Bijzondere vogels in Amsterdam

Watersnippen

Naar aanleiding van reacties op mijn vorige blog over de lepelaar, ben ik eens door de mapjes met

foto's van de laatste 12 maanden heen gebladerd.

Daaruit blijkt dat er een grote verscheidenheid aan vogels voorkomt in de stad Amsterdam.

Sommigen midden in het centrum, anderen ietsje meer aan de randen.

Vorige week las ik een artikel over de flora en fauna in en om Amsterdam.

Het blijkt dat statistisch gezien de grootste verscheidenheid aan soorten rond Amsterdam voorkomen,

als dit vergeleken wordt met de rest van Nederland.

Uit het onderzoek kwam naar voren, dat dit het gevolg is van de grote diversiteit aan gebieden

in de regio Amsterdam.

In de rest van Nederland zijn de gebieden nogal ééntonig en komen er dus betrekkelijk

minder soorten voor.

In de regio Amsterdam zijn er grote parken, begraafplaatsen met vele oude bomen, moerasachtige gebieden, grote plassen, rivieren, weilanden etc.

Het enige dat er niet te vinden is zijn heidevelden, zee en duinen.

Uit de foto's van de laatste 12 maanden heb ik een kleine selectie gemaakt van bijzondere vogels,

die ik in de stad Amsterdam heb gefotografeerd.

Jonge bosuilen in hartje Amsterdam.

Samen met moeder in het Vondelpark.

Omdat de natuur alleen maar ééntoniger wordt in grote gedeelten van Nederland,

is de verwachting dat in de nabije toekomst mensen voor het maken van natuurfoto's

toch echt naar Amsterdam moeten komen.

Raar, maar waar.

Jonge Ooievaars in het park.

Waterral

Kwak

Lepelaar

IJsvogel

Terwijl ik vorig jaar op wel 10 verschillende plekken in Amsterdam ijsvogels tegenkwam en meerdere

broedpaartjes kon bezoeken, is dit na de strenge winter gereduceerd tot 2 waarnemingen.

In Amsterdam Noord, maar nog wel binnen de ringweg, is een kleine polder die uitermate

geschikt is voor weidevogels zoals de grutto.

Parende kluten

Omdat op bepaalde plekken het riet blijft staan, vinden vogels zoals de blauwborst

hier steeds vaker een territorium.

In Amsterdam Zuidoost overwintert ieder jaar een groep ransuilen.

Vuurgoudhaan

Steenuil op een begraafplaats.

Helaas heeft deze uil hier geen vaste plek gevonden.

De Groene specht en

de grote bonte specht hebben het uitstekend naar hun zin op de mooie oude begraafplaatsen in Amsterdam.

In kleine moerasachtige gebiedjes huizen vele snippen.

Watervogels, zoals de fuut en meerkoet zijn overal in de stad aanwezig.

Pestvogels en koperwieken

zijn regelmatige gasten in de parken en op de begraafplaatsen, omdat daar veel

bessendragende struiken staan.

Visdiefjes

En dit is dan allemaal in de stad Amsterdam.

Trek je de lijn nog ietsje verder en schiphol erbij telt, dan komen soorten zoals

velduil en de blauwe kiekendief ook op de lijst.

Het is jammer dat de grotere zoogdieren geen geschikte gebieden hebben in Amsterdam,

al is het wel een feit dat de vos steeds regelmatiger binnen de stadsgrenzen te zien is.

Voor damherten, reeën, edelherten, bevers en dassen kun je echter binnen een straal van 30 kilometer terecht. Want gebieden zoals de AWD, Het Gooi en de Oostvaardersplassen liggen op zo'n 30 minuutjes

met de auto.

Tot de volgende keer,

René

De Lepelaar

Lepelaar

In een parkje, vlakbij mijn werk, komt regelmatig een lepelaar ontbijten.

Dat doet deze lepelaar al jaren, maar dit jaar heeft zij versterking meegebracht.

In het park huppelt ook een jonge lepelaar rond.

Op het moment dat ik aankom bij het parkje, zie ik de volwassen vogel al bezig met het

klaarmaken van het ontbijt.

De lepelaar gebruikt zijn snavel om de bodem om te woelen en zo de vissen op te jagen.

Zodra zij een vis in het vizier heeft, gaat ze met een flinke vaart achter de vluchtende vis aan.

Met grote regelmaat komt de lepelaar als winnaar uit de strijd.

Doordat de lepelaar meerdere vissen opjaagt, kunnen ook andere vogels hiervan profiteren. 

Zoals de Blauwe Reiger

Als de lepelaar genoeg gegeten heeft, moet uiteraard het verenpak verzorgd worden.

En dat is verdomd lastig met zo'n lange nek.

Effe uitschudden....

En we kunnen we verder gaan met eten verzamelen.

Dan houdt de lepelaar er opeens mee op en vliegt weg.

Ik volg haar in de lucht in de hoop dat zij ergens dichtbij weer in het water plonst.

Want de jonge lepelaar heb ik nog niet gezien.

Maar ze vliegt veel verder weg en ik verwacht niet dat ze snel weer terug komt.

Ondertussen komen de kikkers weer tevoorschijn.

En die laten zich ook goed horen.

Jonge waterhoentjes worden gevoerd.

En een zwarte kraai zit likkebaardend naar dat kleine grut te kijken.

Dan zie ik dat de lepelaar weer aan komt vliegen.

Ik let goed op waar ze de landing inzet en ga snel die richting op.

Ze heeft een plekje naast  het jong uitgekozen,

Dit jong is nog niet oud genoeg om voor zichzelf te zorgen.

Het vissen gaat nogal wat onbeholpen, maar met enige regelmaat worden er kleine prooien gevangen.

Er moet nog flink geoefend worden.

Toch een wonderbaarlijk plekje in een druk gedeelte van Amsterdam.

Waar zie je in 1 shot een ooievaar, lepelaar, blauwe reiger en een wilde eend?

Tot de volgende keer,

René

De Groene Jonker

Lepelaar in vol tegenlicht.

In mijn vorige blog plaatste ik onderstaande zwart/wit foto van een zingende winterkoning.

Nou had ik zelf al grote bedenkingen bij die foto, maar op ondubbelzinnige wijze werd ik er door

iedereen op gewezen dat het een flutfoto is ;-)

Omdat het concept mij toch wel aanspreekt, heb ik met de bovenste foto van de lepelaar

hetzelfde geprobeerd, maar dan op een betere manier.

Ik ben benieuwd of dit meer in de smaak valt en wat eventuele verbeterpunten zijn.

Het zwart/wit idee spreekt mij namelijk erg aan, maar ik weet nog niet zo goed waar ik

dan de nadruk op moet leggen.

Alle commentaar is meer dan welkom.

Geoorde Fuut

Al een tijdje stond een bezoekje aan de Groene Jonker bij Zevenhoven in de agenda.

Vorig jaar zag ik er een zeer grote diversiteit aan vogels, maar nu was het omgekeerde het geval.

Heel weinig steltlopers, zangvogels en roofvogels.

Wel een aantal geoorde futen.

En veel meerkoeten, knobbelzwanen en wilde eenden.

Heel af en toe de roep van een roerdomp of waterral, maar het viel mij ontzettend tegen.

Buiten het gebied zag ik wel regelmatig een grutto.

Zelfs een aantal jongen grutto's liepen in het rond.

Bij deze grutto viel de knik in de linkerpoot op.

Hoe zou zo'n vogel nou een poot breken?

En dat het zo mooi kan helen.

In de Groene Jonker vlogen wel regelmatig lepelaars over en

zag ik ze vaak van dichtbij eten zoeken in het ondiepe water.

Ook rietgorzen (hier een vrouwtje) lieten zich regelmatig horen

en af en toe een sprinkhaanzanger.

Geen idee wat ze gedaan hebben met het gebied.

De waterstand zodanig verhoogd of verlaagd dat het niet meer interessant is voor vogels?

Het is echt opvallend dat er zo weinig te zien en te horen is.

Zou ik normaal gesproken een hele dag rond kunnen te struinen in zo'n gebied, nu geef

ik het na een paar uurtjes al op.

Op de terugweg kan ik het niet laten op een andere variant

van een grutto op een paaltje vast te leggen.

Helaas groeit er een paaltje uit z'n hoofd, maar het was er te druk om nog even een ander

standpunt in te nemen.

Tot de volgende keer,

René