"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

vrijdag 26 mei 2017

De Tapuit en de Bruine Kiekendief

Tapuit

De maand april is een heerlijk maand om vogels te fotograferen in Nederland.
De eerste jonge vogels zijn al te zien en het is ook de periode
dat er nog vogels terugkeren naar Nederland.

Kievit

Ik kom veel jonge Kievitjes tegen maar begin mei valt het toch tegen hoeveel er
dan groter geworden zijn.

Medio/eind april komen er ook weer andere vogelsoorten terug in ons land.

Boerenzwaluw

De Boerenzwaluwen beginnen al snel met het bouwen van hun nesten.
Ik ontdek een plekje waar ik ze ook zie baltsen en paren.
De meeste actie is helaas dan al voorbij en ik hoop volgend jaar in de herkansing te gaan.

Rietzanger

Ook de Rietzangers zijn weer van de partij en zijn weer overal waar riet is
zeer duidelijk te horen. 

Gele Kwikstaart

Een andere zomergast is de Gele Kwikstaart.
Een vogel die zeer kieskeurig is qua leefomgeving.
In de polder zijn erg veel stukken die erg op elkaar lijken, maar er 
worden maar een paar van die gebiedjes gebruikt door de Gele Kwikstaart.

Ik heb werkelijk geen idee wat de keuze beïnvloed.
Ik weet wel dat ze al jaren op dezelfde plekken terugkomen.

Maar buiten de terugkerende vogels en de nieuwe lichting zijn er ook
dwaalgasten en doortrekkers te bewonderen.

Paartje Steltkluten

Stelkluten zijn van een soort dwaalgasten, welke steeds vaker in Nederland
te zien zijn. Zo nu en dan wordt er ook door Steltkluten gebroed in ons land.
Opvallend is dat ik nu drie tegelijk zie.
Een paartje en een enkeling.
Misschien een nakomeling van vorig jaar.
Bij het paartje hierboven kun je mooi het verschil zien tussen man en vrouw.
Het mannetje is duidelijk donkerzwart op de rug en kop en 
het vrouwtje zwart/bruin.

Een vogel die ons land aandoet, maar meestal doortrekt is de Tapuit.
Er zijn wel broedparen in Nederland, maar het houdt niet over.

Tapuit (man)

Op een paar plekjes kom ik Tapuiten tegen.
Opvallend is dat het allemaal mannetjes zijn.

Het was een beetje zoeken, maar uiteindelijk vind ik toch het 
beste plekje om een Tapuit te fotograferen.
Ze zijn gelukkig niet zo heel schuw en zelfs zo nieuwsgierig dat
ze altijd even polshoogte komen nemen wanneer je staat te posten.

Tapuit

Een Tapuit is behoorlijk voorspelbaar.
Hij volgt dezelfde routes en komt daardoor regelmatig terug op dezelfde plekjes.

Dan is het dus weer gewoon een kwestie van geduld,
Wanneer je hem in de verte aan ziet komen huppelen,
heb je alle tijd om een mooi standpunt in te nemen.

Tapuit

Je kunt er bijna zeker van zijn, dat de Tapuit op een bepaald moment
op het juiste plekje terecht komt.

Tapuit

Vooral de verhoginkjes in het landschap worden door de Tapuit omarmd.

Als je zit te wachten totdat de Tapuit dichterbij komt, 
dan valt er regelmatig ook wel iets anders te zien.

Haas

Hoewel het niet meer echt de periode is van achter elkaar aanjagende Hazen,
is er toch een groepje van 5 Hazen die elkaar achterna zitten.
Altijd leuk om te zien.

Kleine Mantelmeeuw met Mol

Een echte jager en één van de verantwoordelijken voor de jaarlijkse slachting
onder de grondbroeders is de Kleine Mantelmeeuw.

Hier heeft er eentje een Mol te pakken, welke afgepikt werd van een Blauwe Reiger.

Bruine Kiekendief

De meeste roofvogels in Nederland zijn standvogels.
Dat betekent dat ze het hele jaar in Nederland verblijven.
Een uitzondering daarop is de Bruine Kiekendief.

In de polders waar ik regelmatig kom, zijn een aantal territoria 
van de Bruine Kiekendief.
Eind februari/begin maart houd ik die plekjes al in de gaten
en ben ik enthousiast wanneer ik de eerste vogel weer zie vliegen.

Maar de Bruine Kiekendief is een erg lastige vogel om te fotograferen.

Bruine Kiekendief

De Bruine Kiekendief is namelijk een erg schuwe vogel.

Omdat ik weet in welke gebieden ik de Bruine Kiekendief kan verwachten,
rijd ik daar altijd al iets rustiger en kijk goed uit,
Maar als je hem dan ziet, dan ben je eigenlijk alweer te laat.

Bruine Kiekendief

Je hebt alleen kans wanneer de vogel helemaal opgaat in de jacht en
dan wel eens vergeet om de omgeving in de gaten te houden.

Op het moment van schrijven van dit blog (26-05-2017) werd er gebroed of zijn er 
inmiddels jongen en zou je denken dat de kansen groter worden.

Gewoon de auto neerzetten en posten is de beste manier.
Dan maak je deel uit van het landschap en is de kans aanwezig dat 
de Kiekendief dichtbij langs komt vliegen.
Maar het jachtgebied is groot en het kan dus zo maar zijn
dat je ergens op wacht dat niet gaat komen. 

Bruine Kiekendief

Maar nu is de periode van de prooi-overdrachten en dan maakt het niet uit
waar de Kiekendief jaagt. Helaas is de nestplek erg ver weg en een mooie foto maken
van de prooioverdracht is nog niet gelukt.

Het mannetje komt aanvliegen met een prooi, maakt een bepaald geluid
en daarop vliegt het vrouwtje op van het nest.

Met acrobatische toeren wordt de prooi overgegeven en dit moment
heb ik dus tot mijn frustratie nu al een paar keer niet goed vast kunnen leggen.

Bruine Kiekendief

Hoe groter de jongen zijn, hoe vaker er een prooi aangebracht zal gaan worden
door het mannetje. Misschien gaat het de komende weken toch nog lukken.

Bruine Kiekendief

De Bruine Kiekendief leeft voornamelijk van kleine zoogdieren en jonge vogels.
Maar "mijn" Kiekendief is een liefhebber van een uitgebreide keuken en
probeert zo nu en dan een eendje te verschalken.

Bruine Kiekendief met Krakeend

Regelmatig zie ik hem over het water vliegen en zo nu en dan een uitval doen
naar een watervogel. Maar deze imitatie-zeearend is niet bepaald gelukkig
in zijn uitvallen naar watervogels.

De Krakeend op bovenstaande foto was ook net op tijd weg.
Opvallend is dat ik nooit kleine gansjes of jonge fuutjes zie in dit meer.
Zouden die allemaal al weggevangen zijn of weten
de ouders dat ze hier beter weg kunnen blijven?

Ook al is het niet gelukt om bepaalde foto's te maken,
het blijft toch ook zeker machtig mooi om de Bruine Kiekendief te zien jagen.

In een volgend blog aandacht voor o.a:

De Tureluur

Tot de volgende keer,
René

donderdag 11 mei 2017

Parende Grutto's en de Kuifduiker

Grutto's

Wanneer je dieren fotografeert zijn er twee dingen die ervoor zorgen dat je met
bijzondere foto's thuis kunt komen.
Geduld is allereerst een zeer belangrijk item om in je bagage te hebben.
Tuurlijk hebben we allemaal wel eens het geluk om een topplaat te maken,
terwijl je net aan komt lopen en je dus direct weer naar huis kunt gaan.
Maar in 95 van de 100 gevallen moet je tijd investeren, om een
prachtig moment of een mooie soort vast te leggen.

Het tweede belangrijke punt, misschien wel belangrijker dan geduld, is kennis.
Weten waar en wanneer een bepaalde soort te zien is en vooral 
het leren herkennen van gedrag.
Meestal zijn het kleine veranderingen in gedrag welke erop duiden,
dat er iets leuks staat te gebeuren.

Tureluurs

Het paringsritueel bij de Tureluur is nog relatief makkelijk te voorspellen.
Het vrouwtje staat een beetje te staan, terwijl het mannetje
luid schreeuwend en met de vleugels wapperend, wacht op toestemming.
Wanneer je dit ziet en hoort, dan weet je dat er misschien een paring aan zit te komen.

Kluten

Bij de Kluten kun je ook duidelijk zien wanneer er een paring aan zit te komen.
Hier geeft het vrouwtje een duidelijk signaal aan het mannetje.

Kluten

Het vrouwtje gaat min of meer languit op het water liggen.
Ze legt de kop en snavel plat op het wateroppervlak.
Het mannetje begint er druk omheen te lopen en
poets ondertussen zijn veren.
Dit kan zomaar een paar minuten duren.

Kluten (paring)

Als het mannetje zover is (of  zet het vrouwtje toch op een andere manier het sein op groen),
dan springt hij bovenop het vrouwtje en volgt de paring.
Helaas speelde alles zich ietsje te veraf voor een echt mooie foto.

Bij de Grutto's verloopt het ietsje anders en als je niet weet waar je op moet letten,
dan rij of loop je er zo aan voorbij.

Paartje Grutto's

Je ziet wel vaker een paartje Grutto's, maar meestal is er in ieder geval 1 
aan het foerageren. Soms staan ze allebei gewoon lekker uit te rusten met hun kop in de veren.

Zijn ze echter tegelijkertijd druk aan het poetsen in elkaars directe nabijheid,
dan is het oppassen geblazen. Het samen op orde brengen
van het verenkleed is een onderdeel van het baltsritueel.

Het ziet er saai uit en je zou inderdaad zo doorlopen/rijden.

Baltsende Grutto's

Maar al snel beginnen ze achter elkaar aan te zitten met opgezette veren.


Tijdens het hele gebeuren blijkt duidelijk dat het vrouwtje bepaald wat er gebeurt.


Zodra het mannetje denkt dat het vrouwtje gereed is voor de paring,
stijgt hij heel langzaam op.
Blijft het vrouwtje staan, dan weet het mannetje dat hij mag gaan paren.

Langzaam maar zeker vliegt hij als een soort helicopter richting het vrouwtje.


Hij landt op de rug van het vrouwtje en begint een balancering act.
Dit is het moment waarop alles nog mis kan gaan,
want het draait nu allemaal om de juiste balans.

Parende Grutto's

Ook tijdens de daadwerkelijke paring moet het mannetje zijn balans bewaren.
Hij blijft tijdens de paring druk bewegen met zijn vleugels.
Maar ook dan wil het nog weleens misgaan.


Dan zit er niets anders op, dan gewoon weer opnieuw te beginnen.
Zolang het vrouwtje er vertrouwen in houdt en niet wegloopt,
mag het mannetje proberen om de paring af te maken.


Alles bij elkaar een prachtig ritueel en gebeuren en wanneer je de
signalen dus niet herkend, zou je het zomaar mis kunnen lopen.

Nog iets wat ik bijna mis ben gelopen.

In de maand april zat er een Kuifduiker op het IJmeer.
Nou heb ik wel vaker een Kuifduiker gefotografeerd, maar nimmer in zomerkleed.

Twee weken ben ik ermee bezig geweest.
Uiteraard niet iedere dag, maar ik ben er toch een keertje of 10
bewust naar wezen zoeken.
Een Kuifduiker in zomerkleed staat heel hoog op mijn lijstje.

Na anderhalve week en 5 missers zie ik eindelijk voor het eerst
een Kuifduiker in zomerkleed.
Een schitterende vogel maar helaas wel op 60 meter afstand en
de vogel weigert om dichterbij te komen.

Dus maak ik een aantal bewijsplaatjes en ben daar nog best blij mee.

Maar ik wil toch wel een zo'n mooi mogelijke foto maken en
blijf dus op zoek naar de Kuifduiker, totdat de vogel
naar zijn/haar broedgebied vertrokken is.

Baltsende futen

Ik weet dat de tijd dringt en dat de Kuifduiker niet lang meer aanwezig zal zijn
op deze plek. Het is en blijft een zeldzame verschijning in deze periode in Nederland.
Nadat ik weer een aantal keren voor niets op zoek geweest ben en
grote stukken van het IJmeer langs gelopen heb, besluit ik het anders aan te pakken.

Er is een bepaald stuk waar de vogel het meest wordt gezien.
Ik trek twee uurtjes uit om een laatste poging te doen en ga gewoon 
zitten op de plek waar de Kuifduiker het meest waarschijnlijk zal opduiken.

Ik zie genoeg gewone Futen en die zijn ook nog eens flink aan het baltsen.

Dan verschijnt in de verte een vogel, welke mijn aandacht trekt.
Een Kuifduiker is kleiner dan een gewone Fuut en meestal zijn dit
soort vogels flink in beweging.

Geoorde Fuut

Maar de verdachte is geen Kuifduiker maar een Geoorde Fuut.
Ook een zeldzaamheid in deze regio, maar deze heb ik al een
aantal keren erg aardig op de foto gezet.
De Geoorde Fuut blijft ook nog eens erg ver weg.

Maar ik geef de moed niet op en probeer geduldig te blijven.
Met succes deze keer.

In de verte zie ik hem aankomen,
maar dat betekend nog niet dat ik er een aardige foto van kan maken.

Kuifduiker

Wanneer een Fuut gaat jagen, dan kunnen ze best een groot gebied bestrijken.
De Kuifduiker is daar geen uitzondering op.
Daar komt bij dat een Kuifduiker best lang onder water blijft en 
het dus erg lastig is om uit te kienen waar hij ongeveer boven komt.

Terwijl de Kuifduiker van mij afzwemt, loop ik heel rustig dezelfde kant op.
Op het moment dat de vogel onderduikt, probeer ik snel
een groot stuk te overbruggen en een mooie positie in te nemen.
Dat valt nog niet mee, wanneer de ondergrond uit rotsblokken bestaat.

Als je het goed doet kom je dus voor de vogel uit en komt hij
jouw kant op zwemmen.

Kuifduiker

Het weer is niet erg best en op deze plek is bijna de hele dag tegenlicht.
Daarom blijft het een beetje schipperen en verdwijnt achteraf het meeste in de prullenbak.

Gelukkig houd ik nog wel wat over en heb ik nu dus eindelijk
de foto's van alle in Nederland voorkomende futensoorten in zomerkleed.

Kuifduiker

Maar inmiddels weet ik ook dat je altijd een betere kans kunt krijgen en 
dat je eigenlijk pas moet stoppen, wanneer het onderwerp echt 
uit het oog verdwenen is of dat je zelf echt weg moet.

Kuifduiker

Inmiddels heeft de Kuifduiker het einde van zijn route bereikt
en keert hij om. Dus begint het hele verhaal opnieuw.
Ik probeer aldoor voor de vogel te komen en dat lukt regelmatig.

Maar ja, soms duikt hij direct weer onder of zwemt hij net te ver weg.

Kuifduiker

Hoewel het altijd mooier kan, ben ik toch erg blij met deze foto's.
Wie weet of ik ooit nog zo'n kans krijg in mijn omgeving.

Fijn wanneer geduld regelmatig beloon wordt.

In een volgend blog aandacht voor oa:

Deze Bruine Kiekendief

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html