"Als je ergens niet bent, ben je óf te vroeg, óf te laat."

Wijlen Johan Cruijff (r.i.p.)

vrijdag 31 december 2021

De 12 van 2021

 

IJsvogel

Hierbij mijn top 12 van het jaar 2021.
Eigenlijk een top 13 want ik moet toch ook een openingsfoto hebben.
De openingsfoto in zo'n kort overzicht moet of een speciale soort of
een spektaculair moment zijn
De onderwaterfoto van de jagende IJsvogel was voor mij het YES-moment van 2021.

Januari 2021

Drieteenstrandloper

De keuze voor de maand januari ging tussen een Nonnetje en deze Drieteenstrandloper.
Eind januari was ik een weekend op Texel en wandelde ik al voor zonsopkomst
in de Slufter. Het doel was de Strandleeuweriken, maar die
schitterden door afwezigheid. Een mooi alternatief vormde een groepje Drienteentjes.
Deze keer eens in een andere omgeving dan op het strand.

Februari 2021

IJsvogel

Een maand of twee eerder reserveerde ik Hut 1 in Huizen en op 11 februari was het zover.
Een paar dagen daarvoor was er een flink pak sneeuw gevallen en gelukkig lag
het meeste er nog. Een prachtig zonnetje zorgde voor mooie omstandigheden.
Twee verschillende IJsvogels waren erg blij dat er bij deze hut
nog wel gevist kon worden. Waarschijnlijk DE redding voor deze IJsvogels en
voor mij de gelegenheid om ze nu eens vissend te fotograferen.
Geweldig.

Maart 2021

Kuifmees

Was de keuze voor Februari een makkie,
die van de maand Maart was een lastige.
De Zwarte Zee-eend was een nieuwe soort voor mij en
ook kon ik de Havik weer mooi fotograferen.
Maar mijn keuze is gevallen op een foto van de Kuifmees.
De mooiste Mezensoort in mijn ogen

April 2021

Grutto

De Grutto mag natuurlijk niet ontbreken in zo'n overzicht als dit.
Maar ik heb nogal een behoorlijke berg foto's van deze vogel en
dus is het lastig kiezen, welke een plaatsje gaat krijgen.

Wanneer ik in de polder een geschikt fotomodel zie,
kijk ik altijd naar welke kant de vogel beweegt.
Dan probeer ik daarop te anticiperen en verderop in het
verwachte pad een mooi plekje te zoeken.
Vaak gaat het feest niet door,
maar soms lukt het wel en dan kan zo'n vogel heerlijk dichtbij komen.
Genietmomentje.

Mei 2021

Bontbekplevier

Een klein, onooglijk gebiedje aan de kust in Noord-Holland heeft mij 
al aardig wat mooie en bijzondere foto's opgeleverd.
Begin mei ga ik er weer eens een keer langs,
omdat er jaarlijks Plevieren te zien zijn.
Na een tijdje zoeken, krijg ik eindelijk een paartje Bontbekplevieren in het oog.
Vanuit de auto obeserveer ik ze een half uurtje en weet ik uiteindelijk wat hun favoriete plekje is.
Zo rustig mogelijk benaderen en dan maar wachten wat er komen gaat.
De verrassing was groot dat ik een aantal paringen vast kon leggen.

Juni 2021

Havik

Een jonge mantelende Havik of toch een volwassen exemplaar?
Mijn keuze viel op bovenstaande foto vanwege de prachtige kop en
de kleuren in de achtergrond.
Hoewel we veel mooie roofvogels in ons land hebben,
is de Havik voor mij toch de mooiste van allemaal.
Pure kracht, maar toch elegant.
Iedere keer zit ik weer met ingehouden adem,
wanneer er eentje voor mijn lens komt.

Juli 2021

Blauwe Reiger

Een Blauwe Reiger is nou niet een vogel die snel in zo'n overzicht terecht komt.
Het gaat mij hier dan ook eigenlijk om de houding en de blik in de ogen van de rat.
Het keiharde geschreeuw van de net gevangen rat, maakte mij attent op
dit tafereel. De natuur is echt keihard.
Het is: "Eten of gegeten worden"!

Augustus 2021

Oeverloper

In augustus bracht ik een bezoek aan Gruttoland in Friesland.
Een groot plasdrasgebied met een aantal schuilhutten.
De dag begon mistig en terwijl deze langzaam optrok,
liet een Oeverloper zich even mooi bekijken.
Optrekkende ochtendmist zorgt vaak voor mooie, serene beelden.

September 2021

Edelherten

Een biddende Visarend, een Watersnip in de schrikhouding of
misschien toch een close-up van een burlend Edelhert?
Allemaal kanshebbers, maar de clash tussen de Edelherten
leverde voor mij toch de foto op van September en
na de duikende IJsvogel het mooiste natuurmoment van 2021.
Wat een power!

Oktober 2021

Klapekster

Een ochtendje in Lunteren leverde oa deze foto op van een Klapekster.
Een mooie plek waar liefdevol wordt omgegaan met vogels.
In ieder geval merkte ik al snel dat het een plek is
waar mensen genieten van vogels waar ze
nooit eerder van gehoord hadden, laat staan dat ze deze gezien hadden.
Een plek die dus ook waarde heeft om mensen meer te leren over de natuur 
en hoe belangrijk het is om biodiversiteit niet uit het oog te verliezen.

November 2021

Baardman

De winterperiode is de beste tijd om 1 van de mooiste vogeltjes,
die ons land rijk is, te fotografern.
De Baardman foerageert dan op de rietpluimen en als je
dan een beetje rustig beweegt, komen ze vaak verrassend dichtbij.
Dan moet je ze natuurlijk wel eerst zien te lokaliseren.
Eerste vereiste is een groot rietveld en ten tweede een goed gehoor.
Negen van de 10 keer hoor je ze namelijk eerst voordat je ze ziet.
Deze keer heb ik maar eens gekozen voor een foto,
waar beide sexen opstaan en die ook hun leefgebied laat zien.

December 2021

Fuut

Het weer was natuurlijk rampzalig in de eerste helft van de maand december.
Miezerig, grijs en grauw weer.
Maar aan de waterkant kan met een klein beetje licht
al mooie resultaten behaald worden.
De koele, blauwe kleuren met een vogel in winterkleed
zorgen ook voor een  strak beeld.

Dit was mijn keuze voor 2021.
Een meer uitgebreide selectie zal later volgen.

Vanaf deze plek wens ik iedereen een gezond en gelukkig 2022.

Tot de volgende keer,
René

zaterdag 18 december 2021

Steltlopertjes op het strand

 

Bonte Strandloper

In een eerder blog vertelde ik dat het fotograferen van de Visarend
een behoorlijke aanslag op mijn geduld was.
Omdat het eind augustus een paar keer mooi weer was om er op uit te trekken,
kon ik de jacht op de Visarend combineren met een ochtendje
fotograferen op het strand.
Eerst een paar uurtjes naar het strand en dan kijken of de Visarend op z'n plekkie zat.

De foto's in dit blog zijn dan ook van twee ochtendjes en ik
plaats ze op volgorde van datum waarop ze gemaakt zijn.

Op zaterdag 28 augustus zit ik al vroeg in de auto.
Wanneer ik op het strand ga fotograferen, wil ik er altijd voor zonsopkomst zijn.
Dan zie ik de zon opkomen terwijl ik naar het strand loop en
hoop dan dat er wat leuke soorten aanwezig zijn,
die zich in mooi ochtendlicht laten fotograferen.

Bonte Strandloper

Dan betreed je dus ruim voor 07:00 uur het strand en zie je.........
Helemaal niets.
Dat heb ik echt nog nooit meegemaakt.
Geen mens te bekennen, maar ook geen enkele vogel.
Normaal loop ik altijd rustig richting de waterkant,
zodat ik niets verstoor, maar nu kan ik gewoon met flinke pas
naar de pier lopen.

Het is echt doodstil en ik ben blij dat de pier in het weekend geopend is.
Dan kan ik namelijk in ieder geval mijn geluk proberen
met vogels die misschien voorbij komen vliegen.
Maar ik weet ook dat het zomaar kan veranderen op deze plek.
Dus ga ik maar even op een rotsblok zitten en staar een tijdje voor mij uit.

Opeens zie ik iets bewegen op de rotsblokken naast de pier.
Omdat ik vermoed dat het steenlopertjes zijn,
schenk ik er niet teveel aandacht aan.
Inmiddels komt er wel aardig wat leven in de brouwerij.

Dan blijken de Steenlopers geen Steenlopers, maar Bonte Strandlopers te zijn
en ze komen steeds verder mijn kant op.
Ik zoek vast een mooi plekje op en dan is het afwachten.

Bonte Strandloper

De weersomstandigheden werken lekker mee,
want het is licht bewolkt en dat zorgt voor zachte kleuren.
Maar de bewolking neemt snel toe en dat was niet echt voorspeld.

Na een minuut of 10 verlaten de vogeltjes de rotsblokken en
beginnen te foerageren aan de waterkant.

Bonte Strandloper

De Bonte Strandlopertjes blijven op een paar meter afstand naar eten zoeken en
na een tijdje heb ik dat dan wel gezien.
Hoe mooi de kleine vogeltjes ook zijn, het wordt tijd voor iets anders.

Uit ervaring weet ik dat er ook vaak groepjes vogels halverwege het strand te zien zijn.
Ik wandel kriskras richting de duintjes en daarbij probeer ik zoveel
mogelijk strand te belopen en te bekijken.
Ik ben namelijk op zoek naar Bontbekpleviertjes en als
die stil zitten, zie je ze gewoon over het hoofd.
Maar als je weet waar je op moet letten, dan hoeven
ze maar een heel klein beetje te bewegen, zodat ik ze kan ontdekken.

Als je dan zigzagt is de kans groot, dat ze net eventjes iets verder afstand
van je willen nemen en dan eventjes bewegen.
Na een minuut of tien heen en weer lopen,
zie ik inderdaad iets bewegen.
Van grote afstand neem ik een foto en
als ik hem uitvergroot zie ik dat er meerdere Bontbekpleviertjes zitten.

Omdat ik tegen de zon inloop, maak ik een grote omtrekkende beweging
en met het licht in mijn rug benader ik ze heel voorzichtig.
Dan op een meter of 40 languit en langzaam dichterbij kruipen.

Bontbekplevier

In deze periode zijn het vaak groepjes jonge vogels die begeleidt
worden door 1 of 2 volwassen exemplaren.
Ik had al eerder gemerkt dat de volwassen exemplaren aangeven
hoe veilig de situatie is.
Je moet dus gewoon de oudervogel in de gaten houden
om te zien hoe ver je kunt gaan.
Wordt de volwassen vogel ook maar een klein beetje onrustig,
dan is het snel een metertje achteruit.

Bontbekplevieren

Het is een beetje zoeken naar de juiste afstand tot de vogels en
het belangrijkste daarbij is dat je ze beslist niet van je af laat lopen.
Wanneer dat gebeurt moeten de alarmbellen direct afgaan.
Nou kun je wel weer dichterbij kruipen, maar dan nemen de vogels
toch weer verder afstand.
Beter is het om gewoon ietsje meer afstand te nemen en afwachten.
Wanneer  de Pleviertjes op hun gemak zijn en beginnen te foerageren,
kunnen ze dan vanuit zichzelf dichterbij komen, omdat je geen gevaar voor ze vormt.

Als ze dan ontspannen om je heen wandelen is dat fantastisch.
Dan blijft de camera stil en is het gewoon genieten.

Maar de tijd dringt, want al snel zullen de wandelaars en de honden het strand betreden.
Ik kruip een stukje naar achteren en laat de Bontbekpleviertjes achter.

Ik twijfel om de pier af te lopen, maar tijdens de werkzaamheden
kun je niet vanaf het strand de pier beklimmen en moet je helemaal omlopen.
Daar heb ik geen zin in en ga mijn geluk nog maar even bij de waterkant beproeven.

Steenloper

Inmiddels is het een stuk drukker geworden met vogels.
Veel meeuwen, wat scholeksters en een hele grote groep Sternen.
Die groep bestaat uit Visdiefjes, Grote Sternen en Dwergsternen.
Vooral die laatste wil ik graag fotograferen,
want die kans krijg je niet vaak.

Maar zo'n grote groep is heel lastig te benaderen.
Er hoeven maar een paar hele schuwe exemplaren tussen te zitten,
die iedere keer de hele groep op laten vliegen wanneer je iets te dichtbij komt..
Na drie keer proberen, geef ik het maar op.
Dan maar weer terug lopen richting de pier.
Deze keer is de keuze wat groter qua fotomodellen.

Steenloper

Een paar Steenlopers zijn afgedaald van de rotsblokken.
Terwijl de ene op zoek is naar iets te eten, gaat de ander uitgebreid in bad.

Bonte Strandloper

Drie Bonte Strandlopers staan een beetje te staan en
prikken af en toe met hun snavel in het zand.
Een groepje Drieteenstrandlopers komt mijn kant op
en net als ik mijn aandacht daarop wil richten,
zie ik een eenzame, jonge Grote Stern staan.

Grote Stern

Ik verwacht dat ik maar 1 kans krijg en ga dus erg behoedzaam te werk.
Ik ga al wat eerder door de knieën en stukje bij beetje hobbel ik dichterbij.
Dan languit in het natte zand en nog ietsje dichterbij schuiven.
Het kost wat moeite, maar het is altijd leuk als het lukt.
Om nou te zeggen dat het een superplaat opgeleverd heeft....
Nou nee, niet echt:-)

Bontbekplevier

Ik loop weer richting de pier, want daar zitten deze ochtend de meeste vogels.
Daarmee bedoel ik de vogelsoorten die niet onder de familie der Meeuwen vallen.
Daarvan zijn er inmiddels meer dan genoeg te zien, net als Aalscholvers en Scholeksters.

Ik richt mij liever op het wat kleinere spul en van het ene op het andere moment
word ik daarmee op mijn wneken bediend.

Een groepje van 6 Bontbekplevieren is neergestreken aan de waterlijn
net naast de pier.
Maar het lijkt wel of het stukje strand op die plek ineens
een enorme aantrekingskracht heeft op verschillende soorten.

Drieteen- en Bonte Strandloper

De Bonte Strandlopers waren er nog steeds, maar kregen nu
versterking van een aantal Drieteenstrandlopers.
Drieteenstradnlopers zijn hier niet zo heel bijzonder, dus laat ik
die een beetje links liggen.
Maar als er dan eentje toch vlak voor je neus staat, dan neem je hem wel even mee.
Als je dan het geluk hebt dat die ene vogel net wegloopt en er
tegelijkertijd een Drieteen en een Bonte je beeld in komen rennen,
dan mag je niet klagen als ze er ook nog eens leuk opstaan.

Grote Stern

Tussendoor landt een Grote Stern op een rotsblok en zo'n buitenkansje
neem je dan ook even mee.

Steenloper

Inmiddels is het 09:30 uur en begint het merkbaar drukker te worden.
Nog een paar plaatjes gemaakt van een badderende Steenloper en
daarna nog een stukje langs de kustlijn gelopen in de
hoop dat ik nog even snel een dwergstern kon scoren.
Dat zat er helaas niet in, maar het was al met al een vruchtbare ochtend.

Op de terugweg langs de plek waar de Visarend zou moeten zitten, maar daar geen geluk.

Op zondag zie ik dat de weersvoorspelling voor dinsdag er goed uitziet.
Op de doordeweekse dagen is de pier in die periode afgesloten en
voor mij is dat wel gunstig.
Dan zijn er minder mensen op het strand en ik hoef toch
niet zonodig die pier op. Je kunt er best leuke vogels zien,
maar echte mooie foto's vanaf een laag standpunt kun je vergeten.

Dus dinsdag 31-08 weer vroeg uit de veren en om 06:45 rijd ik
de parkeerplaats op bij het strand.
Mijn dag begint al goed, want ik word opgewacht door een onverwachte verschijning.

Vos

De Vos is waarschijnlik een echte bedelaar en zal wel vaak een visje toegeworpen
krijgen van de vissers. Hij reageert in ieder geval op het neerzetten van mijn rugzak,
maar dan hebben ze aan mij de verkeerde. Ze krijgen van mij nooit iets te eten,
omdat ik van mening ben dat je vossen niet vanuit de hand moet voeren.
Het blijven wilde dieren en het is gewoon gevaarlijk.

Hier dier heeft al snel door dat er niets te halen valt en
gaat op een afstandje een beetje om zich heen kijken..

Vos

Na een minuut of 5 houdt de vos het voor gezien en gaat er vandoor.
Een mooi begin van de dag, maar betekent dit nou dat het een superdag gaat worden
of is al het geluk nu al opgebruikt?
Omdat er nog heel weinig licht was, hoop ik dat er niet al teveel
bewegingsonscherpte in de foto's zit.
Gelukkig zaten er een paar bij die bruikbaar waren.

Met een kleine vertraging kom ik op het strand en wandel weer
richting de pier. In tegenstelling tot een paar dagen eerder,
stikt het nu van de meeuwen, maar ook nu zie
ik weinig vogels die ik graag op de foto zou willen zetten.

Bonte Strandloper

Een tweetal Bonte strandlopers bevinden zich vlak naast de pier
en laten zich van heel dichtbij fotograferen.
Maar ja, die heb ik de zaterdag ervoor al uitgebreid gefotografeert.

Drieteen- en Bonte Strandloper

Ik ga snel op zoek naar wat anders, want het mooie licht zal 
weldra verdwenen zijn. De voorspelling is dat het een stralende dag zal worden,
dus dat betekent dat het harde licht al gauw de boventoon zal voeren.

Een Drieteenstrandloper en een Bonte Strandloper staan een
beetje te poetsen en te rusten in het opkomende water.
Dat snel opkomende water zorgt bij mij overigens meteen voor een nat pak.
Dan ben je daar met een waterdichte broek, waterdichte jas en laarzen en
heb je niet in de gaten dat je jas een stukje omhoog gekomen is tijdens het kruipen
en dat je dus gewoon zeiknat wordt.
Gelukkig is het allesbehalve koud.

Bonte Strandloper

Een mooi gekleurde Bonte Strandloper komt langswandelen,
maar daar houdt het dan wel mee op.

Ik wandel wat heen en weer langs de waterkant, maar er
is deze ochtend echt niets te zien behalve Meeuwen.
De Bonte Strandlopers zijn inmiddels ook vertrokken en
is het een saaie bedoening.

Was nou die pier maar open, want er is echt niets bijzonders te zien.

Maar dan zie ik iets vreemds op het strand op een meter of 50 afstand.

Strandkrab

Als ik dichterbij kom, zie ik dat het een behoorlijk grote Krab is.
Tsja, een Krab op het strand kan niet anders betekenen dat het dier dood is.
Toch.....???

Omdat ik hem er toch wel mooi uit vind zien,
wil ik de Krab een beetje mooi neerleggen voor een leuk plaatje.
Ik pak de Strandkrab op en schrik me rot.
Hij leeft gewoon nog en knijpt bijna in mijn vingers
met zijn grote scharen.

De Strandkrab richt zich een beetje op en nu kan ik hem mooi vastleggen.

Strandkrab

Ik ben gewend dat mijn fotomodellen behoorlijk bewegen en
dat je het dus moet doen met wat je voorgeschoteld krijgt.
Deze Strandkrab beweegt zo langzaam, dat ik hem rustig van alle kanten
kan fotograferen. Een stukje naar achteren, een stukje naar voren,
een beetje van opzij. Als je niet gewend bent om dit soort keuzes te kunnen maken,
is het best lastig wanneer je dat een keertje wel kunt doen.

Veel tijd is er echter niet, want het water komt snel hoger.

Strandkrab

Het is heel grappig om te zien hoe zo'n dier langzaam maar zeker onder water verdwijnt.
Ik denk dat de Krab geluk had, dat ik hem zag en uitgebreid ging fotograferen,
want anders was hij een mooie prooi geweest voor de Meeuwen.

Nu de Strandkrab onder water is verdwenen,
moet ik weer op zoek naar een nieuw onderwerp.

Oester

Het is pas 07:45 uur en ik weet al dat het niet lang zal duren voordat het licht te hard wordt
en ik hoop dat ik snel een nieuw onderwerp ontdek.
Maar geen enkele interessante vogel laat zich zien.

Omdat ik nog hoop heb, dat er nog iets voor mijn zal komen.
probeer ik een beetje de tijd te doden.

Ik steek een Oester in het opkomende water en probeer er iets leuks van te maken.

Scheermes

Hetzelfde probeer ik met een Scheermes.
Best leuk om een beetje mee te rommelen, maar het is niet mijn ding.

Ik besluit om dan maar even in de duintjes te gaan kijken en
terwijl ik kriskras over het strand loop, zoek in ondertussen naar Bontbekpleviertjes.

En ja hoor, op een iets andere plek dan een paar dagen geleden,
zie ik weer een groepje van circa 10 exemplaren.
Maar er zitten een paar schuwe vogels in dit groepje en
wanneer ik iets te dichtbij kom, vliegt de hele groep op.

Het groepje splitst zich in tweeën en ik moet kiezen.
Maar het ene groepje vliegt weg over de pier en het andere
groepje landt een meter of 50 verderop.

Voorzichtiger dan normaal benader ik het groepje en
ga ook al iets eerder kruipend verder.

Bontbekplevier

Deze keer leg ik mijn camera zover mogelijk in het zand,
met alleen mijn hand er nog onder ter bescherming tegen de fijne korreltjes.
Door het hele lage standpunt worden de kleine zandheuveltjes
een beetje wazig en dat zorgt voor een mooi effect.

Bontbekplevier

Wanneer vogels lekker liggen te suffen en rustig op hun plekje blijven zitten,
is dat voor mij het teken dat ze geen gevaar in mij zien.

Er blijkt een voetbaltoernooi op het strand te zijn en 
het wordt snel drukker. Ik besluit om ergens anders mijn geluk te
 gaan beproeven en ga op weg naar de Visarend en een gebied in Spaarnwoude.

Daarmee eindigt het laatste normale blog van 2021 en
volgt hierna op 31-12 nog een overzicht van de beste 12 van 2021.

Of onderstaande foto de selectie doorstaan heeft moet men nog even afwachten:

Kerkuil


Tot de volgende keer,
René

zaterdag 27 november 2021

Gruttoland Deel II

 

Gruttoland

In Deel I liet ik voornamelijk foto's zien van de Watersnip en de Oeverloper.
Maar buiten deze twee soorten heb ik nog genoeg andere soorten kunnen fotograferen
en die komen dus in dit deel aan bod.

De openingsfoto is een overzicht van de plasdras met de 4 hutten.
De eerste hut van boven en de derde hut zijn bestemd voor fotografie 
en de tweede en vierde zijn om te observeren.

Fotohut van binnenuit

Hier een foto van binnenuit,
In de hut staat ook een tafel en een aantal stoelen.
Zoals je op de foto kunt zien, is er een smalle open strook over de
gehele lengte van de hut.
Ik denk dat het beter zou zijn wanneer hier een cmouflagenet voor
gehangen wordt, want ik had het gevoel dat de vogels dichterbij kwamen
toen ik bij mijn tweede bezoek zelf een net had opgehangen.

Fotohut van buitenaf

Nog een foto die ik van de site van Gruttoland heb gehaald en
zo kun je mooi zien hoe de hut gelegen is tov het water en
hoe je dwars door de hut heen kunt kijken van buitenaf.

In Deel I (Zie Hier) vertelde ik al dat ik 2x naar deze plek geweest ben.
De eerste keer was op 21 augustus en de tweede keer op 9 september.
Het bezoek op 21 augustus was leuk, maar niet te vergelijken met
het bezoek op 9 september. Bij aankomst op de eerste dag was het mistig en klaarde
het weer pas in het begin van de middag op.
Vanaf dat moment werd het water aantrekkelijker voor een hoop vogels
en viel er meer te zien en te fotograferen.

De tweede keer was een dag met stralend weer. Strakblauwe hemel en warm.
Daardoor kwamen er veel vogels op de plasdras af en was het zo nu en dan
lastig om een keuze te maken, wat ik ging fotograferen.

Dit blog start met een aantal foto's van de eerste dag,
maar het merendeel is op 9 september gemaakt.

Kievit

De kieviten waren een soort van pioniersoort, als het aankwam op badderen.
Eerst een klein groepje, dan werd de groep wat groter en daarna
sloten er andere soorten aan zoals de Kemphanen.

Het grappige was dat iedere Kievit exact hetzelfde badritueel had.
Eerst liggen in het water zoals de voorste vogel in de foto hierboven en hieronder.
Dar duurde zomaar 3 tot 5 minuten.

Daarna flink wapperen met de vleugels en schudden met het lichaam
 om het water over zich heen te verspreiden en als het genoeg was,
ging de Kievit rechtop staan en werd er flink gewapperd met de vleugels.

Kieviten

Als je dat eenmaal doorhebt, dan kun je precies die foto's maken waar de voorkeur ligt.
Dat wapperen met de vleugels geeft ook een bepaald geluid.
Wanneer tientallen Kieviten dat dus tegelijkertijd doen,
is dat best indrukwekkend.

Kemphanen

Nadat de Kieviten al een tijdje aan het badderen waren 
en het voor andere soorten duidelijk was, dat alle seinen op veilig stonden,
werd de totale groep steeds groter en divers.

De nieuwe soorten kozen niet een eigen plekje uit,
maar landen lekker veilig tussen de aanwezige Kieviten.

Kemphanen.

De Kemphanen hebben een iets ander badritueel en het grappige was,
dat bijna alle andere steltlopers ook dat zelfde ritueel hadden.
Best een beetje vreemd dus, dat de Kieviten een afwijkend badritueel hebben,
dan al die andere soorten zoals de Kemphanen, Watersnippen en Goudplevieren.

Die gaan namelijk direct flink tekeer in het water, zodat hun hele lichaam
nat wordt van de spetters. Wanneer ze klaar zijn, vliegen ze een kleine beetje
op uit het water en slaan op die manier een hoop water van zich af.

Kemphaan

Dan als laatste even flink de veren uitschudden en ze zijn weer droog.
Erg opvallend dus dat de Kieviten het echt anders doen, door eerst een
minuut of 5 rustig in het water te gaan liggen.
Geen idee waarom dat zo is.

Jonge Bergeend

Ook heel opvallend was het grote aantal jonge vogels op de plasdras.
Veel jonge Bergeenden op beide dagen en geen enkel volwassen exemplaar.
De volwassen vogels waren waarschijnlijk al vertrokken naar de overwinteringsgebieden
en de jonge vogels volgen dan later, zoals dat bij zoveel soorten het geval is.

De jonge Bergeenden kwamen tijdens het foerageren vaak heel dichtbij de hut.

Gele Kwikstaart

Ook opvallend was het grote aantal jonge Kwikstaarten.
De meeste waren Witte Kwikstaarten, maar heel af en toe zat er ook een Gele tussen.
Terwijl de jonge Witte Kwikstaarten het zonder volwassen exemplaren moesten stellen,
was dat weer niet het geval bij de Gele Kwikstaarten.
Daar zag ik wel volwassen exemplaren.

Misschien toeval, maar wel opvallend.

Gele Kwikstaat

De opbrengst van die 21ste augustus viel dan misschien een beetje tegen,
maar de nieuwsgierigheid was wel geprikkeld.
Ik weet nou eenmaal dat het tussen twee dagen enorm kan verschillen 
qua soorten en daar moet je gewoon rekening mee houden.

Misschien is het overigens wel een beetje te negatief gesteld,
want ik zag natuurlijk ook Watersnippen, Oeverlopers en een Witgatje.
Maar deze zag ik maar een paar keer kortstondig en dan ook nog
op een niet zo'n beste plek.

Maar het smaakte dus naar meer en op 9 september was het tweede bezoek aan Gruttoland.

Nu wist ik wat ik kon verwachten en had ik dus een groot camouflagenet mee.
Deze keer was ik nog iets vroeger aanwezig, zodat ik in het donker naar de hut kon lopen
en ongemerkt het camouflagenet op kon hangen.

En het werd een topdag!
De resultaten van de Watersnippen en Oeverlopers zijn te zien in Deel I.

Grutto

Wanneer ik helemaal geïnstalleerd ben, landt er een Grutto op een meter
of 40 afstand. Jammer dat het zo ver weg is, maar het licht maakt een hoop goed.
De meeste Grutto's zijn dan al weer uit Nederland vertrokken,
maar in de loop van de dag zie ik er nog 2.

In deze periode van het jaar had ik eigenlijk niet meer op Grutto's gerekend en
het blijken niet de enige verrassingen te zijn deze dag.

Opeens valt mijn oog op een heel klein strandlopertje,
dat op een meter of 10 voor de hut begint te foerageren.
Op sommige plekken staat het gras iets te hoog en dat zorgt in eerste instantie
voor wat irritatie bij mij. Ik schuif zo voorzichtig mogelijk naar rechts,
zodat ik minder last heb van het hoge gras.
Het vogeltje schrikt er gelukkig niet van en ik kan hem eindelijk 
wat beter fotograferen.

In eerste instantie heb ik geen idee wat het voor soort is.
Is het een Kleine Strandloper misschien?

Temmincks Strandloper

Als de vogel verdwenen is, scroll ik door de foto's.
Wanneer ik hem uitvergroot, krijg ik het idee dat het een Temmincks Strandloper is.
Thuis haal ik de ANWB-vogelgids erbij en komt er nog een optie bij.
De Kleinste Strandloper lijkt er ook wel op,
maar dat is echt een enorme zeldzaamheid.

Ik schakel wat hulptroepen in en het blijkt inderdaad een Temmincks Strandloper te zijn.
Een nieuwe soort voor mij en dus ook een super begin van de dag.

Temmincks Strandloper

Een nieuwe soort is altijd leuk en al helemaal wanneer ik er niet
speciaal voor op pad ben gegaan.
Verrassingen zijn altijd het leukst.

Bergeend

Ook deze dag opvallend veel jonge Bergeenden.
Het mooie ochtendzonnetje beschijnt de vogel en het zal niet
lang meer duren voordat het licht een stuk harder zal worden.

Witte Kwikstaart

Inmiddels is het iets na 8 uur en de omstandigheden zijn nu op z'n mooist.
De eilandjes aan de linkerkant van de hut worden nu beschenen door
de warme ochtendzon.
In de 30 minuten dat het licht optimaal is, krijg ik de kans om
Watersnippen, een Oeverloper en de Kwikstaarten te fotograferen.
Dat maakt de dag eigenlijk al helemaal goed.

Maar de dag duurt nog lang en ik hoop op nog wat leuke soorten.

Grutto

De tweede Grutto van de dag landt rechts van de hut en
begint rustig te poetsen. Dat is het gedeelte waar ik geen camouflagedoek heb hangen
en hoewel ik zo stilletjes mogelijk die kant opschuif, 
wordt de Grutto toch wat onrustig en besluit om de afstand tussen
hem en de hut  iets groter te maken.
 Voor mij het bewijs dat het camouflagenet werkt.

Groenpootruiter

Al vanaf 's ochtends vroeg is er in de omgeving van de hut een Groenpootruiter aanwezig.
De vogel laat zich constant horen en ik kan eigenlijk niet ontdekken
waarom de vogel dat nou doet.
Er is per slot van rekening niet aldoor gevaar dat afkomstig is van roofvogels.

Pas rond het middaguur wordt het duidelijk.
Er is nog een Groenpootruiter in de omgeving aanwezig en
wanneer die vogel zich laat zien, kan ik 1 en 1 bij elkaar optellen.

Groenpootruiters

Het tweede exemplaar is namelijk net iets groter en iets donkerder van kleur.
De vogel die aldoor aanwezig was, komt direct luid roepend naar de tweede vogel toe.
Het kan dus niet anders dan 1 van de ouders zijn en dus is de vogel die
aldoor roepend aanwezig was een jonge vogel van dit jaar.

Op zich best wel vreemd allemaal.
De jonge vogel die bijna aldoor alleen gelaten wordt en die zo te zien
ook best voor zichzelf kan zorgen, maar een oudervogel die wel in de buurt blijft.

Bruine Kiekendief

Het is iedere keer een heel spektakel wanneer er een roofvogel langs of overvliegt.
De hele zooi gaat dan op de wieken en het is één en al chaos dan.

Bruine Kiekendief

In totaal tel ik drie Bruine Kiekendieven.
Een mannetje en twee vrouwtjes.
Een jagende Bruine Kiekendief is altijd een mooi gezicht en als je
niet zichtbaar bent, dan komen ze nog weleens lekker dichtbij.
Dat lijkt fijn om foto's van te nemen, maar dat is het vaak niet.
Als ze namelijk bijna beeldvullend in beeld komen,
heb je al snel problemen wanneer ze opeens van richting veranderen.
Dat van richting veranderen gebeurt natuurlijk altijd wanneer je
scherp gesteld hebt en net af wilt drukken.

Het is inmiddels een uur of 2 en de kracht van de zon begint zijn werk te doen.
Steeds meer vogels komen een bad nemen.
Een groepje Kieviten bijten het spits af en die groep groeit en groeit maar.
Een paar honderd Kieviten nemen gezamenlijk een bad en dat
zorgt ervoor dat andere vogels zich ook veilig genoeg voelen om 
ook deel te nemen aan het badritueel.

Goudplevieren

Buiten de grote groep Kieviten ia er ook een grote groep Goudplevieren aanwezig.
Mijn schatting is dat er een stuk of 75 exemplaren tussen de zo'n 300 Kieviten zitten.
Tel daarbij nog een 10-tal Watersnippen en een vijftiental Kemphanen.
Een enorm geplons is het gevolg en ik weet niet waar ik af en toe de lens op moet richten.

Dan is het weer een nadeel wanneer je met lenzen met een vaste brandpuntafstand werkt.
Dan kun je niet uitzoomen en een mooi overzichtsbeeld maken.

Goudplevier

Omdat ik de Kieviten al aardig gefotografeerd heb en ik die ook regelmatig
tegenkom in de polder, leg ik voornamelijk de nadruk op de Goudplevieren.
De groep bestaat volgens mij voornamelijk uit jonge vogels en vrouwtjes.
Bovenstaande foto is van een mannelijke exemplaar, maar ik vermoed dat het een jonge vogel is.
Het kan natuurlijk ook een ouder mannetjes zijn dat in de rui is.

Goudplevier

De Goudplevier is toch zo'n vogel die je niet vaak van dichtbij te zien krijgt.
In de winterperiode zie ik vaak grote groepen in de polder,
maar altijd op behoorlijke afstand.
Die blijven meestal toch wel in het midden van de weilanden.

Goudplevier

Het is lastig om een geïsoleerd exemplaar te vinden in de mêlee van vogels.
Omdat ze zich veilig voelen in zo'n grote groep, kan ik wat makkelijker heen en weer
schuiven in de hut en dat kan net zorgen voor een standpunt waarbij
 ik precies 1 vogel in de kijker krijg.

Goudplevier die zijn middelvingers opsteekt ;-)

Af en toe komt er tijdens het uitzoeken een beeld voorbij,
wat je kijk op vogels voorgoed verandert ;-)

Kievit

Badderende vogels doen dus bijna allemaal hetzelfde.
Eerst flink spetteren, daarna de vleugels flink laten wapperen om droog te worden
en daarna vliegen de meeste soorten nog een beetje op uit het water.

Als je dat eenmaal weet en de momenten weet te herkennen,
kun je van iedere soort een foto maken met gespreide vleugels of
dat ze net een klein stukje uit het water komen.

Groenpootruiter

Kemphaan

Dat maakt zo'n overzicht misschien een beetje ééntonig,
maar het zorgt wel voor wat extra plezier op zo'n dag.
Het enige is dat je de focus moet leggen op 1 vogel en niet ondertussen moet switchen
naar een andere vogel die net doet wat je wilt fotograferen.
Ga je dat doen, dan ben je bijna aldoor net te laat.

Sperwer

Inmiddels is het 18:30 uur en het was een lange dag.
Ik besluit om de boel in te pakken, want het is nog ruim een uur rijden naar Amsterdam.
Terwijl ik de boel inpak loop ik nog even de hut door en kijk naar alle kanten.
In de verte zie ik iets vreemds zitten aan de rand van het water.
Ik heb net de camera van het statief gehaald en maak uit de hand een paar foto's.
Als ik ze even snel bekijk zie ik dat er een Sperwer of een Havik zit en ik
denk dat de vogel een bad gaat nemen.

Snel loop ik richting mijn spullen en pak mijn statief.
Dat kan nog wel even een mooie serie worden ter afsluiting.
Ik maak alles bij elkaar waarschijnlijk toch te veel leven,
want als ik met de camera op statief terug kom in dat gedeelte van de hut,
is de vogel inmiddels gevlogen. Jammer.
Gelukkig had ik al wat foto's uit de hand gemaakt en
ze kunnen er net meer door om hier te plaatsen.

Terwijl ik terug loop naar de auto, krijg ik het idee om
even in de eerste hut te kijken. Die is toch leeg op dat moment.
Inmiddels heb ik de ervaring om zo rustig mogelijk de hut in te lopen
en de apparatuur in de aanslag te hebben.

Witte Kwikstaart

En gelukkig maar dat ik alles gereed had en stilletjes de hut inliep,
want er zat een Watersnip lekker dichtbij op een mooie plek.
Maar ook een paar jonge Kwikstaarten lopen voor de hut naar insecten te zoeken
en daar zijn er genoeg van zo te zien.

Witgatje

De Watersnip ruikt op een bepaald moment toch onraad en neemt wat meer afstand.
De zon  begint al aardig onder te gaan en dat zorgt voor een mooie lichtval.
Op wat grotere afstand scharrelt een Groenpootruiter langs de oever 
en wat verder van de kant foerageert een Witgatje.

Als ik een beetje kijk hoe de vogel beweegt, vermoed ik dat hij
mijn kant op zal komen.
En inderdaad kom de vogel tergend langzaam mijn kant op.

Witgatje

Ik wacht net zolang totdat de vogel dichtbij is,
want dit zijn van die kansen die je niet zo vaak krijgt.
Het is ver na 20:00 uur en het zal niet lang meer duren voor het donker wordt 
en dus pak ik nu echt al mijn spullen maar in.

Het was een geweldige dag en een plek om vast nog eens te bezoeken.

In een volgend blog aandacht voor twee bezoekjes aan de Zuidpier in IJmuiden met oa deze:

Strandkrab

Tot de volgende keer,
René

http://blogging.nitecruzr.net/2013/03/the-lightbox-image-display-option.html