De Grutto en de Kluut

 

Grutto's

Eind april was het zover.

Een bezoekje aan Gruttoland in Friesland.

Dit is 1 van die plekken waar ik een uitzondering voor maak qua vroeg reserveren.

Eind april is namelijk de mooiste periode vwb paringsrituelen en baltsen.

Ook september is een toptijd, want dan laten de Watersnippen zich goed zien

en is er kans op hele leuke soorten trekvogels.

In december had ik al geboekt en dan is het afwachten wat voor weer het wordt.

Gruttoland is een plek waar ik graag in de ochtend een onbewolkte zonsopkomst mag zien.

Heel even heb je dan magisch licht en verandert de rechterkant van de

plasdras van grauwzwart, naar paars/lila en dan naar goud.

Geweldig om mee te maken, maar voor de fotografie

moet er dan natuurlijk wel net een vogel in dat deel van het landschap verschijnen.

Ik blijk enorm geluk te hebben, want juist deze dag is het onbewolkt,

terwijl het de rest van de week zeer wisselvallig is.

Iets na 6:10 uur komt de zon op en dat betekent vertrekken uit Amsterdam om 04:50 uur.

De reis verloopt voorspoedig en om 06:00 uur stap ik voorzichtig de hut binnen.

De vogels beginnen actief te worden en rondom de hut zie ik Kluten,

Grutto's en diverse Eenden-soorten.

Langzaam komt de zon achter de dijk omhoog en voltrekt zich een mooi schouwspel.

Grutto's

Ik lijk direct extra geluk te hebben, want er zit een paring aan te komen bij de Grutto's.

Het mannetje heeft er al ontzettend veel zin in en laat dat duidelijk merken.

Hij wil deze mooie dag direct goed beginnen.

Wapperend met zijn vleugels en ondertussen flink roepend,

probeert hij het vrouwtje zover te krijgen om te paren.

Grutto's

Maar het vrouwtje is al gepaard en de indringer wordt luidruchtig

en hardhandig verjaagd.

Jammer natuurlijk, want een paring in het mooie tegenlicht

zou fraaie silhouetten opgeleverd hebben.

Kluut

De zon klimt ietsje hoger en zorgt voor een gouden gloed.

Het is nu rechtstreeks tegen de zon in fotograferen

en dan heeft mijn camera het nogal eens moeilijk met de autofocus.

De Grutto-concurrent probeert het nog een keertje,

maar vangt voor de tweede keer bot.

Grutto's

Het was tot nu toe windstil, maar opeens steekt er een klein windje op.

Scholeksters

Nu gaat het rap bergafwaarts met het licht en is het magische er snel af.

Het voordeel van onbewolkt weer is een prachtige zonsopkomst,

maar het betekent ook keihard licht voor een groot deel van de dag.

Het moet dus eigenlijk allemaal in de eerste twee uur gebeuren.

En inmiddels is het eerste uur al bijna voorbij.

Maar ik heb geluk vandaag.

Een paartje Grutto's houdt zich langdurig vlakbij de hut op.

Grutto vrouw

En speciaal voor mij blijven ze aan de linkerkant van de hut,

daardoor houd ik de opkomende zon achter mij.

Het vrouwtje is vreemd gekleurd en ze is ook nog eens heel erg groot.

Eerst dacht ik met een hybride Grutto x Rosse Grutto te maken hebben,

ook al omdat de snavel heel lichtjes naar boven is gebogen.

Nooit eerder heb ik zo'n groot vrouwtje

met zo'n vreemde kleur verenkleed gezien.

Mooi is wel dat het windje weer gaat liggen en dat de golfjes

plaats maken voor een min of meer strak wateroppervlak.

Grutto man

Het mannetje is normaal gekleurd en die is duidelijk in de stemming.

Het is een prachtige ochtend en overal zijn de Grutto's hoorbaar en

hoor ik de Kluten die aan elkaar laten weten, dat anderen

niet in hun territorium moeten komen.

Het Grutto-paar verhuist langzaam naar schuin voor de hut

en gelukkig nog steeds met het licht mee.

Dan begint de balts van de Grutto-man.

Grutto's

Eerst wapperend met de vleugels toenadering zoeken bij het vrouwtje.

Grutto's

Om haar heen draaiend en steeds luid roepend,

probeert het mannetje de juiste uitgangspositie te vinden

en het moment dat het vrouwtje er echt klaar voor is.

Grutto's

Wanneer het mannetje het juiste moment heeft gevonden,

stijgt hij langzaam op en benaderd het vrouwtje.

Ondertussen probeert hij uit te kienen waar hij 

precies moet landen op de rug van het vrouwtje.

Grutto's

Het lijkt erop dat het een onervaren mannetje is en het vrouwtje 

er toch niet helemaal klaar voor is.

Het mannetje truezelt een beetje en het vrouwtje blijft nou ook niet echt lekker stil staan.

Grutto's

Dan eindelijk contact en begint het balanceren.

Grutto's

Het mannetje kan geen grip vinden en glijdt aldoor naar beneden

Luid roepend en wapperend om zijn evenwicht te bewaren,

doet hij enorm zijn best.

Grutto's

Hij gllijdt echter aldoor helemaal van de rug af,

maar kruipt er snel weer op.

Grutto's

Dan bijna touch-down, maar vindt het vrouwtje het wel mooi geweest.

Ze loopt gewoon weg en laat het mannetje verbaasd achter.

Grutto's

Tsja, daar sta je dan met je goeie bedoelingen.

Op bovenstaande foto kun je mooi zien,

hoe groot dit vrouwtje wel niet is tov het mannetje.

Helaas was dit de enige poging die dichtbij gebeurde,

al zag ik in de middag nog wel een aantal paringen,

maar die waren net te ver weg.

Even later probeerde een ander mannetje het even bij de grijze Grutto-vrouw.

Grutto

Maar hoezeer hij ook zijn best deed,

het vrouwtje moest niets van hem hebben.

Grutto's

De indringer werd zelfs door het vrouwtje weggejaagd,

terwijl het mannetje op een afstandje stond toe te kijken.

Alarmerende Grutto's

Er bevinden zich best veel broedparen op Gruttoland.

Overal hoor je ze roepen en soms zie opeens hoeveel vogels

zich bevinden op een klein stukje land.

Wanneer er zich een gevaar op de grond bevindt,

blijven de Grutto's hangend in de lucht luid roepen

en hopen zo de vijand te verjagen.

Grutto's die zo gezamenlijk in de lucht hangen,

betekent dat er een Hermelijn, Kat, Vos of ander vijandig dier rondloopt.

Je ziet dit ook wanneer een boer aan het maaien is wanneer er jongen zijn.

Drie jaar geleden zag ik zoiets in de polder vlakbij huis.

Een mooi weiland met minimaal twee Grutto paren met jongen,

een scholekster paar met jongen en ook Tureluurs met jongen.

Ik heb daar een paar dagen genoten, totdat ik 

bij aankomst een trekker zag rijden op dat stukje land.

Alle ouder-vogels volkomen in paniek en maar schreeuwen

en wanneer je dat hoort, dan voel je dat de ouders radeloos zijn.

Maar je raadt het al natuurlijk.

Alle jongen gingen in de weidevogelhutspot en het werd doodstil.

Zo ontzettend zonde dat dit toch ieder jaar weer gebeurt.

Kapitalen worden gestoken in weidevogel-beheermaatregels,

maar de achteruitgang van Weidevogels kan zo simpel op te lossen zijn.

Gewoon later maaien, een hoger grondwaterpeil en 

meer diversiteit qua begroeiing.

Maar ja, met partijen zoals BBB, PVV, NSC en VVD

aan de macht kunnen we het wel schudden.

Hoewel een partij als Groen-links niet echt veel beter is,

zoals blijkt in Amsterdam.

Kluten

Er zijn behoorlijk veel Grutto's te zien in het water,

maar het aantal Kluten is nog hoger.

Best wel logisch want de Kluut zoekt zijn eten in het water en

de Grutto's voornamelijk op het land.

De Klutenbalts was duidelijk op zijn hoogtepunt,

want ik heb wel 30 paringen gezien gedurende mijn bezoek.

De serie foto's die nu volgt zijn dan ook van verschillende paringen

en laten samen zien hoe de balts van de Kluten verloopt.

Kluten

Het vrouwtje geeft aan dat zij er klaar voor is een gaat gebukt staan

met de snavel liggend op het wateroppervlak.

Meestal plat op het water, maar soms ook iets er boven.

Het mannetje scharrelt er omheen en blijft constant druk poetsen.

Dit kan zomaar twee minuten in beslag nemen.

Kluten

Dan begint het mannetje water over het vrouwtje te sprenkelen

Kluten

Af en toe gaat er een flinke sloot water over de kop van het vrouwtje heen.

Tsja, eerst even douchen voordat het zover is he.

Wanneer het mannetje hiermee begint, dan komt de paring in zicht.

Het mannetje scharrelt er dan nog even omheen, nog even de veren in het gareel

en dan hupsakee.

Kluten

Dan begint het balanceren en doet het luid roepende mannetje

zijn uiterste best om op de rug van het vrouwtje te blijven.

Kluten

Iedere keer doet het mij denken aan een surfer,

die balancerend zijn best doet om op de surfplank te blijven staan.

De volgende stap is de daadwerkelijke paring.

Kluten

Het blijft balanceren en niet alleen voor het mannetje.

Ook het vrouwtje blijft constant de balans zoeken en

het is echt een samenspel tussen de twee vogels.

Met z'n tweetjes zorgen ze ervoor, dat de balans lang genoeg bewaard wordt.

Kluten

Bij de meeste vogelsoorten is het na de paring direct klaar.

Een abrupt einde en bij bv de Futen loopt het mannetje

over de kop van het vrouwtje het water in.

Zie je dat voor je bij een mens? Hahahaha.

Maar bij de Kluten wordt de paring liefdevol afgesloten en

volgt nog een heel mooi moment.

Kluten

Na de daadwerkelijk paring laat het mannetje zich van het vrouwtje glijden

en zoekt direct contact met zijn snavel tegen die van haar.

Kluten

De vogels kruizen de snavels, het mannetje slaat zijn vleugels om haar heen

en samen lopen ze op de manier weg.

Dit mooie ritueel is ook direct het lastigst te fotograferen.

Kluten

Dat laatste gedeelte gaat namelijk zo snel en is ook nog eens snel voorbij.

Voor je het weet is het voorbij en mis je het moment.

Dus tijdens de paring gewoon door de zoeker blijven kijken

en attent blijven.

Kluten

Met een beetje tegenlicht en vanaf de achterkant leverde dit tafereel

nog een laatste mooi plaatje op.

Doet een beetje denken aan het einde van een romantische film,

wanneer het verliefde stel samen vertrekt richting de zonsondergang.

Gruttoland bevat 4 hutten en twee daarvan worden gebruikt om vanuit te fotograferen

en de andere twee om vogels te bekijken.

Gedurende de dag zat ik met lede ogen naar de andere fotohut te kijken.

Een meter of 20 voor die hut zat de hele dag een mooie groep baltsende Kemphanen.

Dan hoop je dat ze een keer verstoord raken door een Kiekendief mijn kant opkomen,

maar tot mijn grote frustratie bleven ze zitten waar ze zaten.

Ik ben nog even naar de laatste hut gelopen, maar daar kan je niet echt vanuit fotograferen.

Kemphanen

Vanuit een te klein kijkgat en van te grote afstand,

kon ik dit plaatje maken.

Bagger natuurlijk en de frustratie nam eigenlijk alleen maar toe.

In het volgende blog zal blijken of ik alsnog wat aardige foto's heb kunnen maken.

Tot de volgende keer,

René