Wilde eend
Altijd probeer ik om vogels te fotograferen die niet zo "gewoon" zijn.
Het is toch iedere keer weer een uitdaging om minder algemene of zeldzame soorten te vinden
en dan ook nog eens behoorlijk op de foto te zetten.
Maar daarbij vergeet ik wel eens dat de zeer algemene soorten ook
ontzettend mooi zijn en dat het een uitdaging zou moeten zijn,
om juist die algemenere soorten op een mooie manier te fotograferen.
Misschien wel de vogel met de mooiste kop.
De gewone wilde eend.
Of bijvoorbeeld de Fuut.
Ook een zeer algemene vogel in Nederland, maar vooral in het baltskleed een prachtige vogel.
Het baltsen is nu wel zo'n beetje voorbij en het is wachten op de eieren.
Tsja, dan krabt papa zich wel weer even achter z'n oren.
Dat wordt straks weer heel veel vis vangen.
De meest voorkomende mees in Nederland.
De Koolmees
De Blauwe Reiger lijkt ook wel steeds meer voor te komen.
Ook deze heeft zo'n heerlijke kop met van die priemende ogen.
Zwarte Kraai
Kauw
De kokmeeuw in zomerkleed is toch vele malen fraaier dan zonder zo'n chocolade-bruine kop.
Het waterhoentje met de mooie rood-gele snavel.
Aalscholver, met tegenlicht, die zijn vleugels droog fladdert.
De roodborsten hebben weer het hoogste lied.
Soms heb je het geluk dat ze net op het juiste plekje gaan zitten.
Ik vraag me iedere keer wel af, hoe kleurenblind de naamgever van
dit zangvogeltje wel niet geweest moet zijn.
Oranjeborst zou toch een stuk logischer zijn.
Met een lekker zonnetje komen de krokussen ook snel tot bloei.
De laatste tijd probeer ik iets vaker de flora te fotograferen, maar met een 50-500mm telelens
valt dat toch echt niet mee. Toch maar eens iets vaker de macrolens meenemen.
Het mooie van krokussen vind ik de verschillen tijdens de diverse bloeistadia.
Net of het andere bloemetjes zijn.
Maar ja, einde van dit intermezzo en weer verder met de vogeltjes.
Nog zo'n doodnormaal vogeltje.
De Waterral.
Tenminste, volgens een voorbijganger.
Ik zit op een bruggetje om deze niet zo algemene vogel te fotograferen
Een voorbijganger stopt even en vraagt aan mij wat ik aan het fotograferen ben.
Ik wijs de vogel aan en zeg :"Een waterral".
Toch wel met enig enthousiasme in mijn stem.
Zegt de man doodleuk: "Ohhh, ik dacht dat je iets zeldzaams zat te fotograferen".
De man loopt op zijn dooie gemakkie verder, mij toch wel achterlatend met een bek vol tanden.
De goeie man dacht waarschijnlijk dat ik het over een waterhoentje had, want
de waterral is nou niet een vogel die je snel zult tegenkomen.
Dit om maar even aan te geven, dat de meeste mensen geen flauw benul
hebben van wat voor soorten dieren er in hun buurt voorkomen.
In het volgende blog nog iets meer van de Waterral en daarin ook de Ooievaar.
Tot de volgende keer,
René
