"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zondag 7 juli 2013

Project Sperwer Deel 3 The Final Chapter

Uitgevlogen jonge Sperwer

Dit laatste deel van project sperwer bestrijkt een periode van een hele week.
Dit zijn opnames van het nest vlakbij mijn huis in Amsterdam Noord.
Het andere nest heb ik helaas niet meer kunnen bezoeken.
Te vaak te slechte weersomstandigheden voor mijn camera en lens of ik had
gewoon geen tijd om een bezoek te brengen aan het torenkamertje.
Vorige week zondag, 30-06-2013, vervalt een afspraak en krijg ik de gelegenheid om 
een paar uurtjes bij het sperwernest door te brengen.

Als ik aankom, ben ik verrast met wat ik zie.


Geen witte pluizenbolletjes meer, maar twee jongen vogels die al op echte sperwers lijken.
Wel is er duidelijk verschil tussen de twee jongen.


De oudste staat constant op het nest en doet al af toe wat vliegoefeningen.


Terwijl de jongste constant in het nest blijft liggen.


Toevallig komt moeder net aanvliegen terwijl ik een foto van het oudste jong neem.
Tsja, met 1/80ste krijg je nou niet bepaald alles lekker scherp ;-)

Je zou verwachten, dat de kinderen te eten gaan krijgen, maar moeders gaat eerst
zelf lekker zitten smikkelen.  Vooral de oudste kijkt hongerig toe.

Maar in plaats van dat de moeder de kinderen te eten geeft, vertrekt ze met
het restant van de prooi in haar klauwen.

En de twee jongen blijven stomverbaasd op het nest zitten.
Je ziet ze bijna denken: "Wat gebeurt ons nou?"

Ik blijf nog even zitten, maar er gebeurt helemaal niets meer.
Het oudste jong staat een beetje te staan en de jongste ligt een beetje te liggen.

Ik besluit om eens een bezoekje te brengen aan een buizerdnest in de buurt en daarover
ging mijn vorige blog.

Nadat ik daar wat foto's gemaakt heb, besluit ik om nog eventjes langs de sperwers te gaan.

Ik ben net geïnstalleerd onder mijn camouflagekleedje als moeder weer
aan komt vliegen met een prooi.


Nu krijgen de kinderen wel te eten.
Ik had verwacht dat de jongen zelf zouden gaan eten, maar de moeder voert de jongen nog steeds.




Als het grootste gedeelte opgegeten is, vertrekt de moeder weer.
Anders wordt het zo druk op dat nest en de kleintjes hoeven niet echt meer beschermd te worden.

De laatste restjes worden door de twee stofzuigertjes opgeruimd.

Deel 2 van de serie is 6 dagen later gemaakt op zaterdag 6-07-2013.

Als ik aankom bij het nest, blijkt dat er nog maar 1 jong aanwezig is.

Het kleinste jong van 6 dagen eerder, is nu al bijna klaar om uit te vliegen.
Links en rechts zie ik nog wel wat donsveertjes, maar die zullen snel verdwijnen.

Het is wel een vreemd gezicht. Vanaf 11 juni heb ik aldoor twee vogels gevolgd en
nu staat er nog maar één en weet ik dat mijn avontuur bijna ten einde is.

Ineens zie ik het vrouwtje. Al die tijd dat ik hier voederbeurten zag,
kwam het vrouwtje op het nest met een prooi en begon de jongen te voeren.
Maar nu wordt van deze routine afgeweken.
Het vrouwtje gooit de prooi op het nest en vertrekt direct.

Ik denk dat het jong de prooi wil beschermen tegen rovers, zoals eksters en kraaien,
want hij gaat met de vleugels gespreid, over de prooi heen liggen.
Het afscheuren van stukjes vlees gaat zo te zien niet van harte.
De moeder, die waarschijnlijk dicht in de buurt was gebleven, heeft dat ook opgemerkt.
Ineens staat ze weer op het nest.


Ook nu gaat het niet zoals het moet en gaat de moeder toch maar weer voeren.

Ik heb tijdens de weken dat ik de twee nesten heb gevolgd heel heel heel veel foto's
weg moeten gooien omdat ze teveel bewogen waren. Gewoon een kwestie van te lange sluitertijden,
omdat de nesten teveel verscholen liggen tussen de bomen.

Van zo'n 10 procent van al die foto's vond ik het eeuwig zonde omdat er
prachtige actiemomenten op stonden.
Maar eigenlijk is de teleurstelling van onderstaande foto het grootst, dat
die niet optimaal scherp is.

Deze foto symboliseert de meedogenloze jager, die de sperwer eigenlijk is,
hoe schattig ze er ook uitzien met hun donsveertjes.

Duidelijk is een jonge pimpelmees te zien, die aan zijn kop wordt opgetild, terwijl
de jonge sperwer verlekkerd naar zijn avondeten staat te kijken.

Uiteraard is het kleine pimpelmeesje hier al dood.

Maar wat had ik bij deze foto graag alle drie de vogels scherp in beeld gehad.
Ik heb een hoop prooien langs zien komen in de hele periode, maar dit was
de eerste die voor mij herkenbaar in beeld kwam.


Naar mijn idee wordt het jong nu wel geleerd hoe het bepaalde dingen moet doen om te kunnen eten.


Na deze voederbeurt verdwijnt moeder weer en hupt de jonge sperwer
weer onbeholpen van links naar rechts in het nest.

De jonge sperwer ziet er wel uit of hij snel zal uitvliegen, maar de bewegingen van 
de jonge vogel lijken het tegendeel te beweren. Alles gaat zo onbeholpen en stuntelig,
dat ik denk dat het zomaar nog een paar dagen zou kunnen duren.


Terwijl ik even de laatste foto's check op mijn display, zie ik van onder mijn
camouflagekleedje uit mijn ooghoek een vogel wegvliegen van het nest.
Huh??? Het zal toch niet net gebeurt zijn?
Net dat ik even niet oplet en de laatste vogel is gevlogen?

Ik kijk naar het nest, dat er nu verlaten bij ligt.
Ik heb hier de afgelopen 6 a 7 weken zo'n plezier gehad met het observeren en
fotograferen van alles wat er gebeurde op het nest en van het één op het 
andere moment is het gewoon voorbij.

Ach, het was een fantastische periode.

Als ik 's avonds de foto's even vluchtig bekijk, zie ik iets vreemds op de laatste twee foto's

Zie ik daar nou een oog en een stukje staart?
Ja hoor. Het tweede jong ligt gewoon diep in het nest!
Dan moet het oudste jong dus even snel het nest bezocht hebben en heb ik die dus
weg zien vliegen. Yes!! Dan heb ik nog een extra kans!

Dus vandaag, zondag 7-07-2013,  kan ik misschien nog even genieten van de sperwers.
Als ik bij het nest aankom, zie ik direct dat er geen vogel meer op het nest staat.
Toch maak ik voor de zekerheid een foto en bekijk deze goed.
Maar het plaatje bevestigd mijn vermoeden.
De vogel is letterlijk gevlogen.

Ik doe het camouflagekleed maar van mij af en bekijk rustig de omgeving.

Op een meter op 10 van mij af zie ik iets rondscharrelen.
Ik kijk eens goed en denk dat het een rat is.
Snel een foto en dan zie ik dat het een jonge sperwer is.

Gauw sta ik op en wandel de richting van de vogel op.
Het jong ziet er goed uit, maar het vliegt niet weg.

Omdat hier erg veel honden uitgelaten worden, besluit ik om het jong naar
een meer beschermende omgeving op te jagen.

Dan blijkt dat jonge sperwer inderdaad beter nog een dag of twee in het nest had kunnen blijven.
Het jong fladdert en huppelt paniekerig van mij weg.

Ik stel mij zodanig op, dat het jong richting de dichte begroeiing gaat.

Nadat hij op een zo veilig mogelijke plek zit, besluit ik het jong met rust te laten.

Met een knipoog nemen we afscheid.

Ik ben benieuwd of dit jong het gaat redden?

Al met al was het een prachtige ervaring om de sperwers op te zien groeien.
Zo'n kans krijg je niet iedere dag en ik hoop daarom dat de sperwers volgend jaar
het zelfde nest uitkiezen voor hun volgende broedsel.

Na de vakantie zal ik nog éénmaal een blog maken, met
daarin het overzicht vanaf het begin tot aan het uitvliegen van het laatste jong.

Ik hoop dat ik mijn enthousiasme en ervaringen een klein beetje heb over kunnen
brengen dmv mijn foto's en begeleidende teksten.

Tot de volgende keer,
René



19 opmerkingen:

  1. Wat een prachtige opnamen zeg. Dat je dit hebt mogen zien, wat ontzettend leuk en mooi!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. prachtige blog over de laatste stapjes van de jonge sperwers...wat ik uit ervaring weet is dat de jonge nog wel een tijdje in de buurt van het nest blijven, totdat ze zelf beslissen om de nestomgeving te verlaten. Misschien leuk om te vertellen dat ik vandaag bij mijn sperwernest was en dat sperwers net uit het ei zijn gekomen. Dus voor mij begint het sperwer avontuur nu pas.

    mvg arjen

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Schitterend.
    Mooi vertelt ook.

    Groetjes Ans

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Nou René je enthousiasme spat van mijn scherm af en terecht. Wat een unieke belevenis. Wat zul je genoten hebben bij je bezoekjes aan dit nest. Leuk die portretjes op het laatst. Ik heb ook wel twijfels of die jongste het gaat redden.
    Maar wie weet, moeder houdt hem waarschijnlijk nog wel een poosjein de gaten.
    groeten, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
  5. 't Is toch maar goed dat ik er niet toe kwam om jouw aanbod aan te nemen, want nu is dit lekker jouw eigen unieke project geworden ;-)
    Wat een gave belevenis! Je hebt hier een hoop tijd in gestoken, maar dan heb je ook wat. Met heel veel plezier heb ik je project gevolgd, en er zitten, gezien de slechte lichtomstandigheden, toch echt heel knappe platen tussen.
    Foto twee bijv is toch heel goed gelukt, schitterend om dat jong zo mooi te kunnen zien staan. De foto met pimpelmees is een voltreffer!
    Hoop dat het uitgevlogen jong het haalt, hij heeft je in elk geval een paar hele mooie foto's gegund, die ogen knallen er fantastisch uit, vooral de laatste is een pláátje.
    Groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  6. René je bent letterlijk en figuurlijk een geluksvogel !!!!
    Als je zoiets mag maken dan behoor je tot die categorie !!!!!
    Zo mooi en natuurlijk DANK JE WEL !!
    grt,
    Annie
    http://anniezon.blogspot.nl/

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Nou, dit was Genieten met een hoofdletter G, René. Wat een prachtige beschrijving en geweldige foto's. Of je je enthousiasme hebt kunnen overbrengen? Dat ik weet ik wel zeker, hoor, althans bij mij. De hele serie verdient een prijs, maar de laatste foto is wel érg mooi. Zelfs mijn man kwam meekijken naar je serie. Alle lof. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hallo René je hebt ons heerlijk laten mee genieten van jou project.
    Je hebt er een prachtige serie kunnen maken.
    Dit zijn echt van die gelukt momentjes.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi René,

    Jij mag jaloers zijn op mijn slangenarend maar ik ben jaloers op deze belevenis. Wat prachtig om dit zo te volgen en je hebt het ook fijn beschreven, een echt verhaal in woord en beeld waardeer ik veel meer dan een aantal geweldige foto's zonder een beetje toelichting. Je teleurstelling over de onscherpte van sommige foto's begrijp ik wel. Je hebt een supermoment en dan wil je natuurlijk ook de beste resultaten. Ook jij weet natuurlijk allang dat het meestal niet zo gaat.
    Ik gun je van harte een herkansing volgend jaar maar op deze tijd mag je met voldoening terugkijken.

    Groet,
    Marianne

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wat een mooie serie weer, je tekst erbij maakt het tot een prachtig verslag. Ik vond het leuk om de jonge sperwers via jouw blog te kunnen volgen.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi Rene
    je weet ze wel te vinden je foto modellen.
    wat zijn ze weer mooi.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. The final chapter..Ik mis het nou al!
    Dit was echt een TOP serie. Die felle ogen, die je recht aan kijken en al die mooie bezigheden bij en op het nest. En natuurlijk wil je de lat nog hoger leggen. Dat wordt volgend jaar dan weer een hele uitdaging! Het is nu al zo bijzonder.
    Ik heb genoten van de serie met een geweldig verhaal erbij.
    bedankt voor het delen.
    groet,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Prachtige serie alweer!!
    Het is toch altijd weer genieten..

    Groet, Pieter

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een geweldige en unieke serie blogs heb jij gemaakt van de Sperwers! Het was een groot genoegen om je belevenissen in woord en beeld te kunnen volgen. En jazeker heb jij jouw enthousiasme goed kunnen overbrengen.
    Heel veel tijd heb je in dit project gestoken, maar het heeft ook een buitengewoon fraaie serie foto's opgeleverd, ondanks de vaak erg lastige lichtomstandigheden.
    Jouw gedreven en deskundige begeleidende tekst maakte dat de blogs ook nog hartstikke leuk waren om te lezen. Ik zie uit naar je overzichtsblog van deze schitterende Roofvogels.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi Rene
    Je zou zo een boek kunnen schrijven, "Stadse vogelavonturen". Geweldige serie over de sperwers en dat gewoon in Amsterdam-Noord. Denk dat je voor scherpe actiemomenten zoals met de pimpelmees niet alleen het getoonde geduld moet hebben, maar helaas ook apparatuur waar een heel duur prijskaartje aan hangt. Is altijd vreselijk balen dat uitgerekend zulke foto's het net niet zijn. Gelukkig zijn veel andere mooie momenten wel zeer geslaagd!
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Dat moet een onvergetelijke ervaring geweest zijn René!
    Geweldig hoe je deze sperwers hebt kunnen fotograferen.
    Dank je wel voor het delen, ik heb ervan genoten.

    groetjes Greet

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Hey René,

    echt heel gaaf deze serie,
    al is het alleen al om het feit dat je er zo mooi dichtbij kon komen.
    Mooi te zien hoe de jongen gegroeid zijn en hun vleugels aan het uitproberen zijn.
    Een hele unieke belevenis met een aantal mooie portretjes als laatste.
    Heel mooi gedaan.

    groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Prachtige serie, wat is dit mooi om te kunnen volgen.
    Wat zul hier van genoten hebben, doe ik van je foto's.
    Groetjes Tinie

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hoi René,
    Wat een gaaf besluit van de afleveringen over de sperwers. Dat de omstandigheden je van tijd tot tijd flink hinderden is herkenbaar. Je kijkt vast al uit naar volgend jaar met dan hopelijk gunstige omstandigheden. Ik vind het overigens heel waardevol hoe je beschrijft wat er mee en tegen zat. Hier blijkt alleen maar uit dat je vasthoudend moet zijn, veel tijd moet investeren en geduld moet hebben om iets moois tot stand te brengen.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html