"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 8 december 2018

Polderen Deel 2

Rietgors

In Deel 1 kwamen vooral echte poldervogels zoals Buizerd, Torenvalk, Grutto en Ganzen
aan bod. In Deel 2 komen ook soorten aan bod die je niet in iedere polder tegen zal komen.

In de polder waar ik veel kom, zijn een aantal moerasachtige gebieden.
Dit biedt kansen voor soorten die nou niet bepaald bekend staan als 
vogels die in weidegebieden gezien worden.
De Rietgors die het blog opent is er daar 1 van.
Waterrallen, Blauwborsten, Baardmannen, Kleine Karekieten en Rietzangers
zijn andere voorbeelden van moerasbewoners die ik regelmatig tegenkom tijdens mijn uitstapjes.

Rietgors

Rietgorzen en Rietzangers zijn in behoorlijk grote aantallen en op meerdere plekken aanwezig.
Baardmannen en Blauwborsten zijn op maar een paar plekjes te vinden
en de een is lastiger te lokaliseren dan de ander.

De Blauwborst is in het voorjaar betrekkelijk simpel te vinden,
mits je op de juiste plek bent natuurlijk
Je hoeft alleen maar op het uitbundige gezang af te gaan.

Blauwborst 

De Rietzanger is op heel veel plekken aanwezig.
Zodra er ergens een beetje behoorlijke rietkraag staat,
is de kans groot dat je het geluid van de Rietzanger zal horen.

Wil je perse een Rietzanger fotograferen,
dan is dat geen enkel probleem in dit gebied.
Wil je hem mooi fotograferen, dan moet je er iets meer tijd in steken.

Rietzangers hebben vaste zangplekken en nemen die regelmatig in.
Ze beginnen onderin een rietpluim en kruipen al zingend naar boven.
Het is dus niet meer dan een kwestie van geduld om
een foto te maken van een vrij zittende en zingende Rietzanger.

Rietzanger

Een stuk lastiger is het om Baardmannen te fotograferen.
Die zijn namelijk maar sporadisch aanwezig op de plekken waar ik vaak kom.

Begin oktober was ik gericht aan het zoeken naar Baardmannen en
was blij verrast toen ik in de verte het geping van de deze vogels al hoorde.

Wanneer je eenmaal een Baardman hebt gehoord, vergeet je dat specifieke geluid
nooit meer. Maar begin oktober is een periode dat er
nog insecten rondvliegen en dan bevinden de Baardmannen
zich meestal onderin het riet en zijn ze dus lastig te fotograferen.

Anders is het in de winter, wanneer ze foerageren op de rietpluimen
en dus goed zichtbaar zijn.

Baardman (man)

Ik kom een groepje van een stuk of 8 Baardmannen tegen
en het valt niet mee om er eentje op de plaat te krijgen.

Heel sporadisch klimmen ze naar boven in het riet en dan moeten
ze ook nog net lang genoeg blijven zitten.
Het levert maar een paar gelukte plaatjes op.

Baardman (vrouw)

Hierna ben ik nog een aantal keren terug gegaan,
maar de Baardmannen waren al vertrokken naar andere oorden.

Voor de rietvogels ga ik vaak vroeg op.
Want ze bevinden zich meestal in die delen van het "moeras",
waar je een groot deel van de dag veel last hebt van tegenlicht.

Dorp met opkomende zon

Ik wil altijd zo snel mogelijk op de plek zijn waar ik ga fotograferen,
maar soms moet je onderweg gewoon even stoppen en 
een ander soort foto maken.

Dit jaar viel het op dat er opeens meer Roodborsttapuiten in deze polder
te zien waren. Er is dus iets verandert in het gebied,
waardoor het aantrekkelijker is geworden voor deze soort.

Mij was al opgevallen dat er later en minder rigoureus gemaaid werd.
Hierdoor kunnen kruiden langer doorgroeien en worden stukken grond in de polder
een stuk minder open en dus aantrekkelijk voor soorten zoals de Roodborsttapuit.

Roodborsttapuit

Opmerkelijk hoe snel nieuwe soorten een gebied bewonen/bezoeken,
wanneer er dus iets wijzigt qua begroeiing/indeling van delen van dat gebied.
Ik merkte dat ook op toen er een plasdras-gebiedje gecreëerd werd ergens in de polder.
Ineens zag ik Bosruiters, Groenpootruiters en Zwarte Ruiters op een plek
waar normaliter alleen Kieviten en Grutto's te zien waren.

Roodborsttapuit

Zo is de Roodborsttapuit dit jaar een broedvogel geworden,
zijn bijna naamgenoot is steeds talrijker te zien als doortrekker.

Tapuit

De Tapuit was een spaarzame gast de afgelopen jaren.
Eind vorig jaar kwam ik ze iets meer tegen, maar dit jaar zag ik er tientallen.
Zo zie je maar wat een invloed het beheer van zo'n gebied heeft op de diversiteit
en hoe snel dat dus kan veranderen.

Gele Kwikstaart

Dat verandering van de begroeiing niet alleen positieve effecten heeft
maar ook negatieve, is zo duidelijk als wat.
De Gele Kwikstaart lijkt zich beduidend minder thuis te voelen
op de plekken waar het maaien uitgesteld is.

Ik zag er dit jaar veel minder dan bv vorig jaar en zo
zie je maar weer dat "Ieder nadeel heb zijn voordeel"ook hier opgaat.

Misschien moet de Gele Kwikstaart even wennen aan de nieuwe omgeving.
In het voorjaar van 2019 zullen we het weten.

Gele Kwikstaart

Je zou toch denken dat meer begroeiing zorgt voor meer insecten.
Dat is natuurlijk waar, maar waarschijnlijk is het dan minder aantrekkelijk 
voor de Gele Kwikstaart om te broeden.

Een andere vogel die ik minder tegenkwam, was de Graspieper.

Graspieper

Het natuurlijk evenwicht blijkt dus maar weer een zeer wankel iets te zijn.
Het ingrijpen van de mens heeft vaak direct een positieve invloed op 1 of 2 soorten,
maar een negatief effect op meer soorten dan ons lief is.

Aalscholvers

Bescherming van een bepaalde diersoort kan binnen een aantal
jaren zorgen voor een explosieve stijging van het aantal dieren.
De Grauwe Gans en de Kraai zijn daar voorbeelden van,
maar een ander goed voorbeeld is de Aalscholver.
Een vogel die inmiddels weer zo algemeen is, dat
sport- en beroepsvissers graag willen dat de vogel weer bejaagd mag worden.

Niet alleen bescherming kan zorgen voor toename van een bepaalde soort,
maar ook het uitzetten of ontsnappen van uitheemse soorten.

Fazanten

Het beste voorbeeld daarvan is waarschijnlijk de Fazant.
Ik zie ze steeds meer en ook op meer plekken in de polder.
Het scheelt waarschijnlijk ook dat de vos actief bejaagd wordt in dit gebied.
Ook weer zo'n discussiepunt.
Heeft het nut om de vos af te schieten of reguleert deze zelf het aantal dat een gebied aankan?

Afschieten is bv ook de discussie over de grote grazers in de OVP.
Er zijn er gewoon veel te veel in dat gebied en daardoor is
het inmiddels een woestenij geworden waar bijna geen vogels meer te vinden zijn.
De eerste opzet van het gebied was toch om een leefruimte en aansterkgebied
te creëren voor allerlei vogelsoorten.
Dat de enige oplossing die de mens dan bedenken kan afschot is, is beestachtig.

Maar ja, verder met de polder in mijn direct omgeving.

Opvallend dit jaar was de late aankomst van de huiszwaluwen en 
de weinige jonge Boerenzwaluwen die ik zag.

Boerenzwaluw

De voedermomentjes bij de jonge Boerenzwaluwen is iets dat ik
ieder jaar weer graag mag proberen vast te leggen.
Door het ontbreken van jonge Boerenzwaluwen op de plekken die bereikbaar zijn,
is dat er in 2018 bijna niet van gekomen.

Een vogel waar je in iedere polder niet meer omheen kunt is de Blauwe Reiger.

Blauwe Reiger

Een soort die ook enorm qua aantallen is toegenomen in de polder.
Dat wijst er op dat het voedselaanbod erg groot is.

Omdat er zoveel Blauwe Reigers aanwezig zijn, is het maken van een
foto van een Reiger met prooi betrekkelijk makkelijk..

Je ziet snel genoeg aan de houding van een Reiger of deze een prooi op het oog heeft.

Langs het water zal de prooi bestaan uit vissen (zoals op de eerste foto), kikkers of
(jonge) watervogels. Pulletjes van eenden zijn snelle hapjes, maar een Dodaars
wordt ook nog weleens te grazen genomen.
Jaagt een Blauwe Reiger in het weiland, dan kun je een muis, mol, haasje of een jonge weidevogel
als prooi verwachten.

Het blijft iedere keer wel spannend om te zien, wat deze veelvraat nou weer te pakken heeft.

Jonge Blauwe Reiger met muis als prooi

De Blauwe Reiger is een hele algemene soort in de polder,
maar er zijn meer soorten reigers aanwezig.
Heel soms zie ik een Purperreiger, een Kleine Zilverreiger of een Roerdomp.
Veel regelmatiger zie ik Grote Zilverreigers.

Een vogel die aan een enorm opmars bezig is in Nederland.
De Grote Zilverreiger is wel veel schuwer dan de Blauwe.

De beste manier om de Grote Zilverreiger te fotograferen is om
hem naar je toe te laten komen.
Als ik er eentje in of langs een sloot zie jagen, kijk ik altijd welke kant hij oploopt.

Is dat mijn richting op, dan zet ik de auto zodanig neer dat 
ik met grote waarschijnlijkheid een kans ga krijgen om hem van dichtbij te fotograferen.
Dan is het afwachten en hopen dat de vogel niet door iets anders opgeschrikt wordt.

Wandelaars en fietsers willen dan nog wel eens roet in het eten gooien.

Grote Zilverreiger

Maar dat betekent natuurlijk niet dat ieder schot een konijn is.
Net op het moment dat je denkt dat het gaat gebeuren, draait de vogel zich om
en neemt dezelfde weg terug of hij/zij vertrouwt de boel toch niet helemaal en vliegt weg.

Ik kom vaak genoeg thuis zonder ook maar 1 echt fijne foto gemaakt te hebben.
De natuur laat zich gewoon meestal niet sturen of makkelijk voorspellen.
Maakt dat het leuk?
Mwah, nee dat vind ik niet.
Maar het maakt het wel spannend.

Niets zo frustrerend als wanneer je een keertje anderhalf uur in de auto zit
voor een bepaalde soort en de vogel laat zich de hele dag niet zien.

Grote Zilverreiger

Door de aanwezigheid van grote en middelgrote wateroppervlaktes is
er een grote variatie aan watervogels te zien in deze polder.

Een aantal eendensoorten neemt steeds verder toe in aantallen.
De Krooneend is vaker te zien, maar de toename van het aantal
Zomertalingen is zeer zeker opvallend.

Slobeend

De Slobeend is op een aantal plekken als broedvogel te bewonderen.
Afgelopen jaar heb ik zelfs voor het eerst pulletjes van de Slobeend gezien.

Eén van mijn favoriete eendensoorten is de Wintertaling.
Van deze soort heb ik afgelopen jaar een aantal mooie foto's kunnen maken,
maar het kaartje waar ze opstonden is op mysterieuze wijze verdwenen.
Dan maar een iets oudere.

Wintertaling 

De wintertaling is een klein eendje met een aantal prachtige kleurenaccenten in
het verenkleed. De kleine lichtgroene spiegel is op bovenstaande foto
een beetje zichtbaar. Maar de Wintertaling staat voornamelijk bekend
om die mooie groene streep op de kop.
Meestal is die streep groen maar met een bepaalde lichtval paarsachtig.

Helaas gaat het niet zo heel goed met de Wintertaling in Nederland.

Met de mooie Wintertaling eindigt Deel 2 over de polder waar ik
vele uurtjes doorbreng en nog door zal brengen.

In een volgende blog aandacht voor een uitje naar een schuilhut.
Met daarin oa deze onverwachte bezoeker:

Konijn

Tot de volgende keer,
René

17 opmerkingen:

  1. Hallo René,
    Prachtige serie foto's, en ook mooi je verhaal wat je er bij schrijft.
    Mijn favoriete foto's zijn foto3,5,6,8,12,19 en 22.
    Ik wens je een mooie zondag.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi René,
    Wat laat je weer een hoop mooie beelden zien.
    Dit is toch fantastisch!! Van baardmannetjes tot roodborsttapuit en van graspieper tot boerenzwaluw. Ze staan er werkelijk prachtig op. Dit moet je een goed gevoel geven om met deze resultaten thuis te komen. Ik heb er in ieder geval weer van genoten. Top, René!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat je ook fotografeert, het staat er allemaal even mooi op René.
    Ook nu weer, dat is genieten hoor.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ja hoor, ook deze platen zijn natuurlijk weer heel fraai René,
    gelukkig dat je ze ook laat zien. Die blauwe reiger met vis (foto 17) is echt een treffer zeg. Zo gaaf om dat zo op de foto te krijgen. Ik heb ook van dit blog weer enorm genoten. Ga jij nog maar lekker vaak de polder in dan kunnen wij nog heel vaak van dit soort platen genieten ;-)

    Groetjes,
    Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ha René,
    heerlijk kijken, zo'n gevarieerde serie met alleen maar mooie beelden.
    Prachtig blog weer.

    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi René,
    "Niet ieder schot is een konijn". nu deze post zit vol konijnen!!! En dan bedoel ik niet die leuke aan het eind.
    Wat een mooie foto's, sfeervol, met afstand en tegenlicht ( foto 1 is super, en de rode bal met kerktoren ook!) en de portretjes van de verschillende vogels. Zo'n blauwborst. de roodborsttapuiten en de baardmannetjes, pfft, ik had ze graag naast je gestaan! De gele kwik, vooral foto 12 zo'n mooie houding.. De reigers heb je weer mooi geplaat vooral de blauwe met muis en de zilver met gespreide vleugels. De wintertaling is ook een beauty. Ik ben het helemaal eens met je tekst. Die verschuivingen heb ik ook ervaren.Ik ben benieuwd wat we nog aan wintergasten gaan zien als zich ineens echt een vorstperiode aandient. En ook ik heb geen voermomenten van boertjes kunnen vinden. Al met al weer een verschrikkelijke leuke, mooie en interessant polderbericht, René. Genieten!
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi René,
    Ook deel 2 is een geslaagde terugblik geworden met een flinke reeks mooie platen. Als ik lees welke soorten in "jouw" weide- en moerasgebied voorkomen dan mag je toch niet mopperen. Uiteraard lukt het niet altijd om de platen te maken die je graag wilt. Dat hoort er natuurlijk bij, maar je wilt altijd meer. Als soorten als de reiger algemener worden is het een uitdaging om er bijzondere opnamen van te maken. Dat blijkt toch niet zo eenvoudig. Op één soort na heb ik dit jaar ook alle soorten gezien die jij hier laat zien. Het wachten is op baardmannetjes.......
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hoi René,
    Je hebt niet alleen veel soorten gezien, ook nog een aantal mooie soorten waar menigeen jaloers op zou zijn (en ook is!). En dan ook nog eens prachtig vastgelegd, maar dat is jou wel toevertrouwd. Er zullen wel weer veel mislukkingen aan vooraf gegaan zijn. De frustratie die je voelt als je een uurtje in de auto hebt zitten wachten zonder degene te zien die je hoopte te zien, die kennen we allemaal wel, denk ik. Je hebt zeker nooit gevist? Toch eens doen...
    Ook landschapsfotografie moet je vaker doen, zeker als dit soort omstandigheden zich voordoen. Top plaatje van... Zunderdorp?
    Groet, Dick

    NB: afschot van herten is inderdaad beestachtig (elke afschot is dat), maar altijd nog beter dan koeien (of ander vee) levenslang in megastallen houden voordat ze 'pijnloos'(?) geslacht worden...toch?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Nou Dick, ik heb jaren gevist. De hoeveelheid hengels, molens, koffers met hengelsportzooi nemen heel wat ruimte in beslag. Ik heb de tijd die ik besteedde aan vissen, ingeruild voor tijd om te fotograferen.
      Met vissen had ik in ieder geval minder vaak dat ik achter het net viste ;-)
      Ik weet wel dat afschot soms nodig kan zijn omdat toppredatoren ontbreken, maar vwb de herten uit de OVP, had het naar mijn idee ook veel eerder opgelost kunnen worden met migratie. Megastallen zijn inderdaad misdadig.

      Groet,
      René

      Verwijderen
  9. Heel mooi. Ik heb eigenlijk ook genoten van je tekst. Dat ene vogeltje met blauwe borst heb ik echt nog nooit gezien. Heel erg mooi.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi René,

    Een aantal bevindingen van je voor wat betreft de toename c.q. afname van soorten kan ik bevestigen maar sommige ook niet. Roodborsttapuiten zijn hier in de regio een aantal jaren vrij talrijk geweest, maar dit jaar heb ik er beduidend minder gezien. Voor graspiepers geldt hier hetzelfde als wat jij geconstateerd hebt, stukken minder.
    Ja, met baardmannetjes moet je alle factoren mee hebben, ze moeten inderdaad al op zaad zitten, het mag niet veel waaien en dan nog blijven ze vaak onder in het riet hangen. Mooie platen heb je hiervan geschoten.
    Grauwe ganzen en aalscholvers doen het m.i in het hele land wel goed en die gr. zilverreiger is aan een geweldige opmars bezig. Enkele jaren geleden stond ik er nog vroeg voor op als ik wist dat er ergens eentje in de buurt gesignaleerd was, tegenwoordig zie ik ze vrijwel tijdens elke tocht.
    Die blauwe reigers zijn echte opportunisten, recent heb ik er eentje gefotografeerd met een vis die drie keer zo dik was als zijn nek. Ik dacht dat gaat nooit lukken maar na een kwartier werd hij toch verzwolgen.
    Niet leuk en zelfs frustrerend soms als je een mooi shot mist. Deze week viel een sperwer in onze tuin op een merel, snel naar boven om m'n camera te halen, maar toen ik beneden kwam was hij met prooi verdwenen, balen.
    Mooie gevarieerde serie met fijne beschrijving.

    Groet,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Mooie serie Rene vooral die reiger met muis.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi René,
    Weer een heel mooi overzicht van wat er zoal te zien is in de polder. Mooie foto's van de verschillende vogels, knap hoe je de schuwe slobeend en wintertaling er zo goed op hebt gekregen. Erg leuk vind ik het konijntje.
    Reiger met muis is ook een mooie waarneming, dat zijn de gelukstreffers, je moet maar net ter plekke zijn.
    Baardman en blauwborst zijn ook toppers.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wonderful photos.
    Happy Holidays!
    May 2019 will be full of joy, health and love, for you and you loved ones.
    Best wishes
    Maria de
    Divagar Sobre Tudo um Pouco

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Waarschijnlijk is het 'vloeken in de kerk' als ik zeg dat ik de laatste foto het allermooist vind. Ik ben nu eenmaal gek op konijnen en zelfs met tamme konijnen is het niet gemakkelijk ze er zo mooi op te krijgen zoals dat jou gelukt is met dit prachtige wilde exemplaar. Hij heeft je gehoord dat is duidelijk (zien doen ze niet zoveel).

    Natuurlijk zijn al je vogelfoto's geweldig mooi en op de meeste foto's staan soorten die ik nog nooit heb gezien laat staan gefotografeerd. Je sfeerfoto's 1 en 7 vind ik ook prachtig en de Graspieper op het paaltje spreekt me ook enorm aan.


    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hahaha, vloeken in de kerk.... Leuke zin, Ank. En nee hoor, het is geen vloeken. Ik ben zelf ook zeer tevreden met die foto.

      Groetjes,
      René

      Verwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html