"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 23 april 2022

Grutto´s in de mist

Kuifeend

Tsja, zo'n titel en dan openen met een foto van een dobberende Kuifeend.
Het wordt dan ook een soort van combinatieblog.

Normaliter fotografeer ik in de winter vaak vanuit een eigen schuiltentje
aan de waterkant en probeer dan vooral Nonnetjes en Grote Zaagbekken vast te leggen.
Alleen zat het afgelopen winter een beetje tegen.
Er is namelijk oosterwind nodig om veel watervogels
voor mijn tentje te krijgen en daar ontbrak het bijna de hele winter aan.

Maar begin maart is het dan eindelijk zo ver.
Anderhalve week lang komt de wind uit oostelijke richting en
dus was het snel het plekje in orde brengen om een aantal 
ochtenden te fotograferen.
Er wordt echter flink gewerkt aan dijkverzwaringen in dat gebied
en dat lijkt toch behoorlijke invloed te hebben op het dierenleven in die omgeving.
Weinig vogels op de plas en helemaal voor het tentje.
Met veel geduld en uithoudingsvermogen heb ik toch wat 
aardige foto's kunnen maken.

Aalscholver

Begin Maart is het met een koude oosterwind heel zonnig weer.
Bij zonsopkomst klimt er een Aalscholver op een paaltje en
kan ik een mooie tegenlicht opname maken.
Met tegenlicht krijg je van die fraaie silhouetten.

Aalscholver

Hoewel ik goed verscholen in mijn tentje lig, blijven de
vissende Aalscholvers op hun hoede.
Ik heb een iets ouder model camera en die maakt nog behoorlijk wat geluid
tijdens het fotograferen.
Dus moet ik af en toe een beetje tactisch zijn om
vogels niet te verjagen.

Fuut

Het lijkt erop dat de vogels last hebben van de kou, want ik zie
behoorlijk wat watervogels met de kop in de veren
terwijl ze liggen te dobberen.

Voor mijn tentje wordt vaak gevist door Futen en Nonnetjes,
maar daar zie ik nu helemaal niets van.
Eén keer komt er een Nonnetje langs zwemmen,
maar ook deze gaat niet op jacht.
Ik denk dat het heien ivm de dijkverzwaring
het onderwaterleven verstoord heeft en dat de vissen
op een andere plek in de plas rondzwemmen.

Nonnetje

Maar 1 keertje komt er heel snel een Nonnetje voorbij zwemmen.
Omdat het zo rustig is met vogels voor mijn tentje, ben ik geneigd om spelletjes
te gaan doen op mijn telefoon. Maar je moet o zo goed op blijven letten,
want Nonnetjes zijn er gewoon opeens en je krijgt niet zo heel veel kansen.

Een paar dagen later zie ik op een andere plek een vrouwtje Nonnetje zwemmen.
Ik rijd een stuk door en ga tussen het riet liggen in de hoop
dat ze haar weg vervolgt en dus na verloop van tijd bij mij voorbij komt.

Nonnetje

En ze komt inderdaad langs zwemmen na veloop van tijd.
Gelukkig blijft ze boven water, want ik heb ook wel eens gehad
dat ik lag te wachten en dat een vogel (Geoorde Fuut) onder water langs gezwommen was.

Maar terug naar mijn tentje aan de waterkant.

Kuifeend

Ik wordt op een ochtend blij verrast door een koppeltje Kuifeenden.
Ze komen tot op een paar meter afstand van mijn tentje.en
blijven op hun gemakkie ronddobberen,
maar houden ondertussen wel een oogje in het zeil.

Kuifeend

Vooral de mannetje kunnen je heel smerig aankijken met
die felgele ogen en die zwarte pupillen.

Kuifeend

Een prachtige eendensoort vind ik het, want de kop van het mannetje
is een wonder der natuur. De "harige" kuif en de kop die constant
van kleur veranderd maakt deze eend een mooi fotomodel.

En zo vaak krijg je niet zo dichtbij voor de camera.

Wilde Eend

Wanneer er weinig te zien valt op zo'n ochtend,
is zelfs een Wilde Eend een mooi onderwerp ;-)

Medio maart zijn de Grutto's weer in de polder.
Nadat ik een paar verkenningsrondjes heb gemaakt,
weet ik waar ik een aantal paartjes kan vinden, die redelijk 
makkelijk te fotograferen zijn.

In het begin van het seizoen zijn de weidevogels nogal schuw en
gaande weg zijn ze makkelijker te benaderen.

Grutto

Hoewel ik al heel veel foto's heb van Grutto's, blijft het een mooie soort om vast te leggen.
Eind maart is ook de periode dat je vechtende Grutto's kunt fotograferen.
Da is de periode dat ze een territorium zoeken en vrijgezellen proberen
om de vrouwtjes te veroveren op de concurrentie.

Een andere periode is wanneer er jongen zijn.
Wanneer een andere Grutto dan te dichtbij komt, dan wordt ook
vaak de harde confrontatie gezocht.
Dat zijn dan echter maar korte schermutselingen, terwijl in de 
periode van territorium bewaking de gevechten veel langer duren.

Maar omdat er steeds minder Grutto's zijn, neemt de
kans op het zien van een gevecht ook af.

Er is echter eind maart ook de kans om een paring te kunnen fotograferen.
Ik heb zowel paringen als gevechten gezien,
maar eigenlijk allemaal net te ver weg.

In de avond van 23 maart krijg ik mee dat de kans op
ochtendmist erg groot is.
Dus de volgende ochtend net voor zonsopkomst in de auto
en snel naar de polder.

Grutto in de mist

Omdat ik weet waar ik moet zijn, hoef ik niet te zoeken naar een 
Grutto-territorium. Het is echter wel zoeken naar een herkenbare Grutto,
want het zit behoorlijk dicht. Het opkomende zonnetje zal
helaas snel roet in het eten gaan gooien, dus ik heb wel enige haast.

Ik rijd diverse keren over een smalle weg heen en weer om
een fotografeerbare Grutto te vinden.
Ik hoor overal om mij heen roepende Grutto's,
maar ik zie er geen een.
Het zicht is hooguit een meter of 15
en dat maakt het erg lastig.

Ik kan nu ook het verkeer niet aan zien komen en kan dus alleen
stilstaan op de plekken waar de weg ietsje breder is.
Eindelijk zie ik ere eentje op een mooie plekje.
Jet op tijd kan ik bovenstaande foto maken,
want even later wordt de mist al snel minder.

Grutto

De mist lost snel op en ik besluit nog een klein rondje door de polder te maken.

Grote Zilverreiger

Tijdens het heen en weer rijden, had ik een paar honderd meter verderop
een Grote Zilverreiger zien staan.
Gelukkig stond deze er nog en zijn verenkleed
wapperde mooi in het kleine beetje wind dat er stond.

Grote Zilverreiger

Zo'n stilstaande wagen was toch iets teveel van het goede en
de Reiger besloot om een veiliger plekje op te zoekn.
Jammer, want ik had gehoopt op een foto met een lekkere dikke prooi.

Krooneend

Op het IJmeer en Marjkermeer zwemmen steeds meer Krooneenden.
Heel af en toe zwemmen ze een soort inham in en
dat maakt het makkelijker om ze te fotograferen.

Krooneend

Ook hier probeer ik altijd te voorspellen waar ze ongeveer naartoe zwemmen
en ga er dan vast liggen/zitten. Meestal zijn ze zo eigenwijs om
dan toch nog een andere kant op te gaan, maar soms doen ze
precies waar ik op hoopte.

Maar nogmaals, 7 van de 10x zit ik ergens voor Jan met de korte achternaam te wachten.

Omdat ik nog niet helemaal tevreden ben met mijn Grutto-in-de-mist-foto,
probeer ik het twee dagen later nog een keertje.

Grutto

Weer hetzelfde verhaal. Overal hoor ik ze roepen, maar ze worden
helemaal door de mist opgeslokt.
Na een half uurtje zoeken, vind ik er uiteindelijk 1.

Deze zit wel heel dichtbij en neemt bijna het hele beeld in beslag.
Na een half minuutje vind de Gruttp het wel mooi en
verdwijnt volledig in de mist.

Grutto

Terwijl de mist weer snel oplost, vind ik zo'n 100 meter verder een vrouwtje.
Ze blijft rustig foerageren, terwijl ik heel rustig en voorzichtig de autodeur open doe
en zo onopvallend mogelijk uit de auto glijd.

Dat is iedere keer weer een uitdaging, want ook bij al mijn andere foto's
gebruik ik dezelfde manier van benaderen.
Het lastigste is het opendoen van de autodeur.
Wanneer je deze in 1x openzwaait, kun je direct afscheid nemen van de vogel.
Dus eerst een klein beetje openen en goed kijken hoe de vogel reageert.
Neemt de vogel afstand, dan kun je het meestal wel vergeten.
Gaat de vogel na verloop van tijd verder met waar deze mee beizg was,
dan kan de deur een stukje verder open. Ver genoeg om er uit de glijden.

Weer even wachten en dan langzaam de auto uit,
rijstzak op de grond, camera er langzaam op en
dan languit en fotograferen maar.

Een dag later zijn de omstandigheden weer hetzelfde en ben
ik weer heel vroeg in de polder.

Grutto

Maar de eerste Grutto laat zich pas bewonderen wanneer alle
mist volledig verdwenen is/

Grutto

Weer dezelfde manier van benaderen en nadat hij eventjes de kat uit de
boom heeft gekeken, gaat hij zich uitgebreid staan poetsen.

Kemphaan

Een klein stukje verderop hangen nog wat mistflarden en
daar zie ik een Kemphaan zoeken naar voedsel.
Hopelijk zijn ze er over een week of 2 a 3 ook nog en 
zijn ze dan in hun prachtkleed.

Omdat ik nog een uurtje over heb,
maak ik een extra rondje door de polder.

Tureluur

Het leuke van de maand maart is dat je voor de eerste keer
diverse soorten zomergasten ziet en kunt fotograferen.
Ik had al Tureluurs gehoord en op een afstandje gezien,
maar ze van dichtbij fotograferen was nog neit gelukt.

Deze Tureluur bleef mooi op z'n plekje staan en
dat gebeurt nou ook niet zo vaak.

Gele Kwikstaart

Ook de Gele Kwikstaart is teruggekeerd en dit is zo'n vogeltje
dat ik iedere keer maar weer opnieuw op de foto zet.
Ik zie ze meestal van heel ver al op een paaltje zitten,
want ze zijn redelijk makkelijk te herkennen van grote afstand.

Het gebeurt niet zo heel vaak, dat ik ze van redelijk dichtbij
ij het gras kan fotograferen. 
Wanneer er jongen zijn, is er de mogelijkheid om ze bovenop
de diverse plantensoorten te fotograferen en
dat is natuurlijk mooier dan op een paaltje. 

Gele Kwikstaart

Rietgors

Ik heb al eerder verteld, dat de polder waar ik regelmatig komt, bestaat
uit verschillende soorten biotopen. Er zijn diverse grote stukken rietland en
daar mag ik graag doorheen struinen.
Op zoek naar de Blauwborst valt het mij op dat er dit voorjaar
maar eentje rondvliegt in he gebiedje.
Voorgaande jaren wren het 4 a 5 mannetjes, maar ot nu toe dus maar 1.

Misschien komen ze nog, maar eigenlijk hadden ze er al moeten zijn.

Roodhalsgans

De afsluiter van dit bericht wordt verzorgt door een zeldzame dwaalgast.
De Roodhalsans.
Inmiddels wordt deze soort steeds vaker gezien bij mij in de polder 
en ik weet niet of het nakomelingen zijn van een ontsnapt vrouwtje
of dat het echte wilde dwaalgasten zijn.

In ieder geval een mooie aanvulling op de vele soorten die
ik hier zie.

In een volgend blog aandacht voor een dagje Noord-Brabant 
met oa deze:

Appelvink

Tot de volgende keer,
René

10 opmerkingen:

  1. Hoi René,
    Geweldige serie foto's van je ochtend uitjes zijn dit.
    Ik vind het nonnetje op foto 5 echt heel mooi, maar ook foto 9, 10, 12, 14, 15 en 16.
    Zoals jij beschrijft dat je uit de uit glijd en plat op de grond gaat liggen, dat lukt mij nooit door problemen met mijn bekken lukt dat niet, ik moet dus altijd vanuit een hurkstand fotograferen zo krijg ik dus nooit echt lage standpunten iets wat ik wel jammer vind maar niets aan is te doen.
    Ik heb weer genoten van je blog.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Heerlijk René om met jou op reis te gaan zo beleef ik jouw blog geweldig om zo vroeg dat allemaal te kunnen en dan met zoveel moois thuis te komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo René, wederom een prachtig Blog. Leuk hoe je beschrijft wat je er allemaal voor doet om zulke mooie foto's te maken. Ze zijn stuk voor stuk prachtig. Gr. Ben

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi René,
    Als j zo lang al vogels fotografeert leg je uiteraard de lat steeds hoger én maak je gebruik van de opgebouwde ervaring. Waar moet je wanneer zijn. Goed dat het een en ander zo uitgebreid beschrijft, want zo gemakkelijk is het allemaal niet. De vogels en het weer moeten wel meewerken ( om nog maar te zwijgen over andere soorten van verstoring door bv geluidsoverlast) De kuifeend is echt een beauty en vaak ondergewaardeerd. Leuk dat je er aandacht aan schenkt. De Grutto's in de mist vind ik heel sfeervol. Natuurlijk de silhouetfoto van de Aalscholver ook, wat een mooie oranjerode gloed! De nonnetjes staan er mooi op en ik weet hoe lastig die zijn!! De kemphaan vind ik ook een hele mooi plaat en de gele kwikken zijn er ook al weer, lekker zo in het gras. De Zillie heeft op je foto's aaibare donzen wattenvleugels, schitterend. De sierveren prachtig! Leuk die roodhalsgans. Ik heb ze afgelopen maanden niet gevonden in de polders. . Genoten van je prachtige foto's, hoor!
    Je appelvink belooft wat.....
    Groetjes, Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Heel mooi vogelblogje. En jij hebt de grutto's al kunnen fotograferen. In het gebiedje waar ik ze altijd fotografeerde, zaten ze nu heel ver weg, en langs de waterpoel is het riet nu zo dicht dat het zicht daar weg is. Dus mijn grutto foto's moeten nog komen. Verder heb je weer prachtige watervogels voor je lens gekregen.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo Rene
    perfekte Aufnahmen, da kann ich nur Gratulieren, besonders die Gegenlichtaufnahmen vom Komoran ist spitze
    Grüsse Frank

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi René,
    Het observeren én fotograferen van de vogels verloopt niet altijd eenvoudig, zoals we natuurlijk allang weten. Vanuit de auto fotografeer ik nooit, maar wandelend heb je natuurlijk met vergelijkbare ervaringen te maken.. Ergens voor joker zitten, omdat een vogel een andere kant opgaat dan je verwacht is heel herkenbaar. Maar jouw inspanningen zijn wel beloond met een hele reeks fraaie platen. Kuifeenden zie ik veel, in mijn woonomgeving en in de AWD. Ze fotograferen doe ik uitsluitend als er geschikte weersomstandigheden zijn, anders vind ik ze niet uitdagend genoeg. Naar weidevogels kijk ik wel uit, want het is er dit jaar nog vrijwel niet van gekomen om ze op te zoeken.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Heerlijke foto's laat je weer zien, ik heb er erg van genoten!
    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi René,

    Wat een fijne variatie in je blog. Ik heb de laatste twee blogs alleen maar landschappen laten zien maar als ik dit zo zie beginnen mijn handen weer te jeuken om in de nabewerking met vogels aan de slag te gaan. Ik vind je aalscholver silhouet echt subliem, prachtig zo met die oranjerode achtergrond. Je nonnetje (mannetje) kan ik alleen maar jaloers op zijn, die wil ik al zo lang fotograferen, maar het is me nog steeds niet gelukt. Hier in de omgeving zitten sowieso weinig nonnetjes, het is toch meer een vogel van groter water en op plekken waar ze wel zitten zijn we meestal niet in de winter. Dit blijft dus nog even een "like to have". Verder valt vooral het prachtige licht op dat je b.v. had bij de grote zilverreiger. Leuk dat je daar door de polder en de rietlanden mag struinen, hier in de regio worden in het broedseizoen steeds meer gebieden afgesloten, b.v. de Peel, plekken waar ik vroeger op een ochtend meerdere blauwborsten zag zijn nu een no go area. Mooie serie, ik ben benieuwd naar je ervaringen in Noord-Brabant.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hoi Rene
    mooie foto's je hebt veel gezien en mooi in beeld gebracht,
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html