Bruine Kiekendief (man)
Vanaf het moment dat de Grutto's terug kwamen in de polders vlakbij mijn huis,
ben ik extra goed op gaan letten waar een aantal andere soorten verblijven.
Vorig jaar had ik al wat plekjes ontdekt,
waar genesteld werd door Bruine Kiekendieven.
Een prachtige vogelsoort en deze stond dit jaar hoog op mijn to do lijstje.
Iedere keer wanneer ik in de polder kwam, lette ik speciaal op deze vogelsoort.
De Bruine Kiekendief herken je al snel aan de manier van vliegen/jagen.
Na verloop van tijd had ik twee territoria in kaart gebracht en
had het vermoeden van een derde.
Ik heb al vaker gezegd, dat vogels gewoonte dieren zijn en
deze Kiekendieven vormen daar geen enkele uitzondering op.
Ze hebben hun eigen jaagroutes en ik zie ze dus regelmatig
op precies dezelfde plek jagen.
Maar ik zag ze ook op een paar vaste plekken met nestmateriaal rondvliegen.
Verschillende keren heb ik geprobeerd om ze op gepaste afstand te fotograferen,
maar ze zijn zeer schuw en als ze maar een beetje gevaar vermoeden,
veranderen ze direct van richting en zijn ze weer foetsie.
Bruine Kiekendief
Toch kan ik ze met enige regelmaat wel aardig op de foto krijgen,
maar de echt mooie jachtfoto's willen maar niet lukken.
Inmiddels heb ik wel behoorlijk in de gaten waar en wanneer ze jagen
en welke routes ze volgen.
Eind juni zie ik op een bepaalde plek gele kwikstaarten jagen.
Ik ga proberen om na het avondeten een vliegende gele kwikstaart te fotograferen.
Een dezer dagen zal er gemaaid gaan worden op de plek waar
de Gele Kwikstaarten jagen, dus het moet wel snel gebeuren.
Die avond ben ik een paar uur bezig om zo'n Gele Kwik op
de foto te zetten, maar wat is dat nog lastig zeg.
Iedere keer wanneer ik eindelijk scherp gesteld heb, gaan ze net
op een takje zitten of vliegen ergens anders heen.
Om 21:15 uur geef ik het op en rij naar huis.
Onderweg kom ik langs twee plekken waar Bruine Kiekendieven zitten
en bij de tweede plek zie ik dat er eentje prachtig boven het riet hangt en
dat op een plek die goed benaderbaar is met de auto.
Maar zodra ik aankom, verdwijnt de vogel direct.
Ik heb ze meerdere malen daar gezien, maar het ligt op een plek waar
regelmatig fietsers en wandelaars langskomen.
De volgende avond is het wederom aardig weer en probeer ik nogmaals
om de vliegende Gele Kwikstaarten te fotograferen.
Gele Kwikstaart (vrouw)
In een volgend blogje zullen zij aan bod komen.
Een paar keer lukt het bijna om ze hangend in de lucht te fotograferen,
maar het is allemaal "net niet".
Inmiddels loopt het weer tegen de tijd dat ik de avond daarvoor de Bruine Kiekendief
boven het riet zag jagen.
Ik rij richting dezelfde plek en wacht rustig af.
En ja hoor, de Bruine Kiekendief komt, na een kwartiertje wachten, langzaam maar zeker
mijn kant op gevlogen. Als ik denk dat hij precies op de plek aan gaat komen,
wordt de Kiekendief opgejaagd door Scholeksters en Grutto's.
Arrggghhhhhh, bijna.........
De volgende avond probeer ik het weer.
Eerst weer naar de Gele Kwikstaarten (weer allemaal net nietjes) en daarna
op tijd naar de jachtplek van de Kiekendief.
Weer laat de Kiekendief zich zien, maar hij blijft dit keer te ver weg.
Dag vier.
Weer eerst naar de Gele Kwikken.
De teleurstelling is groot wanneer blijkt dat er gemaaid is.
Bijna al het koolzaad en ander kruid is verdwenen op twee plekjes na.
Of het gelukt is om de in de lucht hangende Gele Kwikstaart te fotograferen,
zal blijken in een volgend blogje.
Maar nu heb ik wel extra tijd voor de Bruine Kiekendief en rij ik maar direct naar
dezelfde plek als voorgaande avonden.
Lang moet ik wachten en ondertussen wordt het licht mooier en mooier.
Dan zie ik op een meter of 100 ineens 4 Kiekendieven opstijgen.
Dat moet een paartje zijn met twee jongen.
Twee vogels gaan direct een andere kant op,
maar de andere twee komen wel mijn richting op.
Bruine Kiekendief (man)
Eerst komt het mannetje kijken of er iets te halen valt in de rietkragen,
waar ik mij geïnstalleerd heb.
Bruine Kiekendief (vrouw)
In zijn kielzog zweeft het vrouwtje ook mijn richting op,
maar ze begint te jagen in een rietkraag die iets verderop ligt.
Bruine Kiekendief (vrouw)
Gelukkig heb je maar 1 vogel nodig om de foto's te maken, die
ik al lange tijd voor ogen had.
De Kiekendief heeft duidelijk een prooi in de gaten.
Eerst worden er wat rondjes gedraaid en zie je de Kiekendief wachten op het juiste moment.
Inmiddels is het al wat later in de avond en gelukkig is er niemand in de omgeving te bekennen.
Overdag zouden de vogels waarschijnlijk al opgeschrikt zijn door wandelaars of fietsers.
Maar nu wanen ze zich onbespied en gaan ze rustig hun gang.
Zodra de Kiekendief het idee begint te krijgen dat er een succesje valt te behalen,
blijft hij stil hangen in de lucht.
Langzaam zakt hij verder naar beneden, wachtend op het juiste moment.
Ik heb geen idee wat er in het riet zit, maar het laat zich niet makkelijk verschalken.
Geen enkel geluidje komt er uit het riet, dus daar kan ik ook niets uit opmaken.
De enige geluiden zijn die van de twee Kiekendieven die met elkaar communiceren.
Zo nu en dan verdwijnt de Kiekendief helemaal in het riet en wordt het akelig stil.
De Bruine Kiekendief blijft het proberen en ik zit mij kostelijk te vermaken.
Ik had gehoopt op een paar plaatjes van deze vogel zwevend boven het riet,
maar het kan werkelijk niet op.
Al die maanden opletten en observeren betalen zich uit in een spektakel
dat ongeveer 15 minuten duurt.
De Kiekendieven hebben mij nog steeds niet in de gaten en blijven maar
doorgaan met aanvallen uitvoeren.
Iedere keer volgt de Kiekendief dezelfde tactiek.
Spiedend naar andere prooien
Na een mislukte aanval maakt de Kiekendief een grote omweg.
Iedere keer denk ik dat de voorstelling voorbij is,
maar dan zie ik de vogel toch weer met grote snelheid mijn kant opkomen.
Eerst hangt hij op grotere hoogte even stil en neemt de situatie in zich op.
Dan wordt langzaam maar zeker de daling ingezet en blijft hij vlak boven het riet hangen.
Persoonlijk vind ik dat de mooiste momenten iedere keer.
Zo vlak boven het riet en de spanning wanneer de vogel zich helemaal in het riet stort.
Ik moet mij aldoor beheersen om niet helemaal in te zoomen.
De vogel is zo dichtbij, dat er op 500mm bijna geen riet meer te zien is.
Als de vogel weer vruchteloos uit het riet omhoog komt,
blijft hij even hangen en vliegt dan weer weg.
Ik bekijk nieuwsgierig mijn foto's, want de Kiekendieven zullen het nu wel opgeven.
Maar de Kiekendief geeft het mooi niet op en komt nogmaals aanvliegen.
Weer blijft hij hangen en de daarop volgende aanval is weer vruchteloos en
na een kwartier druipt de Kiekendief af.
Helaas geen foto van de Bruine Kiekendief met een waterral of iets dergelijks
in zijn klauwen.
Nu komen ze dus echt niet meer terug en kan ik laat in de avond terugkeren naar huis.
Het was fantastisch m deze vogels zo aan het werk te zien.
In een volgend blog o.a.:
De Gele Kwikstaart
Tot de volgende keer,
René
