"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

maandag 26 maart 2012

Bijzondere ontmoetingen

Reeën

Vandaag, zondag 25 maart, ga ik een paar uurtjes op pad zonder echt een bepaald doel te hebben.
Ik zie wel wat er voor mijn lens komt en ga naar een gebied waar ik vorig jaar regelmatig kwam.
Altijd handig als je een gebied kent, want je weet waar je moet zijn om iets verrassends te zien.

De hele week was het 's ochtends schitterend weer, maar vandaag begint de dag wel erg grijs.
Ik ben voor mijn doen wel heel erg vroeg, dus echt veel licht heb ik niet tot mijn beschikking.
Tsja en dan zul je altijd zien dat juist op dat moment de mooie soorten tevoorschijn komen.

Ik wordt direct welkom geheten door het prachtige gezang van de blauwborst.
Mijn eerste blauwborst van het jaar, maar met dit weer zit deze net even te ver weg om een
echt mooie foto te maken voor een grote uitsnede.


In de verte zie ik iets hoog in een boom op de uitkijk zitten en door mijn verrekijker
zie ik dat het een klapekster is.
Snel ga ik die richting op en probeer hem zo rustig mogelijk te benaderen.

Klapekster

Maar ook deze zit net te ver weg.
Ik hoop een betere kans te krijgen als het zonnetje doorbreekt, maar hij liet zich de rest
van de ochtend niet meer zien.
Dat is dus iets voor het lijstje van de komende winter.

Omdat ik weet dat op een plekje verderop vaak reeën komen, laat ik de klapekster verder met rust.

Behoedzaam loop ik verder en ja hoor.
Daar staat een prachtige reebok.

Ik had gehoopt op prachtig ochtendlicht, maar ook bij dit grauwe licht blijft het een prachtig dier.

Ietsje verderop staat een groepje van 6 reeën.
Te verspreidt om ze tegelijk op de foto te krijgen, dus ik kies het mooiste groepje uit.

Een jonge bok met bastgewei (links), een volwassen bok in het midden en een reegeit(rechts).

Om ze niet te verstoren loop ik een stukje om en hoop ze ietsje dichterbij te fotograferen.
Maar langzaam grazend lopen ze het bos in.

In het bos zie ik iets groots bewegen in een boom.

Havik

Tussen de takken zie ik een havik zitten.
Eerst snel een foto terwijl de camera nog op AF staat, dan voorzichtig op een beter plekje
proberen te komen met de camera op de MF stand.
Maar hij heeft mij snel door en vliegt weg.

Nog geen 5 seconden later zie ik de havik weer.
Ik besef me dat het onmogelijk is, want hij vloog ver weg.
Dit moet een andere zijn. Een paartje.

Ik blijf staan en besluit geen foto's te maken.
Ik wil de havik niet aan het schrikken maken, want ik besef dat er een nest moet zijn.
En ja hoor, even later zie ik de 2de havik met takjes naar een nest vliegen.
Een hele mooie plek om over een maandje nog eens te bezoeken.
Hopelijk zijn de bomen dan nog niet erg begroeid.

Al met al 4 zeer bijzondere ontmoetingen zo vroeg in de ochtend.
Zo zonde van het slechte licht.

Fuut

Dan begint eindelijk de zon door te breken en ga ik weer op zoek naar de klapekster en blauwborst.
Nou, vergeet het maar natuurlijk.

Wel deze hele mooie mannelijke fuut.

Een pimpelmeesje aan de brunch.

Een Tsjftjaf

En in de verte een zingende roodborsttapuit

Ik ga maar weer richting de auto en langs een wandelpad zie ik weer een groepje reeën.

Terwijl ik de reeën aan het fotograferen ben, komen er 2 oudere dames naast mij staan.
Ik merk dat ze staan te turen en dan komt het hoge woord eruit.
"Wat bent u aan het fotograferen?"

Ik kijk ze een beetje meewarig aan en vraag of ze het echt niet zien?
Nee, klinkt het antwoord en als ik zelf goed kijk is het inderdaad lastig om ze in het verdorde gras te zien.
Als ik zeg waar ze moeten kijken, zijn ze verrukt om de mooie reeën te zien.
Ze zeggen nog: "Nou, reeën zie je hier nooit!".
Hahahaha.

De reegeit in het midden is duidelijk zwanger.

Alle dieren genieten van dit mooie weer:

Tot de volgende keer,
René




maandag 19 maart 2012

Nogmaals baltsende futen

Baltsende futen

Na de bosuil gefotografeerd te hebben, ging ik op weg naar een mooie locatie voor de steenuil.
Die liet zich helaas niet zien, maar op de weg er naar toe, kom ik langs een vertrouwde plek.
Ik besluit om even te gaan kijken of er iets bijzonders te zien is.
Er is net te weinig licht voor mijn lens, maar met 1600 iso en 1/50 sluitertijd kan ik er
net nog een paar acceptabele foto's uitpersen.

Boomklever

Kuifmees

Dit muisje zat op een wel heel ongunstige plek ivm het licht.
Net niet lekker scherp, maar de foto is zo schattig, dat ik toch besluit hem te plaatsen.

Hier zit het woelmuisje iets beter op een elfenbankje.

Vink

De hele tijd hoor ik zwarte spechten roepen en besluit te proberen om deze te fotograferen.
Ik had al gemerkt dat er een paartje aanwezig was, dat constant op dezelfde plek terug kwam.

Vlakbij de betreffende nestboom, zie ik deze smidse.
Spechten, vooral de grote bonte specht, stoppen dennenappels in dit soort scheuren,
zodat ze daarna de zaden eruit kunnen hameren.

Dit was de beste foto die ik kon maken van de zwarte specht.
Het blijven snelle, schuwe vogels.

Het licht zal niet veel beter worden en ik ga op pad om de steenuil te vinden.
Onderweg kom ik langs een plasje, waar ik 2 futen zie.
Ik besluit even te stoppen en te kijken of ze nog met de balts bezig zijn.


En ja hoor, ze hebben er nog steeds zin in.

Ze komen ook regelmatig met waterplantjes boven water, maar een dansje is er vandaag niet bij.

Het blijft een fantastisch mooi gezicht om deze prachtige vogels zo bezig te zien.

Als laatste worden de kopveren nog even mooi opgezet.
Je hoopt dat ze allebei even hun veren opzetten, maar dat gebeurde helaas niet.
Hier kan ik toch echt uren naar kijken.

Tot de volgende keer,
René


zaterdag 17 maart 2012

De Bosuil

Bosuil

Al een tijdje was ik op zoek naar de bosuil om mijn verzameling Nederlandse uilen te complementeren.
Maar ja, waar vindt je een uil die eigenlijk alleen 's nachts actief is en overdag in holle bomen schuilt?
De gouden tip kwam van Roelof Molenaar, met wie ik regelmatig plekjes uitwissel.

De bosuil is een veel voorkomende uil in ons land, die vooral 's nachts een spookachtig geluid laat horen.
De andere in ons land voorkomende uilen zijn:
De Steenuil
Het kleinste uiltje in Nederland


De Ransuil
Vooral in de winter in grote groepen op vaste plekken te vinden.

De Kerkuil
In mijn ogen de mooiste uil in ons land, vanwege het prachtige verenkleed.

De Velduil.
Deze komt de laatste jaren steeds vaker overwinteren in ons land.
Op een aantal plekken zijn meerdere exemplaren behoorlijk makkelijk te fotograferen.
Vooral Zeeland was dit jaar weer een toplocatie voor deze uil.

De Oehoe
De oehoe is de grootste in ons land voorkomende uil.
Al jaren wordt er gebroed op een locatie in Limburg, maar inmiddels wordt deze soort
steeds vaker gespot in Nederland.

Verder komen er sporadisch wat dwaalgasten langs.
De sneeuwuil wordt zo nu en dan gespot op de waddeneilanden.
De dwergooruil en de sperweruil zijn zeldzamer, maar zo nu en dan doen ze per ongeluk ons land aan.

Vandaag dus op zoek naar de ontbrekende uil in mijn verzameling.
De bosuil.
Deze uil is vooral te vinden in loofbossen, maar stadsparken en grote tuinen zijn ook gewilde plekken.

Op de juiste plek aangekomen, word ik begroet door de bosuil.
Zucht, was de velduil een paar weken terug maar zo vriendelijk geweest.

Holle, oude loofbomen zijn favoriete plekken.
Maar ook wilgen en fruitbomen worden regelmatig gekraakt.

Rustig benader ik de uil en hoewel ik in de gaten gehouden wordt, voelt de bosuil
zich allerminst in gevaar.

Hij blijft rustig op z'n plekje zitten en trekt zich nergens iets van aan.

Maar als ik nog een paar stappen doe, wordt hij waakzamer.


Dan merk ik dat er iemand met een hond mijn kant opkomt.

Daar is de uil niet blij mee.
Zodra hij de hond ziet, duikt naar beneden, zijn hol in.
En wanneer de hond vlakbij is, verdwijnt de bosuil helemaal.
Ik trek me terug en besluit nog even te wachten of de uil nog terug komt.

En ja hoor, vijf minuten later zit hij weer lekker in de opening.

Hij kijkt me aan met zo'n blik van : "Ben jij er nou nog steeds?"

Ik doe snel mijn dansje en laat de uil verder met rust, ook al omdat ik op een andere plek
nog een paartje steenuilen hoop te fotograferen.
Helaas werkten die minder mee, dus dat moet maar een andere keer.

Tot de volgende keer,
René




dinsdag 13 maart 2012

Aan de waterkant

Aalscholver

Afgelopen weekend ben ik even bij het ijsvogelnest langs gegaan om te zien of er al wat actie is.
De ijsvogels lieten zich nog niet zien en dus is het nog afwachten of ze de winter overleefd hebben.

Gelukkig valt er in de directe omgeving nog genoeg te beleven.
Luie krakeend

Meerkoet

Zingende roodborst


Smient (man)

Dan komt er een aalscholver aanstormen en alle andere watervogels verlaten angstig de plek.

De aalscholver kiest een mooi plekje uit om zijn vleugels te laten drogen.

Maar het lijkt of het iets te lang duurt en hij begint hard met zijn vleugels te slaan.

Gelukkig draait hij zich ook nog even om.
Niet mijn meest favoriete vogel, maar deze ziet er met de grijze nekveren en smaragdgroene ogen
toch wel erg mooi uit.


Als laatste ben ik op zoek gegaan naar een eendensoort die al een tijdje op mijn lijstje stond.

De eidereend

Het grappige was, dat deze "verdwaalde" eidereend grote vrienden was geworden met
een wilde eenden paartje.
De eidereend week niet van hun zijde en was zelfs aan het baltsen.
Een heel vreemd gezicht.

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html