Eindelijk lenteweer.

Visdiefjes

Een rondje langs verschillende kleine gebieden leverden een mooie vangst op.

Zilverreiger

Sprinkhaanzanger

Overal om je heen hoor je de zang- en rietvogeltjes zingen.

Tapuit

Grasmus

Als ze dan ook, soms na lang wachten, op een mooi plekje gaan zitten schiet je al snel een kaartje vol.

Buizerd

Geoorde futen

Ze bleven aldoor op grote afstand en ik had het al opgegeven, toen er opeens

drie futen behoorlijk dichtbij kwamen.

Bosruiter

Purperreiger

Rietzanger

Tapuit

Broedende Knobbelzwaan

IJsvogel

Eindelijk kwam ik weer eens een ijsvogeltje tegen.

Het schijnt dat de ijsvogelpopulatie in Noord-Holland een hele grote klap gekregen heeft

door de strenge winter.

Op mijn vaste plek heb ik er nog geen 1 gezien of gehoord en ook het aantal waarnemingen is erg laag.

Hopelijk produceren de overgebleven ijsvogeltjes flink wat nakomelingen dit jaar.

Tot de volgende keer,

René

Jonge Futen en meerkoeten

Moeder met 4 jongen.

Afgelopen weekend zijn de eieren uitgekomen in het nest van de futen, waarvan ik

een baltsblog had geplaatst.

Afgelopen dinsdag kreeg ik ze voor het eerst live te zien.

Vanaf de kant, camera op het statief en helaas bewolkt weer.

Ook bleven de futen bij de oever aan de overkant op zo'n 20 meter afstand.

En dan viel het niet mee om de kleine zwart/witte fuutjes scherp op de foto te krijgen.

De kleintjes zitten meestal op de rug van de moeder, maar de kleintjes met het meeste lef,

springen zo nu en dan in het water om zelf wat te spartelen.

Dan is het wel makkelijk dat ze ook nog op de rug van papa kunnen klimmen,

zoals hierboven het geval is.

Maar mams houdt altijd de boel in de gaten.

En als er gevaar dreigt, dan is het alarmfase 1 voor mams.

Hier komt de dreiging van een agressieve meerkoet.

Want ook bij de meerkoeten zijn de kleintjes dit weekeinde uit het ei gekropen.

Twee "schoonheden" zijn op de wereld gezet.

Deze foto's zijn op woensdag genomen vanuit de boot.

Mooi van lelijkheid.

Een lekker insectenhapje.....

en een liefdevolle knuffel.

Zo jammer dat de volwassen meerkoet net even bewoog bij het afdrukken.

Maar even een dag terug.

Dinsdag dus en de 4 kleine fuutjes.

De taken zijn duidelijk verdeeld.

Mams vervoert de kids

en paps zorgt voor het eten.

Het duurt iedere keer eventjes, maar de kleintjes slikken alle vissen gewoon door.

Dan de woensdagochtend.

Heel vroeg ga ik met de boot richting de futen.

Eens kijken of ik iets dichterbij kan komen, zonder ze af te schrikken.

De meerkoeten trekken zich helemaal niets van mij aan, maar de moederfuut is erg op haar hoede.

Ik besluit dus maar op afstand te blijven en zie al snel waarom ze op haar hoede is.

Er zijn nog maar 2 kleine fuutjes over.

Zijn er 2 een beetje te overmoedig geweest en misschien verdronken?

Aan het spartelen op de vorige dag te zien, zal mij dat niets verwonderen.

Maar misschien een snoek of een reiger?

Geen idee. Maar het gaat zo wel erg hard.

Toch blijven pa en moe goed voor de overgebleven kleintjes zorgen.

Vader fuut hoeft nu wel wat minder boodschappen te doen en kan weer uitgebreid

zijn verenkleed verzorgen.

Tot de volgende keer,

René

Het vervolg: De vogeltjes.

Goudvink

Behalve zoogdieren, die in mijn vorige blog staan, zag ik ook nog wel eens een vogeltje langsvliegen

of langs huppelen. Maar als er dan zo'n leuk eekhoorntje voor je neus zit, is het

heel erg moeilijk om te kiezen.

Deze foto's zijn gemaakt op dezelfde dag als de foto's uit mijn vorige bericht.

Gelukkig had ik beide camera's bij me, dat maakte het iets eenvoudiger.

Kuifmees

Iedereen die eens in een schuilhutje/tentje gezeten heeft, weet dat het hollen of stilstaan kan zijn

met de aanwezigheid van dieren.

Ik had mij vandaag voorgenomen om de camera op 1 plek te richten om foto's te maken.

Dus op 1 plek voeren en afwachten.

Bovenstaande kuifmees en een eekhoorn kwamen mooi op dat plekje zitten.

Merel

Deze had echt het voorjaar in z'n bol.

Maar ja, het is erg lastig om de discipline te behouden.

Alle vogeltjes blijven leuk om te fotograferen.

Roodborst

Winterkoning

Ook deze zanglijster zong het hoogste lied.

Goudvink

Dan komt er vlak voor me ook nog eens een paartje goudvinken drinken,

terwijl een kuifmees op een denneboom landt.

Dan wordt de discipline snel overboord gegooid en gaat de camera van links naar rechts.

En dan gaat kuifmees nummer 2 ook nog eens in bad.

Toch merk ik dat het steeds rustiger wordt met vogeltjes op dit plekje.

Twee jaar geleden heb ik deze plek gevonden en daar vele malen gezeten, zonder ook maar

iemand te zien en was het een grote drukte qua vogels.

De laatste maanden merk ik dat het er toch wel heel erg druk geworden is met fotografen en dat veel vogels

daardoor vertrokken zijn van deze plek.

Het blijkt ook wel uit het feit, dat ik overal foto's zie verschijnen die hier gemaakt zijn.

Ik gun het iedereen van harte, maar ik ben wel gaan beseffen, dat je dit soort

plekjes zo min mogelijk moet doorvertellen.

Boomklever

De enige die ik hier vandaag zag, terwijl ik altijd knettergek werd van velen van deze snelle rovertjes.

Omdat het nu toch wel heel erg koud begint te worden, besluit ik op te stappen en op zoek

te gaan naar de biggetjes van wilde zwijnen.

De foto's hiervan stonden in mijn vorige blogbericht:

http://dewerelddoormijnlenzen.blogspot.com/2012/04/je-hebt-soms-van-die-dagen.html

Op weg daarnaar toe kom ik nog tegen:

Een Tsiftjaf

en een vrouwtje van de zwartkop.

En als laatste deze foto van een damhert, welke eigenlijk in mijn vorige blog had moeten staan.

Heel opvallend dat dit donkere hert zijn volledige gewei nog heeft.

Tot de volgende keer,

René

Je hebt soms van die dagen..........

Eekhoorn

......... dat je niet kan kiezen wat je moet plaatsen.

Daarom maak ik voor de eerste keer 2 berichten van 1 dag fotograferen.

Eén met zoogdieren en één met vogels.

En nog worden het lange berichten ;-)

Maar eerst even dit.

Afgelopen zondag ben ik sinds lange tijd weer eens in de AWD geweest.

Mijn broer heeft nu ook een camera en wilde graag weten hoe hij deze het best kon gebruiken.

Tsja, dan komt er weinig van echt fotograferen en loop je alleen maar te kletsen en te vertellen.

Maar ha, wat was dat leuk om te doen.

De gedachte om workshops te gaan geven, kwam direct bij mij op.

Maar bij nader inzien toch niet zo'n goed idee, want dan kom ik zelf niet meer toe aan fotograferen

en ik voel me dan een beetje een snorder die echte taxichauffeurs het brood uit de mond stoot.

Maar we willen natuurlijk ook nog iets leuks fotograferen en dan ga je naar de plekken

waarvan je zeker weet dat het bingo is.

Ik werd er ook direct weer aan herinnerd, waarom ik deze plek in de AWD zolang heb vermeden.

Weer zo'n één of andere tuthola die zonodig koekjes in een boom moeten leggen en dat soort dingen.

Na de vossen gezien en gefotografeerd te hebben, moeten er natuurlijk ook damherten op de plaat.

Op naar de plek waar je bijna struikelt over deze mooie dieren.

En als je dan ook nog eens een grote bonte specht zo mooi kunt fotograferen,

kun je spreken over een zeer geslaagde cursusochtend en het

was ook nog eens erg gezellig.

Oeps, toch 2 vogelplaten in dit blog.

Nu verder met een andere dag.

Het fotograferen van jonge wilde zwijntjes in streepjespyama stond al een tijdje op mijn lijstje.

Vorig jaar was ik helaas net te laat.

Dat zo'n droppie, zo'n lelijk dier wordt als hij groot is.

Helaas ook vandaag weer flink wisselende lichtomstandigheden en dat zie je

direct terug in de kleuren van de vacht.

Ook had ik vandaag een paar mooie momenten met eekhoorns.

De edelherten ontwikkelen alweer een nieuw gewei.

Nu nog grote vrienden, maar in september weer gezworen vijanden.

Zo, dat was deel I van een heerlijke dag fotograferen.

Tot de volgende keer,

René