"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 29 september 2012

De Watersnip

De Watersnip

Twee jaar terug ontdekte ik een fantastisch plekje, terwijl ik blauwborsten probeerde te fotograferen.
De topsoort om op deze plek te fotograferen is de watersnip.
Normaal gesproken een zeer lastige vogel om te spotten, laat staan te fotograferen.
Meestal zie je een watersnip pas op het moment dat hij wegvliegt, omdat je bijna bovenop hem staat.

De watersnip is een echte camouflage-expert.
Door de kleur en tekening van het verenkleed gaat de watersnip volledig op
in de begroeiing langs de waterkant.

Op de bewuste plek aangekomen kijk ik goed om mij heen.
He, dat is nou jammer. Geen snip te bekennen.
Rustig installeer ik de camera en geniet van de omgeving.

Dan realiseer ik me dat er gewoon 6 snippen vlakbij staan.
Ze gaan zo op in hun omgeving, dat ik ze zelfs op vier meter afstand niet zie.


Op een andere plek komen 2 snippen een beetje uit de dekking.


De ellende met watersnippen is dat ze heel lang alleen maar een beetje staan.

Het voordeel is dat je in alle rust een foto kunt maken.

Alle foto's die in dit blog staan zijn ook bijna niet gecropt.
Een beetje links en rechts bijgesneden en af en toe een horizon rechtzetten.

Af en toe komen ze even uit de dekking en gaan dan een beetje poetsen.

Gelukkig breekt er soms een zonnetje door, waardoor je ook direct een heel ander beeld krijgt.


Minutenlang kunnen ze hun verenkleed op orde brengen.
En als er onraad is, dan duiken ze in elkaar en draaien de kop richting het gevaar.


Met hun levend standbeeldenwerk en poetsen wiegen ze je min of meer in slaap.
Ineens komen ze in actie en steekt er eentje heel snel over.
Beide keren dat dit gebeurde was ik dus net te laat en kon daarom geen snipje
mooi op de plaat zetten zonder riet op de achtergrond.

Maar als ze in actie komen dan levert dat mooie beelden op.







Een topmiddag wederom tussen de snippen.

Met hartelijke dank aan de huisbaas ;-)

Tot de volgende keer,
René


maandag 10 september 2012

De Zuidpier in IJmuiden

Steenloper

De zuidpier in IJmuiden is in de maanden september en oktober een prachtige plek om
vogels te bekijken en te fotograferen.
Vele soorten trekvogels gebruiken deze plek als tussenstation en regelmatig
worden hier zeldzame en fraaie soorten gespot.
Wie denkt dat je hier alleen zee- en strandvogels kunt zien, vergist zich flink.
Veel soorten zangvogels en roofvogels gebruiken de pier als rustpunt.

Niet alleen allerlei soorten vogels, maar ook bruinvissen, zeehonden, etc. worden hier gezien.

Op de parkeerplaats kom ik 2 goede bekenden tegen.
Nou ja, bekenden..........
Door het bloggen en soms wat mailen, heb je het idee dat je elkaar al jaren kent.
Met z'n drietjes lopen we gezellig kletsend richting de pier.

Natuurlijk zijn er veel aalscholvers:


Een volwassen Jan-van-Gent of een Papagaaiduiker staan samen met stip op nummer 1 bij mij
om hier te fotograferen.
Maar een grote jager of kuifduiker zou ook al heel mooi zijn.

Vandaag blijkt echter geen topdag voor echt bijzondere vogels en dan
moet je je maar vermaken met de soorten die wel in grote getalen aanwezig zijn.

Steenloper

Ja, steenlopertjes zie je hier genoeg.
De kunst is om ze mooi op de foto te krijgen. 
Ze zijn ontzettend bewegelijk en zitten vaak op de afschuwelijkste plekken.
Maar soms heb je gewoon mazzel.


Een grote groep Grote Sternen zitten op het strand.


Nou ja...... "Grote" Sternen.....
Naast deze jonge zilvermeeuw is het toch een ukkie.

Soms komen ze vliegend net binnen foto-afstand.

Opvallend vond ik dat er zo weinig drieteenstrandlopertjes aanwezig waren.
Dit was de enige die ik zag.

Ik heb een tijdje geprobeerd om een apart vliegbeeld te maken van de jonge mantelmeeuwen.

Uiteindelijk vind ik de beelden van het opstijgen het mooist geworden.
Qua uitsnede wilde ik weer eens iets anders proberen dan wat je normaal gesproken ziet.

Toch nog even een mooie verrassing.

De Zeekoet.

Zeker geen vogel die je regelmatig tegenkomt.

Als laatste deze pimpelmees die ik in de ochtend tegenkwam.

Tot de volgende keer,
René

zaterdag 8 september 2012

De Boomkikker en ander klein spul


De Boomkikker

Normaal gesproken ben ik niet zo liefhebber van amfibieën en reptielen of er moet iets bijzonders gebeuren. Vorig jaar bijvoorbeeld kwam ik een ringslang tegen die een kikker te grazen nam.

Maar er is 1 amfibie, welke mij ontzettend intrigeert.

De Boomkikker

Al een tijdje ben ik op zoek naar deze kikkersoort, maar het is zoeken naar een speld in een hooiberg.
Allereerst is deze kikker zeer zeldzaam, ten tweede heel klein en ten derde zeer kieskeurig qua territorium.
In Nederland zijn maar een paar plekken waar de boomkikker voorkomt.
Nou heb ik het geluk dat ik deze keer dichtbij zo'n plek ben.
Maar waar moet je zoeken?

De boomkikker heeft stilstaand water nodig om zich voort te planten.
Er mogen geen vissen in voorkomen, dus blijven poeltjes in moerasachtig gebied over.
De boomkikker bevindt zich buiten de paartijd gewoon op het land en schuilt dan
het liefst in bramenstruiken. Dankzij de stekels kunnen de kikkertjes bij gevaar snel een
veilig plekje opzoeken.

Gelukkig is er iemand die mij een duwtje in de rug geeft en mij een plek verteld,
waar een kleine kolonie boomkikkers zit.

Maar ja, probeer ze dan nog maar eens te vinden.
Op de bewuste plek aangekomen, zie ik al direct een kikkertje!
Yes, mijn eerste boomkikker!
Eindelijk!

De afmetingen zijn correct, de kleur bijna, maar de soort net niet.
Het is een wants.

Het boomkikkertje is ongeveer net zo klein.
Eén tot anderhalve centimeter.
Probeer dat maar eens terug te vinden in een grote bramenstruik!

Een uur goed zoeken gaat voorbij, maar mooi geen kikkertjes.
Ik begin te twijfelen of ik wel op de juiste plek ben.
Tsja, nou ik er toch ben kan ik net zo goed dieren fotograferen die ik wel kan zien.

Juffer

Libelle
Tsja, of dit nou een steenrode of bloedrode of pimpelpaarseheidelibelle is weet ik niet.
Insekten liggen niet echt in mijn interessegebied.

Maar macrofotografie is toch ook niet echt mijn ding.
Meestal vind ik het mooier als het scherptegebied groot is, maar nu ik er zelf mee bezig ben,
vind ik het uitlichten van 1 specifiek onderdeel ook wel erg leuk.

Helaas waait het erg hard en zijn de plekken waar de dieren zitten niet echt statiefvriendelijk.
Uit de hand fotograferen is eigenlijk ondoenlijk voor echt mooie foto's.

Het rare is, dat ik 9 van de 10 keer mijn macrolens bij me heb, maar hem eigenlijk nooit gebruik.
Het kost mij gewoon teveel tijd, want ik vind, dat als je iets doet, je het zo goed mogelijk moet doen.

Maar ja, verder met het echte werk. 
Bij deze vlinder was het even zoeken naar het juiste standpunt.
Ik wilde graag een deel in de zon hebben en een deel in de schaduw.

Inmiddels ben ik al anderhalf uur op de bewuste plek en hoor dan opeens
het gekwaak van een boomkikker.
Ik zit dus in ieder geval op de juiste plek en begin weer te zoeken.......
Het moet en zal me lukken, want dit is nou niet bepaald een plek waar ik even vlug naartoe ga.

En ja hoor, daar zit er eentje en het is deze keer geen wants, maar een echt kikkertje. 

Boomkikker

Wat is hij mooi en wat is hij ongelofelijk klein!

Maar vooral, wat zit hij op een ontzettend waardeloze plek!

Ik probeer zo dichtbij mogelijk te komen met de camera, maar dat gaat volledig
ten koste van mijn normaal behoorlijk vaste hand.

Hoe krijg ik dat kikkertje op een mooie plek?
Oppakken is uit den boze, want dit is een kwetsbaar diertje.
Op een stokje laten klimmen is ook geen optie, want ik wil hem geen pijn doen,
door hem in de struik te laten vallen.

De enige optie is gewoon geduld hebben, tot hij een ander stekkie opzoekt of er
meerdere kikkertjes tevoorschijn komen.

Dan begint het weer mee te werken.
De zon verdwijnt achter de wolken en zal zo te zien wel een tijdje wegblijven.
Het kikkertje floept tussen de stekels en laat zich niet meer zien.

Na een half uurtje komt het zonnetje terug.


En komt het kikkertje rustig uit de dekking kruipen.


Maar waar hij ook gaat zitten, nergens is hij makkelijk bereikbaar en
blijft het aanrommelen om een beetje aardige foto te kunnen maken.

Hier ging hij eindelijk op een echt fotogenieke plek zitten, maar moest ik de camera zodanig
manoeuvreren dat een topfoto niet mogelijk was.

Toch erg blij met het resultaat en ik hoop dat ik volgend jaar weer in de gelegenheid
ben om hier langs te gaan. Dan moet ik wel een paar weken eerder gaan, want
de blaadjes zijn inmiddels al aardig aan het vergaan rond deze tijd.

Tot de volgende keer,
René

Vanaf deze plek wil ik de gouden tipgever nog even heel hartelijk bedanken.








woensdag 5 september 2012

Dierenportretten

Leeuw

Oerang Oetan

Neusaap 

Doodshoofdaapje

Berggorilla

Berggorilla

De Zilverrug

Leeuwin

Leeuwin (met slecht humeur)

Leeuw

Leeuwin

Bonobo

Ringstaartmaki

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html