pal tegenaan kijk.

Toch besluit ik maar om het niet te doen.
Je wilt het natuurlijk ook niet verpesten voor alle anderen,
hoewel ik bijna zeker weet dat ik de vogel niet zal verjagen.

Ralreiger

Dus ik weet dat de mogelijkheid aanwezig is om echt hele mooie platen 
te kunnen maken van deze zeldzame dwaalgast, maar dat ik 
mij toch moet beheersen. Dat is nou het nadeel van het nalopen van meldingen
van zeldzame vogels. Er komt meer volk op af en dan kun je niet altijd doen
wat je voor ogen hebt. Het is soms gewoon niet anders,
maar dat is de reden dat ik vaak dit soort zeldzaamheden vermijd.

Erg wordt het wanneer ik een wat oudere fotograaf met waadpak aan,
het plekje in zie nemen en de vogel trekt zich er helemaal niets van aan.
Een uurtje later spreek ik hem en bekijk snel een paar foto's van hem.

Arrrggghhhh, kan ik de Ralreiger toch nog niet van mijn verbeterlijstje afstrepen.
Wat een geweldig mooie foto's heeft de man kunnen maken.

Ralreiger met vis

Vanaf mijn plek is de afstand namelijk zo'n 20 meter en heb ik last van de zon.
Ik heb gemerkt dat mijn 400mm Minolta-lens best wel last heeft
van hard zonlicht van de zijkant. Maar inmiddels heb ik ook wel aardig doorgekregen
hoe ik dat met de belichting een beetje kan oplossen.
Het blijft echter niet ideaal en ik moet thuis nog flink aan de belichting
sleutelen om het iets overbelichte beeld te corrigeren.

Ralreiger

De Ralreiger is een betrekkelijk klein reigertje en dat maakt het 
er met deze afstand ook niet makkelijker op.
Op dit soort momenten merk ik dat ik duidelijk te kort kom met 400mm.
Ik ben al een tijdje op zoek naar een minolta converter van 1.4 vergroting,
maar die zijn nog best lastig te vinden.

Ralreiger

Het blijft verbazend rustig qua aantallen vogelaars/fotografen.
Deze Ralreiger is beslist een buitenkansje, want hij laat zich erg mooi zien
en uitbundig bewonderen. Zo zie je niet vaak een vogel en
zeker niet zo'n zeldzame verschijning.

Hoewel ik in eerste instantie mijn bedenkingen had om achter deze melding
aan te rennen, ben ik daar toch erg blij mee.

Ralreiger

Alleen die achtergrond he.....

Maar ja, het mooiste plekje is vergeven en degene die daar staat zal 
toch echt niet even 5 minuten zijn plaats aan mij afstaan.

Een andere manier om van die achtergrond af te komen is flink onderbelichten.

Ralreiger

Ik experimenteer een beetje en bij -2.3 stap krijg ik het mooiste resultaat.
De achtergrond wordt bijna helemaal zwart en door het directe zonlicht
lijkt de reiger in het spotlicht komen te staan.

Ralreiger

Op mijn schermpje zag het er al aardig uit,
maar wanneer ik thuis op de computer kijk, ben ik blij verrast.

Ik had zoiets al een keer geprobeerd vanuit een fotohut,
maar dat waren andere omstandigheden.
Met zulk zonnig weer en met het onderwerp op betrekkelijk grote afstand
had ik niet verwacht dat het zo goed zou lukken.

Ralreiger

Een klein keffertje gooit helaas roet in het eten.
Het hondje loopt luid te blaffen en daar schrikt de Ralreiger van.
Hij vliegt op en gaat in een boom zitten.

Ralreiger in de boom

Ik kan er een paar foto's van maken en dan besluit de reiger om in een boom
aan de andere kant van het water te gaan zitten.
De wat oudere man in het waadpak komt uit het water en we raken aan de praat.
Hij laat zijn foto's zien en ik weet nu dat ik dat ook wil.
Ik vraag of hij nog verder gaat of niet.
Hij stopt er mee en uiteraard ben ik er als de kippen bij,
om zijn plekkie over te nemen.
Snel mijn statief in het water gezet, camera erop en afwachten maar.

De Ralreiger zit nog steeds in de boom aan de andere kant van het water en
ik verwacht dat hij zo wel weer op zijn oude plek terug zal komen.
Maar nee hoor. 
Ipv dat de vogel op zijn vaste plek terugkomt, vliegt hij weg en 
laat zich niet meer zien in de woonwijk.

Jammer, maar helaas.
Toch voldaan ga ik terug richting Amsterdam.

In een volgend blog aandacht voor:

De Zwarte Stern

Tot de volgende keer,
René Smits
















16 opmerkingen:

  1. Rene,Het lijkt mij juist heerlijk als ze een beetje in de luwte kunnen leven voor hen en voor jou ,maar wat een geweldig mooie opnames heb je weer weten te maken,ik zit te genieten,dank,

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo René,
    Schitternde serie foto's van zowel de morelplevier als de ralreiger.
    Vooral de donkere achtergrond bij de ralreiger vind ik heel gaaf.
    Ik heb van je foto's genoten.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Rene
    hoe krijg je het elke keer voor mekaar geweldige serie.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik vind je foto's zo mooi. Vooral de laatste!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha René,
    wat een beeldschone serie van de morinelplevieren. En, zoals je beschrijft, de foto's waarin de vogel lijkt op te rijzen vanuit de mist, hebben absoluut nog iets extra's. Supergaaf zijn die.
    Met de ralreiger heb je ook al zo'n leuke, mooie vogel te pakken. De laatste drie foto's vind ik erg mooi.
    Op de serie daarvoor heb je de vogel ook goed in beeld, maar ik vind ze wat vaal van kleur. Zouden deze foto's ook niet opknappen als je ze donkerder afwerkt? Dan komt de reiger mooier uit, denk ik.
    Je afsluiter is een topper - kijk dus al uit naar je volgende blog.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Corrie,

      De lichtomstandigheden waren nogal lastig daar. Ik heb ze even op een andere computer bekeken en ze alsnog wat donkerder afgewerkt en geplaatst.
      Bedankt voor je opbouwende kritiek.

      Groet,
      René

      Verwijderen
    2. Ha René,
      inmiddels heb ik al zo véél van jou geleerd; leuk dat mijn tip goed uitpakt.

      Hartelijke groet, Corrie

      Verwijderen
  6. Hoi René,
    Wat een mooie reeks laat je hier weer effe zien. Fantastisch die Morinelplevier, wat een mooie vogel is dat. En ook die Ralreiger is natuurlijk fantastisch om zo te kunnen fotograferen. Mooi genomen zo laag over het water. Heel bijzonder.
    Maar die kleine vliegenvanger vind ik toch wel een knaller met die prachtige heldere kleuren. Super gedaan René.

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Pracht foto's en wat heb je de plevier er super mooi op staan.
    Groetjes TInie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi René,
    ja, wat een gedoe altijd met die andere fotografen. Dat weerhoudt mij er ook meestal van om te gaan, maar de keren dat ik wel ging (ook vaak pas na de ergste drukte), bleek het toch best mee te vallen. Vaak is het zelfs wel gezellig en soms ook wel handig, zoals bij die collega die de Morinel eerder zag dan jij. Dat zelfde overkwam mij ook toen ik daar was. Gelukkig net op tijd want ik heb maar kort van deze vogels kunnen genieten. Het was het laatste halfuurtje dat ze daar waren voordat ze weer op reis gingen. Ik heb er toch ook wel een paar aardige platen aan over gehouden, maar het verschil tussen man en vrouw zie ik nog niet. Op foto's dat ik ze samen heb durf ik het niet te zeggen. Maakt ook niet echt uit.
    Ik moet wel erg lachen om je verhaal over de man in waadpak. Soms moet je gewoon doen wat je zelf het beste lijkt (hoewel,ik dat ook niet durf)
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi René,
    Wat jammer dat ik de morinelplevieren gemist heb. Omdat ik met mijn gedachten al bij mijn aanstaande vakantie was heb ik waarneming.nl niet meer gevolgd. Wat een mooie vogels zijn het en wat een knappe platen heb je ervan kunnen maken. Een geluk dat de omstandigheden uiteindelijk zo werden als je graag wilde, het resultaat kan je alleen maar dik tevreden maken.
    Ook met de ralreiger heb je het toch echt wel goed getroffen, al heb je nog steeds andere wensen. Ik vind het schitterende platen, zeker degene waarbij je flink onderbelicht hebt. Als je gewend bent om er alleen op uit te trekken is het altijd wennen als je met anderen rekening moet houden, het is vaak niet anders.
    Hoe dan ook, je hebt prachtige platen kunnen maken van bijzondere soorten.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ja, die morinelplevieren waren een buitenkansje, zo mak en ook redelijk in de buurt. Jij hebt ook prachtige beelden van deze vogels, en ook nog wat mooie platen van de twee samen, dat is mij niet goed gelukt, omdat ze toen steeds te ver uit elkaar stonden. De ralreiger heb je ook mooi in beeld gekregen.
    Kijk alweer uit naar je volgende blog, de zwarte sternen..
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi René.
    De kleine vliegenvanger is een heerlijke soort, wat een schoonheid! Klasse als je die zo kunt platen.
    De serie van Morinelplevier daarbij viel ik zowat van mijn stoel!!! Ik vind dit wel zulke mooie vogels!!! Echt gaaf met je mistige effect en tussen de viooltjes ( ik was één dag te laat op Texel, waar er 16 zaten... gedipt!) De ralreiger heb je toch geweldig mooi geplaat hoor! Jaloersmakende platen en zo lekker op de Hollandse plomp,,Frustrerend dat je niet helemaal kon bereiken wat je wilde. Zo gaat het ook wel eens. Met je onderbelichting heb je wel hele leuke resultaten geboekt, wat een mooie kleur krijgt de Ralreiger dan. Echt weer een geweldige serie foto's. En kom maar op met je Zwarte sterns mét jongen, leuk!
    Groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hey René,

    prachtige foto's van deze Morinelplevier. Je foto's zijn echt heel sfeervol en ik vind dit diertje echt zo mooi!! Voor mij een soort welke ik nog nimmer gezien heb en dat is zo met de prachtige plaat van de Kleine Vliegenvanger. Wat een parel van een foto zeg.
    En of dit nog niet genoeg is kom je ook nog met en Ralreiger aanzetten!!!! Dit is echt klasse want deze zie je echt haast nooit (althans ik niet hahaha......) Bovendien heb je deze erg leuk weten te strikken tussen de gele "plompen". Jammer dat een hondje de boel verstoorde en hij in een boom ging zitten maar verder heb je echt een hele gave serie weten te maken. Ik ben ook héél benieuwd naar je prachtige zwarte sterns met de kleintjes :-)
    Van deze serie heb ik in ieder geval super genoten.

    Groetjes,
    Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi René,

    Hoe herkenbaar jouw principes m.b.t. het achterna jagen van gespotte zeldzaamheden, ook aan mij is dat niet besteed. Zelfs de notenkraker die toch erg lang in Wageningen zat heeft mij niet kunnen verleiden. In die zin haat ik die site waarneming.nl, er komen een hoop lui op af die te lui zijn om zelf op zoek te gaan, absoluut geen kaas van de natuur en vogelgedrag gegeten hebben en alleen maar verstorend bezig zijn. Maar naar jouw morinelplevieren, die heb je echt super gaaf vastgelegd. Ik zag ze al voorbij komen op het blog van Ghita, hert is een prachtige soort en die kans ga je zo niet snel meer krijgen. Ik hen ze nog nooit gezien ondanks mijn toch veelvuldig bezoek aan Texel. Hier had ik wel heel graag bij gelegen, echt super.
    De zeldzame ralreiger verschijnt blijkbaar vaker in plassen bij woonwijken, toen we recent in Drenthe op vakantie waren heeft er daar ook eentje op slechts enkele km's in zo'n woonwijkvijver gezeten, maar toe wij daar aan kwamen was hij net gevlogen, verstoord door een surfer die op zijn plank vlak langs kwam. En dat is voor mij ook een reden om niet snel op zo'n melding af te gaan, vaak gaat het zo en levert het een hoop frustraties op. Jouw ralreiger, ondanks de wat drukke achtergrond heel mooi vooral nr. 18. Ik vind de donkere varianten wat minder omdat daar het verenkleed veel "gladder" is. En dan nog dit: denk nog eens na over die converter, ik heb jarenlang een 2.0 converter op mijn 300 mm. 2.8 gebruikt om de vogels zo groot mogelijk in beeld te krijgen. Tegenwoordig gebruik hem nog nauwelijks omdat ik tot de conclusie gekomen ben dat je beter wat kunt croppen, je houdt dan als eindresultaat toch meer over. Bovendien ga ik vogels in hun habitat steeds meer waarderen ook al staan ze dan wat kleiner in beeld.

    Groet,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html