"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zaterdag 22 juli 2017

Jonge Baardmannen en een Putter

Jonge Baardmannen

Al een tijdje probeer ik om juveniele Baardmannen te fotograferen,
maar dat valt nog niet mee, kan ik je vertellen.
Het is sowieso al niet zo makkelijk om volwassen Baardmannen te vinden
en dan moeten ze dus ook nog eens succesvol broeden.

Tijdens een kort verkenningstochtje hoor ik het bekende "Ping ping ping".
Baardmannen!
En ze laten zich goed horen.
Het geluid dit ik hoor, moet door tenminste 4 of 5 vogels voortgebracht worden.

Wanneer ik dichterbij kom, zie ik er eentje in het riet zitten en
nog één en nog één.
Drie jonge vogels zie ik een een volwassen mannetje.

Jonge Baardman

In deze periode is het echter zeer lastig om een Baardman te fotograferen.
Hun voedsel bestaat in de zomer voornamelijk uit insecten en
die vinden ze onderin het riet.

In de winter eten ze zaden uit de rietpluimen en dat
maakt het leven voor de fotograaf een stuk eenvoudiger.

Af en toe zie ik er eentje opduiken, maar het is onmogelijk om ze te fotograferen.

Ik blijf nog even wachten, maar zonder resultaat.
Een ander keertje dan maar wanneer ik meer tijd heb.

Jonge Baardman

Dat moment komt gelukkig behoorlijk snel, want voordat je het weet zijn ze vertrokken.
Een paar dagen later ga ik naar dezelfde plek en omdat ik weet waar ik moet zijn,
heb ik de Baardmannen snel gevonden.

Maar weer hetzelfde ritueel.
Ze blijven onderin het riet en de enige keren dat ze bovenin het riet zitten,
is op het moment dat ze ergens anders naartoe vliegen.
Voordat ik dan ter plaatse ben, zijn ze alweer afgedaald.

Volgens mij doen ze het gewoon om mij dwars te zitten.

Maar het gebied is behoorlijk groot en er zijn veel uitgestrekte rietvelden.
Ik besluit mijn geluk elders te proberen.

Jonge Baardman

In een ander gedeelte hoor ik in de verte al snel het geping van de Baardman.
Wat dat betreft is dit wel een fijne vogel om te lokaliseren.
Hoe dichter ik bij het oorspronkelijke geluid kom, hoe meer vogels ik hoor pingen.

Dan zie ik er eentje zitten en nog 1 en nog 1 en nog 1.
Ik zie er meer dan tien, maar allemaal op slecht fotografeerbare plekken.

Het is een kwestie van afwachten dus.

Inmiddels hoor ik ook op een andere plek het geping van de Baardman en
langzaam maar zeker komen ook die vogels mijn kant op.

Op een bepaald moment schat ik de groep in op meer dan 30 jonge vogels.
Maar dat maakt het er ook niet makkelijker op.

Jonge Baardmannen.

Ze jagen elkaar een beetje op, maar blijven wel allemaal behoorlijk in de buurt.
Baardmannen zijn vogels die een heel gebied doortrekken en
ik heb geen zin om ze door dit grote gebied achterna te lopen.

Eindelijk verhuizen ze naar een plek, waar ik geen ontzettend tegenlicht heb en 
dan gaan er gelukkig ook nog een paar op mooie plekjes zitten.

Jonge Baardmannen

Ze zijn natuurlijk niet zo mooi gekleurd als de volwassen exemplaren,
maar het lichtbruine, donsachtige verenkleed is toch de moeite waard.

Jonge Baardman

Zo nu en dan zitten ze met een stuk of 6 a 7 vogels vlak bij elkaar en
dan is het lastig om er eentje uit te pikken om te fotograferen.
Welke zit nou op de mooiste plek en heeft de mooiste houding?

Jonge Baardmannen

Wanneer ze bovenin een rietpluim gaan zitten, is het natuurlijk makkelijk kiezen.

Jonge Baardmannen

Dan komt het moment dat de hele groep uit elkaar valt.
Een paar vogels blijven achter in de omgeving van waar ik sta,
maar ze gaan midden in het rietveld zitten.

Voor mij het sein om er dan maar mee te stoppen, 
want voordat ze terug zijn, is het wel een paar uur later.

Met alleen de Baardmannen zou het blog ietsje te kort worden en
daarom nog een paar plaatjes van een Putter, welke ik een paar weken eerder tegenkwam.

Putter

Ik vind het altijd wel leuk om een putter op een bloeiende Distel te fotograferen.
Helaas zijn er "wijze" mensen bij de gemeente, die vinden dat alle bermen gemaaid
dienen te worden. Allerlei prachtige bloemen (welke als onkruid worden gekenmerkt) worden
vroegtijdig verwijderd en wat achterblijft zijn bruine bermen.

Zo ontzettend jammer, want het is toch een prachtig gezicht om bermen te zien
met het geel van Koolzaad, het rood van Klaprozen, het wit van het Fluitenkruid en
het paars van de Distels. Ik heb werkelijk geen idee wat het
nut is om dat allemaal te maaien.

Dus met die kale bermen is het slecht vogels fotograferen.
Geen Gele Kwikstaart deze zomer in gele bloemen en
een Putter op een bloeiende Distel kan ik ook wel vergeten.

Totdat ik een weggetje insla, waar ze vergeten zijn te maaien.

Putter

Ik ga regelmatig langs dit plekje en op een bepaald moment zitten
er inderdaad een paar Puttertjes op de Distels.

Niet echt op het mooiste lichtmoment van de dag,
maar ik maak wel even gebruik van de geboden kans.

Putter

Er zijn weinig vogels in Nederland die zo'n bont gekleurd verenpak hebben als de Putter.
Wanneer je ze eenmaal behoedzaam benaderd hebt, gaan ze rustig door met foerageren.

Altijd leuk wanneer je dan toch hetgeen kunt fotograferen, waar je voor op pad ging.

Putter

In een volgend blog oa aandacht voor:

De Kemphaan

Tot de volgende keer,
René



donderdag 13 juli 2017

Vogelhut op de Veluwe Deel II

Goudhaantje

Kwamen in Deel I de wat grotere vogels en eekhoorntjes aan bod,
in dit deel zijn de kleintjes aan de beurt.

Rondom de vogelhut zijn altijd veel mezensoorten te zien.
De enige twee mezensoorten die ik in al die jaren niet
bij de hut heb gezien zijn de Staartmees en de Buidelmees.
De Buidelmees is logisch, want dat is een rietvogel, maar
een Staartmees zou toch wel moeten kunnen.

Deze ochtend zie ik vooral veel jonge Koolmezen (geen foto's van gemaakt)
en jonge Pimpelmezen.

Badderende jonge Pimpelmees

Maar ik zie ook een Zwarte Mees.

Zwarte Mees

Een Zwarte Mees lijkt veel op de Koolmees, zeker als je snel kijkt.
De Zwarte Mees mist echter de gele buik en borst en de koptekening is heel anders.
Als je ze naast elkaar ziet, zijn de verschillen duidelijk.

Glanskopmees

De vierde mezensoort die ik deze ochtend zie, is de Glanskopmees
Ik dacht in eerste instantie aan een Matkopmees, maar een vogelaar 
in de hut vertelde dat het een Glanskopje was.

Qua geluid zijn ze uit elkaar te houden, maar zonder dat zou ik het niet 
met zekerheid kunnen zeggen.
Ik neem dus maar aan dat dit een Glanskopmees is.

Glanskopmees

Meestal zijn Glans- en Matkopmezen echte druktemakers.
Opvallend is dan ook dat dit exemplaar even heel rustig blijft zitten.

Maar de mezensoort die mij het meest interesseert, is toch de Kuifmees.
En ik merk dat ik niet de enige in de hut ben, die de Kuifmees het mooist vindt.

Kuifmees

De Kuifmees komt deze ochtend een keer of drie langs.
Iedere keer hoor je iemand zachtjes "Kuifmees" roepen.
Ook de Zwarte Mees en de Glanskopmees werden wel door
iemand gefluisterd, maar het Kuifmeesje werd het meest enthousiast aangekondigd.

Het is een koddig vogeltje met zijn kleine kuifje.
Qua kleuren zijn de Kool- en Pimpelmees vele malen mooier,
maar het Kuifmeesje is door de "zeldzaamheid" ook een stuk aantrekkelijker.

Kuifmees

Doordat de kleuren van de Kuifmees niet zo uitbundig zijn,
heeft mijn lens het moeilijk om goed scherp te stellen met zo weinig licht.
Altijd lastig met onderwerp die niet zo contrastrijk zijn.

Dan hoop je dat het vogeltje net een paar seconden langer stil blijft zitten,
zodat er net tijd genoeg is om scherp te stellen en een paar foto's te maken.

Kuifmees

Ook de Kuifmees is dorstig en wel ook graag een bad nemen.

Kuifmees

Het blijft mooie soorten regenen, hoewel niet ieder vogeltje zin heeft om te poseren.

Gekraagde Roodstaart

Een Gekraagde Roodstaart blijft helaas op afstand in een boom zitten.
Jammer, want ook dit is een mooi gekleurde vogel en altijd leuk 
om van dichtbij te fotograferen.

Fitis

Het is grappig dat de vogels in golven verschijnen.
Een tijdje zie of hoor je niets en dan opeens zijn er weer diverse soorten ter plaatse.

Soms verschijnen er ook vogels die wat lastig te determineren zijn.
Zo was er al de Glanskopmees (of was het toch een Matkopmees) en nu verschijnt een vogeltje
waarbij je ook altijd even twee keer moet kijken wat het is.

Als deze soort fluit weet je het direct, maar bij stilte wordt het lastig.
De kleur van de pootjes breng uitkomst

Lichte pootjes = Fitis

Fitis

Tjiftjaf

En donkere pootjes = Tjiftjaf

Als de tjiftjaf fluit, dan roept hij zijn eigen naam en is dan dus makkelijk te herkennen.

Jonge Vink met pa op de achtergrond

Opvallend zijn de grote hoeveelheden Vinken die zich rond het hutje bevinden.
Ze maken regelmatig ruzie met elkaar en dat zou zo maar eens kunnen komen
omdat er beduidend minder voer rondom het vijvertje ligt.

Een Vink is nou niet een van de soorten waarbij de camera direct begint te ratelen,
maar soms levert de Vink wel een leuk plaatje op, zoals in bovenstaand geval.

Zwartkop (vrouw)

Eén keertje kwam er een Zwartkopvrouw langs. De foto is niet zo best, maar
om het overzicht compleet te maken plaats ik hem toch.
Het mannetje heeft overigens wel een zwarte pet op en daarom de naam.

Wat verder opviel, was de aanwezigheid van een groepje Sijsjes.
Veel vrouwtjes en een paar jonge vogels, maar de mannetjes waren dungezaaid.
Heel af en toe zag ik er eentje.

Sijs (vrouw)

Het blijkt dat de Sijsjes interessant zijn voor de meeste mensen in de hut.
Waar de camera's meestal stil blijven bij de Mezen en Vinken,
wordt er behoorlijk wat geluid geproduceerd wanneer de Sijsjes langs komen.

Sijs (man)

Met hun groen/gele kleuren is het ook een mooi vogeltje om te fotograferen.
Komt ook bij dat het geen soort is die je dagelijks tegenkomt.

Ook bij deze vogelsoort is het mannetje duidelijk mooier gekleurd dan het vrouwtje.
Wanneer het mannetje ten tonele verschijnt, krijgt hij ook duidelijk meer aandacht.

Sijs (vrouw)

Heel vroeger werd er in Amsterdam gesproken over twee vogelsoorten.
Sijzen en Drijfsijzen.
Men kende al de verschillende soorten niet en dus werd iedere watervogel
gemerkt als Drijfsijs en de rest was gewoon Sijs.
Oud- Amsterdams spraakgebruik dus.

Sijs (vrouw)

Een Boomkruiper ontsnapt net aan mijn camera.
Altijd een leuke soort, zeker wanneer je aan de buitenkant van de boom zitten
en je hem dus en-profiel kunt fotograferen.
Die snavel maakt err toch een apart plaatje van.

Boomklever (juveniel)

Dan is het makkelijker om een Boomklever te spotten.
Deze te fotograferen is echter een heel ander verhaal.
De Boomklever zijn altijd erg bewegelijk.
De enige keer dat ze echt stilzitten, is wanneer ze zaden uitzoeken.
Maar dan hebben ze weer zo'n zonnebloempit in hun snavel en dat wil
je natuurlijk ook weer niet op de foto hebben.

Gelukkig blijken jonge Boomklevers een stuk minder bewegelijk dan hun ouders.

Rode Eekhoorn

Roodborst

Ook de Roodborst is goed vertegenwoordigd op deze plek.
Op zich natuurlijk niet zo heel verwonderlijk, want de Roodborst is behoorlijk algemeen.

Wat wel opvallend is, is dat ik maar 1 jong zie rondhuppelen.

Roodborst (juveniel)

Veel jonge vogels dus rond de vogelhut. Pimpelmeesjes, Koolmeesjes, Vinken en Boomklevers
en dan maar 1 jong Roodborstje.

Goudhaantje

Een soort welke sporadisch bij de hut komt, is het Goudhaantje.
Het Goudhaantje is het kleinste vogeltje in Europa en
normaal gesproken erg lastig te fotograferen.

Goudhaantje

Zeer bewegelijk zijn ze en altijd tussen de takken.
Vandaag komt er twee keer eentje op bezoek en hij blijft ook
nog even een paar seconden stilzitten op een mooi plekje.

Goudhaantje na een bad

Het Goudhaantje gaat ook nog even uitgebreid in bad en poseert nog
even met een nat pak op een boomstronk.

Een afsluiting van een heerlijke ochtend in de vernieuwde vogelhut.
Een plek die ik regelmatig bezocht heb, maar nooit was de oogst zo groot.
Als je toch in een paar uur tijd de Kruisbek, Appelvink, Goudvink, Goudhaantje
en Kuifmees kunt fotograferen, dan mag je niet klagen.

In een volgend blog aandacht voor:

Jonge Baardmannen

Tot de volgende keer,
René





vrijdag 7 juli 2017

Vogelhut op de Veluwe

Kruisbek (man)

In september 2010 ging ik voor de eerste keer naar de Edelhertenbronst in
het Nationale park op de Veluwe. Daar ving ik een gesprekje op, dat ging
over een klein vogelhutje en over een aantal mooie soorten die daar kwamen.
Ik knoopte een gesprekje aan, maar meer dan een kleine hint over de
exacte locatie kreeg ik er niet uit.

Nadat de Edelherten weer het bos in trokken, ben ik direct op onderzoek uitgegaan.
Maar na ruim een uur zoeken, had ik alleen maar plekjes ontdekt,
waar het hutje in ieder geval niet stond.
Thuis gekomen werd Google ingeschakeld,
maar in die tijd was er bijna niets te vinden over het vogelhutje.
En was het zeker niet op een aparte facebook-pagina te vinden.

Een paar weken later ging ik weer op verkenning en na uren zoeken,
vond ik uiteindelijk het hutje.
Zeven jaar geleden waren er maar een paar mensen,
die van het bestaan van het hutje afwisten.
De kijkgaten waren nog niet zo heel groot en je kon
gewoon de hele dag in je eentje van de vogels genieten.

En genieten was het.

De eerste keer dat ik in het hutje plaats nam, was het een feest.
Toen moest je zelf nog wat voer meenemen om de vogeltjes te lokken
en deed je dat niet dan zag je niet zoveel.
Het kleine vijvertje had ook een grote aantrekkingskracht op de vogeltjes
 en ik wist de eerste keer niet welk vogeltje ik eerst moest fotograferen.

Appelvink (man)

Dit hutje was dus voor het Han Bouwmeester-hutten-tijdperk en heeft
ongetwijfeld meerdere mensen geïnspireerd om een vogelhut te bouwen.

Langzaam maar zeker werd het hutje bekender.
Iemand nam gereedschap mee en zaagde de gaten verder uit,
zodat ook grote lenzen gebruikt konden worden.

Ieder jaar ging ik wel 1 of 2 keer naar het hutje.
En iedere keer zag ik dat het hutje bekender werd.
Schuiltentjes werden naast de hut geplaatst.
Je moest erg vroeg aanwezig zijn, om
1 van de drie plekjes te bemachtigen.

Grote Bonte Specht

Door al die drukte in en rondom het hutje was het natuurlijk
een kwestie van tijd dat er minder vogels op het plekje af zouden komen.
Ruzie om het hutje in te komen, mensen die achter het oude schot gingen staan,
veel te veel vogelvoer rondom het vijvertje etc etc.

Veel vogelvoer trekt ook veel muizen aan

Het plezier ging er voor mij af en ik besloot om het hutje links te laten liggen.

Totdat ik te horen kreeg, dat er een nieuwe hut geplaatst zou worden.
Toen ik begreep dat de nieuwe hut in gebruik was genomen,
was het een kwestie van een strategische dag uitkiezen en vroeg op pad.

Omdat ik geen idee had hoeveel mensen er in het nieuwe hutje kunnen,
zorgde ik ervoor om ruim voor openingstijd van het park bij de ingang te staan.
Daar kom ik een aantal bekenden tegen.
Henk Bos, Ghita en Cees staan al te wachten en ook zij willen naar de nieuwe hut.
Vlak na mij arriveren nog twee mensen en dat maakt dan al een totaal van 6.
Ik krijg te horen dat er plek is voor 8 tot 10 mensen, dus is er niets aan de hand.

De nieuw gebouwde hut is echt top.
Tuurlijk is er altijd wel iets op- of aan te merken.
Vanuit fotografie-oogpunt was het mooi geweest wanneer de hut iets ingegraven zou zijn
en dat de vijver wat meer in de lengte aangelegd was.
Maar dat vergt een grotere investering qua geld en mankracht.

T.o.v. de oude hut is de vijver rechthoekig geworden en iets verhoogd.
Ook zijn er een aantal hele mooie takken geplaatst.
Complimenten voor de bouwers.
Super!

Rode Eekhoorn

Het vergroten van de hut heeft natuurlijk wel het nadeel dat er meer mensen
aanwezig zijn en dat er meer lenzen heen en weer zwaaien.
Maar het is een gratis hut en op deze wijze kunnen wel meer mensen
gebruik maken van deze mooie gelegenheid.
Heb je daar geen zin in, dan kun je altijd ergens anders in een gehuurde hut gaan zitten.

Ik doe dat bijna nooit.
Allereerst kost het een smak met geld, maar de belangrijkste reden is
dat je van te voren moet boeken.
Dan is het maar afwachten wat voor weer het wordt.
Ik beslis liever kort van te voren of ik ergens heen ga,
omdat ik dan ongeveer weet wat de weersomstandigheden zijn.
Dan moet je dus de nadelen van zo'n openbare hut maar voor lief nemen.

Nadelen van veel mensen in zo'n hut, is dat er flink met lenzen gezwaaid wordt.
Dat verjaagd zeker de meer schuwe soorten, dus een Havik kun je wel vergeten.
Ook wordt er meer gepraat en ook dat zal bepaalde vogels verjagen.
Ikzelf heb het idee dat er meer vogels voor de hut komen op de
momenten dat iedereen behoorlijk rustig is.
Het voordeel is, is dat je snel geattendeerd wordt op een bepaalde vogel.
Er sist altijd wel iemand zachtjes "Kuifmees" of "Eekhoorn" en dan weet je
dat je moet opletten.
Tevens is het leuk en gezellig om met gelijkgestemden in zo'n hut te zitten.

Grote Bonte Specht (Moeder met kind)

Maar ja, nu terug naar vrijdag 23 juni.
Eigenlijk wilde ik de dag ervoor gaan.
Toen was het erg warm en dan trekt het vijvertje voor de hut
enorm veel dieren aan. Omdat het al langere tijd warm was,
waren allerlei kleine poeltjes in de buurt namelijk al opgedroogd.
Maar er werden ook onweersbuien voorspeld en dus besloot ik een dag later te gaan.
Gelukkig duurde de buien op donderdag niet lang en was het nog steeds
zo warm, dat plasjes snel opdroogde.

De wenssoort voor de dag was een mannelijke Kruisbek.
Ik had daar prachtige foto's van gezien, welke gemaakt waren in een
hut van Han Bouwmeester.
Maar Twente is toch wel erg ver vanuit Amsterdam, dus
hoopte ik dat ik ze dan maar op de Veluwe kon fotograferen.
Een groot nadeel van de hut op de Veluwe is het licht of
liever gezegd: het gebrek aan licht.
Er staan zoveel hoge bomen rondom het hutje, waardoor het bijna
altijd te donker is om voor de vuist weg te fotograferen.

Uit noodzaak zet ik de ISO op 1600 en draai het diafragma zo ver mogelijk open.
Normaal fotografeer ik het liefst met F8, maar nu dus maar met het laagst
mogelijke F-getal van mijn lens en dat is F6.3.
Dan nog ben ik blij met een sluitertijd van 1/125ste op 450mm.
Maar ja, het is niet anders.

Appelvink (vrouw)

De ochtend begint een beetje tam. Het is niet zo heel warm,
dus het water trekt nog niet zo.
Wat kool- en pimpelmeesjes zijn ter plekke en opvallend veel vinken.

De eerste "bijzondere" vogel die zich laat zien is een vrouwelijke Appelvink.

Appelvink (vrouw)

Appelvinken bevinden zich meestal boven in de bomen en zijn dus lastig
op de foto te krijgen. Zo'n vijvertje lokt ze naar beneden en geeft kansen op foto's
welke je normaal niet zo snel kunt maken.

Behalve dan wanneer het voer iets teveel uit beeld is gestrooid en je alleen maar
de kop van de vogel te zien krijgt.
Dus is het met geduld afwachten totdat ze op het mooie plekje gaan zitten.

Appelvink (man)

Zo'n mannelijke Appelvink is een schitterende vogel om te zien.
Eigenlijk zou deze de naam Goudvink moeten hebben,
want de Appelvink verdient die naam meer dan de Goudvink.

Pas wanneer je de Appelvink direct naast een gewone Vink ziet,
besef je hoe groot de verschillen zijn.

Appelvink (man)

De snavel van de Appelvink is fenomenaal.
Met zulk krachtig gereedschap is het een fluitje van een cent om
de harde omhulsels van allerlei zaden te kraken.

Appelvink (man)

Ik had al vaker Appelvinken gefotografeerd op deze plek, maar het blijft 
een van de soorten die een grote aantrekkingskracht hebben op mij.
Als er eentje ter plaatse is moet ik er gewoon een foto van nemen.

Goudvink (man)

De Appelvinken bleken een voorbode te zijn van een polonaise aan verschillende vogelsoorten.
Naarmate het warmer werd, bleek het vijvertje een echte soortenmagneet.
Meestal plaats ik de foto's van een ochtend of een dag in 1 blogje,
maar deze keer knip ik de boel in tweeën.

In dit blogje komen de grotere vogels aan bod en in deel 2
is er aandacht voor allerlei mezensoorten, goudhaantjes en ander klein spul.

Goudvink (man)

Het paartje Goudvinken kwam gedurende de ochtend twee keer langs om te drinken
en te badderen. Soms moet je keuzes maken en heeft een foto
van de Goudvink-vrouw het blog niet gehaald.
Vergeleken met het mannetje is het ook een beetje een grijze muis.

Goudvink (man)

Het mannetje heeft een schitterend gekleurd verenkleed.
Het roze/rood is al van grote afstand te zien.
Waar deze vogel zijn naam aan te danken heeft is mij een raadsel.
Net als de Appelvink is de Goudvink een vogel die je
niet ze heel vaak voor de lens krijgt.

Grote Bonte Specht (juveniel)

Hoewel het fijn zou zijn als de hut iets ingegraven zou zijn,
heeft het hogere standpunt ook wel voordelen.
Eén van die voordelen is dat je de spiegelbeelden in het vijvertje ook op de foto krijgt.

Grote Bonte Specht (juveniel)

Er zijn een stuk of 5 Grote Bonte Spechten te zien rondom de hut.
In ieder geval een volwassen man en een volwassen vrouw en verder
een aantal jonge vogels.
De volwassen man is te herkennen aan een rode vlek in de nek,
de jonge vogels aan de rode vlek bovenop de kop.
Het vrouwtje heeft geen rode vlek.
Voor de rest zijn man en vrouw identiek.

Ergens in de loop van de ochtend hoor ik zachtjes "Eekhoorn" zeggen.
In de verte komt een rode Eekhoorn aangehuppeld.
Zo'n Eekhoorn is altijd een leuke afwisseling en zorgt voor leuke foto's.

Rode Eekhoorn

Je kunt merken dat de Eekhoorn gewend is aan mensen,
want het geratel van de camera's zou een schuwe Eekhoorn direct verjagen.

Rode Eekhoorn

Er liggen maar een paar pinda's, maar ze worden snel gevonden en opgegeten.

Rode Eekhoorn

Later op de ochtend komen er twee tegelijk bij het vijvertje,
maar ook dat is maar een kort bezoekje.

Alles bij elkaar leuke en mooie soorten, maar ik ben
eigenlijk maar voor 1 soort gekomen.

De Kruisbek

Na ruim twee uur in de hut verschijnt er een mannelijke Kruisbek in beeld.
Maar de vogel gaat in vol tegenlicht op een hoger gelegen tak zitten.
Na een minuutje verdwijnt hij weer en laat mij achter met
een stuk of 20 slecht gelukte foto's.

Groot is de opwinding bij mij wanneer er vanuit het niets een 
vrouwelijke Kruisbek neerstrijkt op 1 van de takken.

Kruisbek (vrouw)

Niet met de achtergrond die ik wil, maar binnen is binnen.
Nou het mannetje nog.

Kruisbek (vrouw)

 De Kruisbek daalt even af om snel een slokje te nemen en verdwijnt uit beeld.
Een half streepje op mijn lijstje.

Maar dan is daar ook opeens het mannetje.

Kruisbek (man)

Mijn dag kan niet meer stuk.
Deze wilde ik al heel lang op foto krijgen en nu zit er een mannetje op
een afstand van een meter of 5 voor mijn lens.
Hij zit echter net op een verkeerd plekje.
Een boom op de achtergrond verstoort mijn beeld.
Een beetje spelen met het diafragma en een heel klein
stukje naar links, zorgt voor een mooi en rustig beeld.

Dan wordt het feest helemaal compleet. 

Kruisbek (juveniel man)

Twee jonge Kruisbekken sluiten bij pa en ma aan.
Het jonge vrouwtje krijg ik niet echt lekker op de foto,
maar het jonge mannetje gaat uitgebreid een slokje nemen.

Kruisbek (juveniel man)


Kruisbek (vrouw)

Het vrouwtje laat zich ook nog even mooi zien, waarna de
hele familie het mooi vindt en vertrekt.

Mooier kun je het niet wensen, wanneer je voor de eerste keer
een Kruisbek voor de camera krijgt.

Vlak voordat ik vertrek (net na het middaguur) komen de Kruisbekken
nogmaals langs. Gelukkig had ik de camera nog net niet opgeborgen,
wanneer ik het mannetje weer op 1 van de takken zie neerstrijken.

Kruisbek (man)

Tsja, dan neem je die natuurlijk wel nog effe mee.

Kruisbek (man)

Een prachtige afsluiting van een hele vruchtbare ochtend in het hutje op de Veluwe.

In deel II van dit blog komen 4 verschillende soorten mezen aan bod,
maar ook andere kleine vogelsoorten zoals de Gekraagde Roodstaart en,
ook het kleinste vogeltje van Europa:

Het Goudhaantje

Tot de volgende keer,
René
http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html