"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

dinsdag 3 juni 2014

Ransuilen, Kerkuilen, Velduilen en Bosuilen

Ransuil

Dit wordt een blog met een aantal verschillende soorten uilen, welke ik afgelopen
week allemaal ben tegengekomen.
Met uilen moet je altijd een beetje geluk hebben.
Een paar soorten kun je overdag fotograferen, maar dan zitten ze toch meestal
een beetje slaperig op een tak.

Maar er zijn uitzonderingen.
De velduil is vaak overdag te zien, maar ook de steenuil mag graag in het zonnetje zitten.
Ransuilen zijn in de winterperiode goed te zien, wanneer ze een tijdje in
 groepen op een roestplek verblijven.
Actie hoef je dan overdag niet te verwachten.
Ze zitten maar een beetje te zitten en heel af en toe doen ze
een keertje hun ogen open.

Maar in deze periode hebben de meeste uilen jongen en dan kun je ze
nogal eens in actie zien of in ieder geval iets actiever om zich heen zien kijken.

Jagende Velduil

Ik weet een plekje waar een aantal velduilen voorkomen, maar dan valt het nog niet mee
om ze ook daadwerkelijk te spotten.
Vanaf begin dit jaar ben ik een aantal keren wezen kijken, maar de enige velduil
die ik in die bezoekjes zag vloog op een afstand van 300 meter.
Tsja, leuk zo'n stipje op de foto.

Maar dankzij mijn tipgever weet ik waar de kans groot is op een ontmoeting
met de velduil en met een beetje geluk ook nog eens op acceptabele afstand.

Om een uur of 5 in de middag neem ik mijn positie in op de plek waar ze moeten verschijnen.
Ruim een uur later zie ik de eerste velduil in de verte vliegen.
Maar het duurt nog een uur voordat de velduil een beetje mijn kant opkomt.

Velduil

Het licht laat mijn camera en lens een beetje in de steek als de vogel op een iets grotere afstand
heen en weer blijft vliegen.


Ik hoop zo dat de velduil, al is het maar 1 keertje, langs vliegt op een afstand van een meter of 10. 


Maar nee, de afstand blijft zo'n meter of 30 en dat is net te ver voor mijn combinatie
om echt mooie scherpe platen met veel detail te maken.


Maar het neemt niet weg, dat ik toch erg blij ben met de behaalde resultaten.
Er zat gewoon niet meer in deze keer.
Misschien ga ik het iets later deze maand nogmaals proberen, want het schouwspel
alleen is al fantastisch om te zien.

Velduil met Houtduif

Op een bepaald moment werd het nog even spannend.
Er zit een houtduif op een paaltje en je ziet de uil naar de duif kijken.
Ik hoop er zo op dat de velduil de duif te grazen neemt........
De houtduif blijft stoïcijns zitten, terwijl de uil snel nadert.
Het lijkt er echt op dat de uil de houtduif gaat slaan, maar op het laatste moment
vliegt hij net over de duif heen.

Met dit laatste actiemoment besluit ik om richting huis te gaan.
Omdat het op de route ligt, ga ik even langs de bosuilen op een bekende plek.

Bosuil

Het mannetje zit heerlijk op zijn vaste stek.
Ik hoop nog steeds dat het vrouwtje zich ook eens laat zien en dan wel aan
de linkerkant. Dan is het net een weerhuisje.
Omdat het wat later op de avond is, is het geen echte mooie foto
geworden qua licht, maar het blijft zo'n leuk plaatje.

Bosuil (vrouw)

Nee, dan kun je ze beter overdag zien als er jongen zijn.
De bosuilen zijn er altijd erg vroeg bij.
In de maand maart kun je al vaak jonge bosuilen zien.

Drie op een rij.

Een foto die ik al eerder maakte, maar ik wilde hem hier nogmaals plaatsen om het verschil
te laten zien met andere jonge uilen.

Want ik wordt verrast met het feit dat er jonge ransuilen bij het huis van vrienden van mij zitten.

Als ik er arriveer hoef ik niet eens lang te zoeken.
Eén van de jongen wordt mij aangewezen en een ander jong en de moeder zijn ook snel gevonden.

Jonge Ransuil

Op bovenstaande foto zou je in eerste instantie denken dat je met een jonge bosuil te maken hebt,
maar als hij zich helemaal laat zien, zijn de verschillen direct duidelijk.

Het jong zit op een lastige plek, maar als ik een beetje om de boom heen wandel, kan
ik toch een plekje vinden waar vandaan ik hem behoorlijk goed kan zien.


Als dan het weer ook nog even meewerkt en de lucht prachtig blauw wordt en
het jonge ransuiltje ook nog eens erg alert om zich heen kijkt, dan wordt je blij
als je op je display het resultaat ziet.



Het is leuk om het verschil te zien tussen de jongen.
In totaal zijn er drie jonge ransuiltjes, waarvan degeen hierboven de oudste is.
Het verenkleed heeft zich al behoorlijk ver ontwikkeld en het uiltje kan al aardig vliegen.

Het jongere broertje of zusje

Anders is het met dit jonge uiltje. Deze is duidelijk jonger, dat te zien is aan het nog
behoorlijke donzige verenkleed. Dit is ook meer een takkeling, want vliegen gaat nog niet best.




Ondertussen houdt de moeder alles goed in de gaten.
Katten worden gevolgd en weggejaagd als ze een bedreiging vormen.


Maar de ransuil houdt ook mij goed in de smiezen.


Als het schemerig wordt, beginnen de jongen echt tot leven te komen.
Ze bedelen constant om voedsel en vliegen(of proberen dat) heen en weer.
Ook de moeder wordt duidelijk actiever en zelfs pa komt kijken of alles goed gaat.
Als de zon onder is kan ik met een uiterste camera-inspanning de foto hierboven er nog uit persen.

Deze foto van een ransuil kon ik al eerder dit jaar maken.

Soms, heel soms, heb je het geluk dat je op de juiste plek bent op het juiste moment.
Als ik weer eens een poging onderneem om kerkuilen te fotograferen bij daglicht,
wordt ik aangenaam verrast met het feit dat de jongen net op dat moment geringd gaan worden.
Hoewel ik in eerste instantie niet met gejuich ontvangen wordt,
kan ik met mijn onmetelijke charme ;-)  toch bereiken dat ik foto's mag nemen van het hele proces. 
Ik besteedt niet vaak een heel blog aan 1 soort,
maar voor het ringen van de jonge kerkuilen maak ik graag een uitzondering.

Jonge Kerkuil

Tot de volgende keer,
René



16 opmerkingen:

  1. René wat is dit mooi z,on uilenserie heb ik nog niet gezien wat mooi vooral die jonkies dit is genieten.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtige serie weer René.
    Altijd leuk om jonge uilen te zien, het zijn altijd van die pluizenbollen.
    Je hebt ze echt super vast kunnen leggen en bijna helemaal vrij, dat is echt gaaf want meestal zitten ze zo dat er allemaal takken voor hun zitten.
    De velduil heb je er toch nog goed op gekregen, de afstand valt hier volgens mij wel mee toch.
    Een serie om van te genieten.
    Groetjes Irma

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hoi Rene
    dit zijn weer top voto's uilen zie ik weinig maar daar heb jij geen last van want je heb ze mooi op de foto weten te zetten top.
    groetjes Herman,

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een schitterende foto's!! Ik heb eerlijk gezegd nog nooit een uil gezien. Leuk om dan zulke foto's op je log te mogen bewonderen.

    Groetjes,
    Renée

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hoe weet je ze toch telkens te vinden?!! Je hebt er vast een ingebouwde radar voor ;-)
    Mooi toch, al die verschillende soorten. Knappe platen van de velduil in vlucht, zeker gezien de afstand.
    Ik smelt bij al die schattige jonge uiltjes, wat een leuk donzig spul, heerlijk!
    Dank voor het mogen mee genieten en groeten
    Loes

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi René,
    Het is je weer gelukt om ons iets bijzonders te laten zien. De meesten zijn al blij als ze een keer een uil zien en kunnen fotograferen.Jij komt hier met vier verschillende alsof het niets is. Mooie vluchtbeelden van de velduil, prachtige beelden van de jonge uiltjes. Je maakt opnieuw duidelijk dat een goed netwerk erg veel helpt.
    Een mooie, bijzondere serie.
    Groet, Kees

    BeantwoordenVerwijderen
  7. WOW Rene, Wat een mooie uilenserie!! Prachtig en er komt begrijp ik nog een vervolg!
    Schitterend.
    groetjes,
    Maria

    BeantwoordenVerwijderen
  8. René dit is toch niet te geloven dat jij dit allemaal op je pad tegen komt GEWELDIG !!!!!
    proficiat !
    gr,
    Annie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Prachtige fotoreportage, geen probleem om een blog aan een onderwerp te wijden, het is de moeite waard.
    Schitterend.
    Joost

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Wow René, jij rijgt de ene fantastische blog aan de ander, als je niet beter weet zou je denken dat het een peulenschilletje is om dit soort series af te leveren. Prachtig de jagende velduil, ik begrijp dat je hem graag nog wat dichterbij had gehad, maar dit is toch wel een heel fraaie serie van een velduil in zijn omgeving. En o, stel als die duif nu eens gepakt was...
    Heel mooi ook de bosuilen, met zo grappig drie kleine kleutertjes op een rijtje.
    Mazzel ook om de ransuilen met jongen te kunnen fotograferen, dat is een van de voordeeltjes als je omgeving weet dat jij er graag foto's van zou willen nemen.
    En o wat een mooi voorproefje voor de volgende blog, ik ben ook al eens bij het ringen van kerkuilen geweest, ik neem aan dat je vast net zo hebt genoten als ik toen deed en ben benieuwd naar de blog.
    Deze blog was in ieder geval weer enorm genieten.
    Natuurkieker Coby

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Alhoewel dat natuurlijk helemaal niet zo is, vind ik uilen toch altijd op speelgoedbeesten lijken. Ze kijken ook zo onschuldig (schijn bedriegt). Je zou ze zo aaien. Mooie serie, René. De vliegbeelden van de velduil vind ik toch heel mooi, hoor, ondanks de afstand. Maar het mooiste (aandoenlijkste) vind ik de bos- en ransuilen.De jongen zien er zo heerlijk pluizig uit. Knap toch dat je al die dieren weet te vinden. Groetjes, Joke

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Hoi René,

    Natuurlijk wil je zo'n velduil graag lekker dichtbij hebben, maar ik vind hem zo jagend in zijn habitat toch ook heel mooi. Bovendien is dichtbij vliegend fotograferen, maar dat weet jij natuurlijk, erg moeilijk. De voldoening als het lukt is dan weliswaar weer erg groot. Ik vind je juveniele ransuilen, nr. 12, 13 en 14 erg mooi gelukt, maar de foto die je al eerder maakte, nr. 20, is echt een toppertje.

    Groeten,
    Ad

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik hoef je kennelijk niet te vertellen dat mijn gelaatskleur momenteel aardig groen geworden is René.
    Wat een gave ontmoetingen en dan zelf de velduil. Ook de bosuil is een uil die ik ooit nog eens hoop te kunnen vastleggen. Een blog met een groot ohhhh en ahhhhh gehalte.
    Schitterend gewoon!

    Groetjes, Helma

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi René,
    Ik sluit me graag bij Helma aan: ohhhhh en ahhhh.
    De foto's van de velduil zijn echt al fantastisch zo; al kan ik begrijpen dat je hem liever nóg dichterbij had gehad. De kleine uiltjes in het groen (13,14,15 en 16) zijn prachtig zo.
    Hartelijke groet, Corrie

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Hoi René
    Het is wel helemaal Springwatch hier bij jou op het blog. Wat een mooi overzicht en dat allemaal in 1 luttele week! Jaloersmakend! Ik heb je blog weer met veel bewondering en plezier gelezen en bekeken.
    groetjes Albertine

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Wat gaaf zeg , al die uilensoorten in 1 blog, en wat heb je ze mooi voor je lens gekregen. De jongen van bos- en ransuil zijn erg leuk om te zien, ik vind je foto van de vliegende velduil toch al heel goed hoor, van zo'n afstand en dan ook nog in de vlucht. Tja, een deel van de uilen uit jouw blog heb ik nog nooit gezien, dus ik heb hier mijn ogen uitgekeken, prachtig om te zien.
    groetjes Ghita

    BeantwoordenVerwijderen

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html