"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

maandag 1 juni 2015

Spelende vossenwelpjes

Spelende Vossenwelpjes

In mijn vorige blog kwamen de twee hele families aan bod.

In dit blogje alleen foto's van de spelende welpjes.
Had ik al veel moeite om een selectie te maken uit de grote stapel foto's
met het blogje over de families, maar voor dit blogje was dat nog lastiger.

Om de vossen goed te kunnen fotograferen, had ik mij al enigszins voorbereid.
Een aantal keren was ik bij de locatie geweest, maar niet eerder had ik
de vossen zo uitgebreid en lang in beeld gehad.

Om ze niet alleen goed te zien, maar zo ook nog eens goed op de foto te krijgen,
was er toch wel een beetje voorbereiding nodig.
Op welk moment van de dag staat de zon het gunstigst en (niet geheel onbelangrijk)
wanneer zijn ze het meest op hun gemak en laten ze zich het best bekijken.

Op tweede pinksterdag vielen de stukjes van de puzzel mooi in elkaar.
Ik had een paar uur de tijd in de vroege ochtend, het was allesbehalve zonnig maar 
het was niet al te zwaar bewolkt.

Ideale omstandigheden.

Als ik aankom op de bewuste plek heerst er een heerlijke rust.
Niet heel ver bij mij vandaan hoor ik een paartje ijsvogels baltsgeluiden maken
en een koekoek roept dichtbij. Twee mooie soorten, maar niet voor deze ochtend.

Zoals ik al in mijn vorige blog schreef, moest ik een tijdje wachten totdat
de vossen tevoorschijn kwamen.
Maar toen ze zich eenmaal lieten zien, was het alle eerdere bezoekjes en 
het wachten meer dan waard.
Maar hoe mooi de foto's ook al waren, ik wilde ze ook wel graag dichterbij en op ooghoogte.

Vossenwelp

Er zijn maar een paar plekjes geschikt om de vosjes van dichtbij en op ooghoogte te fotograferen.
Na anderhalf uur zie ik opeens een klein koppie opduiken op 1 van die plekken.
Behoedzaam loop ik er naartoe.
Als ik het statief neerzet op de beste plek, kijkt het jonge vosje mij indringend aan.
Om het welpje niet te laten schrikken, blijf ik staan en kijk onverschillig een andere kant op.

Ik heb al vaker gemerkt dat je dieren niet rechtstreeks aan moet kijken.
Een ijsvogel kun je heel dicht voorbij lopen, zonder dat deze vlucht.
Kijk hem 1 keer aan en hij is foetsie.

Langzaam neem ik mijn positie in achter het statief en kan de eerste foto's maken.


Een overvliegende vogel is gelukkig interessanter dan ik ben.

Het welpje heeft waarschijnlijk het vermoeden dat ik niet gevaarlijk ben
en dat lijken de andere welpjes ook door te hebben.

Ik had ze nog niet gezien, maar ze waren wel degelijk in de buurt.


Een tweede welpje trekt de stoute schoenen aan en is erg nieuwsgierig naar
waar dat rare klikkende geluid vandaan komt.


Met z'n tweetjes voelen ze zich veilig genoeg, ook al omdat ik er alles 
aan doe om ze niet te laten schrikken.

Het spreekwoord "Als er 1 schaap over de dam is,......" is ook hier van toepassing.

Deze twee verkennertjes schatten de boel is als veilig en ik zie steeds meer koppies
verschijnen tussen de grote bladeren van de berenklauwen.

Verderop wordt de boel (en dan vooral ik) goed ik de gaten gehouden door moeder Vos.

De Moervos


Langzaam maar zeker wordt de aandacht verlegd naar elkaar ipv naar mij.

Opperste concentratie!!!


Dan begint het spelen en ravotten.

En ieder vosje moet heel goed opletten.

Want voordat je het weet springt er eentje bovenop je.


Tikkertje spelen is ook leuk.


Overal zijn spelende vosjes te zien en het is erg lastig om te fotograferen.
Op verschillende plekken gebeurt namelijk wel iets leuks.
Mijn geluk is, is dat er maar een paar open plekjes zijn en de rest ontrokken wordt
aan het oog door de grote berenklauwen.


Twee tegen een is natuurlijk helemaal niet eerlijk.


Alle beschikbare middelen worden gebruikt tijdens de "gevechten".


Die loerende blikken blijven fascinerend.
Je ziet ze gewoon ergens op focussen en dan weet je dat er ieder moment iets kan gebeuren.
Terwijl er twee in gevecht zijn, wachten twee andere vosjes op hun kans.


Klaar voor de aanval.

Je vraagt je af hoe het met deze vosjes af gaat lopen in de nabije toekomst.
Nu merk ik al dat er weinig gevogelte in de directe omgeving is.
Zullen andere vogels gaan lijden onder deze snel opgroeiende vossenwelpen?


Het gaat er allesbehalve zachtzinnig aan toe, maar ik heb geen een vosje
gezien met wat voor verwonding dan ook.
Het blijft bij stoeien en er wordt beslist niet doorgebeten.


De tanden zijn gelukkig ook nog niet zo heel groot, maar
als ze beet hebben en zouden beginnen met scheuren moet je toch uitkijken.


En als ze eenmaal vast hebben, dan houden ze ook vast.
Als je dat zo een beetje bekijkt en volgt, dan is het toch echt een wonder
dat er geen gewonden vallen.


Arm kleintje.


Ik heb echt de mazzel dat ik zo vroeg gekomen ben, want de vosjes barsten
nog van de energie. Helemaal fijn is het dat de vosjes zich absoluut niets
van mij aantrekken en dat ik voluit kan fotograferen.

Het nadeel is dat ik ontzettend veel foto's heb om uit te zoeken,
maar dat is dan maar een luxe-probleem.

Wat ook zo meevalt is dat ze zo lang op het best denkbare plekje blijven spelen.


Maar niet alleen spelen.
Knuffelen hoort er natuurlijk ook bij.

Ik hoor en lees wel eens dat vossen niet verantwoordelijk zouden zijn voor de terugloop
van weidevogels. Tuurlijk is 1 van de belangrijkste oorzaken het gebrek aan
geschikte gebieden. De weides worden te ééntonig gebruikt.

Een tweede belangrijke oorzaak is het te vroeg maaien door de boeren.

Honden die niet aan de riem lopen en zo maar door de weilanden mogen crossen zijn
ook boosdoeners, maar vossen kunnen er ook wat van.

Bij mij in de buurt was een prachtig weidegebiedje. Gewoon tussen de woonwijken in.
Tot twee jaar terug werd daar druk genesteld door kieviten en grutto's.
Totdat er een vos kwam en deze in een paar nachten, alle nesten leeg roofde en de 
kleintjes om zeep hielp. Dit jaar hebben vrijwillers schrikdraad gespannen, om de vos
buiten de broedgebieden te houden. Het doden van de vos was geen optie, want daar
werd geen vergunning voor afgegeven. Nu is het afwachten of de weidevogels
de komende jaren terug gaan keren op die plek.


Hoewel de kleine vosjes graag knuffelen, duurt dit toch niet te lang!
Er moet geoefend worden!
Dreigend staan er weer twee tegenover elkaar.
Wat opvalt is, is dat vosjes bijna geen geluid maken.

Niet zoals jonge hondjes of jonge katjes, die zijn vaak luidruchtig tijdens het spelen.
Bij de vosjes gaat alles in de stealth-modus.


Na de dreighouding volgt de sprong!


Snel na deze actie vinden de allerjongste vosjes het genoeg voor de ochtend.
Ineens zijn ze verdwenen en blijven de zes iets grotere welpen over.
Deze zes verhuizen met de twee moervossen weer naar het grotere veld en
installeer ik mij weer op een ander punt.

Het was een hele enerverende ochtend zo.
Ik had wel bepaalde verwachtingen, maar ze werden allemaal
dubbel en dwars overtroffen.

In twee blogjes ongeveer 50 foto's laten zien is behoorlijk veel.
In dit geval is het de helft van de foto's die ik na een aantal selecties had overgehouden
en die ik bewerkt heb.
Voor mij was het in ieder geval een unieke ervaring en ik betwijfel
of ik dit ooit nogmaals zo kan fotograferen.
Aan de reacties van lezers van dit blog en op facebook,
kan ik opmaken dat ook anderen dit mooi vinden om te zien.
Ik kan je verzekeren dat de live-uitvoering fantastisch is.

Een volgend blogje is een verzameling van kleinere zangvogels.
Als je zo af en toe een dagje op stap kunt gaan, maak je ook veel foto's
die niet in een bepaald blogje passen.
Daarom plaats ik ze bij elkaar in 1 blog.

Zingende Grasmus

Tot de volgende keer,
René















23 opmerkingen:

  1. Wauw, dit is echt geweldig, dat moet je echt treffen om ze zo mooi dichtbij te krijgen, en natuurlijk ook veel geduld (en een beetje geluk maar misschien). Echt een supermooie blog, droomplaatjes
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Ghita,

      Je hebt gelijk hoor. Je hebt altijd dat beetje geluk nodig dat ze precies op die plek komen waar je ze wilt hebben.
      Met vogels kun je ze nog lokken met voer, maar met vosjes lukt dat niet.
      Je kunt de geluksfactor wel behoorlijk verkleinen door veel uren te maken.
      Maar ja, dat weet je zelf natuurlijk ook wel.

      Groetjes,
      René

      Verwijderen
  2. Wat een prachtige serie René, een unieke natuurbeleving waarvan iedereen wel eens droomt. Leuke actiemomenten in een geweldige setting met dat frisse groen. Jammer dat het moeilijk is om ze allebei scherp te krijgen zoals bij foto 5. Jammer dat je de foto's niet in een light box of slideshow groot kunt bekijken. Genieten!
    Groetjes, Gonnie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Gonnie,

      Je kunt de foto's gewoon in de lightbox bekijken hoor.
      Vwb foto 5, het is eigenlijk niet mogelijk om ze allebei scherp te krijgen. De afstand tussen die 2 is gewoon te groot.
      Misschien met een heel klein diafragma, maar dan krijg ik onscherpte vanwege de te lange sluitertijd.

      René

      Verwijderen
    2. Hè Gonnie?? jij weet toch wel van het bestaan van de lightbox???

      Verwijderen
    3. Denk dat ze aan de wijn zat Loes ;-)

      Verwijderen
  3. Gewoonweg helemaal te gek en zoveel mooie foto's! Wat zal dit een ongelofelijke kick hebben gegeven, daar kun je wel een paar dagen op teren.
    Je zegt wel ze hebben nog maar kleine tandjes maar die kleine tandjes die kunnen anders nog gemeen pijn doen (ervaring met pups), die sprongen vind ik helemaal geweldig.
    Gr. Mirjam

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Het is al een fascinerend gezicht op de foto's dus wat zal dat geweldig zijn geweest om daar live getuige van te zijn. Wat een mooi gezicht die dreigende houdingen en die grote sprongen. Met deze prachtige foto's doe je me weer een groot plezier, zo leuk om naar te kijken en uiteraard is de kwaliteit weer om van te kwijlen, maar ja jij bereidt je dan ook heel goed voor!

    groetjes van Ank

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geweldig man! Wat een prachtige serie heb je kunnen maken. Uiteraard ben ik stinkend jaloers, maar het is je gegund hoor! Ik geniet van je foto's!

    Gr. René

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hooi Rene
    super foto's wat gaaf.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hier heb ik geen superlatieven meer voor, René.
    Wat een ervaring, wat een beelden. Geweldig.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik ben blij dat je zoveel mazzel had René en dat je ze hier plaatst, kan ik lekker mee genieten.
    Wat mij betreft kun je nog wel zo`n vossen blogje plaatsen.
    Groetjes Greet.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Rene, wat heb ik weer genoten van dit blog.
    Heerlijk toch om dit jonge grut zo mooi vast te kunnen leggen.
    Kon gister niet direct reageren, ik zat op FB op de telefoon, doe tijdens de reclame altijd even kijken op FB.
    Nu wel genoten van dit prachtige blog, heb geen voorkeur, ze zijn gewoon allemaal geweldig.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Hier droomt toch iedereen van,dit is uniek.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Echt een heerlijk serie René!
    Je hebt veel mazzel gehad dat je ze zo goed in beeld kreeg, maar goed gebruik maken van zulke mazzel, zoals jij hebt gedaan, is vers twee.
    Goed je kansen benut!

    Groetjes Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi René,
    Je wilde graag nog een bijzondere serie van jonge vosjes maken, en dat is je buitengewoon gelukt. Dit is nog een stuk spectaculairder dan ik twee jaar geleden heb gezien. Dit jaar (nog) geen geluk, maar jouw verslag zorgt wel voor een gedeeltelijke compensatie. Vanzelfsprekend had ik het liever live gezien. Het blijft bijzonder als je ziet dat de vosjes zo ongedwongen en volledig op hun gemak stoeien. Ongetwijfeld één van jouw topmomenten van 2015.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Wat een natuurbelevenis René, het moet geweldig zijn lijkt me om dat allemaal met eigen ogen te aanschouwen. Een buitengewoon mooie serie heb je kunnen maken en ook weer een prachtig verhaal erbij zodat ik het helemaal kan mee beleven.
    Proficiat met deze mooie serie, daar zul je nog wel een tijdje van nagenieten denk ik.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wederom een schitterende serie. Vraagstuk of de vos ook wel eens schade doet? Hij eet nu eenmaal geen gras. Krijgt wel altijd de schuld overal van terwijl achteraf vaak blijkt dat het een verkeerde (menselijke) opvatting was.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ook dit is weer een super mooie en schattige serie, René. En wat ik bij deel 1 schreef geldt ook hier. Met nog 50 foto's had ik geen probleem gehad, hoor. Voor beide series nog mijn complimenten voor de begeleidende tekst. Erg fijn leesbaar. Je laatste foto is een "plaatje"! Prachtig. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Het kostte je heel veel moeite, geduld en een optelsom van factoren zoals je al omschrijft, maar dat heb je ook wat!!! Ik had me al verheugd op dit vervolgblog. Laat ik voorop stellen dat ik alle foto's schitterend vind, prachtig van kleur en scherpte. Ze zijn niet voor niets door jou geselecteerd uit een berg foto's :-) De houding van de springende welp op foto 1 (en 25) is dan wel spectaculair,als ik de foto's 2, 3, en 5 zie smelt ik gewoon, wat prachtig tussen dat groen! Net als de Moervos op foto 6! Dat negeren van dieren ken ik heel goed en het werkt meestal perfect. Van de spelende vosjes vind ik foto 13 en 21 het fraaist en foto 22 met die knuffel : smelt!
    Wat een heerlijke blog Wat zul je verguld zijn geweest het tegen te komen, mee te maken en vast te kunnen leggen.
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  17. Tsja, wat moet ik hier nog aan toevoegen? Alles is al geschreven, maar ook ik ben best wel een beetje jaloers en hoop zoiets ook nog eens in levende lijve te mogen zien. Aan de andere kant: het levert ook een hoop werk op als ik je goed begrijp. Ik heb met je te doen :-)
    Maar zonder gejheid: een mooie serie.Gefeliciteerd!
    Groeten, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Hey René,

    ik had op facebook al wat voorbij zien komen en dat smaakte naar meer :-)
    Hier zie ik dan de hele serie en ja, dit zal moeilijk uitzoeken geweest zijn. Bovendien is het ook niet echt gemakkelijk om deze speldende krengetjes goed en scherp in beeld te krijgen. Je zit inderdaad ook nog met de lichtomstandigheden. Toch is het je heel goed gelukt en er zitten echt hele mooie plaatjes tussen. De laatste foto dat het vosje echt in de lucht springt vind ik zelf de mooiste. Echt een heel mooi blog.

    Wat je als voorproefje laat zien voor je volgend blog is ook zeer verrassend.

    groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hoi René,

    Wat een voorrecht om zo'n plek te weten zeg. Een prachtige serie over het gedrag van deze "schurken" en op een leuke manier beschreven hoe je dit allemaal hebt ervaren. Ik kan me helemaal voorstellen wat er in je omgaat als je dit live kan meemaken. Het is ondoenlijk om hier de beste foto aan te wijzen, maar dat is m.i. ook niet de bedoeling, het gaat om het totaalplaatje wat een mooi inkijkje geeft in het gedragsleven van deze vosjes.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html