"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 23 maart 2021

Ochtendje op de Zuidpier in IJmuiden

 

Zwarte Zee-eend

Ik mag graag naar de Zuidpier in IJmuiden gaan en dan het liefst 
op een doordeweekse dag. In de weekenden is het al snel te druk en dat zorgt ervoor
dat veel vogels op te grote afstand verblijven.

Op dinsdag 2 maart ziet de voorspelling er zeer goed uit en
zit ik al vroeg in de auto richting IJmuiden.
Een groepje Zwarte Zee-eenden zit al een tijdje bij de pier en die
wil ik wel eens proberen om mooi op de foto te zetten.

Vlak voor zonsopgang ben ik weer op de parkeerplaats en die is bijna
helemaal leeg. Dat is altijd een goed teken, want dat betekent rust.
Terwijl ik naar de pier wandel, bekijk ik geïnteresseerd de kustlijn.
Je hoopt natuurlijk altijd op een leuke soort en dat gebeurt ook regelmatig.

Maar nu zie ik alleen een groepje Drieteenstrandlopertjes met
daarin een drietal Bontbekpleviertjes.
Die laatste zijn erg vliegerig, maar gelukkig zondert er zich
1 Drieteenstrandlopertje af van de rest.

Drieteenstrandloper

Het is nog een beetje grijs en mistig, maar de voorspelling is dat het een
mooie zonnige dag gaat worden.
Ik hoop de beelden binnen te hebben, voordat de zon te nadrukkelijk
aanwezig is, dus ik ga snel de pier op.

Ik zal de foto's deze keer in volgorde plaatsen.
Op een dag zoals deze was er zeker constant sprake van:
"Op de juiste plek, op het juiste moment".

Zwarte Zee-eend

Als ik de pier oploop, zie ik direct een Zwarte Zee-eend en hij ligt behoorlijk dichtbij.
Er is alleen ontzettend weinig licht en daardoor krijg ik niet genoeg details
in het verenkleed. Bovendien dobbert de eend maar een beetje en
valt er dus weinig eer aan te behalen. Omdat het er ook niet op lijkt
dat er snel veranderding in het licht plaats zal vinden,
besluit ik maar verder te lopen en kijken wat er nog meer te zien is.

Steenloper

Op de pier wandelt een Steenlopertje.
Ik ga even languit voor de vogel en hij loopt
langzaam maar zeker mijn kant op.
Zo krijg je hem in ieder geval beeldvullend.

Zeehond

Aan de linkerkant van de pier zwemt een zeehond. Nou zie ik daar wel vaker Zeehonden,
maar eigenlijk nooit zo dichtbij. Alleen het koppie komt boven water en
de Zeehond kijkt mij aan met die grote zwarte knikkers.

Voor ik verder de pier afloop, kijk ik even achterom naar de Zwarte Zee-eend.
Die ligt nog steeds te dobberen, maar een stukje verder terug zie ik iets anders interessants.
Ik denk dat er een Kuifaalscholver aan het jagen is aan de binnenkant van de pier.
Ik denk dat omdat ik de vogel iedere keer ver boven water zie komen voordat hij duikt.
Een gewone Aalscholver springt nooit zo hoog op uit het water.

Ik loop snel terug en hoop dat de vogel in de buurt van de pier blijft.
Gelukkig is er nog verder niemand te bekennen, dus wordt de vogel ook niet gestoord.

Kuifaalscholver

Iedere keer als de vogel onder water duikt, loop ik snel een stuk dichterbij.
Als ik op een meter of 20 ben en de vogel weer onder water gaat,
overbrug ik snel het laatste stuk en probeer een zo'n laag mogelijk
standpunt in te nemen. Dat valt nog niet mee op de pier.

De vogel komt vlakbij boven water en omdat ik mij klein gemaakt heb,
schrikt hij niet echt van mij. Wel kijkt hij mij even nieuwsgierig aan en
gaat gewoon verder met waar hij mee bezig was.
Maar het is dus inderdaad de zeldzame Kuifaalscholver.
Dat zeldzame gaat deze ochtend niet zo erg op,
want ik zie er later namelijk nog drie en daaronder
was zelfs een baltsend paartje, maar dat gebeurde in vol tegenlicht.

Kuifaalscholver

De Kuifaalscholver is behoorlijk succesvol, want binnen korte tijd
vangt hij maar liefst drie prooien.

Kuifaalscholver

Hier had ik toch graag nog iets mooier ochtendlicht gehad,
maar de weersvoorspelling komt helaas niet helemaal uit.

Na de drie snacks vindt de Kuifaalscholver het wel mooi en 
zwemt weg. Dat is nou nog eens een mooi begin van de dag
en een voorbode voor een enorm geslaagde ochtend.

Oeverpieper

Niet heel veel later breekt de zon wel volledig door en wordt het stralend weer.
Een Pieper vliegt langs mij heen en gaat op een mooi plekje zitten.
Dat is nou niet bepaald een vogeltje dat normaal gesproken
rustig blijft zitten om zich te laten fotograferen.

Net op het moment dat ik mij omdraai om weg te lopen,
vliegt er een ander vogeltje langs mij dat ik niet direct thuis kan brengen.
Ik probeer te bedenken wat het nou geweest kan zijn en
terwijl ik hem nakijk zie ik hem honderd meter verder de landing inzetten.
Omdat ik bloednieuwsgierig ben geworden, ga ik er snel achteraan.

Maar het kleine vogeltje laat zich niet makkelijk bekijken.
Hij fladdert aldoor vrolijk verder ook al ben ik nog niet eens in de buurt.
Inmiddels heb ik wel het gevoel dat het een Sneeuwgors is.

Sneeuwgors

Bij de haven heb ik hem uiteindelijk in het vizier en het is inderdaad een Sneeuwgors.

Sneeuwgors

Hij scharrelt wat rond en ik kan hem even mooi bekijken.
Maar de Sneeuwgors heeft mij wel behoorlijk afgeleid en een hoop tijd gekost.
Ik zet de vaart er even flink in om weer snel bij de doelsoort te komen.
De Zwarte Zee-eend.

Als ik weer op de plek ben, waar in de ochtend 1 exemplaar lag te dobberen,
zie ik dat de Eend inmiddels een stuk verder van de pier ligt.
Tsja, meestal wacht ik dan wel een tijdje, maar ik kan
nu al inschatten dat de slapende Zee-eend echt niet dichterbij gaat komen.

Maar niet getreurd, want ik zie een andere mooie soort boven water komen
op een meter of 60 bij mij vandaan. Ik maak even snel een foto en kijk op het schermpje
wat het is. Ik kan het niet goed zien, maar het lijkt op een Kuifduiker.

Als ik dichterbij kom, zie ik al snel dat mijn eerste gedachte niet de juiste was.
Het is een Duiker, maar wat voor één?

Roodkeelduiker

Het is een Roodkeelduiker en op zijn dooie gemakkie zwemt hij een beetje heen en weer.
Zo nu en dan duikt hij onder water en dan probeer ik in te schatten waar
hij ongeveer weer boven water zal komen.

Dan loopt ik snel naar dat punt en klim over de rand heen
en probeer zo laag mogelijk te komen.
Omdat ik inschat dat de Roodkeelduiker aldoor verder zwemt,
klim ik niet helemaal naar beneden.
Dat zou ik wel doen als ik verwacht dat hij een tijdje op 1 plek zou blijven.

Roodkeelduiker

Een prachtige vogel die ik graag eens in zomerkleed zou willen fotograferen.
Inmiddels zijn er meer fotografen op de Roodkeelduiker afgekomen en
dat vindt de vogel minder leuk en zwemt verder weg.

Voor mij het teken om weer verder te gaan,
want de pier is nog heel lang en ik denk dat ik nu pas circa 500 meter op weg ben.

Grijze Zeehond

Een Grijze Zeehond ligt heerlijk relaxed op de stenen aan de buitenkant van de pier.
Inmiddels is er aardig wat zon, dus is het een beetje rommelen om
het overbelichten tegen te gaan.
Het dier trekt zich niets aan van de belangstelling en blijft lekker liggen.
Ik kan er nog wel een tijdje van genieten, maar de tijd begint te dringen.

In de verte zie ik de Zwarte Zee-eenden liggen, maar ik wordt opnieuw opgehouden
door een leuke niet alledaagse soort..

Middelste Zaagbek

Een Middelste Zaagbek vrouw komt al jagend dichtbij de pier.
Omdat de zon inmiddels volop aan het schijnen is, zijn de meeste beelden
niet echt goed gelukt. Gelukkig zat er toch een aardige tussen, waar de Zaagbek
net op de juiste plek tov de zon zwom.

Drieteenstrandloper

In een klein plasje op de pier scharrelt een Drieteenstrandlopertje een beetje heen en weer.
Te leuk om daarvoor niet languit te gaan natuurlijk.
Hoewel ik inmiddels wel genoeg beelden van dit vogeltje heb,
blijft het leuk om hem te fotograferen.

Drieteenstrandloper

Als het vogeltje dan ook nog midden in het kleine plasje water gaat staan,
kan ik met een iets hoge standpunt ook het spiegelbeeld er eens een keertje bij schieten.

Maar niet te lang getreuzeld, want de volgende leuke soort duikt op.

Kuifduiker

Hoewel een Kuifduiker in winterkleed niet de meest spectaculaire vogel is,
wordt het toch weer een aardige trofee vanwege de zeldzaamheid.
Dat rode oogje is natuurlijk ook wel een schitterend kenmerk van deze vogel.

De wind begint toe te nemen en waait richting de pier.
Met een beetje geluk worden de dobberende Zwarte Zee-eenden
mijn richting opgeblazen. Ipv dat ik de pier verder afloop,
besluit ik een stuk terug te wandelen in de richting van de Zee-eenden.

Zwarte Zee-eenden

Een klein groepje komt inderdaad ietsje dichterbij,
maar nog steeds niet wat ik in gedachten had.
Nog een stukje verder terug zie ik een ander onderwerp opduiken.
Ik laat deze Zwarte Zee-eenden verder met rust en loop snel richting
de volgende niet alledaagse gasten.

Eidereend

Een paartje Eidereenden zwemt voorbij, maar het lijkt er niet 
op dat ze richting de pier zullen zwemmen.
Ik sta even in tweestrijd.
Loop ik de pier verder af of blijf ik wachten bij
het groepje Zwarte Zee-eenden?

Terwijl ik nadenk valt mijn oog op een tweetal donkere vogels
die redelijk dichtbij de pier zwemmen, maar wel een meter of 600 honderd terug.
Tsja, als ik daar naartoe loop en de pier ook nog helemaal af willen lopen,
dan is dat een soort van omweg van 1200 meter.
Ik maak een foto en zie dat het twee Zwarte Zee-eenden zijn.
Omdat die soort toch de hoofdreden was voor mijn bezoek aan de pier,
waggel ik toch maar weer die kant op.
En gelukkig maar.

Zwarte Zee-eend

Want de twee Zee-eenden blijven behoorlijk dichtbij de pier zwemmen.
Het is dan ook lekker rustig op dit gedeelte, want de meeste vogelaars en fotografen
lopen helemaal naar het einde van de pier om de trekkende vogels te bekijken.

Als ik op de juiste plek aankom, zie ik dat de Eenden toch weer
net even te ver weg zijn gezwommen. Ik besluit om gewoon rustig af te wachten en
even een broodje te eten. De vogels zijn nog steeds niet van plan om dichterbij te komen,
maar ze zwemmen ook niet verder weg.

Na een half uurtje rustig afwachten komen ze langzaam dichterbij.
Yes, ik kruip over de rand en klim een stukje naar beneden.
Dan komt eindelijk het moment dat de Zwarte Zee-eenden op een mooie afstand komen.

Zwarte Zee-eend

Graag had ik ze op ooghoogte gefotografeerd, maar dat zit er op de pier gewoon niet in.
Nadat ze toch weer afstand nemen, klim ik zeer tevreden omhoog.
Na een jaar thuis zitten, merk ik dat ik steeds stijver begin te worden ;-)
De leeftijd speelt natuurlijk ook niet echt mee.

Tsja, wat nu?
De doelsoort zit in de pocket en ik ben ook zeer tevreden
met alle "bijvangsten". Toch best een mooie score voor de Zuidpier.
Ik kijk op mijn telefoon naar de tijd en ik zie dat ik nog wel 
even langer kan blijven. Inmiddels lopen er mensen met honden
op het strand, dus is de waterkant geen optie.
Dan maar verder de pier afwandelen en misschien komt
er nog een Jan-van-Gent of een Zeekoet langs.

Middelste Zaagbek

Als ik weer bij de bocht ben, zie ik weer een Middelste Zaagbek.
Ik hoopte om deze dag een mannetje voor de lens te krijgen, maar ik zie alleen maar vrouwtjes.

Ik ben inmiddels doorgelopen en ruim door de bocht, zie ik aan de buitenkant van de pier,
een hoop grut rondscharrelen. Het zijn Steenlopers, Drieteentje en Paarse Strandlopers.

Paarse Strandloper

Sommige delen aan de buitenkant van de pier worden nog niet helemaal beschenen 
door de zon. Dat is eigenlijk de meest ideale situatie.
Genoeg licht, maar geen direct zonlicht op het onderwerp.

Drieteenstrandlopers

Een groep van tenminste 50 Drieteenstrandlopers foerageert op de stenen aan
de buitenkant van de pier. 
Ik zit te bedenken hoe ik ze nou weer eens anders kan fotograferen.
In ieder geval levert het een leuk plaatje op, wanneer er twee Drieteentjes
ongeveer tegelijk in het scherpstelgebied terecht komen.

Maar als ik een paar Drieteentjes nog iets lager rond zie scharrelen
krijg ik een ander idee. Lekker veel onderbelichten om 
een mooi contrast met de achtergrond te krijgen.

Drieteenstrandlopers

Drieteenstrandloper

Op de computer heb ik de foto nog ietsje verder onderbelicht maar niet heel veel.

De tijd begint nu toch wel te dringen en het licht wordt alleen maar harder.
Geen wolkje te bekennen en als ik richting Zandvoort kijk,
dan ligt dat nog volledig in de mist.
Rare gewaarwording toch wel.

Zwarte Zee-eend

Tijdens de lange terugweg kom ik weer langs het groepje Zwarte Zee-eenden.
Hoewel ze nog steeds ver weg liggen, probeer ik toch wat plaatjes te maken,
terwijl 1 exemplaar zich aan het uitschudden is.

Zwarte Zee-eend

Dat doet hij best wel op een rare manier. 
Het kan natuurlijk ook een soort baltsgedrag zijn,
maar dat betwijfel ik toch wel een beetje.

In ieder geval een mooie afsluiter voor een prachtige productieve fotografie-ochtend.
Toch 13 mooie soorten vast kunnen leggen en dan heb ik het 
niet eens over de andere soorten die ik hier niet heb laten zien,
zoals: Gewone Fuut, Aalscholver, Wilde Eend, diverse meeuwensoorten,
Dodaars, Brilduiker, Torenvalk en Knobbelzwanen.

Er zijn van die dagen dat de Zuidpier echt een paradijs is voor de vogelliefhebber.

In een volgend blog laat ik de opbrengst zien van een fantastische dag
in een hut in Brabant, waar ik niet zo heel lang geleden ook al eens was.
Deze keer met oa deze doelsoort:

De Kuifmees

Tot de volgende keer,
René

dinsdag 9 maart 2021

Weekendje Texel

 

Drieteenstrandloper

In het laatste weekend van Januari gaan we met het gezin een weekendje naar Texel.
We hebben enorm geluk met het weer.
De week voordat we gaan en de dagen na het weekend is het baggerweer.
Precies in het weekend schijnt de zon twee dagen volop, maar is het wel koud.

Vanwege de corona-regels is er helaas weinig te doen qua winkelen,
lekker op het terras zitten of ergens binnen iets bekijken.
Maar dankzij het mooie weer kunnen we wel heerlijk wandelen op het strand en 
door het duingebied. Gewoon lekker ontspannen uitwaaien.

Omdat we met het hele gezin op pad zijn, kan ik natuurlijk niet een
hele dag met mijn camera erop uittrekken.
Dus had ik kenbaar gemaakt dat ik twee dingen heel graag wilde doen.
In de haven van Oudeschild logeert al een tijdje een zeldzame Zwarte Zeekoet.
Niet iets waar ik apart voor op pad zou gaan, maar als ik toch
in de buurt ben, dan wil ik die wel even meepikken.
En ik wil heel graag Strandleeuweriken in de Slufter fotograferen.
Die heb ik daar een aantal jaren geleden eens gefotografeerd,
maar wilde dat graag nog een keertje overdoen.
Dus de Zwarte Zeekoet moest dan ergens op de zaterdag effe snel
opgepikt worden en op de vroege zondagochtend had
ik twee uurtjes gereserveerd voor de Strandleeuweriken.

Zwarte Zeekoet

Als extra activiteit zouden we wat geocaches gaan zoeken op het eiland.
Omdat er 1 in de haven van Oudeschild ligt, kan dat mooi gecombineerd
worden met een kort bezoekje aan de zeldzame dwaalgast.

De geocache was zo gevonden, maar waar zit die vogel nou exact?
Het was even zoeken, hoe ik daar moest komen,
maar éénmaal ter plekke was de vogel in ieder geval makkelijk te lokaliseren.

Maar ja, hij zat wel een beetje ver weg.
Als ik alleen ben, kan ik rustig twee uur wachten totdat zo'n
vogel op een mooie afstand komt. Maar ik kan moeilijk iedereen
twee uur op mij laten wachten in dit geval en dus 
moet ik het doen met wat foto's waarop de Zwarte Zeekoet net te ver weg is.

Op zondag rijd ik ook nog even snel langs, nadat ik terugkwam
van mijn korte bezoekje aan de Slufter en dat leverde onderstaande foto op.
Ook toen kwam de vogel net niet dichtbij genoeg in 
de 15 minuten dat ik er was.
Helaas, maar het is niet anders.
Ik heb hem best aardig op de foto. Niet de superplaat die ik graag gemaakt had,
maar het is in ieder geval meer dan een bewijsplaatje.

Zwarte Zeekoet

Jammer genoeg komt eind januari de zon pas om 08:25 uur op.
Dat betekent dat ik niet heel veel tijd heb om te fotograferen met genoeg licht.
Omdat ik weet dat het best nog een stuk lopen is in de Slufter om
de plek te bereiken waar de Strandleeuweriken meestal foerageren,
ga ik toch betrekkelijk vroeg op pad.
Mijn bedoeling is om op het moment van zonsopgang op de juiste
plek te zijn en dat ik dan hopelijk ook de Strandleeuweriken gelokaliseerd heb.

Om 08:10 uur ben ik in het gebied waar ze al dagen gezien en gefotografeerd worden.
Ik ben helemaal alleen in het gebied en ik geniet van de rust en de heerlijke lucht die hier hangt.

Maar hoe scherp ik ook om mij een kijk en door het gebied heen wandel,
er is geen Strandleeuwerik te bekennen. 
Als je ergens al een tijdje naar uit gekeken hebt, is dat wel een beetje frustrerend.
Helemaal als het licht ook nog eens prachtig is op dat moment.

Tijdens het rondlopen had ik wel al op een mooi plekje een aantal
Drieteenstrandlopertjes gezien.
Omdat de Strandleeuweriken zich toch niet laten zien,
richt ik mijn aandacht maar op de Drieteentjes.

Drieteenstrandlopers

In de verre omtrek is er nog geen mens te bekennen en kan ik dus lekker
rustig mijn gang gaan. Ik schuifel op mijn knieën richting de Drieteenstrandlopertjes
en probeer tegelijkertijd mijn positie tov de zon zo gunstig mogelijk te houden.
In grotere groepen is er vaak wel 1 schichtig exemplaar, die er dan
voor zorgt dat de hele groep op de wieken gaat.
In dit groepje van 6 is er geen 1 die zich iets van mij aantrekt en
omdat ik mij zo klein mogelijk maak, vorm ik verder geen bedreiging.

Tot dan toe had ik de Drieteenstrandloper alleen maar op het strand 
of op de pier gefotografeerd, dus ben ik wel blij dat ik ze eens in
een andere setting vast kan leggen.
De aanwezige rijp zorgt voor een mooie bonus.

Drieteenstrandloper

Wanneer je Drieteenstrandlopers op het strand fotografeert,
dan is dat vaak lastig omdat ze voor de aanrollende golven uitrennen.
Maar op deze plek zijn er geen golven en lopen ze heel rustig
naar iets eetbaars te zoeken.   

Drieteenstrandloper

Ik heb nog nooit zulke rustige Drieteentjes gezien,
alleen zit nu regelmatig het zeegras in de weg.
Op het strand heb je nooit last van begroeiing en
gaan er meestal alleen foto's in de prullenbak omdat de
vogeltjes onscherp zijn vanwege de beweging.

In dit geval gaan veel foto's richting het prullenbakje omdat
er een stuk zeegras irritant aanwezig is.

Drieteenstrandloper

Op het strand kun je nog regelmatig een vogel isoleren van de rest,
maar hier blijft het groepje bijna aldoor dicht bij elkaar.
Af en toe moet ik rare toeren uithalen om een Drieteentje alleen op de foto te krijgen.

Ik kijk op mijn telefoon en zie dat er eigenlijk best nog wel wat tijd over is.
Ik besluit om de Drieteentjes met rust te laten en nogmaals door het gebied te banjeren
om te zoeken naar de Strandleeuweriken. Alles bij elkaar is het gebied waar
ze normaal te zien zijn zo'n drie voetbalvelden groot.

Als ze rustig ergens op de grond zitten, moet je dus een beetje mazzel hebben
om ze te ontdekken. Ik loop met flinke pas zigzaggend door het gebied,
maar ik heb geen gluk. Af en toe zie ik een vogel opvliegen,
maar iedere keer blijkt het een Graspieper te zijn ipv een Strandleeuwerik.

Het wordt tijd om richting het huisje te gaan en als ik
weer langs de plek kom met de Drieteenstrandlopers kan ik het 
toch niet laten om nog even languit te gaan.

Drieteenstrandloper

Het is tenslotte toch wel een unieke kans om deze vogeltjes op
deze manier te kunnen fotograferen.
De rijp is bijna geheel verdwenen op de meeste plekken en het
belooft een mooie dag te worden.

Drieteenstrandloper

Wandelaars komen nu het gebied en icm het mooie weer zal het snel druk worden.
Ik maak snel nog wat laatste foto's, want het zal niet lang duren voordat de vogels
een rustiger plekje op zullen gaan zoeken. 

Drieteenstrandloper

En inderdaad komen de wandelaars druk pratend mijn kant op en
dat is het sein voor de Drieteentjes om te vertrekken.

Drieteenstrandloper

Geen Strandleeuweriken helaas, maar ik ben erg blij met de resultaten
van de Drieteenstrandlopertjes.

Als ik in de auto zit, neem ik even contact op met de rest van het gezin en
krijg dan de boodschap dat er nog ontbeten moet worden en 
dat ik dus rustig aan kan doen.
Ik besluit om via Oudeschild terug te rijden om te
kijken of ik een betere foto kan maken van de Zwarte Zeekoet.

Daar zie ik snel dat het weer geen super platen zullen worden en
de enige foto die een beetje aardig was, heb ik
eerder in dit blog al laten zien.

Vanaf Oudeschild is het toch nog zo'n 20 minuten rijden naar
vakantiepark de Krim en ik besluit om de toeristische route te nemen.
Dus zoveel mogelijk de grote wegen vermijden en hopen 
op wat leuke ontmoetingen.

Grote Zilverreiger

Vlakbij een plasje staat een Grote Zilverreiger en in het plasje
liggen diverse eendensoorten te dobberen.

Kuifeend

Wat Slobeenden, Smienten, Krakeenden en een aantal Kuifeenden blijven rustig liggen,
maar houden mij wel heel goed in de gaten.

Kuifeend

Ik vind vooral mannetjes Kuifeenden erg fotogeniek zodra er een mooi zonnetje
op ze schijnt. Het lijkt een eend met zwart/witte veren, maar als de zon
de kop op de juiste manier beschijnt, dan zie je die mooie paarse kleur
tevoorschijn komen. Prachtig met dat heldere gele oogje van de Kuifeend.

Een plasje waar ik nog wel wat langer kan blijven,
maar de tijd ontbreekt gewoon.

Dus gaat de reis weer verder naar het huisje, maar niet voor lang.
Als ik in de verte kijk, dan zie ik daar een torenvalk hangen.
Nou zie ik bij mij in de polder heel regelmatig Torenvalken,
maar deze is interessant omdat de wind precies goed staat voor mij.

Een Torenvalk hangt altijd met zijn kop tegen de wind in tijdens het bidden
en die wind komt nu dus recht uit mijn rug.

Torenvalk

De Torenvalk blijft mooi hangen en geeft wat extra tijd om te spelen met langere sluitertijden.

Torenvalk

Ik vind het altijd weer fascinerend om zo'n Torenvalk te zien jagen.
Soms hang hij doodstil in de lucht en dan weer gaan zijn vleugels
enorm snel heen en weer, terwijl de staart als roer dient.

Van het ene op het andere moment kan de vogel dan zomaar
een paar meter zakken en dan weer verder gaan met "bidden".

Torenvalk

De Torenvalk duikt het gras in, maar slaat mis. Deze keer geen muis.
Ik wil verder rijden, maar zie de Torenvalk nu naar een kruising vliegen en 
begint daar weer met jagen.

Een mooi plekje om de Torenvalk met tegenlicht vast te leggen en
dus wordt de terugreis naar het huisje nog een paar minuten uitgesteld.

Torenvalk

Twee beelden die erg op elkaar lijken, maar toch net even anders zijn.
Ik plaats ze gewoon allebei.
Niet omdat het moet, maar omdat het kan ;-)

De rest van de dag wordt gevuld met een wandeling met het gezin
in de omgeving van de Slufter.
Vanwege de avondklok verlaten we het eiland iets eerder,
dan dat we normaal zouden doen.
Hopelijk is tijdens een volgend bezoek weer alles normaal.

In een volgend blog aandacht voor een uitermate succesvolle ochtend 
op de Zuidpier in IJmuiden met oa deze:

Grijze Zeehond

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html