"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

vrijdag 30 januari 2015

Muizenjagers en slobeenden

Grote Zilverreiger 

In mijn vorige bericht schreef ik al dat er opvallend veel slobeenden te zien waren.
Nou zie ik af en toe weleens een slobeend rondzwemmen, maar nu
waren het er tientallen. De slobeend is best wel een mooie eend om te zien
en vooral het mannetje is erg fotogeniek.
De kopergroene kop kan zo prachtig mooi glinsteren in het juiste zonlicht.

Omdat ik mijn vorige bericht meer wilde wijden aan op vis jagende watervogels,
plaats ik de foto's van de slobeenden in dit blogje.

Met die priemende gele ogen kunnen ze je zo scherp in de gaten houden.

Man en vrouw samen

Het lastige van slobeenden fotograferen is dat ze altijd half met hun kop in het water ronddobberen.
Als er maar 1 exemplaar rondzwemt kun je die mooi in de gaten houden, maar als er tientallen
door elkaar heen zwemmen en je ondertussen ook nog de omgeving in
de gaten wilt houden voor andere soorten vogels, is het helemaal lastig om op de foto te krijgen.


Dan moet je net even geluk hebben dat er zich eentje uitstrekt vlak voor je neus of


dat er iets in de buurt gebeurt waardoor de eenden ineens op hun hoede zijn.
In dit geval blafte een hond nogal hard ergens dichtbij.

Nadat ik een paar uurtjes aan de waterkant had doorgebracht, werden mijn teentjes
toch wel heel erg koud en besloot ik om even met de auto op pad te gaan.
Lekker even warm worden en wie weet wat er nog allemaal te zien valt.

Omdat ik inmiddels behoorlijk bekend ben in het gebied,
ken ik de territoria van verschillende soorten vogels.

Blonde Buizerd

Deze lichte buizerd is nogal schuw en zit meestal wat verder weg.
Maar ik weet ook een plek waar een iets minder schuwe buizerd zit.
Als ik aankom rijden, zie ik de buizerd op een prooi zitten.

Maar wat een rare groene kleur?
Een soort papegaai misschien?


Geen idee wat het is en ik heb geen verrekijker bij mij.


Dan zie ik pas dat de vogel aan het spelen is met een rubber handschoen.
Direct verdwijnen de mooie beelden die ik al in mijn hoofd had zitten,
van een papegaai die opgepeuzeld wordt.

Het is opvallend hoeveel zilverreigers zich ophouden in dit gebied.
De laatste jaren is er een enorme toename van deze vogels, maar pas deze winter
laten ze zich ook zien in dit gebied.

Jagende Grote Zilverreiger

Als ik de zilverreiger in de verte zie, stop ik de auto en kijk eerst eens welke kant hij oploopt.
Hij loopt van mij af en ik besluit om langs de reiger te rijden en een stuk verder
de auto stil te zetten en een kwartiertje te wachten.

Als ik de reiger met normale snelheid voorbij rijd, trekt hij zich niets van mij aan.
Zo'n 30 meter verder zet ik de auto stil, leg de rijstzak op het raam en de camera erop 
en dan maar afwachten. En ja hoor, de reiger komt rustig mijn kant op, terwijl
hij speurt naar voedsel.


Ik hoop dat hij vlak voor mijn neus een lekkere dikke muis te grazen neemt,
maar de reiger heeft deze keer geen geluk.

Stom toevallig kijk ik in mijn spiegel en zie 50 meter terug een torenvalk in de lucht hangen.
Weer kijk ik welke kant de valk opgaat en ook deze keer zet ik de auto neer op
een plek waarvan ik verwacht dat de torenvalk zich zal laten zien.

Torenvalk

Het duurt niet lang totdat de valk mijn kant opkomt.
Een torenvalk jaagt altijd met zijn kop in de wind en met het neerzetten
van de auto heb ik daar rekening mee gehouden.


Ik heb de auto zo neergezet, dat de kans groot is dat ik de valk mooi van opzij kan fotograferen.

Een torenvalk eet niet alleen muizen, maar ook sprinkhanen en libellen en dergelijke.
De torenvalk zoekt de muizen dmv de urinesporen die de muizen achterlaten.

De torenvalk kan namelijk de ultraviolette kleuren waarnemen en ziet dus zo waar de 
muis zich verstopt. Hij blijft net zolang biddend boven de prooi hangen,
totdat de muis zich laat zien.



Hoewel de torenvalk mij duidelijk in de gaten heeft, wordt ik wel getolereerd.
Jammer genoeg heeft deze valk geen succes met de jacht.

Op de terugweg naar huis kom ik nog een exoot tegen.

Fazant

Een fazant drukt zich tegen de grond aan en probeert zich onzichtbaar te maken.
Voorzichtig stap ik uit en leg de rijstzak op de grond.
Camera erop en klaar voor een mooie serie.
Helaas wordt de sessie verpest door een loslopende kat.
Nou ja, soms heb je gewoon pech.

Tot de volgende keer,
René

zaterdag 24 januari 2015

Vliegensvlugge Vissers

Nonnetje (vrouw)

Eindelijk kan ik weer eens een dagje vrij nemen.
Van medio november tot medio januari is het topdrukte op mijn werk en
dan is het lekker om een dagje te relaxen na zo'n stressvolle periode.
Vorige week maandag was het dan zo ver. 
De vooruitzichten waren uitstekend voor deze dag.

Maar ja, wat ga je dan doen?
Er worden een aantal leuke soorten gemeld links en rechts, maar
het probleem is dat daar ook veel andere mensen op afkomen.
En dan wordt er toch min of meer verwacht dat je op behoorlijke afstand blijft en
laat ik dat nou net niet leuk vinden.

Na het afwegen van de voor- en nadelen maak ik een plan om drie plekken te bezoeken.
Eerst op zoek naar een roerdomp, dan ijsvogeltjes en als laatste nonnetjes.
 Als ik bij de plek aankom waar de roerdomp zich al jaren ophoudt,
zie ik de mist langzaam maar zeker opkomen.

Een spookachtig sfeertje ontstaat er en als ik in de verte de roerdomp 
in het riet zie staan, beeld ik mij allemaal mooie foto's in.

Ik ga aan de waterkant zitten, statief in het water en de camera zo laag mogelijk.
De roerdomp is duidelijk aan het jagen en komt langzaam maar zeker mijn kant op.

Maar dan blijkt maar weer eens hoe slecht het weer te voorspellen valt.
Het wordt steeds mistiger en ik zie al snel helemaal niets meer.
Ik pak mijn spullen maar in en ga richting plek 2.
Daar kan ik helemaal geen hand voor ogen zien, dus op naar plek 3.

Aalscholver in de mist

Tegen beter weten in hoop ik op minder mist boven een groot wateroppervlak.
Maar ook hier dichte mist.
Af en toe probeert de zon er door te komen en blijf ik toch nog even zitten.

Aalscholver

Een aalscholver laat zich prachtig zien, maar helaas te weinig contrast voor echt lekkere platen.
Toch heeft dit ook wel wat.

Maar aan het begin van de middag geef ik het toch maar op.
Het is gewoonweg te slecht om een behoorlijke foto te maken.
Dan maar klussen in huis.

Gelukkig komt er snel een herkansing.
Twee dagen later wordt er weer mooi weer voorspeld.
Dus maar weer een dagje vrij genomen en in de herkansing.
Omdat de wind gunstig is, besluit ik direct de polder in te gaan.
Bij een bepaalde windrichting lijkt het wel of er meer vis te vangen is, 
in de buurt van mijn schuilplekje en dat trekt vogels aan.

Aalscholver

De dag begint zonnig en bijna windstil.
Een aalscholver duikt op en duikt een aantal keren onder.
Helaas zonder resultaat.

Maar ook nu trekt het toch weer dicht.

Fuut

Gelukkig wordt het alleen maar licht bewolkt.
Altijd fijn als er wat bewolking is, want dat maakt de foto's mooier.
Het nadeel is dat ik vaak moet stoeien om een behoorlijke sluitertijd te krijgen.


Al een paar jaar probeer ik een mooie foto te maken van een nonnetje met een vis in de bek.
Vandaag zie ik verschillende nonnetjes rondzwemmen, maar ze blijven te ver weg.

Wel heel veel slobeenden.

Slobeend (man)

Maar daarvan meer in een volgend blogje

Dan ineens duikt er een nonnetje op.
Op een afstand van zo'n twintig meter zie ik ineens een klein soort eendje zwemmen.
De mannetjes pik je er zo tussenuit vanwege het witte verenkleed,
maar de vrouwtjes zijn lastiger te spotten op een afstandje.

Nonnetjes zijn behoorlijk schuw en bij het minste geringste gaan ze op de vlucht.
Heel langzaam draai ik mijn lens in de richting van het vrouwtje.

Nonnetje (vrouw)

Ze zwemt rustig voor mij langs, maar ze heeft blijkbaar geen zin om te gaan jagen.


Het nonnetje is het kleinste lid uit de familie van de Zaagbekken.
Voor mij is het mannetje het mooiste lid van de zaagbekken en
die wil ik nu wel eens op de foto hebben met een visje in zijn bek.

Ondertussen dobbert het vrouwtje een beetje rond en hoewel de fuut het goede voorbeeld geeft, 
lijkt het vrouwtje toch geen enkele zin te hebben om te jagen.

Fuut

Nonnetje

Het vrouwtje zwemt voorbij en laat zich de rest van de dag ook niet meer
bewonderen van zo dichtbij.

In de verte zie ik drie mannetjes mijn richting opkomen.
Nou wordt het spannend.......
Helaas betrekt het meer en meer en het wordt steeds grijzer.
Nou is een mannetjes nonnetje al lastig om te belichten, maar met dit weer
is dat voor mij een nog groter probleem.
De ISO moet naar 1600 en dat is ook al niet lekker voor de scherpte 
en dan duikt er natuurlijk eentje op en dat op een meter of 10 afstand.

Nou heb ik eigenlijk heel licht bewolkt weer nodig om de vogel echt 
mooi op de foto te krijgen. Het wordt een beetje schipperen
en dan maar hopen op een mooi resultaat.

Nonnetje (man)

Het grappige is dat de fuut, het nonnetje en de aalscholver op hetzelfde plekje vissen,
maar alledrie toch andere soorten vangen.
De non vangt voornamelijk baarsjes en de fuut voorntjes.
De aalscholver is een alleseter, maar de iets grotere vissen zijn het lievelingskostje.

Door het gemis van een klein beetje zonlicht, is het onmogelijk om de details in het
verenkleed mooi vast te leggen.

Zal je altijd zien, dat met mindere lichtomstandigheden de vogels net mooi meewerken.
Ach ja, zo blijft er altijd iets te wensen over.

Fuut

Kwamen ze allemaal zo dichtbij als deze fuut.

Als de nonnetjes uit het zicht verdwenen zijn, breekt natuurlijk het zonnetje door.
De wind draait en de vogels verdwijnen langzaam maar zeker naar een ander gedeelte van het water.

Aalscholver

Ook deze aalscholver heeft het wel gezien en neemt de poten.
Normaal gesproken doe ik niet aan verscherpen, maar voor deze foto 
heb ik een uitzondering gemaakt.
De kop viel net buiten het scherptegebied en die heb ik wat extra verscherpt.
Nog net helemaal optimaal, maar toonbaar genoeg.

Het begint inmiddels wel erg koud te worden en ik besluit maar 
verder te gaan in de mobiele schuilhut.
Even de teentjes weer tot leven laten komen.

In een volgend blog kom ik even terug op de slobeenden en verder
een aantal andere jagers, zoals deze Torenvalk.

Torenvalk

Tot de volgende keer,
René


dinsdag 13 januari 2015

Portretjes uit Artis

Jonge Mandril

Bijna nooit doe ik mee aan fotowedstrijden, maar een paar maanden geleden heb ik
met een foto van de jonge koekoek een uitzondering gemaakt.
Altijd leuk als je dan wint en hoewel de prijs meer een aardigheidje was,
dan een echte klapper, heb ik er toch gretig gebruik van gemaakt.
Twee kaartjes voor Artis had ik gekregen en mijn dochter en ik hebben
er een heel leuk dagje van gemaakt.

Mandril op de uitkijk

Giraffe

Het blijft een uitdaging om in een dierentuin foto's te maken, die dan 
weer niet doen denken aan een dierentuin.



Jan-van Gent

Je moet erg je best doen om een juiste positie te vinden tov je onderwerp en
dan moet dat onderwerp ook nog maar eens op de juiste plek zitten/staan.


Vaak is het een kwestie van afwachten en soms moet je gewoon puur geluk hebben.

Leeuw

Maar je kunt het geluk ook een handje helpen, door goed op te letten wanneer
de dieren gevoerd worden. Dat levert namelijk altijd wel leuke platen op.

Leeuwin

Niet echt een natuurlijk habitat met die struik op de achtergrond.
maar het is beter dan een stuk muur.

Zoals in dit geval. Tsja, de Indische Olifanten staan in Artis niet echt op een plek
waar je iets mee kunt.


Maar soms levert een bepaalde houding zo'n leuke foto op,
dat er maar een uitzondering gemaakt moet worden.

Roze Pelikaan

Omdat de hokken in Artis niet zo heel groot zijn en er snel al iets onnatuurlijks
of een mens in beeld komt, is de oplossing vaak om portretjes te maken.

Roze pelikaan

Maar ze zitten niet altijd lekker dichtbij of op de juiste plek.

Pinguin

Steenbok



Zoals al eerder vermeld, moet je natuurlijk een beetje geluk hebben dat er iets gebeurt.
Te vaak hangen of liggen de dieren alleen maar een beetje.

Moeder en kind

Tsja, dierentuinen........
Wel goed natuurlijk dat de dierentuinen dmv fokprogramma's een steentje bij kunnen
dragen aan het behouden van diersoorten. Toch loop ik altijd met een dubbel gevoel door
zo'n dierentuin heen. Nou valt het bij de iets modernere dierentuinen nog wel mee,
maar in Artis zijn een hoop ruimtes toch wel echt te klein voor de dieren.

Wolf

Ook bij de wolven was ik net op tijd voor het uitreiken van het eten.
Dat was echt een belevenis. Pas gedode konijnen werden over het hek gegooid en
dat zorgde voor flink wat rumoer in het hok. Tsja, daar komen dus de overbodige konijntjes terecht,
die thuis niet meer als huisdier gehouden kunnen/willen worden.

De bloederige beelden met uit elkaar getrokken overbodige huisdiertjes
zal ik iedereen maar besparen.  Hoewel de beelden best spectaculair zijn heb ik eraan gedacht
om ze wel te plaatsen, maar omdat het zo duidelijk dat het huisdiertjes zijn, dan toch maar niet.

Uitbuiken!

Zebra

Als afsluiting een z/w beeld

Hopelijk volgende keer weer eens een blogje uit de vrije natuur,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html