"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zondag 18 november 2018

Jonge Zwarte Roodstaarten in Frankrijk

Jonge Zwarte Roodstaart

Dit jaar ging de vakantie richting het oosten van Frankrijk, de Rhone-Alpes.
Drie weken met de start in de laatste week van juli.
Qua vogels een slechte periode, want bijna alle jongen hebben
het nest verlaten en vanaf dat moment verminderd
de zichtbaarheid enorm.
Daar kwam bij dat het overdag bijna 3 weken lang een temperatuur was van 35+
en dat is nou niet bepaald een temperatuur waarbij de vogels lekker rondhuppelen.

Omdat we al eerder in deze omgeving geweest waren, wist ik exact 
wat ik waar kon zien cq verwachten.
Tijdens een verkenningsrondje hoorde ik een IJsvogel op een 
voor mij bekende plek.
Gauw een stok plaatsten op een aantrekkelijke plek en over een paar dagen
maar weer eens kijken of de stok gebuikt zou worden.

Op het platteland van Oost-Frankrijk is de Grauwe Klauwier een
algemeen voorkomende vogel.
Maar je moet wel weten in wat voor biotoop je moet zoeken.
Grote, open weideachtige stukken land met daar omheen struweel
is de plek waar je de Grauwe Klauwier kunt zien.

Wanneer je zo'n veelbelovend gebied tegenkomt,
dan is het niets anders dan de toppen van de struiken en de paaltjes afspeuren.

Grauwe Klauwier

In de omgeving van de camping zijn diverse plekken waar Grauwe Klauwieren
te vinden zijn. In de periodes dat er jongen zijn, moet er veel gejaagd worden
en is de zichtbaarheid behoorlijk groot.
Vaak hebben ze een aantal favoriete uitkijkplekken en met een portie geduld
kun je dan de Grauwe Klauwier fotograferen.
Vooral de mannetjes zijn erg fotogeniek, maar als de jongen éénmaal uitgevlogen zijn,
lijkt het wel of de mannen als eerste de anonimiteit induiken.

Grauwe Klauwier

In de weken dat wij er zijn, kan ik maar mondjesmaat Grauwe Klauwieren vinden.
Heel af en toe een mannetje, maar het overgrote deel zijn vrouwtjes en jonge vogels.

Grauwe Klauwier

Als ik vroeg in de ochtend op pad ga om te fotograferen, zie ik wel genoeg 
prachtige onderwerpen. Zomertortels, Rode Patrijzen, diverse soorten reigers en
nog een aantal mooie andere soorten. Maar alles is heel snel weg en ik
krijg erg weinig kansen op een foto.

Ik zie zelfs een keer een Otter wegschieten.
Toen ik het dier weg zag rennen, wist ik niet wat ik zag.
Had ik dat nou goed gezien?
Nadat ik allerlei soorten dieren in mijn hoofd de revu had laten passeren,
wist ik het toch zeker. Hoewel het een hele rare plek was voor zo'n dier,
kon het echt niets anders zijn dan een Otter.

Ik heb lang gewacht en ben verschillende keren terug geweest,
maar het dier liet zich niet nogmaals zien.

Na iets meer dan een week geef ik het min of meer op.
Vogels laten zich niet echt goed zien en het licht is al heel vroeg keihard.

Grauwe Klauwier

Maar de IJsvogel bleef wel een beetje trekken.
Al snel begreep ik dat er jonge IJsvogeltjes in het spel waren,
maar ook dat ze waarschijnlijk snel uit zouden vliegen.
De vissen welke aangevoerd werden, waren al van behoorlijke afmetingen.

Eén keertje heb ik er een paar uurtjes van mogen genieten.
De volgende dag waren ze uitgevlogen en vertrokken naar een voor mij
onbereikbare plek.

IJsvogel (man)

Maar behalve vogels valt er natuurlijk meer te zien.
Vorig jaar stuitte ik op een mooi veldje met kruiden en daar stikte het van de vlinders en
ook op de camping zijn een aantal plekken waar vlinders rondfladderen.

Omdat het 's ochtends al heel vroeg warm was,
waren de vlinders ook al snel actief.

Icarusblauwtje

Vlinders zijn schitterende dieren.
Als je bij zo'n veldje staat, dan zie je een enorme diversiteit qua kleuren en afmetingen.
Ze zijn natuurlijk enorm fotogeniek, maar tegelijkertijd erg lastig te fotograferen.
Zeker als het erg warm is en de vlinders daardoor zeer fladderig zijn.
Om in mijn vakantie al om 5 uur op pad te gaan om vlinders
te fotograferen, vind ik net even te overdreven.

Boomblauwtje

Dus moet ik mij maar behelpen met mijn kleine witte parapluutje en
proberen om de vlinders in de schaduw te zetten.

Kleine Vos


Dagpauwoog

Ik kan je vertellen dat het nog niet meevalt om bij hoge temperaturen in
de brandende zon achter de vlinders aan te lopen.

Iedere natuurfotograaf heeft een aantal wenssoorten.
Ongeacht of je vogels, zoogdieren of insecten fotografeert.

Mijn jarenlange wenssoort is de Koninginnenpage.
Vorig jaar dacht ik dat ik hem te pakken had, maar na het goed bekijken
van de eerste foto's op mijn schermpje, zag ik
dat ik de Koningspage tegen gekomen was.

Ook dit jaar kom ik die vlinder weer tegen.
Het lukt mij alleen dit keer niet om er een mooie foto van te maken.
Wanneer ik terugkom op de camping zie ik een grote geel/witte vlinder vliegen.
Ik ben stomverbaasd en geloof in eerste instantie mijn ogen niet.
Het zal toch niet waar zijn......

Koninginnenpage

Ik weet niet hoe het met anderen is, maar wanneer ik een diersoort tegenkom
die hoog op mijn lijstje staat, dan gaat het bloed sneller stromen en wordt ik enthousiast.
Uiteraard vliegt de vlinder net die richting op, die voor mij het lastigst is om te volgen.
Het zal niet zo zijn .....

Na een korte, maar hevige achtervolging zie ik de vlinder landen in een vlinderstruik en
zie ik dat het inderdaad een Koninginnenpage is.

Het is al een iets ouder exemplaar, maar dat mag de pret niet drukken.
Een onverwachte kans voor mij en de vlinder vindt het schijnbaar leuk om 
het mij zo lastig mogelijk te maken.

Koninginnenpage

Maar een paar keer krijg ik de vlinder in vol ornaat op de foto.
Omdat de omgeving dan niet zo heel fraai is,
hebben die foto's het blog niet gehaald.

Dan valt mijn oog op een opvallende rups.
Volgens mij de rups van de Koninginnenpage, maar wanneer ik naar foto's
op internet kijk, zie ik oranje-achtige vlekken op die rupsen.
Mijn rups heeft gelige vlekken.

Rups van Koninginnenpage

Ik heb begrepen dat er dichtbij de camping iemand woont die vlinders kweekt,
dus misschien is het de rups van een andere soort.
Tot het tegendeel bewezen is, hou ik het dus op de Koninginnenpage.

Rups van Koninginnenpage

Op het einde van de derde week veranderd het weerbeeld.
Het wordt ietsje koeler (zo'n 24 graden) en dan wordt het weer aantrekkelijk
om toch maar weer op vogeljacht te gaan.

Ik maak een verkenningsrondje langs diverse plekjes en op
1 van de laatste plekjes die ik bezoek, hoor ik
het geluid van bedelende jonge vogels.

Ik zoek waar het geluid vandaan komt en al gauw zie ik de dader.

Jonge Zwarte Roodstaart

Een jonge Zwarte Roodstaart zit op een stapel hout en schreeuwt om voedsel.
Meestal is er dan eten in aantocht en ik zoek naar de oudervogels.

Zwarte Roodstaart (man)

Na even goed rondkijken zie ik de vader zitten.
Mooi op een paaltje met een lekker hapje  voor het jong.

Het mannetje schrikt even van de huiskat en landt iets verder weg.

Zwarte Roodstaart

Ik richt de camera op het jong en ben in afwachting van een voermomentje.
Dan blijkt dat de plek waar ik met de auto sta niet de beste is.
Er komt een andere auto aan en die kan mij onmogelijk passeren.
Zwaar balend rij ik weg en keer om zodra ik de kans krijg.

Maar het jong is verdwenen en waar ik ook kijk,
het is niet meer terug te vinden.

Maar ik heb weer een reden om vroeg op te staan en
dat doe ik dus ook de volgende ochtend.

Het makkelijkst is om jongen op het bedelende geluid te vinden en al snel
heb ik hem in de gaten. Ietsje verder weg dan gisteren, maar wel op acceptabele afstand.

Zwarte Roodstaart

Maar het jong duikt weg aan de andere kant van de houtstapel en
dat betekend het einde van deze kans.

Maar ik hoor nog een bedelend geluidje.
Ik rij een stukje door en zie jong nummer 2 zitten.

Jonge Zwarte Roodstaart

Dit is duidelijk de jongste van de twee, zoals aan het verenkleed te zien is.

Nu hou ik wel rekening met de mogelijkheid dat er een auto kan passeren,
als het tenminste geen busje of iets dergelijks is.

Jonge Zwarte Roodstaart

Het vrouwtje zie ik maar 2 keer en het is voornamelijk het mannetje 
dat de jongen aan het voeren is.

Zwarte Roodstaart

Het ochtendlicht is mooi en de vogels komen op voor mij ideale plekken.
Maar of de duvel ermee speelt..........
Een kleine vrachtwagen moet er langs en het geluid wat
hiermee gepaard gaat, is genoeg om het jong te verjagen.

Zwarte Roodstaarten

Nadat ik de auto gekeerd heb en weer op de plek terug ben, zie ik
dat vader en kind aan het rondtrekken zijn.
Het territorium van de Roodstaarten is behoorlijk groot en ik kan ze
maar op een paar plekjes aardig op de foto krijgen.

Het geluk is met mij, want beide jongen kiezen een mooi plekje uit.

Jonge Zwarte Roodstaarten

Geduldig wachten de jonkies totdat de ouders met eten komen en
jonge vogels moeten constant gevoerd worden.
Het is dus simpelweg afwachten totdat 1 van de ouders met eten langskomt.

Zwarte Roodstaart

De jongen zien dat er eten aan zit te komen en beginnen duidelijk te maken,
dat ze enorm honger hebben.
Zoals bij alle jonge vogels gaat de bek wijd open en wordt er
zo hard mogelijk met de vleugels gewapperd.

Zwarte Roodstaarten

Als er meerdere jongen zijn is het altijd lastig om het jong uit te kiezen
dat waarschijnlijk het hapje gaat krijgen.
Omdat het voorste jong het meest met de vleugels wappert, gok ik erop
dat de ouder dit jong zal gaan voeren.

Zwarte Roodstaarten

En inderdaad krijgt het voorste jong het hapje in de snavel geduwd.
Omdat er onweer dreigt, wordt ik terug verwacht op de camping.
Helaas, want ik had de verwachting dat ik nog wel
wat leuke foto's kon maken.

De volgende dag is de éénnalaatste vakantiedag en dat houdt in
dat er opgeruimd en ingepakt moet worden.
Ik kan 's ochtends vroeg nog 1 uurtje kijken bij de Roodstaarten,
maar helaas laten ze zich niet zien op een mooie afstand.
Ze blijven veel te ver weg en ik laat ze verder maar met rust.

Jammer dat ik ze niet een paar dagen eerder tegen was gekomen,
want dit zijn toch wel buitenkansjes.

De Zwarte Roodstaarten zorgde toch nog voor een onverwacht einde
qua vogelfotografie. De natuur valt niet te voorspellen.

In een volgend blog gaan we polderen met oa deze:

Ruigpootbuizerd

Tot de volgende maand,
René

14 opmerkingen:

  1. Hoi René,
    Nou zeg, jij bent daar wel aan je trekken gekomen in Frankrijk. Want wat een prachtige vogels en vlinders heb je daar weten te fotograferen. Echt schitterende beelden. En dan nog een prima weertje.
    Fantastisch die jonge roodstaart. En wat een grappige foto is nummer 4, die vogel zo schuin kijkend naar die bramen.
    En dan die vlinders, wat een plaatjes. Zo mooi. Dikke complimenten hoor René!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi René,
    Wat een gave serie van de Zwarte roodstaarten, plaatjes!!! De eerste is al een wereldplaat! En de rest ook geweldig! mooie setting. Dat is je toch maar gelukt. Super. De klauwieren zijn heel fraai, jammer dat er geen mannetje bij zit. En dan ineens KLONK een man ijsvogel mét vis in de bek, dat lukt mij nou nooit!! Gave plaat. En eindelijk die Koningin!! gefeliciteerd. Ook nog de rups, hoewel ik ook wel de oranje stippen mis... De dagpauwoog, het Icarusblauwtje en het boomblauwtje mooi gefotografeerd. Ik weet dat het niet meevalt op zulke warme dagen, dan zijn ze een soort van hysterisch ;-) Maar de jonge zwarte roodstaarten zijn voor mij de winnaars van deze post. Zo, gaaf! TOP! Over die ruigpoot heb ik het nog maar ff niet, (lol)
    Groetjes, Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo René,
    Wat een prachtige serie laat je zien.
    De klauwieren zijn super om te zien, maar ik vind de zwarte roodstaart jongen helemaal te gek.
    Ik heb genoten van deze serie.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ha René,
    wat weet je er weer een mooi verhaal van te maken; met als slot tóch een prachtige foto van een voedermoment van de zwarte roodstaart. Ook de foto's daaraan voorafgaand zijn prachtig.
    En nee, rondfladderende vlinders zijn niet makkelijk op de plaat te krijgen, maar je laat evengoed wel een aantal heel mooie vlinderbeelden zien, inclusief de koningin en een koningin-in-wording. En passant nog een prachtige ijsvogel met vis. Kortom: ik heb weer genoten van verhaal en foto's.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Gewoon één foto is al zo mooi. En jij hebt een hele serie. Dat is genieten. Dank je wel.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Rene
    Wat een prachtige serie laat je zien vlinders en vogels .
    De klauwieren zijn super om te zien
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi René,
    Drie weken lang boven de dertig graden en dan op een camping... ik hoop dat jullie wel en plekje in de schaduw hadden! Ondanks dat het met de temperaturen en het licht niet meeviel, heb je toch een aardige opbrengst bij elkaar weten te schieten. En foto's die er toch zijn mogen, hoor, vooral die van de laatste week. De ijsvogel met vis is natuurlijk sowieso top, maar de platen van de jonge zwarte roodstaarten zijn allemaal erg fraai. Mooie achtergronden en dito momenten. De fraaiste qua compositie vind ik de foto's met de twee jonkies achter elkaar met de tweede onscherp op de achtergrond. Het voedermoment is top. Het is een goed alternatief voor de jonge boerenzwaluwen, hoewel ik dat persoonlijk mooiere vogeltjes vind.
    Tja en dan dat gedoe met passerende auto's op van die smalle landweggetjes. Ik vind dat in 'jouw polder' al vreselijk. Ik voel me op die momenten altijd een beetje opgelaten. Hoewel fotograferen vanuit een auto ontegenzeggelijk voordelen heeft, ga ik toch liever te voet. Achter vlinders aan heb je geen keus, dan moet je wel lopen. Mooi dat je weer op zo'n onverwacht moment en plek ineens je wensvlinder tegen het lijf liep. De foto's kunnen inderdaad nog wel wat beter, maar dat komt wel. Je hoeft er tegenwoordig niet meer voor naar Frankrijk af te reizen! En dan die rups: ik ben inmiddels bijna een deskundige op dat gebied, want ik heb er dit jaar wel drie verschillende gefotografeerd. Die van jou lijkt er verdomd veel op, behoudens dan de kleur van de vlekken. Ik zie ze altijd oranje (ook op de meeste platen op internet), bovendien had ik begrepen dat je rupsen alleen van half mei tot half juni ziet en later (tweede generatie) van half augustus tot half september. Als je hem in de laatste vakantieweek zag, zou het misschien net kunnen... De doorslag zou de plant kunnen geven waar je hem op zag. Ik kan niet goed zien waar hij van op zat, maar het is zeker geen wilde peen of andere schermbloemige. Hoe dan ook blijft het een mooie waarneming!
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Dick,

      We hadden een heerlijke plek met een hoop schaduw, maar 38 graden blijft toch 38 graden. Waardeloos voor de fotografie, maar ja. De rups was inderdaad op het einde van de vakantie. Ik weet niet of de rupsentijd in Frankrijk gelijk is aan de rupsentijd in Nederland. Ik weet wel dat de broedtijd van sommige vogels iets later ligt dan in Nederland. Volgend jaar maar eens een keertje langs Gelderland voor de vlinder ;-)

      Groet,
      René

      Verwijderen
  8. Hoi René,
    Wat een mooie foto's van die jonge Zwarte roodstaarten, geweldig om te zien! En de foto's van de rups vind ik ook heel erg fraai.

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtige momenten met de jonge zwarte roodstaart en de voederende ouder vogel. Maar ook je vlinder serie is heel mooi, vooal de koninginnepage, altijd leuk als je die in de vrije natuur tegenkomt, en ja...dat gevoel dat je beschrijft herken ik. Moet dan ook mijn handen stil houden om een goede foto te maken, want dat sta ik soms helemaal te trillen...
    ook de grauwe klauwier en de ijsvogel heb je weer heel mooi
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Prachtige foto's van de jonge zwarte roodstaart,
    de ruigpootbuizerd, het voeren van de jongen en
    de mooie rubs.
    Ik heb echt genoten van je verhaal en de foto's

    Groetjes Erica

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hey René,

    wat een gave serie zeg en wat een prachtige foto's laat je zien.
    Vooral de platen van de jonge Zwarte Roodstaart vind ik geweldig. Deze heb ik zelf nog nooit voor de lens gehad maar wie weet ooit! Je vlinders en ook de rups zijn echt mooi scherp en ook fraai van leur hoor. De grauwe klauwier is ook al zo'n vogel die ik dus nooit of te nimmer tegenkom hahaha..... Ik heb echt zitten geneiten hier hoor. Ook nog een ijsvogel met een behoorlijke vis ja. Jammer dat er zo weinig ijsvogels zijn overgebleven. op mijn "eigen" stekje heb ik ze ook alleen maar zien scheren over het water. Je volgende blog beloofd ook weer heel wat!

    Groetjes,
    Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi René,

    Een flinke opbrengst van je vakantie in Frankrijk zeg. Ik weet dat grauwe klauwieren in Frankrijk vrij algemeen zijn, maar dan moet je ze nog maar weten te vinden. Ik volg hier in de regio al jaren enkele paartjes, ze zijn behoorlijk honkvast en komen meestal op een steenworp afstand terug naar de plek waar ze het voorgaande jaar gebroed hebben. Als er eenmaal wat grotere jongen zijn zie je het vrouwtje regelmatig, maar mijn ervaring hier is dat je vanaf het moment dat ze zijn teruggekeerd totdat er grote jongen zijn het vrouwtje vrij teruggetrokken leeft terwijl je het mannetje vaak bovenin een bramenstruik ziet.
    Mooi dat je eindelijk dan je wensvlinder kon fotograferen. De rups is m.i. inderdaad van deze soort. Wat Dick al zei, peen maar ook venkel zijn waardplaten van de koninginnenpage. De laatste jaren heb ik ze hier niet meer gezien, maar daarvoor bezochten jaarlijks wel enkele onze tuin.
    Je zwarte roodstaarten vormen een mooie hoofdmoot van dit blog. Mooi om die bedelende jonge te zien. Wat me opvalt is dat het mannetje beduidend zwarter is dan die ik hier meestal zie, misschien toch een andere ondersoort daar in Frankrijk? Mooi blog en ondanks het harde licht bij 38 gr. heb je prachtige platen weten te schieten.

    Groet,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html