Top 12 van 2012

Vorig jaar opperde Yvonne Vergouwe

http://incantoimages.blogspot.nl/

of iedere blogger een top 12 van het jaar zou willen maken.

Zelf heb ik niet meegedaan in 2011, maar de bloggers die wel meededen, hebben mij

wel degelijk enthousiast gemaakt.

Het viel niet mee om 12 foto's te selecteren om in dit bericht te plaatsen en het viel al helemaal niet

mee om maar 1 foto per maand te selecteren.

Ik zal hierna dan ook een bericht maken met een wat ruimere keuze, welke de laatste

 6 maanden van 2012 omvat.

Voor mijn keuzes van de eerste 6 maanden van 2012 heb ik al een blog gemaakt nl.:

http://dewerelddoormijnlenzen.blogspot.nl/2012/10/mooiste-fotos-2012-deel-i.html

Hieronder dus mijn keuzes per maand voor 2012.

Januari 2012

Dodaars

Deze dodaars heeft al z'n veren opgezet om warm te blijven tijdens de koude winter.

Normaal een hele schuwe vogel, maar nu betrekkelijk makkelijk te benaderen.

Februari 2012

Baardman

In de winter smikkelen de baardmannen van de zaadjes van de rietpluimen,

waardoor ze redelijk te fotograferen zijn.

Maart 2012

Aalscholver

De strenge winter heeft zijn tol geeist. Er is bijna geen ijsvogel meer te vinden.

Op mijn oude ijsvogelplek moet ik dan maar andere vogels fotograferen.

Deze aalscholver liet zich droog föhnen door de wind.

Het rare van deze foto is dat ik geen dichtgelopen zwart zie op mijn laptop dankzij

een lichter afgesteld scherm, terwijl op mijn werkcomputer veel minder detail

te zien is in het zwart. Toch maar eens een Mac aanschaffen ;-)

April 2012

Jonge Meerkoet

Mooi van lelijkheid.

Deze maand was de keuze wel lastig, want jonge bosuilen en jonge fuutjes zijn ook prachtig.

Maar ja, daarvoor moet je dan maar even hier kijken:

http://dewerelddoormijnlenzen.blogspot.nl/2012/10/mooiste-fotos-2012-deel-i.html

Mei 2012

Baltsende Kemphaan

Eén van soorten die bovenaan mijn lijstje stond, was de kemphaan in baltskleed.

Vechtende kemphanen leverden niet de platen op die ik in gedachten had.

Dat moet dan maar in 2013 gebeuren.

Juni 2012

Woudaap (vrouwtje)

De absolute nummer 1 op mijn lijst was de woudaap.

Op de plek waar ik ze vond, waren 2 mannetjes en een vrouwtje aanwezig.

Prachtig om te zien hoe deze kleine reigertjes door het riet bewegen.

Juli 2012

IJsvogel

In juli ontdek ik een nieuwe plek om ijsvogels te fotograferen.

Letterlijk zittend in een sloot en goed gecamoufleerd, bevind ik mij

op een paar meter afstand van een ijsvogelnest.

De ijsvogels komen zo dichtbij, dat ik ze bij wijze van spreken kan aaien.

Augustus 2012

Wild Zwijn

Hoewel ik deze maand het Kleinst Waterhoen, Porseleinhoen, Koereiger en Kwak gefotografeerd heb,

toch een foto van een andere prachtige ontmoeting.

Terwijl ik op zoek ben naar edelherten, hoor ik een heel vreemd geluid in het bos.

Er komt iets groots op mij af en ik ben stom verbaasd als ik zie dat het een groot everzwijn is.

Ondertussen kijk ik wel even snel om mij heen om een makkelijke klimboom uit te zoeken.

September 2012

Watersnip

Vlakbij mijn werk bevinden zich een aantal kleine natuurgebiedjes.

In één van die gebiedjes huizen een aantal watersnippen.

Liggend op de grond in een schuiltentje, met de camera net boven de waterlijn, bevinden

de watersnippen zich binnen handbereik.

Oktober 2012

Siberische Tijger

In Safaripark Beekse Bergen liep ik langs de nieuwe tijgerverblijven.

Deze Siberische Tijger stond er perfect voor.

Geen enkele twijfel bij mij toen ik de foto voor de maand oktober uit moest kiezen,

ook al stribbelde de foto van de velduil heel erg tegen.

November 2012

Sneeuwgors

November was ongetwijfeld de maand van de pestvogels.

Honderden pestvogels werden gemeld in het hele land.

Hoewel ik mooie foto's van de pestvogel heb kunnen maken, eindigen de pestvogels

toch op grote afstand van een klein trekvogeltje uit het hoge noorden.

De sneeuwgors is zo'n mooi klein vogeltje, dat hij zijn plekje hier dubbel en dwars verdient.

December 2012

Kwak

De maand december bracht regen. Heel veel regen en heel veel grijs en grauw weer.

Af en toe kwam het zonnetje even door en tijdens één van die spaarzame momenten,

kwam ik deze kwak tegen.

Ook zo'n reigersoort welke je zelden ziet.

Zo, dat was hem dan.

Volgende week een iets uitgebreider overzicht van de laatste 6 maanden van 2012.

Iedereen een heel gezond en fotogeniek 2013 toegewenst!

Tot de volgende keer,

René

Het beste van december

IJsvogel (vrouwtje)

In de maand december zijn we nou niet echt verwend met mooi fotoweer.

Af en toe was er een zonnetje en dan heb ik het geluk dat ik vlakbij een

aantal mooie stukjes natuur werk.

Op die momenten kan ik er dan even snel tussenuit om die vaste

plekken te verkennen.

Met een beetje geluk komen de vast bezoekers ook even langs, zoals de ijsvogel hierboven.

Op dezelfde plek zitten ook weer heel veel smienten.

Ook zie ik een aantal brilduikers. Een nieuwe soort voor mij op deze plek en helaas

net even te ver voor een mooie foto.

Vorig jaar zat ik op een plekje, waar ik het geluk had om een onder water

zwemmende brilduiker te kunnen fotograferen.

Toch weel 1 van mijn meest speciale foto's.

Ook nieuw op deze plek:

Nonnetjes

Prachtige vogels, maar o zo schuw.

Vorig jaar kwam ik, ook vlakbij mijn werk, een aantal kwakken tegen.

Ook dit jaar hoor ik weer het bekende geluid.

Kwak

Met sneeuw en ijs worden een hoop vogels minder schuw.

Voor fotografen ideaal, maar voor de vogels uiteraard een stuk minder leuk.

De sneeuw en ijsperiode was nogal kort, met net lang genoeg om dit puttertje te fotograferen

Helaas was het licht niet altijd voldoende voor mijn lens, maar gelukkig scheen het

zonnetje toen de waterral weer even zijn koppie liet zien.

Maar ze schrikken nog wel van schreeuwende kinderen ;-)

Tsja, met een hoge iso krijg je geen topfoto, maar dit stelletje vond ik toch waard om te plaatsen.

Gelukkig, voor de dieren, verdween de sneeuw ook weer snel.

Ook al zie ik persoonlijk liever een edelhert, dan nog is het altijd leuk om

zo'n mooi groepje damherten bij elkaar te zien.

Vanaf deze plek wil ik iedereen fijne kerstdagen en een gezond 2013 toewensen.

Tevens wil ik iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes en reacties van afgelopen jaar.

Tot de volgende keer,

René

Kleine rakkers (en een paar grote)

Goudhaantje

Met enige regelmaat fotografeer ik op een oude begraafplaats vlakbij mijn werk.

Even een uurtje of 2 rondwandelen en kijken of er iets bijzonders voor de lens wil komen.

Het voordeel van zo'n oude begraafplaats is, is dat er een grote verscheidenheid aan

bloemen, struiken, planten en bomen is.

Dit trekt heel veel verschillende soorten vogels aan, want er is altijd wel wat te eten en

er zijn genoeg mogelijkheden om te schuilen en te broeden.

Het stikt er van de zangvogeltjes en de herfst/winter is het seizoen om ze te fotograferen.

Pimpelmees

Staartmees

Omdat de kleine zangvogeltjes zo druk bezig zijn met het vinden van voedsel, blijven ze vaak

net even iets langer op 1 plek zitten, dan in het voorjaar/zomer.

Omdat ik niet zo'n snelle, lichtsterke lens heb, ben ik volledig afhankelijk van die extra seconden.

Het nadeel van de herfst/winter is dat je vaak net even te weinig licht hebt en

ook dan moet ik al snel vluchten in een hogere ISO.

Als de zon vandaag ook al weer vroeg verdwijnt, kan ik met 1600 iso toch nog

net deze roodborst fotograferen.

Roodborst

Door zo'n hoge iso mis je toch net de extra beetje scherpte en ontstaat wat extra ruis.

Maar voordat het zo ver is, schijnt het zonnetje vandaag af en toe uitbundig.

Voor het fotograferen van kleine, snelle vogeltjes is dat extra zonlicht hard nodig.

Als ze dan ook nog even 2 a 3 seconden blijven zitten, is het alleen een kwestie van ze vinden.

De goudhaantjes zitten vaak, druk piepend, in naaldbomen of heesters.

Hier had ik het geluk dat er eentje een tussenlanding maakte.

Goudhaantje

En het is helemaal lekker als er één vlak voor je neus even stilhangt.

Het is nog leuker, als je een goudhaantje verwacht en

er een vuurgoudhaantje opduikt.

Met mooi weer laat ook een andere kleine rakker zich uitbundig horen.

Winterkoninkje

Ik moest direct aan de foto's van Anne Geddes denken bij dit plaatje.

Nu de bomen wat kaler zijn, vallen de boomkruipers ook iets meer op.

Boomkruiper 

Net als de boomklevers.

Als je op een begraafplaats loopt, dan vallen bepaalde grafstenen op.

Op het einde van mijn rondje kom ik altijd langs een prachtige eenvoudige grafsteen.

Hier ligt Bobby Haarms.

Bobby Haarms was de keiharde hulptrainer van Ajax en beroemd om het terugbrengen

van geblesseerde spelers.

Een vast onderdeel van de hersteltrainingen was het houten bankje.

Doorstond een geblesseerde speler een training van Haarms, dan kon hij ook weer spelen.

Behalve kleine, snelle vogeltjes, zie ik ook genoeg grotere.

Zoals:

Deze Ekster

en deze Vlaamse Gaai.

Maar ook:

Merels

Dit is een jong mannetje. Te herkennen aan de lichtbruine snavel, waar het geel doorheen

probeert te breken en het lichtzwarte verendek.

en wintergasten zoals de Kramsvogel.

Maar behalve vogels en kleine zoogdieren, is dit gebied een paradijs voor paddenstoelen.

De meeste zijn inmiddels verdwenen.

Maar soms zie je er nog eentje, hoog in de boom.

Tot de volgende keer,

René

De Pestvogel

Pestvogels

In een woonwijk in Amstelveen (lekker dichtbij) is dit jaar wederom

een grote groep pestvogels neergestreken.

Twee jaar terug zat er ook een groep op hemelsbreed 5 km afstand.

Helaas heb ik toen niet zulke mooie foto's kunnen maken en nu mag ik in de herkansing.

De meeste pestvogelsfoto's die je ziet, zijn van een vogel met een besje of gewoon in een bessenstruik.

Zoals dit:

Foto van januari 2011.

Prachtig natuurlijk,  maar ik wil graag iets anders.

De wijk in Amstelveen staat helemaal op z'n kop.

Was ik in 2010/2011 nog 1 van de weinigen die interesse had in de pestvogels,

nu zijn het tientallen mensen.

Natuurfotografie zit echt in de lift.

Zo'n 40 mensen met grote lenzen, geluidsapparatuur en filmcamera's lopen kriskras door de wijk.

De groep pestvogels bestaat uit ongeveer 30 vogels en ze hebben zich in twee

kleinere groepen opgesplitst.

Er is sprake van een hecht groepsverband, want als er eentje wegvliegt, gaat de rest er achteraan.

De groepjes blijven in de boom zitten, totdat er 1 honger krijgt en de bessenstruiken invliegt.

Maar dan zie je direct het nadeel van grote groepen fotografen.

Hoewel iedereen redelijk rustig aandoet, raken de pestvogels toch iedere keer weer verstoord.

Snel vliegen ze weer een boom in op een andere plek en de hele horde fotografen gaat er achteraan.

Het lijkt wel een beetje op de wildbaan tijdens de edelhertenbronst;-)

De topplaten die ik in gedachten had, kan ik wel vergeten.

Dit gaat hem niet worden vandaag.

Maar als groepen dicht op elkaar zitten ontstaat er wel eens ruzie.

Kuifjes worden opgezet en

dan maar bekvechten.

Er komen inmiddels ook steeds meer buurtbewoners langswandelen, want al

die mensen met die lange lenzen maken erg nieuwsgierig.

Leuk is het dan als de buurtbewoners met hun compactcamera's ook foto's gaan maken,

als ze doorhebben dat er echt iets bijzonders te zien is in hun wijk.

Er wordt zelfs koffie uitgedeeld en iedereen is vriendelijk.

Ik ben benieuwd hoe dat is over een week, als ze al die fotografen spugzat zijn;-)

Dan gebeurt waar ik op gehoopt heb. De pestvogels vliegen op en i.p.v. dat ze een rondje maken,

vliegen ze echt de wijk uit.

Nu heb ik het voordeel dat ik op de fiets ben en ik ga er direct achteraan.

Eerst landen ze nog op een plekje dichtbij de wijk, dat ook voor anderen

 makkelijk te voet te bereiken is.

Maar als ze door de drukte weer opvliegen, is het voor de wandelaars niet meer te belopen.

Ik hoef maar 200 meter te fietsen en ik ben helemaal alleen met zo'n 30 pestvogels.

Ik heb geen idee wat ze eten bij deze bomen, maar het is een drukte van belang.

Zijn het knopjes, blaadjes of kleine insekten? Geen idee.

Het leuke is dat de mensen uit deze rijtjeshuizen ook nieuwsgierig naar buiten komen en

vragen wat ik aan het doen ben.

Ik wijs ze de pestvogels aan en vertel dat het best wel bijzonder is dat ze bij

hun voor de deur zitten. Als ze horen dat ze uit het hele hoge noorden komen

en dat ze waarschijnlijk nog nooit mensen gezien hebben, neemt de interesse verder toe.

Camera's worden gauw opgehaald en andere buren worden gewaarschuwd.

Het is grappig dat je van bijna iedereen hoort, is dat ze denken dat het spreeuwen zijn.

Maar als ze eenmaal goed kijken, zien ze hoe mooi ze zijn.

Dan geeft 1 van de vogels het startsein om weer van plek te verwisselen.

De hele groep gaat weer richting de vaste plek en zullen daarmee de andere wachtende

fotografen weer tevreden stellen.

Ik kijk even snel op het schermpje van mijn camera en zie dat ik er niet achteraan hoef te fietsen.

Hopelijk trekken ze volgende week naar de plek van 2 jaar terug, want daar

staan wel hele mooie bessenstruiken.

Tot de volgende keer,

René