Bontbekplevieren
Een paar jaar geleden ontdekte ik op 1 van mijn verkenningstochtjes een gebiedje,
waarvan al snel bleek dat het tal van mogelijkheden bood.
Het gebiedje op zich is niet spectaculair, maar op een paar duizend vierkante meters
zijn er diverse biotopen en dat trekt diverse mooie soorten aan.
Vooral in april/mei is het hier fantastisch, want overal hoor je zingende vogels.
Grasmussen, Nachtegalen, Kneuen en Roodborsttapuiten zijn er een aantal van.
Omdat er ook delen zijn met kleine steentjes is het daar ook ideaal voor Plevieren.
Het kan er ook druk zijn met wandelaars en honden en daarom zorg ik ervoor
dat ik er al vroeg ben. Dan weet k zeker dat ik in ieder geval een uur of 2
het gebiedje voor mij alleen heb.
Op 7 mei ben ik dan ook al vroeg aanwezig in het gebiedje en na een snel verkenningsrondje
weet ik welke soorten ik waar kan vinden.
Roodborsttapuit
Ik wilde eerst een volledig verkenningsronde maken, maar als een Roodborsttapuit
zo mooi gaat zitten, dan moet je daar natuurlijk wel een foto van maken.
Wanneer ik het gebiedje nogmaals doorkruis, zie ik in de verte een
klein vogeltje rondscharrelen. Het kan niet anders dan een Plevier zijn, maar wat voor 1?
Als ik langzaam dichterbij kom, zie ik al snel dat het een Bontbekplevier is.
Bontbekplevier
En het blijkt ook nog een paartje te zijn.
Eén van de twee lijkt te broeden, dus ik bewaar een behoorlijke afstand.
Omdat het nogal vroeg is voor een broedende Plevier, heb ik het vermoeden
dat de vogel gewoon een beetje aan het uitrusten is.
Na een minuut of 10 gaat de vogel dan opeens aan de wandel en dat is voor mij het
sein om de plek even snel waar de Plevier lag even goed te bekijken.
Het is namelijk een plek die niet echt veilig is voor een legsel, dus moet er
misschien actie ondernomen worden om het veiliger te maken.
Maar er is geen legsel en ik zie dat de Bontbekplevier nu op een ander plekje
is gaan liggen. Het is dus veilig om ze iets dichter te benaderen.
Bontbekplevieren zijn nieuwsgierige dieren en zolang er niet gebroed wordt of
er pulletjes zijn, kun je ze met wat geduld goed benaderen.
Wordt er wel gebroed of zijn er kleintjes, dan zullen ze simuleren dat
ze gewond zijn en je weglokken van de plek.
Ze zullen in ieder geval niet rustig blijven staan poetsen of verder foerageren.
Bontbekplevier
Omdat ikz eker weet, dat ik ze verder niet verstoor, pak ik mijn rijstzak
en ga languit liggen op de grond en wacht af wat er komen gaat.
Zoals wel vaker kijken de vogels eerst even de kat uit de boom en
komen dan nieuwsgierig dichterbij.
Al snel zijn ze gewend en zien ze dat er verder geen gevaar dreigt en
gaan ze door met waar ze mee bezig waren.
Bontbekplevier
Beetje eten zoeken, beetje luieren en een beetje poetsen.
Bontbekplevier
Dan vinden ze het mooi geweest en vliegen opeens weg.
Tot mijn verbazing vliegen ze ook echt weg. Dus niet naar een plekje 50 meter verderop,
maar echt het gebiedje uit. Geen idee waarom ze dat opeens doen, want niets
wees op gevaar of paniek bij de vogels.
Nou ja, dan maar op zoek naar andere soorten en hopen dat ze ietsje later terugkomen.
Ik hoor op een tweetal plekken een Nachtegaal zingen,
maar jammer genoeg blijven ze allebei onderin de begroeiing.
Fitis
Met een Fitis heb ik meer geluk.
Het vogeltje blijft mooi zitten en zelfs als ik weer verder ga,
blijft de Fitis ook gewoon rustig zijn ding doen.
Grasmus
Anders is het met de Grasmussen.
Op een drietal plekken vind ik een territorium.
Als je eerst op een afstandje kijkt, wat de favoriete zangplekken zijn,
dan kun je daarna op gepast afstand gaan afwachten.
Ik hang dan meestal een camouflagenet in mijn geopende autoraam,
zodat de vogel mij niet kan zien.
Het duurt meestal niet lang voordat de vogel zijn zangplek weer inneemt
en uitbundig begint te zingen.
Maar ik wil toch wel heel graag de Bontbekplevieren fotograferen en
ga dus maar weer het gebiedje rond.
Al snel heb ik ze weer in de gaten, maar ze benaderen blijkt nu opeens heel lastig.
Ik probeer het twee keer, maar de vogels lopen steeds verder weg en
laten duidelijk hun grens blijken.
Maar dan zie ik wat er anders is.
Ietsje verderop zie ik nog een Bontbekplevier en als ik
heel goed kijk, zie ik er zelfs twee.
Er blijken dus twee paartjes aanwezig te zijn in het gebiedje.
Bontbekplevier
Ik richt mijn aandacht op het andere paartje en die blijken een stuk minder schuw te zijn.
Het lichtomstandigheden zijn zeer wisselend.
De ene keer schijnt de zon volop, dan is er sluierbewolking en dan weer
verschuilt de zon zich achter dikke wolken.
Met veel plezier kijk ik naar de twee vogeltjes, die lekker lopen te scharrelen.
Maar dan verandert er iets aan hun gedrag.
Tijdens het foerageren liepen ze ver uit elkaar en trokken zich niets van elkaar aan.
Nu zoeken ze elkaar op een hoor ik ze geluidjes maken.
Dat duidt erop dat er een paring aan zit te komen en ik lig op de eerste rang.
Maar ze staan net een beetje ongunstig tov de zon en laat die nou net
achter de dunnen bewolking komen.
Niet echt ideaal, maar ik ga het niet gokken om mij te verplaatsen en
dan het risico te lopen dat ik ze verjaag.
Bontbekplevieren
En ja hoor, het vrouwtje laat blijken dat ze er klaar voor is en
het mannetje schuifelt dichterbij.
Bontbekplevieren
Het mannetje springt op de rug van het vrowtje en zoekt zijn balans.
Bontbekplevieren
Dat neemt best nog wel een hoop tijd in beslag en gaat heel voorzichtig
Totdat eindelijk de juiste balans en positie is gevonden en de paring echt kan beginnen.
Bontbekplevieren
Dan begint de balanceringsact pas echt en moet het mannetje zijn uiterste best doen
om niet van de rug van het vrouwtje te vallen.
Bontbekplevieren
Na gedane arbeid is het goed rusten en de twee Pleviertjes
gaan even lekker nagenieten.
Nu wel op een iets gunstigere plek tov de zon.
Bontbekplevieren
Omdat ik weet dat vogels meerdere malen in korte tijd paren in deze periode,
besluit ik om wat langer in het gebied aanwezig te blijven.
Want hoe vaak krijg je van dit soort kansen en het kan altijd beter.
Maar het blijft erg rustig en na een uurtje wachten, lijkt het erop
dat ze niet zo heel enthousiast zijn.
Ik stap de auto in en ga kijken of de Nachtegalen nu misschien wel mee willen werken.
Maar nee, die komen niet uit de dekking en ook de andere vogels
laten zich niet meer zoveel zien en horen.
Mijn auto geeft mij te kennen dat er getankt moet worden en
dat ga ik dan maar eerst even doen.
Als ik naar een benzinestation toe rijd, kom ik
langs een veelbelovend braakliggend terreintje.
Op de teug weg daar toch maar even kijken, denk ik dan direct.
Als ik na het tanken terug rijd naar de Bontbekplevieren,
stop ik dan ook bij het terreintje.
Ik ben de auto nog niet uit of ik hoor het al direct.
Kleine Plevieren!
Nou zijn Kleine Plevieren nog een slag kleiner dan Bontbekplevieren en
zijn ze dus lastiger te zien.
Eigenlijk kun je ze alleen vinden, wanneer ze net eventjes bewegen.
Als je vaker Kleine Plevieren hebt gefotografeerd, krijg je er een oog voor.
Dan weet je namelijk waarop je moet letten en als je dan rond loopt
op zo'n terreintje, dan heb je ze al snel in de gaten.
Kleine Plevier
Net als bij de Bontbekplevieren zullen Kleine Plevieren je weg proberen te lokken,
wanneer er sprake is van jongen of een legsel.
Doen ze dat niet, dan ga ik altijd op grote afstand al door de knieeën en kruip
dan langzaam nog een stukje dichterbij.
Het beste is dan weer om gewoon af te wachten en de vogels zelf dichterbij te laten komen.
Kleine Plevier
Tijdens het foerageren bestrijken ze best een groot gebied in een korte periode.
Als ze dus in eerste instantie van je af bewegen, moet je niet direct
dichterbij kruipen, maar gewoon afwachten.
Hoewel het even duurt, werkt die tactiek ook nu weer.
Kleine Plevier
Vogels die vanzelf dichterbij komen, vertonen natuurlijk gedrag en dat
wil je toch graag op een foto terugzien.
Zeker soorten zoals de Kleine Plevier komen vaak even nieuwsgierig polshoogte nemen.
Kleine Plevier
Jammer genoeg duurt de pret niet zo heel lang, want het terreintje
blijkt ook gebruikt te worden on honden uit te laten.
Kleine Plevier
Helaas, maar het is niet anders.
Dan maar weer richting de Bontbekplevieren en hopen dat er nog een paring te zien zal zijn.
Bontbekplevier
Omdat ik weet waar de Bontbekplevieren zich ophouden, heb ik ze al snel weer
terug gevonden. Ik zet de auto neer, stap voorzichtig uit en ga tegen
het achterwiel zitten. Al snel komt 1 van de vogels weer even kijken en
benaderd mij tot op een meter of 5.
Ik beweeg mij zo min mogelijk en maak af en toe een foto.
Bontbekplevier
Het is inmiddels half 12 en ik moet om 1 uur thuis zijn.
Ik besluit om uiterlijk nog 3 kwartier te blijven en hoop dat er nog iets leuks gebeurt.
Bontbekplevier
De vogels scharrelen wat rond en eindelijk zoeken ze elkaar weer op.
Aan de geluidjes te horen, gaat het zo weer gebeuren en ik wacht in spanning af.
En weer gaan ze net op de verkeerde plek rotzooien.
Bontbekplevier
Weer met tegenlicht, maar nu op 5 meter afstand van mij.
Terwjl ik ietsje verder weg probeer te schuifelen, zie ik
een auto aankomen rijden. Ik hoop dat ze stoppen, maar ze rijden door
en dat betekend dat ze vlk langs de parende Plevieren zullen komen.
En ja hoor, de auto rijd er vlak langs en de paring wordt afgebroken.
Zo jammer, maar er valt niets aan te doen.
De tijd breekt aan om naar huis te gaan en
ik ben zeer benieuwd naar de resultaten.
Als ik thuis op de laptop even snel door de foto's scroll,
kan ik niet anders dan tevreden zijn.
Het was weer een geweldig ochtend en ik
kijk nu al uit naar mijn bezoekje in mei 2022.
In een volgend blog de foto's van de maand Mei in de polder met oa:
Familie Fuut
Tot de volgende keer,
René
