"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

donderdag 5 mei 2016

De Velduil

Velduil (dit is bijna het hele beeld)

Al een aantal jaren probeer ik de Velduil mooi in beeld te krijgen.
Ik wil alleen niet achter de grote hordes aanlopen en dus zocht ik plekjes op, die minder
bekend waren bij het grote publiek. Tijdens al die bezoekjes heb ik vele velduilen gezien,
maar nooit op de manier zoals ik dat graag wilde.

Maar tijdens dat soort tripjes leer je wel veel over de leefwijze van de velduil en
dat blijkt dan later weer van pas te komen.

We zijn met z'n viertjes lekker 5 dagen naar Texel.
Voor mij betekent dat iedere ochtend om 6 uur op en er lekker op uit trekken.
De rest ligt dan nog uit te slapen en kan ik dus in alle rust fotograferen.

Op een bepaald moment wil mijn jongste dochter ook wel even mee om
wat foto's te maken. Het is inmiddels 4 uur en ik besluit om met haar naar een gebiedje
te gaan, waar je allerlei soorten kunt fotograferen.
Ze vermaakt zich uitstekend met de Tureluur en een Gele Kwikstaart.
Om half zes vind we het mooi geweest en willen weer naar het huisje rijden.

Maar dan zie ik het direct.
Een vliegende Velduil.
Inmiddels heb ik er zoveel gezien, dat het silhouet en de wijze van vliegen onmiskenbaar is.
Als een speer rij ik naar de plek, waar ik de uil verwacht en 
hij komt inderdaad prachtig langs vliegen (zie eerste foto).

Velduil

De uil landt een stukje verder in de berm en rustig rijd ik er naartoe.
Hij blijft prachtig zitten en kijkt mij indringend aan.
Mijn jongste dochter zit achterin en blijft maar fotograferen met haar eigen camera.
Ik vertel haar dat dit een heel bijzondere ontmoeting is en
dat ik hier heel erg lang op heb moeten wachten.

In alle rust kan ik de velduil bekijken.
Geen hordes opdringende fotografen die de uil opjagen.
Gewoon lekker met z'n tweetjes en de Velduil.


De uil vliegt weer op en begint te jagen in de slootkanten.
Geruisloos vliegt en glijdt de uil voor mij uit en ik rij langzaam op gepaste afstand
achter de jagende uil aan.

Af en toe duikt de uil het gras in, maar aldoor zonder resultaat.
Ik hoop dat de uil een muis vangt en al zittend op een paal, deze op gaat zitten peuzelen.

Het eerste gebeurt wel, maar het tweede helaas niet.


De uil landt jammer genoeg net op een plekje waar ik last heb van het zonlicht.
Hij had ook wel ietsje dichterbij mogen gaan zitten.


Maar ja, een velduil met muis op 20 meter afstand en dan nog klagen.....


Dan zie ik iets opvallends en dat was mij ook al eens opgevallen bij een torenvalk.
Om de muis te doden, wordt gewoon de kop eraf getrokken.

Dan denk je dat de uil begint te eten, maar mooi niet.


Hij begint rustig de omgeving in zich op te nemen en maakt helemaal geen haast.


Na een minuutje wordt de hoofdloze muis dan toch in een paar happen naar binnen gewerkt.


Een overvliegende buizerd wordt gevolgd, maar deze vogel schenkt geen aandacht aan de uil.


De uil kijkt mij nog eens indringend aan en vliegt langzaam weg.

Een prachtige ontmoeting maar tegelijkertijd realiseer ik mij, dat
ik waarschijnlijk nog meer kansen ga krijgen.
Ik ben nog twee dagen op Texel en door alle opgedane kennis over 
de Velduil in de afgelopen jaren, weet ik gewoon dat ik waarschijnlijk 
wel betere platen kan maken.

Velduilen overwinteren normaal gesproken alleen maar in Nederland.
Er zijn wel wat broedparen, maar die zijn dun gezaaid.
Een Velduil op dit moment in Nederland, duidt op een waarschijnlijk broedgeval en
dat dit dus zijn territorium is.
Nu ik dus weet waar hij zich bevindt, waar hij jaagt en hoe laat hij daarmee begint,
kan ik mij de komende dagen rond dat tijdstip op een mooi plekje installeren en
dan is het afwachten geblazen.

Tsja en dan regent en het waait het erg hard de volgende dag rond half zes.
Helaas dus, maar misschien de volgende dag nog een kans.

En ja hoor, dinsdag is het mooi weer en heel weinig wind.
Ideaal weer voor de Velduil.

Ik kies een mooi plekje uit op een kruispunt, zodat ik snel met de auto eventueel
ergens anders naartoe kan rijden, zonder dat ik eerst hoef te keren en dergelijke.
Ik ga op de kop van een slootkant zitten en dan is het afwachten.


Om kwart voor zes zie ik de uil aankomen en hij vliegt precies naar de overkant van het kruispunt,
waar ik mij geïnstalleerd had. Perfect.


Als de uil een muis ziet duikt hij of direct de berm in of
hij blijft biddend op de plek hangen.


Zittend in de berm en met de camera op mijn krukje vergeet ik gewoon af en toe af te drukken.
Een jagende Velduil op zo'n kleine afstand is een fantastisch gezicht.


Als de uil wegdraait om ergens zijn geluk te proberen,
bekijk ik even snel de gemaakte beelden.
Zo jammer dat hij op de laatste foto net het vlies voor de ogen heeft.
Maar ja, je kan nou eenmaal niet alles hebben.

Ik kijk hoe laat het is en ik besef dat ik zo aan tafel moet om te gaan eten.
Maar dit is de laatste dag op Texel en zo'n kans krijg ik misschien nooit meer.

Ik stuur een berichtje dat het ietsje later wordt en ik ga zoek een iets ander plekje.
Tijdens de afgelopen ontmoetingen heb ik toch een beetje zijn
favoriete plekjes kunnen ontdekken.
Dan is het afwachten geblazen.......
Spannend.


Het duurt eventjes, maar dan zie ik de uil weer aan komen glijden.


Het nieuw gekozen plekje is een schot in de roos.
Het is exact de plek waar de uil direct op jacht gaat.
De foto die ik in gedachten had, wordt (bijna) gemaakt.
Eigenlijk zou hij ietsje meer mijn kant op gedraaid moeten zijn,
maar vooraf had ik hiervoor getekend.


De uil stort zich in het hoge gras, maar mist de prooi.


De Velduil vervolgt zijn strooptocht in een ander deel van zijn territorium en
dat is het sein voor mij om als de bliksem richting het huisje te gaan.
Soms moet alles wijken voor de hobby.
Zeker met zo'n onderwerp.

De komende blogjes zullen in het teken staan van Texel.
Uiteraard zullen de kluten aan bod komen, maar ook andere steltlopers zoals 
het witgatje en de rosse grutto. Maar ook de gele kwikstaart en parende kokmeeuwen
zullen de revu passeren. Maar eerst aandacht voor de Eidereend.

Eidereenden

Tot de volgende keer,
René

16 opmerkingen:

  1. Wat een prachtige serie, dit wenst toch elke natuurfotograaf zichzelf toe. Wauw.
    Ik ben ook heelbenieuwd naar je volgende blog.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wat een topserie René. En wat een prachtig om deze belevenis te mogen delen met je dochter.

    Gr. René

    BeantwoordenVerwijderen
  3. TOP! Wat een geweldige serie van de Velduil. De vliegfoto's zijn natuurlijk fantastisch maar de bidfoto's vind ik ook helemaal super, vooral foto 16. Verder ga ik geen favoriet aanwijzen want ze zijn allemaal prachtig, prachtige kleuren, super scherp en mooie composities.

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauw, mooie serie René! Vooral vliegend is het echt prachtig
    Groetjes Senna

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hooi René
    Wat een mooie serie foto's van die uil gaaf man .
    Groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi René,
    Wat een schitterende foto van de velduil, perfect vast gelegd.
    Ik kan geen keus maken, ik vind ze allemaal top.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi René,
    dit is wel een heel mooie bonus op een fototochtje met dochter (lijkt me sowieso al gezellig).
    Wat is dit een prachtige vogel; je laat dat ook mooi zien met je foto's. Foto 16 is super: die houding; en hij steekt scherp af tegen de achtergrond - prachtig. Foto 15 vind ik ook top. De serie met de muis is heel erg leuk. Kortom: geweldig blog.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat een mooi blog over de velduil en wat leuk dat je samen met je dochter van die ontmoeting kon genieten!
    Een fijn blog om te lezen en te bekijken, wat zijn het toch prachtige dieren. Boeiend om te lezen hoe je al je kennis en ervaring weer hebt ingezet om deze mooie serie te maken.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Dat was even een heel verhaal om te lezen, wat zal je in je nopjes zijn geweest toen dit allemaal gebeurde. En dat je dochter hier getuigen van mag zijn en dan haar eigen camera in d'r handjes, wat zal je trots geweest zijn. Een paar dagen naar Texel is voor je veel te kort, en ik denk dat de dames wel weten hoe de vork in de steel zit met vogels en moeten eten...

    Kijk uit naar de andere vogel soorten..

    Groetjes Von

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Een heerlijk verhaal om te lezen, en wat leuk dat je dochter ook weer van de partij was! Je kennis, geduld en vasthoudendheid werden ruimschoots beloond, wat een schitterende reeks foto's heb je kunnen maken, helemaal top René!

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi René,
    Wat een gave foto's!! Geweldig hoe je deze uil zo hebt weten te fotograferen.
    Foto 16 vind ik echt super. Mooi hoe hij daar zo op zijn prooi afkomt. Het juiste moment "on the right place". Klasse!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi René,

    Heel spectaculair een velduil in actie, ik kom al jaren op Texel, zelfs meerdere keren per jaar en ik hoop altijd op een ontmoeting met de velduil, maar ik heb hem daar nog nooit aangetroffen. Groot was dan ook de verrassing toen ik er meerdere deze winter hier in de omgeving kon vastleggen, binnenkort ook in een blogje.
    Je hebt je kansen prima benut, vooral nr. 16 en ook nr. 13 zijn als vliegbeeld heel fraai. Het voordeel met velduilen is dat ze in een relatief klein territorium verblijven, waardoor je soms in korte tijd meerdere kansen krijgt. Fijn ook dat je dochter hiervoor belangstelling heeft, dat is dan dubbel genieten. Een heerlijk blog René.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Hoi René,
    Ik heb jouw verhaal bijna in één adem doorgelezen en de foto's vluchtig bekeken. Daarna op mijn gemak de beelden bekeken. Wat een topserie! Je zal jezelf niet gauw overtreffen met nieuwe beelden van een velduil. Je profiteerde bovendien ook van je opgedane kennis van de vogels, want je hebt perfect aangevoeld waar de meest geschikte plek was om de uil te fotograferen. Het eten zal daarna in ieder geval goed gesmaakt hebben :-)
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hey René,

    echt heel mooi deze serie van de Velduil. Ik heb ze alleen maar op kale akkers maar jij laat ze in een hele leuke omgeving zien. Groen met het geel van de paardenbloemen dat maakt deze foto's ineens vele malen mooier. Bovendien heb je er ook nog mooie vliegbeelden van kunnen maken. Echt heel gaaf! Top!

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi René,
    Ook dit is weer een een hele mooi blogje. Niet allee het verhaal, maar - vooral ook - de foto's, want daar gaat het natuurlijk allemaal om. Hier kan ik voorlopig alleen maar van dromen. Vooral de vliegfoto's springen er uit met nr 16 als absoluut hoogtepunt! Hopelijk krijg ik volgende winter een kans...
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  16. hèhè, ik kan weer ademhalen...pffft. echt ademloos je foto's bekeken de ene plaat nog mooier dan de ander en dan nog klagen... ;-)))) Superplaten René en terecht en fijn dat je me er aan herinnerde dat je deze blog had gemaakt. Ik had het voor geen goud willen missen.
    Velduilen zijn zo cool!
    je realiseert je toch zeker wel dat je een bofkont bent ?! :-))
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html