De Engelse Kwikstaart

Engelse Kwikstaart

In mijn vorige bericht vertelde ik over een mooie plek in de duinen 

van Noord-Holland, waar ik op zoek ging naar Bontbekplevieren.

Maar het gebied herbergt ook een behoorlijk aantal zangvogels,

die hier hun territorium hebben.

Ik merk overigens wel dat het ieder jaar een beetje minder wordt qua aantallen.

Maar ja, op 22 april jongstleden kom ik net na zonsopkomst aan

in het gebied en wanneer ik vlakbij ben, open ik het autoraampje al.

Ik leg de rijstzak op het open raam en luister goed naar

de geluiden in de omgeving.

In dit gebied kan er ieder moment een vogel op

een mooi plekje zitten en dan moet je direct kunnen reageren.

Al snel hoor ik het gezang van een Nachtegaal.

Een lastige klant want je hoort hem wel,

maar ziet hem bijna nooit.

Nachtegaal

Ik tuur en tuur naar de struik waar het geluid vandaan komt,

maar kan de vogel niet ontdekken.

Dan opeens zie ik zijn koppie boven een paar blaadjes uitkomen.

Ik kan net twee foto's maken, voordat hij weer wegduikt in de struiken

en verder gaat met zijn prachtige gezang.

Omdat er nog niet echt veel licht was,

moest er wel wat geweld in de nabewerking toegepast worden.

Op zoek naar de Plevieren, zie ik al snel iets bewegen op de grond

op een meter of 40 afstand.

Al snel zie ik dat het een WItte Kwikstaart is.

Witte Kwikstaart

Een vogel die ik al vaker gefotografeerd heb,

maar waar ik nu eigenlijk niet in geïnteresseerd ben.

Maar terwijl ik steeds dichterbij kom, merk ik dat deze

Witte Kwikstaart helemaal niet schuw is.

Witte Kwikstaart

Dan toch maar even de tijd nemen voor deze vogel

en ik stap rustig de auto uit.

Ik doe niet al teveel moeite om de vogel zo rustig mogelijk te benaderen,

maar loop langzaam gebukt richting de Kwikstaart.

Die blijft gewoon rustig doorgaan en ik ga

dan toch maar even languit voor een mooier standpunt.

Toch een leuk begin van de dag zo.

Ik ging verder op zoek naar de Plevieren en

nadat ik een foto had gemaakt van een Bontbekplevier op het nest,

maak ik nogmaals een rondje door het gebied.

Kneu

Zoals ik eerder vermeldde, was het best wel rustig met andere vogelsoorten.

Geen zingende Grasmussen, heel ver 1 Roodborsttapuitje en een paartje Kneuen.

Tijdens een rondje door het gebied kwam ik dit mannetje tegen.

Meestal vliegen ze snel weg, maar deze bleef even mooi zitten.

Soms werken ze wel mee.

Tijdens mijn zoektocht naar de Bontbekpleviertjes viel mij 

een vogel op, die ik langs de waterkant zag lopen.

Ik wist zeker dat het een Kwikstaart was,

maar deze leek geler dan een Gele Kwikstaart.

Nadat ik klaar was met het fotograferen van de Plevieren,

wisselde ik snel van jas (ik heb altijd een regenjack achterin de auto liggen)

en ging maar eens op zoek naar die raar gekleurde Kwikstaart.

Na een paar keer heen en weer rijden, kreeg ik een Kwikstaart in het vizier.

Gele Kwikstaart

Ik maak wat plaatjes vanuit de auto en zie dat het een gewone Gele Kwikstaart vrouw is.

Dat is niet de vogel ik dacht gezien te hebben.

Maar wel een leuke soort natuurlijk en ik probeer haar wat dichter

te benaderen. Tevergeefs. Deze vogel is behoorlijk schuw en gaat

er behoorlijk snel vandoor. Maar ik geef niet zo snel op.

Nou komt dat "plasdrasje" zeer goed van pas, want het is natuurlijk

een ideale foerageerplek voor een Gele Kwikstaart.

Al snel heb ik haar weer in de gaten, maar terwijl ik haar 

heel behoedzaam voor een tweede keer benader,

zie ik opeens iets bewegen in het gras.

Engelse Kwikstaart

Daar is de vogel die ik al eerder in een flits dacht te herkennen.

Een Engelse Kwikstaart.

Een doortrekker die je niet zo heel vaak voor de lens krijgt,

dus een buitenkansje.

Ik probeer ietsje dichterbij te komen met de auto

en deze Engelse Kwikstaart blijkt niet zo heel schuw te zijn.

Maar terwijl ik de Engelse Kwikstaart benader,

vergeet ik op de schuwere Gele Kwikstaart te letten.

Dom natuurlijk en de Gele gaat er vandoor met

in haar kielzog de Engelse.

Nu moet ik een tijdje naar ze zoeken,

maar opeens zie ik ze samen richting de plek gaan,

waar ik de twee Bontbekpleviertjes zo van dichtbij kon fotograferen.

Snel rij ik die kant op, kruip uit de auto en

ga op bijna dezelfde plek liggen als eerder.

Deze keer hou ik wel beter rekening met het water.

Gele Kwikstaart

In de verte zie ik de Gele Kwikstaart mijn kant opkomen.

Al foeragerend steeds iets dichterbij en in haar nabijheid de Engelse Kwikstaart.

Gele Kwikstaart

Op een gewone Gele Kwikstaart zit ik niet echt te wachten, maar totdat

die Engelse goed in beeld komt, is het toch een leuke bijvangst.

En dan komt de bijzonderheid mooi in beeld.

Engelse Kwikstaart

De Engelse Kwikstaart wandelt vanuit de lage begroeiing naar de waterkant.

Wat een geweldig, mooi vogeltjes is dit zeg.

Op Texel heb ik er eerder eentje kunnen fotograferen,

maar dat was van een afstandje vanuit de auto.

Op deze manier is natuurlijk een stuk fraaier.

Gele Kwikstaart (of Engelse Kwikstaart?)

De twee Kwikstaarten blijven in elkaars nabijheid.

De focus op bovenstaande foto ligt op de Gele Kwik,

maar aan de linkerkant zie je de Engelse (al is het heel vaag).

Ik begin te geloven dat het misschien wel een paartje is

en wanneer ik later thuis in mijn vogelgids kijk,

zie ik dat er weinig verschil is tussen de vrouwtjes van beie soorten.

Omdat ze constant in elkaars nabijheid zijn,

moet het wel bijna een paartje zijn.

Maar een gemengd huwelijk kan natuurlijk ook.

Engelse Kwikstaart

Ik laat de Gele even links liggen, want die Engelse is de doelsoort natuurlijk.

Hij vangt wat eetbaars en komt steeds meer mijn kant op.

Engelse Kwikstaart

En nog een stukje verder mijn richting op.

Engelse Kwikstaart

En nog een stukje dichterbij.

Het is net als met de Bontbekpleviertjes, al blijven de Kwikstaarten

ietsje verder van de waterkant verwijderd.

Engelse Kwikstaart

Op een meter of 6 afstand begint het vogeltje lekker te zingen.

Niet eventjes, maar een minuut of 5.

Op z'n dooie gemakkie.

Hij kijkt een paar keer mijn kant op

en mijn gedachte is direct, dat het nu wel over zal zijn.

Engelse Kwikstaart

Maar nee hoor, hij komt gewoon nog een stukkie verder mijn kant op.

En eventjes is de vogel binnen anderhalve meter en zie

ik hem alleen maar vaag in de zoeker.

Gele Kwikstaart

Dan maar de aandacht verleggen naar het vrouwtje,

die ook steeds een beetje dichterbij komt.

Die 2 zijn onafscheidelijk van het kan gewoon niet anders,

dan dat dit een paartje is.

Engelse Kwikstaart

Het mannetje scharrelt lekker om mij heen en zo af en toe kan ik een foto

van hem maken. Dan loopt hij eindelijk naar de plek waar ik hem graag wil hebben.

Bijna aan de waterkant en recht voor mij.

Engelse Kwikstaart

Ik hoopte dat de vogel ietsje meer afstand zou nemen,

maar in plaats daarvan komt hij recht op mij af.

Dan denk je dat hij wel zal stoppen,

maar er zat blijkbaar een smakelijk hapje vlak voor mij lens.

Hij pakt het insect en wanneer hij twee stapjes verder zou zetten,

zou hij zo in de zonnekap van van mijn gezeten hebben.

Geweldig leuk natuurlijk.

En of het nog niet genoeg is,

komt hij lekker bij mij buurten en kijken of

er misschien wat insecten vlak naast mij te scoren zijn.

Gele Kwikstaart

Het vrouwtje wordt ook steeds minder schuw en nadert snel.

En dan opeens vindt het mannetje het mooi geweest en gaat er vandoor.

Gele Kwikstaart

Het vrouwtje kijkt nog 1x om en met in de achtergrond een witte paal,

die in dit geval als een soort schijnwerper fungeert, gaat zij

dan toch maar achter de Engelse Kwikstaart aan.

Ik heb nog steeds geen idee of het een paartje Engelse Kwikstaarten is

of dat het vrouwtje een gewone Gele Kwikstaart is.

Het was in ieder geval wel een bijzondere ontmoeting.

Tijd om te vertrekken en terwijl ik weg rijd,

zie ik nog een Kneu zitten en die blijft rustig zitten,

terwijl ik vlak naast hem stil kom te staan.

Kneu

Op de terugweg naar huis, rij ik door een polder heen en

hoor het geluid van een Gele Kwikstaart door het geopende raam.

Ik rij een stukje terug en speur de omgeving af.

Het valt nog niet mee om een zingende Gele Kwikstaart te spotten in

een veld vol met geel Koolzaad.

Gele Kwikstaart

Hij zit een beetje verstopt, maar het lukt toch om hem te vinden.

Helaas een beetje ver weg, maar wel een leuk totaal plaatje zo.

Gele Kwikstaart

Toch nog een leuk extraatje van deze mooie ochtend.

In de volgende blogberichten gaan we op bezoek in Friesland met oa:

De Kemphaan

Tot de volgende keer,

René