"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

zondag 29 mei 2016

De Steltkluut en de Kleine Plevier

Steltkluut (man)

Iedereen kent het vast wel.
Dat iets in je zegt, dat je iets moet doen, 
waar je in eerste instantie niet eens aan gedacht  hebt.
Een soort van Déjà vu idee.

Deze keer heb ik er ook eentje.
Ik ben gewoon eventjes in de polder en rij het rondje, dat ik wel vaker rijd.
In die polder is een groot plasdras-gebied en dat is eigenlijk
een plek die alleen leuk is voor vogelaars met een telescoop.
De vogels zitten heel vaak te ver weg, om goed te kunnen fotograferen.

Ook is het een plek, die pas in de namiddag het bezoeken waard is.
Dan heb je namelijk het licht in de rug.
Omdat er weinig te zien was tijdens mijn gewone rondje en het rond 17:00 uur is,
besluit ik eventjes naar dat gebiedje te gaan.

Ik verwacht er niet teveel van en loop dus met een behoorlijke tempo
richting de plas, totdat ik iets zie dat anders is dan normaal.

Ik zie van behoorlijke afstand twee vogels met lange rode poten.

Paartje Steltkluten

Normaal gesproken blijf ik dan stilstaan en laat de vogels rustig aan mij wennen.
Maar nu til ik in een reflex mijn camera op en kan net 1 foto maken.
De vogels schrikken van mij, vliegen weg en landen 150 meter verderop.
Dom natuurlijk, maar niets meer aan te doen.

Ik ben de enige bij het uitkijkpunt en besluit rustig te gaan zitten en afwachten
of de vogels al foeragerend mijn kant weer opkomen.
Eerst lopen ze van mij af, maar op een bepaald moment zie ik ze omkeren
en langzaam maar zeker mijn kant weer opkomen.

Rietgors (vrouw)

Totdat de Steltkluten op foto-afstand zijn, vermaak ik mij met een op 
de grond, naar voedsel zoekende rietgors

Tureluut

En zo nu dan komt er een Tureluur voorbij wandelen.

Tureluur

De Steltkluten komen steeds dichterbij en ik probeer mij zo min mogelijk te bewegen.
En maar hopen dat er niet nog iemand aankomt, die de vogels weer verjaagd.

Nou heb ik een paar jaar geleden al eerder Steltkluten van dichtbij kunnen fotograferen,
maar die foto's heb ik eigenlijk nooit in een blogje gezet.

Steltkluut (man)

Dit paartje zag er qua koptekening heel anders uit, dan het paartje dat ik deze keer zie.
Maar 1 ding blijft voor alle steltkluten hetzelfde.

Het mannetje is te herkennen aan de zwarte vleugels en
het vrouwtje heeft zwart/bruine vleugels.


Tijdens deze paring is dat verschil niet zo goed te zien, maar in
de foto's die nog komen is dat een stuk beter te zien.


Het is wel leuk om te merken dat de laatste jaren er steeds meer Steltkluten
in Nederland te zien zijn. Het blijft een zeldzame soort, maar het aantal broedparen neemt toe.


Dit soort exotisch ogende soorten zijn toch een verrijking voor de Nederlandse natuur.

Maar ja, terug naar het paartje dat ik afgelopen maand dus tegenkwam.
Zoals ik al zei, zie ik de Steltkluten langzaam maar zeker mijn kant opkomen.
Ik zie ook dat ze mij in de gaten houden, dus ik probeer zo min mogelijk te bewegen.

Steltkluut (vrouw)

Na een minuut of 20 afwachten, komen de vogels nu echt mijn kant op.
En ook nog eens mooi langs de slikrand.
Het is nog even afwachten of ze doorlopen en dan op een meter of 10/15 langs mij komen.

Het vrouwtje komt als eerste langs wandelen.
Op bovenstaande foto is goed te zien dat de kleur van
de vleugels bruin/zwart is.
De foto hieronder is van het mannetjes en die vleugels hebben een echte zwarte kleur.

Het vrouwtje loopt helaas met stevige pas door.
Dan is het afwachten wat het mannetje doet.

Steltkluut (man)

Het mannetje neemt gelukkig rustig de tijd en gaat op zijn gemakkie naar eten zoeken.
Ik twijfel nog of ik languit met gaan liggen, maar er is eigenlijk teveel hoog gras en
ik ben bang dat ik de vogels weer schrik aanjaag.


Het gebeurt niet vaak dat vogels zo dicht langs het uitkijkpunt komen,
omdat er meestal teveel mensen staan te kijken en er teveel beweging en geluid is.


Dus ben ik erg blij dat ik helemaal alleen op het bankje zit en het
geduld heb gehad om af te wachten.
Een kwestie van geluk?
Mwah, tuurlijk moet je een beetje geluk hebben, dat zo'n vogel het juiste pad kiest.
Maar aan de andere kant kun je de geluksfactor ook heel erg verkleinen.


Net als met de velduil op Texel.
Uiteraard moet je het geluk hebben dat je de vogel op een bepaalde dag ziet vliegen/lopen,
maar als je dan weet waar en wanneer je je moet installeren om op een andere dag 
een grote kans te hebben om de vogel zo goed mogelijk in beeld te krijgen, 
dan is het geen kwestie meer van mazzel.
De kans dat die vogel door jouw gedrag dan precies op die plek komt,
waar jij hem wilt hebben, is behoorlijk groot.
Vogels zijn namelijk gewoontedieren en dus voorspelbaar.


Op een foto zoals deze is mooi te zien, hoe lang de stelten nou eigenlijk zijn. 

Steltkluut (vrouw)

De vogels blijven nog eventjes staan op een behoorlijke afstand, voordat ze
naar de hele andere kant van de plas vliegen.
Dat is het sein voor mij om te vertrekken.

Op de terugweg naar huis rijd ik even snel langs een tweetal terreintjes waar
in de toekomst gebouwd moet gaan worden.
Ideaal terrein voor grondbroeders zoals de Kievit, Scholekster en Kleine Plevier.

Vooral in die laatste ben ik geïnteresseerd, want dat vind ik hele fraaie vogeltjes.

Kleine Plevieren zijn bijna niet te spotten, wanneer ze doodstil zitten/staan.
Ze zijn erg klein en gaan volledig op in de omgeving vanwege hun schutkleur.

Een geluidje of 1 beweging kan genoeg zijn om ongeveer te bepalen waar ze zitten.
Dan is het rustig afwachten totdat ze zich bewegen.

Kleine Plevieren zijn best nieuwsgierig en kunnen al foeragerend heel dichtbij komen.
Gewoon weer een kwestie van geduld dus en de juiste positie kiezen.

Kleine Plevier

Kleine Plevieren zijn zomergasten en komen hier om te broeden.
Een kiezel-zandachtige ondergrond is het meest ideaal voor deze vogels.
Precies wat je vind op braakliggende bouwterreinen.


Buiten grondbroeders zoals de Kleine Plevier zijn dit soort terreintjes
uitermate geschikt voor allerlei kwetsbare plantensoorten en insecten.
Omdat hier geen grondonderhoud plaats vindt en dit soort plekken niet toegankelijk zijn,
 kunnen diverse soorten hier goed gedijen.


In een straal van 5 kilometer vanaf mijn huis, vind ik diverse van dit soort terreintjes.
Iedere keer is het weer afwachten wat je er tegenkomt,
maar de Kleine Plevier is een vaste zomerbewoner geworden van deze plekjes.



Ze kunnen je ook zo leuk aanstaren en je ziet ze gewoon denken van, is dat
dier dat daar ligt nou wel of niet gevaarlijk.

Zolang je dan rustig blijft liggen, zijn ze altijd snel gerustgesteld
en gaan ze verder met hun gewone bezigheden.


Tot zover het blogje over deze twee soorten.

In een volgend blog een verslagje van mijn uitstapje met Coby
(http://natuurkieker.blogspot.nl)
Mijn meeste foto's zijn van 's ochtends vroeg bij de IJsvogeltjes.
De rest van de dag ben ik meer bezig geweest om Coby in staat te stellen
om vogels te fotograferen die op haar wensenlijstje stonden, dan zelf te fotograferen.
Overigens heb ik dat met heel veel plezier gedaan.

IJsvogel

Tot de volgende keer,
René

14 opmerkingen:

  1. Ha René,
    prachtige vogels, die steltkluten. Met die lange stelten kunnen ze heel charmante houdingen aannemen bij het fourageren, zoals jij laat zien op foto 1, 11 en - helemaal supermooi - 14.
    Zijn leuke brilletje geeft de plevier iets leuks. Ook daarvan heb je heel mooie opnamen.
    't Was weer genieten op je blog.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hallo Rene,

    wunderschöne und interessante Vogelfotografien.

    Der Eisvogel ist so schön bunt, auch bei uns sehe ich immer einen fliegen,
    leider ist er sehr schnell unterwegs und ich erwische
    ihn mit meiner Kamera nie :)

    Schönen Wochenstart,
    Eva

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi René,
    Mooie serie van de steltkluten, mooie elegante vogels vind ik het.
    De plevier is ook een prachtige soort, maar beiden soorten heb ik nog nooit in het echt gezien.
    Ben benieuwd naar je ijsvogel serie.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Hoi René,
    Wat een prachtige foto's!! Je opnames van die steltkluten vind ik echt te gek. Prachtige beelden en mooi om die lekkere felle oranje poten zo tegen dat blauwe water te zien. Dit steekt uitstekend af.
    Die ijsvogel is overigens ook een topper!!

    Groeten, Marco

    BeantwoordenVerwijderen
  5. HOOI Rene
    je weet je plekkies wel te vinden wat een gave serie mooi.
    groetjes Herman.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo René,
    Tsss..., ook een paring van de steltkluten erbij, alsof het niks is! Ook de kleine plevier is een fotogeniek beestje, mooi! Geslaagde serie en zo zie je maar weer eens, dat als je weet waar je moet zijn met de beste belichting en het nodige geduld kunt opbrengen, je verrassende platen kunt maken.
    Groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het wordt afgezaagd, maar ook dit is weer een hele mooie serie. Steltkluten en de Kleine Plevier ben ik sowieso nog nooit tegengekomen, maar als je ze een keer ziet, dan is het verder dus makkelijk om er mooie plaatjes van te maken. Zo lijkt het tenminste uit je verslag, maar dat zal in de praktijk toch nog wel tegenvallen, vrees ik. Ik zal je tips in ieder geval onthouden. Je weet maar nooit waar het goed voor is. Niet alleen een mooi blogje, ook nog leerzaam.
    Mooi dat je in je omgeving een aantal van die terreintjes hebt, maar als ik het goed begrijp is het toekomstig bouwterrein en is de natuur daar ten dode opgeschreven? Doodzonde!
    Groet, Dick

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad Dick, gedoemd om te verdwijnen. Helaas.

      Groet,
      René

      Verwijderen
  8. Hoi René,
    Steltlopers vind ik prachtige gracieuze vogels die ik graag zie. Helaas gebeurt dat niet zo vaak. Jij hebt een buitenkans afgedwongen, hoewel het niet altijd lukt zoals jij beschrijft. De beelden vind ik heel mooi.
    Kleine pleviertjes gedragen zich soms ook zoals jij vertelt, maar ze zijn net zo goed in staat de andere kant op te lopen, ook als je zelf doodstil ligt. Maar als het lukt is het natuurlijk een bijzondere vogel om te fotograferen.
    Je hebt waarschijnlijk al een hele collectie prachtige beelden van dit pleviertje.
    Op naar de ijsvogel.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Je hebt weer een paar prachtige soorten gescoord! Verbazingwekkend trouwens dat je de parende steltkluten nooit eerder in een blog getoond hebt, ze zijn het waard.
    Van de stelkluten vind ik 13 en 14 zonder twijfel de mooiste, omdat je dat prachtig oog goed kunt zien, daardoor spreken me meer aan.
    Bij de pleviertjes is 22 mijn favoriet vanwege de fijne zachte omgeving.

    Fijn weekend en groetjes
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Loes,

      Tsja, soms passen bepaalde foto's gewoon niet in de blogjes.
      Leuk om achter de hand te hebben, toch ;-)?

      Verwijderen
  10. Hey René,

    ook dit is weer een heel mooi blog. De steltkluten staan nog steeds op mijn lijstje. Niet dat ik ze nog nooit hebt gezien maar meer omdat ze altijd te ver weg staan om ze mooi te kunnen fotograferen. Jij laat hier dan echt weer hele leuke plaatjes zien van de steltkluten. Ook het pleviertje staat er heel mooi p met van die mooie softe achtergronden. De ijsvogel kan je echt mooi fotograferen daar op dt terrein. Het is echt fijn dat ze dit hut ter beschikking stellen. Ik moet er ook hoognodig naar toe hihi... Coby was tenminste heel erg in haar sas met haar foto's :-) Nu de jouwe nog.

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Hoi René,

    Een buitenkansje zeg die steltkluten, maar zoals je al aangeeft kun je het (vaak) beïnvloeden. Wat overigens opvalt is de koptekening van de vogels die je een paar jaar geleden fotografeerde n.l. voornamelijk wit, terwijl de recente steltkluten veel zwart in de kopveren hebben. Hoewel de koptekening variabel kan zijn zouden de vogels van dit jaar twee mannetjes kunnen zijn. Je kl. pleviertjes zijn ook erg mooi, het verbaast me dat daar in de drukke randstad nog zo veel van die onbebouwde ruige plekjes zijn. Vorig jaar wist ik hier in de buurt op een industrieterrein ook zo'n plekje, maar intussen is het alweer volgebouwd. Prachtige serie.

    Groetjes,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hai Ad,

      Nee hoor, het is echt een paartje. Vrouwtjes Steltkluten hebben geen diepzwarte vleugels.

      Groet,
      René

      Verwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html